Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "lui quand nous " (Frans → Nederlands) :
Il s'intitule « Parmi les écoliers. » « Ô forme musicienne, Ô regard qui s'illumine, Comment distinguerons-nous le danseur de la danse? » Et voici Merce Cunningham, j'ai eu la chance de danser avec lui quand j'étais plus jeune, et le voici, lui, un danseur, et alors qu'il danse, il est à la fois le danseur et la danse.
Het heet ‘Tussen de schoolkinderen’. “O lichaam zwaaiend op muziek, verhelderende glans, hoe onderscheiden we de danser van de dans?” Hier is Merce Cunningham. Toen ik jonger was, mocht ik met hem dansen. Hier is hij danser. Terwijl hij danst, is hij tegelijk de danser en de dans.
Assis dans la salle d'édition, on regardait le passage à la gare de Ål. Il y avait ce journaliste. On l'avait appelé, discuté avec lui. Quand on a quitté la gare, il a pris une photo de notre départ et nous a fait signe. Alors on s'est dit : et si davantage de personnes avaient été au courant ?
En toen we in de regiekamer zaten en naar dit beeld keken - het is Station Ål - zagen we deze journalist. We hadden hem telefonisch gesproken, en toen we het station verlieten, nam hij deze foto van ons en wuifde naar de camera. En we dachten: 'Wat als meer mensen wisten dat we aan boord van die trein zaten?'
Le médecin pourrait avoir ceci devant lui quand nous arrivons dans la salle de consultation au lieu d'avoir simplement un reçu rose précisant que j'ai bien payé en entrant.
Dit is wat de dokter ter inzage zou hebben als we de onderzoeksruimte binnengaan, in plaats van een simpel papiertje met een bewijs dat ik heb betaald.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Le seul reproche que j'ai jamais entendu
à son adresse a été quand l'un de nos clients a dit, « Solly, vous êtes pathologiquement serviable. » (Rires) Quand j'ai commencé ma carrière professionnelle de guide dans cet environnement, Solly
a été mon pisteur. Nous avons travaillé en équipe. Et nos tout premiers visiteurs ont été une association caritative de votre Côte Est, ils ont pris Solly à part, et ils lui ont dit, « Avant même d'aller voir les lions et les léopards, nous voulons voir où vous vivez. » Nous les avons donc amenés chez
...[+++] lui. Cette visite des philanthropes dans sa maison a coïncidé avec une époque où la femme de Solly, qui apprenait l'Anglais, traversait une phase durant laquelle elle ouvrait la porte en disant, « Bonjour, je vous aime. Bienvenue, je vous aime. » (Rires) Il y avait quelque chose de magnifiquement africain pour moi, là dedans, cette petite maison, avec un énorme cœur dedans. Le jour où Solly m'a sauvé la vie, il était déjà mon héro. C'était un jour de chaleur, et nous nous trouvions près de la rivière. A cause de la chaleur, j'ai enlevé mes chaussures, remonté mon pantalon, et je me suis mis à marcher dans l'eau. Solly est resté sur la rive. L'eau limpide s'écoulait sur le sable, et nous avons commencé à remonter le courant.
De enige keer dat ik hem ooit beschuldigd hoorde worden, was toen een cliënt zei: Solly, je bent pathologisch behulpzaam. (Gelach) Toen ik professioneel mensen begon te gidsen in die omgeving, was Solly mijn spoorzoeker. We werkten samen als een team. De eerste gasten die we ooit kregen, was een groep filantropen van de oostkust van de VS. Die zeiden tegen Solly: Voordat we eropuit gaan om leeuwen en luipaarden te zien, willen we zien waar jij woont. Dus namen
we ze mee naar zijn huis, en dit bezoek van de filantropen aan zijn huis, was in de tijd dat Solly's echtgenote, die Engels aan het leren was, door een fase ging dat ze de deur ope
...[+++]nde en in het Engels zei: Hallo, ik hou van je. Welkom, ik hou van je. (Gelach) Dat vond ik zo prachtig Afrikaans: dit kleine huisje met een enorm hart erin. Op de dag dat Solly mijn leven redde, was hij al mijn held. Het was een hete dag, en we waren aan de oever van de rivier. Vanwege de hitte deed ik mijn schoenen uit en rolde mijn broek op en liep het water in. Solly bleef op de oever. Het water stroomde helder over zand. We keerden om en begonnen stroomopwaarts te gaan.assise sur cette chaise au fond, assise sur ses mains depuis 20 minutes au moins pendant que l'homme discutait avec sa mère des problèmes de Gillian à l'école. Et à la fin -- parce qu'elle gênait les autres, ses devoirs étaient toujours en retard, etc, etc, -- petit fille de 8 ans -- à la fin le docteur s'est assis près de Gillian et lui a dit, Gillian, J'ai écouté toutes les choses que ta mère m'a dites et j'ai besoin de lui parler en privé Il l
ui dit, Attends là, nous ne serons pas long. Et ils sont sortis et
l'ont laissée. Mais quand ils quittèrent la p ...[+++]ièce, il alluma la radio posée sur son bureau. Et quand ils quittèrent
Ze was daar met haar moeder en moest op een stoel gaan zitten. Ze zat 20 minuten op haar handen terwijl deze man met haar moeder sprak over Gillians problemen op school: want ze stoorde anderen, haar huiswerk altijd te laat af. Een klein meisje van acht. Uiteindelijk ging de dokter naast Gillian zitten en zei: Ik heb geluisterd naar je moeder, en ik moet haar nu even alleen spreken.” Hij zei: “Wacht hier maar even, we komen zo terug.” Ze vertrokken en lieten haar achter. Maar voordat ze de kamer verlieten, zette hij de radio aan die op zijn bureau stond.
Je me suis longtemps interrogée sur cette
question : pouvons-nous évoluer ou développer un sixième sens. Un sens qui nous donnerait un accès continu et facile aux méta-informations ou à des informations qui pourraient exister quelque part, qui pourraient nous aider à prendre la bonne décision au sujet de n'importe quelle chose qu'on rencontre. Quelques-uns parmi vous pourraient répondre que, bon, les téléphones d'aujourd'hui font déjà cela. Mais
je dirais que non. Quand vous renc ...[+++]ontrez quelqu'un ici à TED -- TED est l'endroit où rencontrer du monde, bien sûr, une fois dans l'année -- vous ne pouvez pas serrer la main à quelqu'un puis lui dire Vous pouvez attendre deux minutes, le temps que je sorte mon téléphone et que je vous cherche dans Google? Ou quand vous allez au supermarché, quand vous êtes là dans cet immense rayon avec différents types de papier toilette, vous ne sortez pas votre téléphone, pour ouvrir un navigateur et aller sur une page web pour décider lequel parmi ce choix est l'achat le plus écologique. Nous n'avons pas réelllement un accès facile à toutes ces informations pertinentes qui peuvent vraiment nous aider à prendre les meilleures décisions sur ce que nous devons faire, et comment agir. Et donc, mon groupe de recherche au Media Lab a développé une série d'inventions pour nous donner l'accès à cette information d'une manière plutôt facile, sans que l'utilisateur ait besoin de changer son comportement. Je suis ici pour dévoiler notre dernier résultat, le plus réussi jusqu'à présent, qui est encore en plein développement.
Ik raakte geïntrigeerd door de vraag of het mogelijk zou zijn om tot de ontwikkeling van een zesde zintuig te komen. Een zintuig dat ons naadloos en gemakkelijk toegang geeft tot meta-informatie of informatie die zich misschien ergens anders bevindt, maar relevant kan zijn om ons te helpen de juiste beslissing te nemen over alles wat we ook maar tegenkomen. En sommigen van jullie zullen daarop zeggen, doen hedendaagse mobiele telefoons dat niet al? Maar ik zeg van niet. Als je hier bij TED iemand tegenkomt -- wat zonder twijfel de top netwerkplek van het jaar is -- dan
ga je niet iemands hand schudden en vervolgens zeggen, Heb je een mom
...[+++]entje, dan pak ik mijn telefoon en Google je even?' Of als je naar de supermarkt gaat en daar in dat enorme gangpad staat met verschillende soorten toiletpapier, dan pak je niet even je mobiele telefoon om een browser te openen om een website te bezoeken waarmee je kunt beslissen welke van al die verschillende soorten toiletpapier de meest ecologisch verantwoorde aankoop is die je kunt maken? We hebben dus niet echt makkelijk toegang tot al die relevante informatie, die ons kan helpen bij het nemen van de beste beslissingen over wat je moet doen en welke acties je moet ondenemen. Om die reden heeft mijn onderzoeksgroep op het Media Lab een serie uitvindingen ontwikkeld die ons toegang geven tot die informatie op een relatief gemakkelijke manier, zonder dat de gebruiker ook maar iets van zijn gedrag hoeft te veranderen En ik ben hier voor de onthulling van ons recentste en tot nu toe, meest succesvolle poging, die nog flink in ontwikkeling is.Maintenant, ce qu'on va te proposer comme flèch
e, c'est une flèche quand même extrêmement dif
ficile, nous ne sommes pas du tout certaines que tu vas y arriver. » Comme c'était une enfant rebelle, elle nous dit : « Dites toujours. » On lui a dit : « Voilà. Ce qui serait intéressant, c'est que tu attendes que Kévin soit entouré de toute sa cour, de tous ses copains, que tu t'approches de lui et que tu lui dises : 'J'ai entendu un truc que disent les grands. Ils disent que lorsqu'un garçon tape une fille, c'est parce qu'il n'arrive pas à lui dire qu'il l'aim
...[+++]e.
De pijl die we je gaan voorstellen zou wel eens erg moeilijk kunnen zijn. We zijn helemaal niet zeker of het lukt.” Omdat ze een nogal eigenzinnig kind was, zei ze: “Zeg het toch maar.” ”Je moet afwachten tot Kevin omringd is door zijn hele hofhouding, al zijn vrienden. Dan ga je op hem af en je zegt: De groten zeggen dat als een jongen een meisje slaat, hij eigenlijk wil zeggen dat hij van haar houdt.
Donc c'est une chanson sur comment tout le monde est malheureux pa
rce que vous savez, nous venons de Russie. (rires) J'ai été voir Kitty Carlisle Hart, e
t elle a 96 ans, et quand je lui amené un exemplaire de Les éléments du style, elle a dit qu'elle y tiendrait beaucoup. Et j'ai dit, oh, et elle parlait de Moss Hart, et j'ai dit, tu sais, quand tu le recontrais, tu savais que c'était lui, et elle a dit, je savais que c'ét
ait lui. (rires) Je suis celle qui ...[+++] aurait dû garder le livre mais c'était un moment vraiment merveilleux.
Dat is een lied over de ellende van iedereen want, weet je... we komen uit Rusland. (Gelach) Ik ging Kitty Carlisle Hart opzoeken, die 96 is. Toen ik haar een exemplaar bracht van De elementen van stijl zei ze dat ze het zou koesteren. Zij had het over Moss Hart, en ik zei: Wanneer je hem ontmoette, wist je dat het hem was. En zij zei: ..wist ik dat HIJ het was. (Gelach) Dus ik had het boek zelf moeten houden, maar het was geweldig moment.
« Je crois que perdre mon
ouïe a été l'un des plus beaux cadeaux que j'ai jamais reçus, » dit Elise Roy. En tant qu'avocate des droits des handicapés et pratiquante du design thinking, elle sait qu'être sourde lui offre une expérience et un recadrage du monde uniques — une perspective qui pourrait résoudre certains de nos plus grands problèmes.
Comme elle dit : « Quand nous concevons d'abord pour les handicapés,
nous tombons souvent sur des solutions qui sont bien meilleures que lorsque
nous ...[+++] concevons pour les gens normaux. »
Ik geloof dat het kwijtraken van mijn gehoor een van de grootste geschenken is die ik ooit heb gekregen , zegt Elise Roy. Als juriste voor rechten van gehandicapten en design-denker weet ze dat haar doofheid haar de wereld op een unieke manier laat ervaren en herkaderen — een uitgangspunt dat een aantal grote problemen kan helpen oplossen. In haar woorden: Wanneer we eerst voor de gehandicapte ontwerpen, komen we vaak tot betere oplossingen dan wanneer we eerst voor normale mensen ontwerpen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
lui quand nous ->
Date index: 2021-04-10