Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "lieu de dire " (Frans → Nederlands) :
Au lieu de dire Vous avez 73 000 résultats.
In plaats van te zeggen U heeft 73.000 resultaten.
Au lieu de dire : « Je suis nul », dites : « Les premiers brouillons sont toujours nuls, je n'y suis juste pas encore. » Comment atteindre cela ? Il s'avère qu'il y a un truc lié à votre navigateur internet.
In plaats van te zeggen: Ik kan niks , zeg je: De eerste versies deugen nooit. Ik ben er gewoon nog niet. Hoe krijg je dat voor elkaar? Het blijkt dat je het kunt zien aan de internet-browser die je gebruikt.
Au lieu de dire que c'est un chat sur la photo, comme nous l'a dit la petite fille tout à l'heure.
In plaats van te zeggen dat het een kat is op het plaatje, heb je het meisje al horen zeggen dat de kat op een bed ligt.
D'ailleurs, dans cette émission, je vais dire les noms de mes auteurs favoris au lieu de dire des gros mots.
Trouwens, in dit programma zal ik namen van mijn favoriete schrijvers gebruiken in plaats van scheldwoorden.
Elizabeth Gilbert traite des attentes impossibles que nous avons envers les artistes et les génies. Elle avance une idée radicale : au lieu de dire que quelques rares individus « sont » des génies, on pourrait dire que nous « avons » tous un génie. Il s'agit d'une intervention drôle, personnelle et étonnamment émouvante.
Elizabeth Gilbert houdt een beschouwing over de ondoenlijke grootsheid die we van artiesten en genieën verwachten — en poneert in een grappige, persoonlijke en verrassend ontroerende talk de radicale stelling dat mensen niet zozeer een genie 'zijn' maar een genie 'hebben'.
Voilà le problème, et elle se lutte pour cela, et je lui est donc posé une question -- je ne savais pas comment en sortir -- je lui ai posé une question sur sa période d'écrivain de pièce, et à nouveau, typiquement, au lieu de dire, Oh oui, j'étais écrivaine, et blah blah blah, elle a dit, oh écrivaine.
Dat is het probleem, en ze bevecht me daarop, dus toen stelde ik haar een vraag -- ik wist niet hoe ik hieruit zou komen -- ik stelde haar een vraag over haar tijd als toneelschrijver, en weer, karakteristiek, in plaats van te zeggen: Oh ja, ik was toneelschrijver, en bla bla bla, zei ze: Oh toneelschrijver.
Elles font le travail par petits morceaux. Rien ne prend plus de deux semaines. Donc, au lieu de dire « Vous les gars, vous allez dans ce bunker et vous revenez avec un portable ou un réseau social » on dit, « Allez et trouvez un élément, et ramenez-le. On en parlera. On s'adaptera. » On réussit ou on échoue rapidement.
Ze doen dingen in kleine stukjes. Niets duurt langer dan twee weken. In plaats van te zeggen: Jullie verdwijnen in die bunker en komen terug met een mobiele telefoon of een sociaal netwerk, zeg je: Je vertrekt en komt met één element. We praten erover en passen het aan. Je slaagt of faalt snel.
D'accord, donc si au lieu de dire au gens que tu es intolérant au gluten, tu leur disais que tu es intolérant au blé, en entendrais-je parler aussi souvent qu'à l'heure actuelle ?
En als je mensen zou moeten vertellen dat je tarwe-intolerantie hebt in plaats van glutensensitiviteit, zou ik er dan nog net zoveel over horen als nu?
9) Craquer les doigts cause l'arthrite. Énervant? Oui. Cause l'arthrite plus tard dans la vie comme une punition karmique? Non. 8) On n'utilise que 10% du cerveau. Si vous n'avez jamais vu un drame médicale depuis 30 ans, vous ne savez peut-être pas que les médecins ont des machines qui peuvent voir à l'intérieur du cerveau et, contrairement à la légende urbaine, 90% des neurones ne font pas rien de leurs jours. Même si la science ne connaît pas exactement le rôle de chaque pièce, ils savent que toutes les pièces sont importantes.. Donc si tu crois que quelqu'un peut retirer 90% de ton cerveau et tu serais tout aussi bien, peut-être que tu n'en utilise que 10%. 7) Les inuits ont plus de 100 mots pour la neige. Ceci est techniquement correct
...[+++], mais induit en erreur. Quelques langues, comme l'allemand, aiment faire des mots composés en collant pluseurs petits mots ensemble ce qui explique pourquoi les mots allemands sont parfois ridiculement longs. Les langues Inuites utilisent aussi des mots composés donc au lieu de dire neige jaune comme un francophone le dit un inuit combine les deux mots ensemble, mais ce n'est pas vraiment un nouveau mot, juste une particularité grammaticale.
9) Je knokkels kraken veroorzaakt reuma. Sociaal afstotelijk? Ja. Veroorzaakt reuma later in je leven als een straf van karma? Nee. 8) Mensen gebruiken enkel 10% van hun hersenen. Als je nog nooit medisch drama hebt gezien in de afgelopen oh, 30 jaar, zou je gezien hebben dat doctoren nu machines machines hebben die in mensen in hersenen kunnen kijken en, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, 90% van neuronen zitten niet de hele dag niets te doen. Ondanks dat wetenschappens nog niet precies weten wat ieder deel doet, weten ze wel dat alle kleine delen belangrijk zijn. Dus als je denkt dat je 90% van je hersenen uit kan lepelen en nog steeds in orde zou zijn, dan gebruik je misschien toch maar 10% ervan. 7) Eskimos hebben honderden wo
...[+++]orden voor sneeuw. Deze is technisch gezien correct, but misleidend. Sommige talen, zoals Duits, houden ervan woorden samen te stellen door meerdere kleinere aan elkaar woorden te rijgen, waardoor Duitse woorden soms absurd lang zijn. De talen van de Inuit gebruiken ook samengestelde woorden dus in plaats van te zeggen ‘gele sneeuw’ zoals je zeggen in het Engels, als Inuit spreker combineerd de twee worden in een, maar het is niet echt een nieuw woord, maar eerder een streek van grammatica.A
u lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le
général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il
...[+++]avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belet
te generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar
. Of in 2007, Espen Eide ...[+++], de Noorse staatssecretaris Buitenlandse Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
lieu de dire ->
Date index: 2023-01-29