Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "leurs auras peuvent tout faire depuis faire parler " (Frans → Nederlands) :
Matt Mills et Tamara Roukaerts font la démonstration d'Aurasma, un nouvel outil de réalité augmentée qui peut animer le monde de façon transparente en le voyant à travers un smartphone. En allant au-delà de la précédente réalité augmentée, leurs auras peuvent tout faire depuis faire parler un portrait à superposer des informations en direct sur un journal imprimé.
Matt Mills en Tamara Rou
kaerts demonstreren Aurasma, een nieuwe tool door 'augmented reality' (verhoogde realiteit) die de wereld gezien door een smar
tphone naadloos tot leven kan brengen. Hun 'aura's' gaan
verder dan eerdere 'augmented reality'. Alles is mogelijk, van een pratend schilderij tot een laagje
leggen bovenop het nieuws op een gedrukte kra ...[+++]nt.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pri
s son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « B
on, nous p ...[+++]ouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoo
n. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging n
...[+++]aar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte
sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les l
aboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution,
alors les premières lueurs ...[+++] de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honder
dtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie:
De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de produc
...[+++]tie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Il n
'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont
humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne co
...[+++]mprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als j
e goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Que peuvent faire les directeurs -- les directeurs éclairés, je l'espère -- que peuvent
-ils faire pour que leur bureau soit un meilleur lieu de travail pour les gens, pour que ce ne soit pas le dernier recours, mais le premier recours ? C'est que les gens commencent à dire, « Quand je veux vraiment accomplir une tâche, je vais au
bureau. » Parce que les
bureaux
sont bien équipés, tout devrait y ...[+++] être pour qu'ils fassent leur travail, mais là tout de suite ils ne veulent pas y aller, alors comment changer ça ? J'ai trois suggestions que je vais partager avec vous. J'ai environ trois minutes, donc ça va le faire. Nous avons tous entendu parler de cette tendance du vendredi décontracté.
Wat kunnen managers doen -- verlichte managers, hopelijk -- wat kunnen ze doen om een kantoor een betere plaats te maken om te werken, niet als laatste toevluchtsoord, maar als het eerste toevluchtsoord? Zodat mensen voortaan zeggen, Als ik echt wat wil afwerken, ga ik naar kantoor. Want kantoren zijn goed uitgerust, alles is aanwezig om het werk te kunnen doen. Nu willen werknemers daar niet naartoe. Hoe kunnen we dat veranderen? Ik heb drie suggesties voor jullie. Ik heb nog ongeveer drie minuten, dat lukt net. We hebben allemaal wel eens gehoord van 'informele vrijdag'.
(Rires) Au-delà de l'aspect équivoque de cette remarque, il y avait quelque chose de vraiment profond. Ils disaient qu'ils préféraient la ver
sion automatisée de leur cousin plutôt que leur cousin. Au début, ça n'est pas très intuitif, mais en se plaçant de leur point de vue, ça a beaucoup de sens. Ils sont dans cet
te situation où ils peuvent désormais arrêter et
faire répéter leur cousin, sans avoir l'impression de me faire perdre mon temps. S'ils doivent revoir q
uelque cho ...[+++]se qu'ils auraient dû apprendre deux semaines plus tôt, ou peut-être deux ans plus tôt, ils ne n'ont pas à être gênés pour demander à leur cousin. Ils peuvent juste regarder ces vidéos. S'ils s'ennuient, ils avancent. Ils peuvent les regarder à leur propre rythme, quand ils veulent. Et sans doute, l'aspect le moins apprécié de cela est le fait que la toute première fois, la toute première fois que vous essayez de comprendre un nouveau concept, ce dont vous n'avez pas besoin, c'est d'une autre personne vous disant : « Tu comprends ça ? » C'est ce qui se passait entre moi et mes cousins avant. Maintenant, ils peuvent simplement le faire dans l'intimité de leur propre chambre.
(Gelach) Als je eenmaal over de dubbelzinnigheid heen bent, zit daar iets heel wezenlijks in. Ze zeiden dat ze liever de geautomatiseerde versie van hun neef hadden dan hun neef zelf. Eerst lijkt het tegenstrijdig, maar als je er echt goed over nadenkt vanuit hun standpunt, dan zit er wel iets in. In deze situatie kunnen ze hun neef stopzetten en herhalen, zonder dat ze het gevoel hebben dat ze mijn tijd verdoen. Als ze iets willen
nakijken dat ze een paar weken eerder hadden moeten leren, of misschien een paar jaar geleden, dan hoeven ze het niet beschaamd aan hun neef te vragen. Ze kunnen gewoon de video's bekijken. Als ze zich vervele
...[+++]n kunnen ze verdergaan. Ze kunnen kijken op het tijdstip van hun keuze, in hun eigen tempo. Wat waarschijnlijk het minst begrepen aspect hiervan is, is deze notie: de allereerste keer, de allereerste keer dat je probeert om je hersenen vat te doen krijgen op een nieuw concept, dan is het allerlaatste wat je nodig hebt, een andere mens die zegt: Snap je dit? Zo liep de interactie met mijn neefjes voordien. Nu kunnen ze het gewoon doen in de intimiteit van hun eigen kamer.Homme 1 : à partir du moment où il y a de l'injust
ice, quelqu'un doit faire un sacrifice! Femme 1 : Ce n'est pas un sacrifice, C'est une vengeance! Si vous tuez, il n'y a pas de différence entre victime et occupant. Homme 1 : si vous avions des avions, nous n'aurions pas besoin de martyrs, c'est la différence. Femme : La différence c'est que l'armée israelienne est toujours plus forte. Homme:
Alors, soyons égaux devant la mort. Nous avons ...[+++] toujours le Paradis. Femme: Il n'y a pas de Paradis! Ca n'existe que dans votre tête! Homme: Dieu vous pardonne, dieu vous pardonne! Que dieu vous pardonne. Si vous n'étiez pas la sœur d'Abu Azzam… De toute façon, je préfèrerais encore avoir le paradis dans ma tête que vivre dans cet enfer! Dans cette vie, nous sommes morts de toute façon. Homme: Nous choisissons l'amertume seulement si l'alternative est encore plus amère. Femme: Et nous? Ceux qui restent? Gagnerons-nous de cette façon? Ne voyez-vous pas que ce que vous faites est en train de nous détruire? Et que vous prenez Israel comme alibi pour continuer? Homme: Donc, sans alibi, Israel arrêterait? Femme: Peut-être. Nous devons faire de cette guerre une guerre morale. homme: Et comment faire, si Israel n'a pas de morale? Femme: Fais attention! George: Ma femme Ayelet m'a appelé et m'a dit: Il y a eu un attentat suicide à Tel Aviv . Ayelet: Qu'est-ce que vous savez sur les blessés? Nous recherchons trois filles. George: Nous n'avons aucune information. Ayelet : Une est blessée ici, mais nous n'avons pas entendu parlé des trois autres. George: J'ai dit OK, c'est Bat-Chen, c'est ma fille . Etes-vous sûre qu'elle est morte? Ils ont dit que oui. Tzika: Ce jour-là, vers 6,30, je conduisais ma femme et mes filles au supermarché. Quand nous sommes arrivé là bas…. nous avons vu trois jeeps militaires israeliennes garées de l'autre côté de la rue. Quand nous avons dépassé la première jeep, ils ont ouvert le feu sur nous. Et ma fille de 12 ans Christine a été tuée dans la fusillade. Tzvi ...
Man 1: Zolang er onrechtvaardigheid bestaat, moet iemand zich opofferen! Vrouw 1: Dat is geen offer, dat is wraak! Als je doodt, is er geen verschil tussen he
t slachtoffer en de dader. Man 1: Als we vliegtuigen hadden, hadden we geen martelaars nodig, dat is het verschil. Vrouw: Het verschil is dat het Israëlische leger alsnog sterker is. Man: Laten we dan gelijk zijn in de dood. We hebben nog het Paradijs. Vrouw: Er is geen Paradijs! Het bestaat alleen in je hoofd! Man: Alsjeblieft zeg! Moge God je vergeven. Als jij niet Abu Azzam's dochter was geweest... Alleszins, liever een Paradijs in
mijn hoofd dan een ...[+++]leven in deze hel! In dit leven zijn we toch dood. Man: Men kiest alleen het bittere als het alternatieve nog bitterder is. Vrouw: En wij dan? De achterblijvers? Winnen we zo? Zie je niet dat wat je doet ons vernietigt? En dat je Israël een alibi geeft om door te gaan? Man: Dus, zonder alibi houdt Israël ermee op? Vrouw: Misschien. We moeten er een morele oorlog van maken. Man: Hoe dan, als Israël immoreel is? Vrouw: Wees voorzichtig! George: Mijn vrouw Ayelet belde me op en zei: Er was een zelfmoordaanslag in Tel Aviv. Ayelet: Wat weet je over de slachtoffers? We zoeken drie meisjes. George: We hebben geen informatie. Ayelet: Er ligt er hier een gewonde, maar we weten niets over de andere drie. George: Ik zei: OK, dat is Bat-Chen, dat is mijn dochter. Weet U zeker dat ze dood is? Ze zeiden ja. Tzvika: Op die dag, rond 6:30, reed ik met mijn vrouw en dochters naar de supermarkt. Toen we daar aankwamen... zagen we drie Israëlische militaire jeeps geparkeerd aan de kant van de weg. Toen we de eerste jeep passeerden... openden ze het vuur op ons. Mijn 12-jarige dochter Christine werd gedood in het vuurgevecht. Tzvika: Ik ben het hoofd van alle afdelingen. George: Maar is er een leraar die verantwoordelijk is? Tzvika: Ja, ik heb assistenten. Ik heb elke dag met kinderen te maken. Tzvika: In het begin vond ik het een vreemd idee. Maar toen ik het logisch bekeek, zag ...9) Craquer les doigts cause l'arthrite. Énervant? Oui. Cause l'arthrite plus tard dans la vie comme une punition karmique? Non. 8) On n'utilise que 10% du cerveau. Si vous n'avez jamais vu un drame médicale depuis 30 ans, vous ne savez peut-être pas que les médecins ont des machines qui peuvent voir à l'intérieur du cerveau et, contrairement à la légende urbaine, 90% des neurones ne font pas rien de leurs jours. Même si la science ne connaît pas exactement le rôle de chaque pièce, ils savent que toutes les pièces sont importantes.. Donc si tu crois que quelqu'un peut retirer 90% de ton cerveau et tu serais tout aussi bien, peut-être que tu n'en utilise que 10%. 7) Les inuits ont plus de 100 mots pour la neige. Ceci est techniquement correct
...[+++], mais induit en erreur. Quelques langues, comme l'allemand, aiment faire des mots composés en collant pluseurs petits mots ensemble ce qui explique pourquoi les mots allemands sont parfois ridiculement longs. Les langues Inuites utilisent aussi des mots composés donc au lieu de dire neige jaune comme un francophone le dit un inuit combine les deux mots ensemble, mais ce n'est pas vraiment un nouveau mot, juste une particularité grammaticale.
9) Je knokkels kraken veroorzaakt reuma. Sociaal afstotelijk? Ja. Veroorzaakt reuma later in je leven als een straf van karma? Nee. 8) Mensen gebruiken enkel 10% van hun hersenen. Als je nog nooit medisch drama hebt gezien in de afgelopen oh, 30 jaar, zou je gezien hebben dat doctoren nu machines machines hebben die in mensen in hersenen kunnen kijken en, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, 90% van neuronen zitten niet de hele dag niets te doen. Ondanks dat wetenschappens nog niet precies weten wat ieder deel doet, weten ze wel dat alle kleine delen belangrijk zijn. Dus als je denkt dat je 90% van je hersenen uit kan lepelen en nog steeds in orde zou zijn, dan gebruik je misschien toch maar 10% ervan. 7) Eskimos hebben honderden wo
...[+++]orden voor sneeuw. Deze is technisch gezien correct, but misleidend. Sommige talen, zoals Duits, houden ervan woorden samen te stellen door meerdere kleinere aan elkaar woorden te rijgen, waardoor Duitse woorden soms absurd lang zijn. De talen van de Inuit gebruiken ook samengestelde woorden dus in plaats van te zeggen ‘gele sneeuw’ zoals je zeggen in het Engels, als Inuit spreker combineerd de twee worden in een, maar het is niet echt een nieuw woord, maar eerder een streek van grammatica.Alors on s'est dit, On aura tous ces écrivains et éditeurs et tout le monde - une espèce de communauté d'écrivains venant au bureau tous les jours de toute façon, pourquoi nous n'ouvrons pas tout simplement l'entrée de l'immeuble pour qu'ils viennent après l'école, recevoir de l'aide supplémentaire pour leurs devoirs écrits, et donc essentiellement ne plus avoir de barrière entre ces deux communautés ? Et donc l'idée c'était que l'on pouvait travailler sur ce qu'on était en train de faire, mais à 14h30 les élèves débarquent et on arrête de faire ce qu'on fait, ou on l'échange, ou on travaille un peu plus tard après ou quoi que ce soit.
Dus dachten wij: We hebben straks al die schrijvers en redacteuren enzo -- een soort schrijfgemeenschap die toch elke dag op kantoor komt, waarom openen we niet gewoon de voordeur voor leerlingen zodat die daar na schooltijd extra hulp kunnen krijgen met hun schrijftaken, op die manier is er geen barrière tussen die twee gemeenschappen. Het idee was dus dat we zouden werken waaraan we aan het werk waren, om 14.30 stromen de leerlingen binnen en leg je neer waar je mee bezig bent, of je ruilt of je doet het later op de dag of wat dan ook.
Donc, la main invisible du libre-marché est l'idée que les particuliers et les entreprises répondent aux besoin de la société quand ils recherchent leur propre intérêt. Les marchés compétitifs avec des entreprises qui recherchent le profit auront une incitation à produire des biens de haute qualité, aussi efficacement que possible. Comme le dit Adam Smith, Ce n'est pas de la bienveillance du boucher, du brasseur ou du boulanger que nous attendons notre dîner, mais de leur regard pour leur intérêt personnel. On dirait donc que le marché est parfait, et qu'on n'a même pas besoin d'un gouvernement, mais ce n'est pas vrai. Il y a un paquet de choses que le gouvernement doit faire, parce que le marché ne le fera pas. D'abord, garantir le respect
...[+++] des lois. Nous avons besoin de lois, de police, de contrats et de tribunaux pour que tout fonctionne. Ensuite, nous avons besoin de biens et services publics, comme les routes et les ponts, l'éducation et la défense, car les produits n'arriveront pas aux consommateurs si les ponts s'effondrent, et les consommateurs ne peuvent pas faire de bons choix s'ils ne sont pas éduqués, et personne ne s'occupe vraiment d'acheter un nouvel iPhone s'il y a une bombe au-dessus de sa tête. Enfin, le gouvernement a parfois besoin de s'imposer quand les marchés vont mal, mais qu'est-ce que ça veut dire ?
Meneer Clifford: Dus de onzichtbare hand van de vrije markt is het idee dat personen en bedrijven tegemoet komen aan de behoeftes van de samenleving als ze zich richten op hun eigenbelang. Competitieve markten met winstzoekende bedrijven zullen een prikkel hebben om producten van hoge kwaliteit zo efficiënt mogelijk te produceren. In de woorden van Adam Smith, We verwachten ons avondeten niet van de welwillendheid van de slager, de brouwer of de bakker, maar van hun kijk naar hun eigen belang. Het lijkt erop dat de vrije markt perfect is en we niet eens eens een overheid nodig hebben, maar dat klopt niet helemaal. Er zijn een aantal dingen die de overheid moet doen, omdat markten dat niet doen. Ten eerste, de wet handhaven. We hebben wetten
...[+++] en politie en contracten en rechtbanken nodig om alles ordelijk te houden. Ten tweede hebben we publieke goederen en diensten nodig, zoals wegen en bruggen en onderwijs en defensie, omdat goederen niet naar consumenten gebracht kunnen worden als bruggen instorten, en consumenten kunnen geen goede keuzes maken zonder opleiding, en niemand kan de nieuwe iPhone echt iets schelen als er een bom op je hoofd valt. Ten derde moet de overheid soms ingrijpen als markten falen, maar wat betekent dat überhaupt? datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
leurs auras peuvent tout faire depuis faire parler ->
Date index: 2023-11-28