Vertaling van "levé en disant " (Frans → Nederlands) :

J'ai été si choqué, si étonné, que je me suis levé en disant : Eh bien, merci, mais je fais quoi? (Rires) L'éducation des surdoués n'avait pas vraiment beaucoup pris.
Ik was zo in shock, zo verlamd, dat ik opstond en zei: “Okay, hartelijk dank, maar wat ga ik dan doen?” (Gelach) Hoogbegaafdenonderwijs was toen nog niet zo gebruikelijk.

(Applaudissements) Et face à un tel problème scientifique, on ne trouve pas la réponse en comptant les mains levées et en disant On a plus de oui que de non. (Rires) Mais certaines mains levées comptent plus que d'autres.
(applaus) En als je zo'n wetenschappelijk probleem hebt, kun je het niet oplossen door handen te tellen, en dan te zeggen: Meer handen zeggen ja dan nee. (gelach) Afgezien daarvan tellen sommige handen meer dan andere.

Les pots de vin et la corruption subissent la loi de l'offre et de la demande. La chaîne d'approvisionnement est principalement constituée d'entreprises cupides et immorales et des individus moyens malheureux. Côté demande, principalement des politiciens, des bureaucrates et ceux qui ont un pouvoir qui leur est confié. Selon les estimations de la Banque Mondiale, mille milliards dollars sont payés en pots de vin chaque année, aggravant la situation de ceux qui sont déjà mal en point. Pourtant, si vous regardez l'individu moyen, il ou elle ne se lève pas chaque jour en se disant, Hmm, voyons voir à qui je vais bien pouvoir donner des pots de vin aujourd'hui. ou, Voyons voir qui je peux corrompre aujourd'hui. Souvent c'est sous la contrainte ou quand il est dos au mur que l'individu moyen se retrouve dans cette situation qui le conduit à payer un pot de vin. Dans le monde moderne, où le temps vaut de l'argent, et la bataille pour sa survie incroyablement difficile, l'individu moyen malchanceux abdique et paie des pots de vin simplement pour continuer à vivre.
Steekpenningen en corruptie hebben zowel een vraag- als een aanbodzijde. De aanbodzijde bestaat voornamelijk uit gulzige onethische bedrijven en de ongelukkige gewone man. De vraagzijde wordt vooral ingenomen door politici, bureaucraten en degenen die over beslissingsbevoegdheid beschikken. Volgens schattingen van de Wereldbank wordt er elk jaar een biljoen dollar betaald aan steekpenningen, wat de toestand van diegenen die er al slecht aan toe zijn, nog verslechtert. De gewone man wordt niet elke dag wakker met in zijn hoofd de gedachte: Hmm, laat eens zien wie ik vandaag wat smeergeld kan toestoppen. of Laat eens zien wie ik vandaag kan omkopen. Vaak is het de beklemmende of de rug-tegen-de-muursituatie waarin de ongelukkige gewone man zich bevindt die hem ertoe brengt steekpenningen te betalen. In de moderne wereld waar tijd een schaars goed is en de strijd voor levensonderhoud onvoorstelbaar zwaar is, heeft de ongelukkige gewone man meestal geen keuze en betaalt hij het smeergeld alleen maar om door te gaan met leven.

Quand quelqu'un se lève pour décrocher le téléphone, aller aux toilettes ou faire autre chose, le siège libre devient la personne elle-même, en quelque sorte. On indique souvent le siège libre en disant, Lui ou elle ne serait pas d'accord. Le siège libre devient cette personne. La spatialité est cruciale.
Als iemand opstaat om een telefoon aan te nemen of naar het toilet te gaan, wordt de lege stoel als het ware die persoon. Je wijst vaak naar de lege stoel en zegt: Hij of zij zou het er niet mee eens zijn. De lege stoel is de persoon. De ruimtelijkheid is cruciaal.