Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "lire leurs e-mails " (Frans → Nederlands) :
l'Association des Opérateurs de Réseaux en Amérique du Nord. Un groupe de personnes qui, par une belle journée d'été, entrent dans une salle sans fenêtres, se mettent à leurs terminaux pour lire leurs e-mails et messages avec cette police de caractères, et discutent à propos de réseaux. Certains d'entre eux sont des cadres intermédiaires chez des FAI partout dans le monde. Voici le message où l'un d'entre eux dit, Il semblerait qu'on ait quelque chose. Nous avons affaire à un détournement de YouTube!
de Noord-Amerikaanse NetwerkoperatorsGroep. Een groep van mensen die op een mooie zomerdag een kamer zonder ramen binnenstappen achter hun computers gaan zitten, e-mails lezen en berichten in niet-proportioneel lettertype, zoals dit hier, en praten over netwerken. En sommige van hen zijn medior werknemers bij Internet Service Providers van over de hele wereld. En dit is een bericht waarin een van hen zegt: Er is NU wat aan de hand. YouTube is gekaapt!
Vous pouvez lire vos e-mail ici, mais aussi à la maison ou au Starbucks, partout où il y a une connexion internet.
Je kan je e-mail hier lezen, maar ook thuis, of in Starbucks, overal waar je een internetverbinding hebt.
Envoyer un mail est comme envoyer une carte postale, dit le scien
tifique Andy Yen au cours de son exposé qui stimule la réflexion : N’
importe qui peut le lire. Et pourtant le cryptage, la technologie qui protège la confidentialité de l
a communication par e-mail, existe. Mais il a été jusqu’à présent difficile à installer et pénible à utiliser.
En montrant une démonstration d’un programme e-mail qu’il a conçu avec ses collègues du C
...[+++]ERN, Yen explique que le cryptage peut être simplifier pour devenir l’option par défaut, assurant la confidentialité de l’email à tous.
Een e-mail versturen is net zoiets als een briefkaart versturen, zegt wetenschapper Andy Yen in deze intrigerende talk: iedereen kan hem lezen. Versleuteling, de techniek die de privacy beschermt bij communicatie per e-mail, bestaat al. Het was tot nu toe alleen wel wat ingewikkeld om het te installeren en te gebruiken. Met een demonstratie van een e-mailprogramma dat hij met zijn collega's van het CERN heeft ontwikkeld, laat hij zien dat versleuteling dermate makkelijk kan zijn, dat het een standaardinstelling wordt, zodat iedereen echte privacy krijgt bij zijn e-mail.
Cela fa
isait moins de deux heures qu'elle était en ligne l
orsque j'ai reçu un e-mail enthousiaste de la part du gars qui m'avait envoyé cette carte postale. Il disait: « Frank, il faut que je partage avec toi cette histoire qui vient de m'arriver. » Il a ajouté: « Mes genoux en tremblent encore. Cela fait trois ans que ma petite amie et moi avons établi ce rituel du dimanche matin qui consiste à aller visiter le blog de PostS
ecret ensemble et à lire les secre ...[+++]ts à voix haute. Je lui en lis quelques-uns puis c'est à son tour. Cela nous a vraiment rapprochés au fil des ans. Alors quand j'ai découvert que vous aviez affiché ma demande en mariage surprise au bas de la liste, j'étais fou de joie. J'ai essayé de rester calme, de ne rien montrer. Et, comme chaque dimanche, nous avons commencé à nous lire les secrets à voix haute, chacun à notre tour. Mais cette fois j'avais l'impression qu'elle mettait des heures à lire chacune de ces cartes. » Mais elle y est finalement parvenue. Elle est arrivée au dernier secret, qui était ma demande en mariage.
Ze stond er nog maar een paar uur op toen
ik deze uitgelaten e-mail kreeg van de man die me deze kaart had gestuurd. Hij zei: Frank, ik moet dit verhaal met je delen dat ik vandaag beleef. Hij zei: Mijn knieën beven nog steeds. Al drie jaar hebben mijn vriendin en ik een zondagochtendritueel waarbij we samen de PostSecret-blog bezoeken en de geheimen l
uidop voorlezen. Ik lees er een paar voor haar, zij leest er een paar voor mij. Het heeft ons echt dichter bij elkaar gebracht door de jaren heen. Toen ik ontdekte dat jij mijn verrassin
...[+++]gsaanzoek aan mijn vriendin helemaal onderaan had gepost, was ik buiten mezelf. Ik probeerde kalm te zijn, niets te verklappen. Net als elke zondag begonnen we elkaar de geheimen luidop voor te lezen. Maar deze keer leek het een eeuwigheid te duren voor ze er doorheen geraakte. Uiteindelijk kwam ze er. Ze kwam bij dat geheim onderaan, zijn aanzoek aan haar.Donc ce que je propose, c'est tout comme nous exigeons de savoir lire, écrire et compter et de connaître l'histoire, nous devrions avoir une formation sur les faits concernant leurs histoires, leurs credos, leurs textes, concernant toutes les religions du monde -- leurs musiques, leurs symbolismes, leurs interdits, leurs exigences,
Dus wat ik voorstel is, net zoals we lezen, schrijven, rekenen en geschiedenis nodig hebben, moeten we een leerplan hebben van feiten over hun geschiedenis, hun leerstellingen, hun teksten, over alle religies in de wereld -- hun muziek, hun symbolen, hun verboden, hun voorschriften.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door
deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et
j'ai dit, Allez la lire. Et ils disent, Oh, celle-là n'était pas si géniale. Et puis nous sommes passés à une autre elle n'avait pa
s de super visuels, mais elle avait des super informations -- et nous avons passé une heure à parler du processus d'apprentissage, parce que la question n'était pas si oui ou non c'était parfait, ou si oui ou non c'était ce que je pouvais
créer; c'était de leur demander de créer par eux-mêmes. Et ça
...[+++] leur a permis d'échouer, de réfléchir, et d'apprendre. Et quand on renouvelle l'activité dans ma classe cette année, ils feront mieux cette fois. Parce que dans l'apprentissage doit être inclus une dose d'échec, parce que l'échec est éducatif en lui-même. Il y a un million d'images que je pourrais montrer ici, et j'ai dû choisir soigneusement -- celle-ci est une de mes préférées -- d'étudiants en train d'apprendre, de ce à quoi ça ressemble d'apprendre dans un paysage où nous laissons de côté l'idée que les enfants doivent venir à l'école pour obtenir les informations, mais au lieu de ça, demandez-leur ce qu'ils peuvent en faire. Posez-leur des questions vraiment intéressantes. Ils ne vous décevront pas. Demandez-leur d'aller sur place, de voir des choses par eux-mêmes, de vivre vraiment l'apprentissage, de jouer, de poser des questions,
En ik zei: Ga het lezen. En ze zeiden: Oh, dat was niet zo fantastisch. Toen gingen we naar een volgende -- er zaten geen visuele vondsten in, maar wel heel goede informatie -- en we praatt
en een uur over het leerproces, want het ging er niet om of het perfect was, of het was wat ik kon maken, ik had hun gevraagd om zelf iets te maken. Ze kregen de kans te fale
n, te verwerken, te leren. Als we dit jaar in mijn klas nog zo'n rondje doen, dan zullen ze het deze keer beter doen. Want leren moet een zekere mate van falen inhouden, want va
...[+++]n falen leer je door het proces. Er zijn een miljoen beelden die ik hier zou kunnen laten verschijnen, ik moest zorgvuldig kiezen -- dit is één van mijn favoriete -- van studenten die leren, van hoe leren eruit kan zien, in een landschap waar we de idee laten varen dat kinderen naar school moeten komen om informatie te krijgen, en we hun veeleer vragen wat ze ermee kunnen doen. Stel hun echt interessante vragen. Ze zullen je niet teleurstellen. Vraag hun om naar plekken te gaan, om zelf dingen te zien, om het leren te ervaren, om te spelen, te onderzoeken.C'est une partie de football. (Rires) Michael Owen vient de rater un but, et il est couché par terre, et le premier aspect du cerveau social, que cette photo illustre vraiment bien, est à quel point les réactions sociales émotionnelles et instinctives sont automatiques. Une fraction de seconde après que Michael Owen ait raté ce but, tout le monde fait la même chose avec les bras et la même grimace, même Michael Owen alors qu'il glisse sur l'herbe, il fait la même chose avec ses bras, et il a probablement la même expression sur le visage, et les seules personnes qui ne le font pas sont les gars en jaune à l'arrière — (Rires) — je pense qu'ils sont du mauvais côté du stade, ils ont une autre réaction sociale émotionnelle que nous reconnaisson
...[+++]s tous instantanément, c'est le second aspect du cerveau social qu'illustre très bien cette image, à quel point nous sommes doués quand il s'agit de lire le comportement d'autrui, leurs actions, leurs gestes, leurs expressions du visage, en ce qui concerne leurs émotions sous-jacentes et leurs états mentaux.
Dus dit is een voetbalwedstrijd. (Gelach) Michael Owe
n miste een goal en ligt op de grond. Het eerste aspect van het sociale brein is goed te zien op de foto: hoe automatisch en instinctief emotionele reacties zijn. Vlak nadat Michael Owen zijn doelkans heeft gemist, doet iedereen hetzelfde met zijn armen en gezicht. Zelfs Michael Owen doet hetzelfde met zijn armen, terwijl hij over het gras schuift. Zelfs Michael Owen doet hetzelfde met zijn armen, terwijl hij over het gras schuift. Hij heeft waarschijnlijk dezelfde gezichtsuitdrukking. De enigen die dit niet doen, zijn de jongens in het geel achterin. -- (Lacht) -- Ik denk dat ze op de
...[+++] verkeerde plek in het stadion zitten. Zij hebben een andere sociaal-emotionele reactie, die we meteen herkennen. Dat is het tweede aspect van het sociale brein: hoe goed we zijn in het aflezen van andermans gedrag, hun acties, hun gebaren, hun gezichtsuitdrukkingen tonen de onderliggende emoties en mentale staat.et avons enseigné aux étudiants comment u
tiliser une chambre noire. Nous leur avons remis des appareils photo, ils ont fait le tour du campus et
pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dortoir, leur chien et autres souvenirs qu'ils voulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et ils ont choisi leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: «
...[+++]Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun a
lles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje wegge
...[+++]ven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.Et nous avons des difficultés dans tant de nos communautés et dans tant de nos écoles dans lesquelles nos enfants entrent au CP, avec leurs yeux pétillants, ils ont leur petit sac à dos et ils sont prêts à partir, et alors ils réalisent qu'ils ne sont pas comme les autres enfants de leur classe qui connaissent les livres, savent lire, récitent leur alphabet.
Wij hebben moeilijkheden in zoveel wijken. Veel kinderen die naar groep 3 gaan en met hun glinsterende oogjes en hun rugzakjes om klaarstaan, beseffen dan dat ze anders zijn dan de rest, die boeken lezen, zijn voorgelezen, het alfabet kunnen opzeggen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
lire leurs e-mails ->
Date index: 2024-02-16