Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "l’époque où enfant " (Frans → Nederlands) :
Et c’est la dernière partie de cette mission, la célébration, qui m’a ramené à l’époque où enfant, voulais raconter des histoires pour faire réfléchir les gens sur des problèmes universels.
Dit laatste deel van de missie, het vier-gedeelte, herinnerde me echt aan toen ik als kind verhalen wilde vertellen om mensen te betrekken in de thema's die ons allemaal raken.
C'est-à-dire, nous sommes en 1953 et pas à l'époque de l'opération One Laptop Per Child, un ordinateur portable par enfant , à l'époque d'une règle à calcul par enfant.
In 53 zou het in plaats van om 'One Laptop Per Child', of 'Eén Laptop Per Kind', gegaan zijn om 'Eén rekenliniaal Per Kind'.
Ceci s'appelle La Robe. C'est un poème
plus long, À cette époque, cette époque qui existe seulement pour moi comme le souvenir le plus fuyant maintenant, quand souvent le premier son que tu entendais le matin était un orage de chants d’oiseaux, puis le doux clopinement des sabots du cheval qui tirait le chariot de lait dans la rue, et le dernier son la nuit en toute probabilité était ton père qui s’arrêtait dans sa voiture, après avoir travaillé tard encore, toujours tard, et descendant pesamment au sous-sol, à la chaudière, pour vider les cendres et calfeutrer les courants avant de remonter l’escalier et tomber dans le lit; dans ces jo
...[+++]urs lointains, les femmes, ma mère, les mères de mes amis, nos voisins, toutes les femmes que je connaissais, portaient, souvent presque toute la journée, ce qu’on appelait des robes de chambre, bon marché, à motifs, comme de la pulpe, apparemment et exprès sans forme, des robes légères en coton qu’on portait par dessus de sa chemise nuit, et quand on devait chercher un enfant, étendre du linge sur la ligne, ou descendre à l’épicerie au coin, par dessous un manteau, l’ourlet tordu de la chemise de nuit, toujours plat et jauni, pendant dessous.
Nu volgt Het huisschort . Dit is
een langer gedicht. In lang vervlogen tijden die voor mij nu nog slechts als vluchtige herinneringen herleven, tijden waarin je 's ochtends vaak werd gewekt door een aanzwellend vogelkoor gevolgd door het gedempte getrappel van het paard van de melkboer onder aan de straat, tijden waarin je vrijwel iedere avond als laatste je vader in zijn auto hoorde voorrijden, na een werkdag die altijd te lang was, eerst klossend naar de kelder, naar de ketel, om as uit te scheppen en de klep te verzetten, en vervolgens naar boven, waar hij zijn bed in rolde. In die lang vervlogen tijden droegen vrouwen, mijn moeder, d
...[+++]e moeders van mijn vrienden, buurvrouwen, alle vrouwen die ik kende, een groot deel van de dag het zogenaamde huisschort, een goedkope, bedrukte lap, schijnbaar met opzet vormeloze lichtkatoenen hoezen, die je over je nachthemd droeg, en als je naar een kind op zoek ging, was aan de lijn hing, of even iets haalde bij de winkel op de hoek, onder een jas. De verwrongen zoom van je nachthemd stak er dan slap en vergeeld onder uit.Devinez ce que ça a donné ? Le père est dans une pièce, seul. D'après l'enquête American Time Use, les mères passent 2 fois plus de temps que les pères à s'occuper des enfants, ce qui est mieux qu'à l'époque d'Erma Bombeck [humoriste, années 60-90] mais je pense que ce qu'elle a écrit est très pertinent : « Je n'ai pas été seule dans la salle de bain depuis octobre. » (Rires) Mais voilà le truc : les hommes font beaucoup de choses.
En wat denk je? Vader in een kamer apart. Volgens het Amerikaanse Tijdsgebruiksonderzoek zorgen moeders nog twee keer zoveel voor kinderen als vaders. Dat is beter dan in de tijd van Erma Bombeck maar toch denk ik dat iets wat zij schreef nog steeds heel relevant is: Ik ben sinds oktober niet meer alleen in de badkamer geweest. (Gelach) Begrijp me niet verkeerd: mannen doen een hoop.
Je vous présente Enfant de Demain . Anonyme, au visage inconnu, et ne connaissant ni notre époque ni notre lieu, Enfant de demain, même si tu n'es pas encore né, je t'ai rencontré pour la première fois mardi matin.
Ontmoet het Kind van Morgen. Zonder naam, en ongezien, ook tijd en plaats is onvoorzien, Kind van Morgen, nog ongeboren, ik ontmoette je laatst dinsdagmorgen.
A l'époque – il y a quelques années – cela coûtait 100 000 $. Aujourd'hui, c'est 10 000. L'an prochain, ce sera 1000. Dans 2 ans à peu près, 100. Voici la vitesse à laquelle cela évolue. Voici le jeune Nick, il aime Batman et il a des pistolets. Un jour, Nick est arri
vé à l'hôpital pour enfants avec un ventre comme distendu par la famine. Ce n'était pas qu'il ne mangeait pas, c'était que, quand il mangeait, ses intestins s'ouvraient et les fèces se répandaient dans son ventre. Une centaine d'opérations plus tard, il dit à sa mère : Maman, prie pour moi. J
...[+++]'ai tellement mal. Son pédiatre avait une expérience en génétique clinique, il n'avait aucune idée de ce qui se passait, mais il proposa de séquencer le génome de l'enfant. On trouva une seule et unique mutation dans un gène responsable du contrôle de la mort cellulaire programmée.
Toen -- een paar jaar geleden -- kostte het $100.000. Tegenwoordig is het $10.000. Volgend jaar is het $1.000. Het jaar daarna is het $100, pak me niet op een jaar. Zo snel ontwikkelt het zich. Hier is de kleine Nick -- houdt van Batman en waterpistolen. Op een bepaald moment verschijnt Nick in een kinderziekenhuis met een opgezwollen buik als bij een hongerslachtoffer. Het komt niet doordat hij niet eet, maar als hij eet, openen zijn darmen en lekken ontlasting in zijn maag. Dus honderd operaties later, kijkt hij zijn moeder aan en zegt: Mam, bid alsjeblief voor mij. Ik heb zoveel pijn. Zijn kinderarts heeft toevallig een achtergrond van klinische genetica
...[+++]en hij heeft geen idee wat er aan de hand is, maar hij zegt: Laten we het genoom van deze jongen sequensen. Ze vinden een mutatie op een enkel punt in een gen dat het afsterven van cellen controleert. George Ier, fils de Sophie, fut le premier roi selon ces nouvelles règles, puis son fils George II, puis George III, et même s'il perdit l'Amérique et la tête, pas de panique, les règles s'appliquent, donc la couronne continua de descendre doucement l'arbre généalogique, passant à Ge
orge IV, dont aucun enfant ne lui survécut, puis à Guillaume IV, qui eut dix enfants, tous illégitimes. Il la transmit ensuite par l'intermédiaire de son cadet décédé à la reine Victoria, qui débuta son règne en 1837 et l'acheva juste après avoir franchi le seuil du XXe siècle, ce qui est un règne doublement impressionnant par sa longueur au vu des techni
ques médic ...[+++]ales de l'époque. Après la fin de son ère, la couronne alla à son fils Édouard VII, puis à George V, puis à Édouard VIII qui, enfin, brise cette ligne de succession bien propre (et quelque peu ennuyeuse) en commettant un scandale : épouser une roturière. Une roturière américaine ! Et divorcée ! Deux fois ! De fait, les divorces posaient un vrai problème et n'étaient pas compatibles avec le rôle du roi comme chef de l'État, et aussi comme chef de l'Église d'Angleterre dans les années 1930. Édouard céda le trône à son frère George VI, réticent à l'idée de régner, et qui dut ensuite superviser la Seconde Guerre mondiale et l'effondrement de l'Empire britannique qui s'ensuivit. Cela épuisa la santé du roi réticent, qui mourut à l'âge de 56 ans, laissant la couronne à Élisabeth II, en 1952, âgée de 25 ans. Elle avait sept ans de plus que Victoria, son arrière-arrière-grand-mère, le jour de son sacre, mais début septembre 2015, Élisabeth devint la reine au règne le plus long de l'Histoire, pas seulement en Grande-Bretagne, mais dans le monde. Après Élisabeth II, la couronne revient à Charles, héritier présomptif depuis le plus longtemps de l'Histoire britannique, puis à son fils William, puis à son fils George.
George I, de zoon van Sophia, was de eerste koning onder de nieuwe regels, en daarna zijn zoon George II, naar George III, en ook al verloor hij Amerika en zijn geest, geen angst, de regels zijn hier, en zo ging de kroon kalm verder de stamboom af, naar George IV, die geen overlevende kinderen had, naar Willem IV die tien kinderen had - allemaal bastaarden, daarna door zijn dode jongere broer naar koningin Victoria die haar regeerperiode startte in 1837 en die het net over de finishlijn van de 20e eeuw maakte. Wat dubbelop een indrukwekkend lange tijd was, gegeven de staat van medische technologie indertijd. Na het ei
nde van haar periode, ging de kroon naar haar zoon ...[+++] Eduard VII naar George V... naar Eduard VII die *eindelijk* deze nette (en nogal saaie) lijn van erfenis doorbreekt door een schandaal te plegen: trouwen met een burger. Een Amerikaanse burger! Een Amerikaanse burger die *gescheiden* was! *Twee keer* ::Gasp:: Eigenlijk waren de scheidingen echt een probleem en niet verenigbaar met de rol van de monarch als Hoofd van Staat *en ook* de Kerk van Engeland in de jaren 1930. Eduard trad af naar zijn broer George VI - die onwillig was om de kroon aan te nemen, en toen ook nog de Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende afbraak van het Britse Rijk moest overzien - wat de gezondheid van de jonge koning aantastte, die stierf op 56 jarige leeftijd en de kroon naliet aan Elizabeth de Tweede, in 1952 op 25 jarige leeftijd. Zeven jaar ouder dan Victoria, haar over-overgrootmoeder, was op haar kronings dag, maar in September 2015, werd Elizabeth de langst regerende koningin in niet alleen de Briste geschiedenis, maar ook in de wereldgeschiedenis. Van Elizabeth II zal de kroon verdergaan naar Charles, de langste erfgenaam schijnbaar in de Britse geschiedenis naar zijn zoon William, naar zijn zoon George.Maintenant une autre chose s'e
st passée à la même époque. Ma mère est devenue diplomate. Donc, de ce petit quartier où vivait ma grand-mère, superstitieux, de classe moyenne j'ai été propulsée dans cette école chic, internationale, [à Madrid] où j'étais la seule Turque. C'est là que j'ai eu ma première rencontre avec ce que j'appelle l'étranger représentatif . Dans notre cla
sse, il y avait des enfants de toutes nationalités. Pourtant, cette diversité ne conduisait pas nécessairement à une démocratie scolaire cosmopolite et égalitaire.
...[+++] Au lieu de cela, elle générait une atmosphère dans laquelle chaque enfant était perçu non pas comme un individu isolé mais comme le représentant de quelque chose de plus grand.
Omstreeks deze periode gebeurde nog iets anders. Mijn moeder werd diplomaat. En dus werd ik vanuit de kleine, bijgelovige, middenklassebuurt van mijn grootmoeder gekatapulteerd naar een chique internationale school waar ik de enige Turk was. Hier had ik mijn eerste ontmoeting met wat ik de representatieve buitenlander noem. In onze klas zaten kinderen van alle nationaliteiten. Toch leidde deze diversiteit niet noodzakelijk tot een kosmopolitische, egalitaire democratie in de klas. Het zorgde integendeel voor een sfeer waarin elk kind werd gezien niet als een individu op zichzelf, maar als een vertegenwoordiger van iets groters.
Enfant, il avait été rejeté, non parce qu'il était juif - ses parents n'étaient pas très religieux de toute façon - mais parce qu'il était né avec deux pieds bots, une maladie qui nécessitait à l'époque d'être interné en établissement spécial et de subir une série d'opérations douloureuses entre 1 et 11 ans.
Hij was als kind verstoten, niet omdat hij joods was -- zijn ouders waren niet erg religieus -- maar omdat hij was geboren met twee horrelvoeten, een aandoening die, in die dagen, institutionalisering en een opeenvolging van pijnlijke operaties tussen de leeftijd van 1 en 11 vereistte.
Mais ce qui était encore plus étrange -- et même moi je m'en rendit compte, à l'époque où je n'était qu'un enfant de neuf ans -- c'était le fait même qu'ils s'étaient arrêtés.
Maar wat nog vreemder was -- dat realiseerde ik me zelfs destijds, als negenjarig kind -- was dat ze überhaupt stopten.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
l’époque où enfant ->
Date index: 2025-02-16