Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "maintenant le gros cerveau a aussi " (Frans → Nederlands) :
Maintenant le gros cerveau a aussi fait ça avec la cuisson.
De grote hersenen deden dit ook met voedsel bereiden.
Et si nous voulons comprendre qui nous sommes, comment nous ressentons et percevons, il faut vraiment comp
rendre ce qu'est le cerveau. Un autre élément est que parfois la science nous
mène à de vraiment gros avantages sociaux et technologiques, ou commerciaux, ou autres, qui en sont iss
us. Et c'en est un, aussi, car quand nous comprenondrons comment le cerveau fonctionne, nous serons capables de construire des machines intelligente
...[+++]s, et à vrai dire je pense que c'est une bonne chose globalement, cela va avoir des avantages immenses pour la société, comme une technologie fondamentale. Donc, pourquoi n'avons-nous pas de bonne théorie du cerveau ? Et il y a des gens qui ont travaillé là-dessus depuis 100 ans.
Als we willen begrijpen wie we zijn en hoe we voelen en waarnemen, moeten we echt begrijpen wat hersenen zijn. Iets anders nog: wetenschap leidt soms tot grote maatschappelijke en technologische voordelen, bedrijven of om het even wat eruit voortkomt. Dit is er ook een van. Als we weten hoe de hersenen werken, zullen we intelligente machines kunnen maken en ik denk dat dit uiteindelijk iets goed is. Het zal enorme voordelen hebben voor onze maatschappij net zoals een fundamentele technologie. Waarom hebben we dan geen goede hersentheorie? We zijn er al honderd jaar naar op zoek.
Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui
pourrait, sinon des cerveau ...[+++]x brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat e
r geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien
...[+++]en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Un cerveau aussi gros serait écrasé par son propre poids, et ce cerveau impossible irait dans un corps de 89 tonnes.
Zo'n enorm brein zou verpletterd worden door zijn eigen gewicht, en dit onmogelijke brein zou huizen in een lichaam dat 89 ton weegt.
Comme quand votre téléphone bourdonne dans le milieu travail de production. Ou attendre encore fait ... bourdonner? Syndrome des vibrations Phantom est relativement nouveau phénomène psychologique où vous pensez vous avez senti votre téléphone se déclenche, mais il n'a pas. Dans une étude, 89% des sujets du test dit qu'ils connu au moins une fois toutes les deux semaines. Il semblerait que notre
cerveau perçoivent maintenant une démangeaison comme une vibration réelle
de notre téléphone. Aussi fou que cela parais ...[+++]se, la technologie a commencé recâbler nos systèmes nerveux - et nos cerveaux sont déclenchées d'une manière qu'ils ont jamais été auparavant dans l'histoire. Social Media déclenche également une libération de dopamine - La sensation bon état chimique. En utilisant l'IRM, scientifique a constaté que la récompense dans les centres le cerveau des gens sont beaucoup plus actifs lorsque ils parlent de leurs propres points de vue, comme opposition à l'écoute des autres. Pas si surprenant - Nous aimons tous parler de nous droit? Mais il se trouve que, bien que 30-40% des face-à-face conversations impliquent communiquer notre propre expériences, autour de 80% de la communication sur les médias sociaux auto est impliqué. La même partie de votre cerveau liée à l'orgasme, la motivation et l'amour sont stimulée par votre utilisation des médias sociaux - et encore plus quand vous savez que vous avez un public.
Zoals wanneer uw telefoon trilt in het midden van productief werk. Of wacht ... trilde het wel? Phantom Vibration Syndrome is een relatief nieuw psychologische verschijnsel waarbij je denkt je telefoon af te voelen gaan, maar dat gebeurde niet. In één studie ervaarde 89% van de proefpersonen dit ten minste eenmaal elke tw
ee weken. Het lijkt erop dat onze hersenen nu jeuk waarnemen als een trilling van onze telefoon. Zo gek als het lijkt, technologie is begonnen om ons zenuwstelsel opnieuw te bedraden - en onze hersenen worden geactiveerd op een manier dat ze nooit eerder zijn geweest in de geschiedenis. Social Media triggert ook een afgi
...[+++]fte van dopamine - Het gelukshormoon. Met behulp van MRI-scans, vonden wetenschapper dat de beloning centra in de hersenen van mensen veel meer actief zijn als ze praten over hun eigen opvattingen, in tegenstelling tot luisteren naar anderen. Niet zo verwonderlijk - We houden allemaal van praten over onszelf toch? Maar het blijkt dat, terwijl 30-40% van face-to-face gesprekken bestaan uit het melden van onze eigen ervaringen, dat ongeveer 80% van de social media communicatie over onszelf gaat. Hetzelfde deel van je hersenen dat gerelateerd is aan orgasmes, motivatie en liefde worden gestimuleerd door je sociale media gebruiken - en nog meer als je weet dat je een publiek hebt.Ok ? Bon, un rocher de dix kilomètres d
e large, c'est très gros. Nous vivons tous ici, à Boulder. Si vous regardez par votre fenêtre, vous pouvez voir Long's Peak, c'est une vue qui vous est sa
ns doute familière. Maintenant, ramassez Long's Peak, et déposez-le dans l'espace. Prenez Meeker, le Mont Meeker. Faites-en u
n tas, et mettez-le aussi dans l'espace, et le Mont Everest, le K2, et tous les sommets indiens. Là, vous commencez à
...[+++] avoir une idée de la quantité de roches dont nous parlons, ok ? Nous savons qu'il était de cette taille grâce à l'impact qu'il a eu, et au cratère qu'il a laissé. Il a heurté ce que nous appelons maintenant le Yucatan, le Golfe du Mexique. Vous pouvez voir la Péninsule du Yucatan, si vous reconnaissez Cozumel au large de la côte Est. Voilà la taille du cratère qui est resté.
Oké? Nu is een 10-kilometerbrede rots zeer groot. We wonen hier in Boulder. Als je uit je raam kijkt zie je Long's Peak, jullie allen bekend. Schep Long’s Peak op en gooi hem de ruimte in. Doe Meeker, de berg Meeker er ook nog maar bij. Ook de ruimte in ermee en de Everest, K2 en de Indian Peaks. Dan begin je een idee te krijgen van de hoeveelheid rots waar we over praten. We weten dat het zo groot was door de impact die het had en de krater die werd achtergelaten. Het kwam neer op wat wij nu kennen als Yucatan, de Golf van Mexico. Hier zie je het Yucatan schiereiland en daar Cozumel voor de oostkust. Hier zie je hoe groot de krater was.
Quand vous courez, par exemple, votre pied percute toujours le sol en même temps que vous expirez, quand votre diaphragme est à son point le plus haut et le plus tendu. Cela pourrait exercer une contrainte sur le diaphragme, l'amenant à avoir des spa
smes. Cela pourrait aussi être que les gestes énergiques, comme le mouvement de bas en haut de la course à pied, secouent vos organes internes, tirant su
r les ligaments les maintenant en place à l'intérieur de vous. C'est une idée très dégoûtante. Mais l'explication la plus plausible sembl
...[+++]e pointer en direction du péritoine, une membrane constituée de deux couches qui tapissent vos parois abdominales et aident à supporter vos organes. Normalement, il y a du fluide entre les couches pour garantir qu'elle ne se frottent pas trop l'une contre l'autre. Parce que quand elle le font, vous vous retrouvez avec cette douleur aiguë. Quand vous mangez un gros repas, votre estomac appuie sur la couche intérieure, et quand vous êtes déshydraté, par exemple si vous avez beaucoup transpiré à cause d'un effort, il y a moins de fluide entre les couches. La façon dont votre corps bouge pourrait aussi faire se rencontrer les deux couches.
Wanneer je bijvoorbeeld rent, komen je voeten consistent op de stoep tegelijk met het inademen - als je middenrif op z'n hoogst en strakst is - kan het middenrif overspannen, wat kramp kan veroorzaken. Het kan ook dat krachtige beweging, zoals het op-en-neer-gaan bij rennen je organen laten rondstuiteren, daarbij de banden oprekkend die ze op hun p
laats moeten houden binnenin jou. Nogal een walgelijke gedachte. Maar de meest waarschijnlijke verklaring verwijst naar het peritoneum, een tweelaags membraam dat je buikwand bekleedt en helpt bij ondersteuning van de organen. Meestal z
it er een vloeistof ...[+++]tussen de twee lagen zodat ze niet teveel tegen elkaar schuren want als ze dat wel doen, krijg je die scherpe pijn. Als je een zware maaltijd eet, zet je maag uit tegen de binnenste laag, en als je uitgedroogd bent - bijvoorbeeld na zweten bij inspanning - is er minder vloeistof tussen de twee lagen. De manier waarop je lichaam beweegt, laat de lagen waarschijnlijk ook tegen elkaar komen.Et si notre cerveau a pris tant d’ampleur c'est surtout parce qu'il a acquis une nouvelle « pièce », le lobe frontal et plus particulièrement une région appelée le cortex préfrontal. Qu’accomplit pour nous le cortex préfontal qui puisse justifier la restructuration complète du crâne humain en une fraction de temps évolutionnaire? Il s'avère que le cortex préfontal accomplit un tas de choses, mais l'une des plus importantes est la simulation d’expériences. Les pilotes d'avion s'entraînent sur des simulateurs de vols pour éviter les erreurs lors de vols réels. L’être humain possède cette merveilleuse adaptation qui lui permet de simuler me
...[+++]ntalement ce qu’il projette faire dans la vie réelle. C'est une prouesse qu'aucun de nos ancêtres ne pouvait accomplir et qu'aucun autre animal ne fait aussi bien que nous. C'est une adapation extraordinaire. Tout comme la préhension, se déplacer sur deux jambes et le langage, c’est l’une des choses qui a fait descendre notre espèce de l’arbre pour la conduire au centre commercial. Et....(rire)---nous l’avons tous fait. Bien sûr, Ben & Jerry's n'a pas de glace au foie et à l'oignon. Ce n'est pas parce qu'ils en ont testé et fait «Beurk!». C'est parce que sans quitter son fauteuil, on peut simuler cette saveur et faire «Beurk!». Faisons un diagnostique rapide avant de poursuivre. Voyons comment fonctionnent nos simulateurs d'expériences. Je vous invite maintenant à envisager deux versions du futur. Essayez de les simuler et dites-moi laquelle vous préféreriez. L'une est de gagner à la loto. Disons, 314 millions de dollars. Et l'autre est de devenir paraplégique. Pensez-y un moment. Vous ne croyez probablement pas avoir à y réfléchir longuement. Chose intéressante, il existe des données sur ces deux groupes de gens qui illustrent leur niveau de bonheur. Voici ce à quoi vous vous attendez, non? Mais ça, ce ne sont pas les données. Je les ai fabriquées! Voici les données réelles. Vous avez échoué le test et vous n'en êtes qu'au débu ...
Een van de hoofdreden
en dat ons brein zo groot is geworden, is dat het een nieuw deel heeft gekregen, genaamd de frontaalkwab. In het bijzonder een deel dat de prefrontale cortex heet. Wat doet de prefrontale cortex voor jou, dat het de totale herziening rechtvaardigt van de architectuur van de menselijke schedel in een oogwenk van de evolutionaire tijd? Het blijkt dat de prefrontale cortex veel dingen doet, maar een van de belangrijkste dingen is dat het een 'ervaringsvoorspeller' is. Piloten oefenen in vliegsimulatoren, zodat ze geen fouten maken in echte vliegtuigen. Mensen hebben de geweldige aanpassing dat ze reële ervaringen in hun
...[+++] hoofd kunnen hebben voordat ze deze in het echte leven gaan uitproberen. Dit is een truc die geen van onze voorouders kon, en dat geen enkel ander dier kan doen zoals wij dat kunnen. Het is een geweldige aanpassing. Het staat bovenaan in de lijst met de opponeerbare duim, rechtop staan en taal als een van de dingen die onze soort uit de bomen heeft gekregen en de winkelcentra in. (Gelach) Jullie doen dit allemaal. Ik bedoel... Ben en Jerry's heeft geen lever-en-ui-ijs. Dat is niet omdat ze daarvan wat hebben opgeklopt, proefden en Bah zeiden. Dat is omdat, zonder uit je luie stoel te hoeven opstaan, je de smaak kunt simuleren en bah zegt voordat je het maakt. Laten we een snelle diagnose stellen voordat ik verder ga met de rest van het gesprek. Laten we eens kijken hoe je ervaringsvoorspellers werken. Hier zijn twee verschillende toekomstbeelden. Ik nodig jullie uit ze te beschouwen. Probeer ze je voor te stellen en me te vertellen welke je denkt dat je voorkeur heeft. De ene is het winnen van de loterij. Dit is ongeveer 250 miljoen euro. En de ander is het krijgen van een dwarslaesie. Denk er maar even over na. Je hebt waarschijnlijk niet het idee dat je hier over na hoeft te denken. Interessant genoeg, zijn er gegevens over deze twee groepen mensen, gegevens over hoe gelukkig ze zijn. En dit is precies wat je had verwacht, niet wa ...Ils sont en gros le système de transport d'une carrière gérée par un esclavagiste. Il n'y a pas de routes ici. Alors, ils transportent des charges de pierre sur leurs dos, souvent équivalentes à leur propre poids, de haut en bas des montagnes de l'Himalaya. Une de leurs mères nous a dit, Vous savez, nous ne pouvons pas survivre ici, mais .. ..mais nous n'arrivons pas à mourir non plus'. C'est une situation horrible. Et s'il y a quelque chose qui me rend très positif sur tout c
eci c'est qu'il y a aussi, en plus de jeunes gens comme ceu
...[+++]x-ci qui sont toujours asservis, il y a d'ex-esclaves qui travaillent maintenant à libérer les autres.
zijn eigenlijk het vervoerssysteem van een steengroeve uitgebaat door een slavenhouder. Er zijn daar geen wegen. Ja, ze dragen lasten van steen op hun rug, vaak van hun eigen gewicht, op en af het Himalaya gebergte. Een van hun moeders zei tegen ons: Weet je, we kunnen hier niet overleven, maar we lijken hier zelfs niet te kunnen sterven. Het is een verschrikkelijke situatie. Als er al iets is waar ik me zeer positief over voel, dan is dat er naast deze kinderen en jonge mannen in slavernij ook ex-slaven zijn die voor de vrijlating van anderen werken.
C'est court. Et en bas, c'est la séquence répétée pour l'écrin à œufs, la protéine de soie tubuliforme, pour exactement la même araignée. Et vous pouvez voir combien ces protéines de soie sont radicalement différentes. D’une certaine façon, c’est la beauté de la diversification de la famille des gènes à soie de l'araignée. Vous pouvez voir que les unités répétées diffèrent en longue
ur. Elles diffèrent aussi dans leurs séquences. Donc j'ai encore colorié les glycines en vert, l'alanine en rouge, et les sérines, la lettre S, en violet. Et vous pouvez voir que l'unité répétée en haut peut être expliquée presque entièrement en vert et en rou
...[+++]ge, et que l'unité répétée en bas a une quantité substantielle de violet. Ce que les biologistes de la soie font, c'est essayer de relier ces séquences, ces séquences d'acides aminés aux propriétés mécaniques des fibres de soie. Maintenant, c'est vraiment pratique que les araignées utilisent leur soie complètement hors de leur corps. Cela fait que tester la soie d'araignée est vraiment, vraiment facile à faire en laboratoire, car nous la testons en fait, vous savez, dans l'air qui est exactement l'environnement dans lequel les araignées utilisent leurs protéines de soie. Ainsi identifier les propriétés de la soie par des méthodes comme les tests de résistance à l'étirement — où, en gros, on tire un bout de la fibre — très accommodant.
Het is kort. Onderaan zie je de herhalingssequentie voor de eizak, of tubuliform ragproteïne, van exact dezelfde spin. Je kunt zien hoe enorm verschillend deze rag-eiwitten zijn. Dit toont de schoonheid van de diversificatie van de spinrag-genfamilie. De zich herhalende eenheden verschillen in lengte. Ze verschillen ook in volgorde. Ik h
eb de glycines weer groen gekleurd, de alanines rood en de serines, de letter S, paars. Je kunt zien dat de bovenste repeterende eenheid bijna volledig uit groen en rood bestaat en de onderste repeterende eenheid bestaat vooral uit paars. Wij spinragbiologen proberen deze sequenties, deze aminozuursequent
...[+++]ies te relateren aan de mechanische eigenschappen van de spinragvezels. Nu komt het goed uit dat spinnen hun rag alleen maar uitwendig aanwenden. Dit maakt het testen van spinrag echt eenvoudig om te doen in het laboratorium, omdat we het testen in lucht, precies de omgeving waarin spinnen hun spinrag-eiwitten gebruiken. Dit maakt de kwantificering van de rag-eigenschappen door methoden als trekonderzoek - het uitrekken van de vezel - zeer gemakkelijk. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
maintenant le gros cerveau a aussi ->
Date index: 2024-12-03