Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "lève pour décrocher le téléphone " (Frans → Nederlands) :
Quand quelqu'un se lève pour décrocher le téléphone, aller aux toilettes ou faire autre chose, le siège libre devient la personne elle-même, en quelque sorte. On indique souvent le siège libre en disant, Lui ou elle ne serait pas d'accord. Le siège libre devient cette personne. La spatialité est cruciale.
Als iemand opstaat om een telefoon aan te nemen of naar het toilet te gaan, wordt de lege stoel als het ware die persoon. Je wijst vaak naar de lege stoel en zegt: Hij of zij zou het er niet mee eens zijn. De lege stoel is de persoon. De ruimtelijkheid is cruciaal.
Je n'ai pas décroché le téléphone pour faire ce que j'étais censé faire, qui était d'appeler mon superviseur et lui soumettre le cas, de façon à ce qu'il ait une occasion de la voir lui-même.
Ik pakte niet, zoals had gemoeten, de telefoon om mijn begeleider te bellen en het verhaal te vertellen zodat hij de kans had om haar zelf te onderzoeken.
Les gens devraient pouvoir décrocher leur téléphone et appeler leurs familles, les gens devraient pouvoir envoyer un SMS à leurs proches, les gens devraient pouvoir acheter un livre en ligne, ils devraient pouvoir voyager en train, ils devraient pouvoir acheter un billet d'avion sans se demander à quoi ces situations vont ressembler pour un agent du gouvernement, peut-être même pas de son propre gouvernement, dans plusieurs années, comment ces situations seront mal interprétées, et ce qu'on va penser de nos intentions d'alors.
Mensen moeten de telefoon kunnen opnemen en hun familie bellen, mensen moeten een sms kunnen sturen naar hun geliefden, mensen moeten online een boek kunnen kopen, met de trein kunnen reizen, een vlucht kunnen boeken zonder zich af te vragen hoe dat eruit ziet voor een overheidsagent, misschien zelfs niet van je eigen overheid, over vele jaren, hoe dat fout kan worden geïnterpreteerd en wat ze van je intenties zullen denken.
Finalement un jour, je me suis réveillé et j'ai cru avoir eu une attaque cérébrale, car j'étais étendu sur le lit, immobi
le, je regardais le téléphone, et j'ai pensé : « Il y a quelque chose qui cloche, je devrais appeler quelqu'un. » mais je n'arrivais p
as à tendre le bras pour attraper le téléphone et composer un numéro. Puis finalement, au bout de quatre heures passées allongé à le fixer, le téléphone a sonn
é, j'ai réussi à le décrocher d'une manière ou d' ...[+++]une autre, et c'était mon père, et j'ai dit : « J'ai de graves problèmes. Il faut qu'on fasse quelque chose. » Le lendemain, j'ai commencé à prendre des médicaments et une thérapie.
Op een dag werd ik wakker en dacht dat ik misschien een beroerte had. Ik lag als verlamd in bed, keek naar de telefoon en dacht: Er is iets mis. Ik moet om hulp bellen. Maar ik kon mijn arm niet uitsteken, de telefoon pakken en bellen. Na vier uur liggen staren, ging de telefoon. Op de een of andere manier lukte ik erin hem op te nemen. Het was mijn vader, en ik zei: Ik zit met een serieus probleem. We moeten iets doen. De volgende dag begon ik met medicatie en therapie.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
lève pour décrocher le téléphone ->
Date index: 2023-01-16