Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "leur coopération reste très " (Frans → Nederlands) :
Leur coopération reste très rigide.
Hun samenwerking is heel rigide.
Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'His
toire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeun
esse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle
...[+++]que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we
kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien
...[+++]en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Je me suis rendu compte pendant que j'étais là-bas, que le Général Tso est un peu comme le Colonel Sanders aux Etats-Unis, puisqu'il est plus connu pour son poulet que pour la guerre. Mais en Chine, il est en fait connu pour la guerre et pas pour le poulet. Mais l'ancêtre de tous les plats sino-américains dont il faudrait parler c'est le chop suey, qui a été introduit au début du XXè siècle. Et d'après le New York Times, en 1904, il y a eu une explosion de restaurants chinois dans la ville, et la ville est devenue folle de chop suey. Il a fallu à peu près 30 ans pour que les Américains se rendent compte que le chop suey est en fait inconnu en Chine. Comme le souligne cet article, Le Chinois moyen ignore tout du chop suey. A l'époque, c'étai
...[+++]t un moyen de montrer que vous étiez sophistiqué et ouvert d'esprit si vous étiez un homme et que vous vouliez impressionner une fille, vous pouviez l'inviter à manger un chop suey. Comme je dis souvent, le chop suey est la meilleure blague culinaire qu'une culture ait faite aux dépens d'une autre, parce chop suey , si on traduit ça en chinois, ça donne tsap sui, ce qui veut dire petits restes. Vous avez des gens qui se baladent en Chine en demandant du chop suey, c'est comme si un Japonais venait ici et demandait, On me dit que vous avez un plat très apprécié dans votre pays qu'on appelle les restes et que c'est particulièrement -- (Rires) -- vous voyez ? Ce n'est pas tout : ce plat est particulièrement apprécié après cette fête que vous appellez Thanksgiving. (Rires) Alors, pourquoi et où le chop suey a-t-il vu le jour ? Ca remonte au milieu du XIXè siècle quand les Chinois sont arrivés en Amérique. A l'époque, les Américains n'étaient pas encore fous de cuisine chinoise. En fait, ces gens qui débarquaient leur semblaient très bizarres.
Toen ik daar was, besefte ik dat Generaal Tso eigenlijk best veel lijkt op Colonel Sanders in Amerika omdat hij bekend staat om kip in plaats van oorlog. Maar in China is deze man wel degelijk bekend om oorlog en níét om kip. Maar de grootvader van alle Chinees-Amerikaanse gerechten waar we het waarschijnlijk toch echt over moeten hebben, is chop suey. Dit werd rond het
begin van de 20ste eeuw geïntroduceerd. Volgens de New York Times schoten de Chinese restaurants in 1904 als paddenstoelen uit de grond. Chop suey-manie zet de stad op stelten. Het duurde zo'n 30 jaar voordat de Amerikanen doorhadden dat chop suey eigenlijk helemaal niet
...[+++]bekend is in China. Zoals dit krantenartikel zegt: De gemiddelde inwoner van een Chinese stad weet niets van chop suey. Toentertijd was het een manier om te laten zien dat je chic en werelds was. Als je als man indruk wilde maken op een meisje kon je haar meenemen op een chop suey-afspraakje. Ik zeg graag dat chop suey de grootste culinaire grap is die één cultuur ooit met een andere heeft uitgehaald, omdat chop suey vertaald in het Chinees tsap sui betekent. Terugvertaald betekent dit verschillende restjes . Mensen reizen door China en vragen naar chop suey wat enigzins te vergelijken is met een Japanner die hier komt en zegt dat die gehoord heeft over een in jouw land erg populair gerecht genaamd restjes , en dit is bijzonder... (Gelach) Ja toch? En niet alleen dat. Dit gerecht is bijzonder populair net na die vakantie die jullie Thanksgiving noemen. (Gelach) Dus waarom - waarom en waar komt chop suey vandaan? Laten we teruggaan naar het midden van de 19de eeuw toen de Chinezen voor het eerst naar Amerika kwamen. In die tijd stonden de Amerikanen niet te springen om Chinees te eten. Sterker nog, ze vonden deze mensen die op hun kusten aankwamen, vreemd.Le mêm
e vent qui favorise leur retour nous porterait dans leur pays? C'est une grande question, Vous savez, on se la posait aussi en gros au même moment
chez les peuples du reste du monde -- des gens comme Ibrahim Muteferrika, un officiel ottoman, l'homme qui a intr
oduit l'imprimerie, très tardivement, dans l'empire ottoman, qui a écrit dans un livre publié en 1731, Pourquoi les nations chrétiennes qui furent si faibles par le pass
...[+++]é comparées aux nations musulmanes ont-elles commencé à dominer tant de terres dans les temps modernes et même vaincu les armées ottomanes autrefois victorieuses? Contrairement à Rasselas, Muteferrika avait la réponse à cette question, et c'était la bonne.
Dezelfde wind die hen terugvoert zou ons naar hen kunnen brengen? Dat is een grote vraag. Die vraag werd ongeveer tezelfderti
jd gesteld door de 'Resterlingen' - door de mensen in de rest van de wereld - zoals Ibrahim Muteferrika, een Ottomaanse ambtenaar. De man die, heel laat, de drukkunst introduceerde in het Ottomaanse Rijk - zei in een boek gepubliceerd in 1731: Waarom beginnen christelijke naties, die in het verleden zo zwak waren vergeleken met de islamitische landen, in de moderne tijd zoveel landen te domineren en zelfs de ooit zo zege
vierende Ottomaanse legers te versla ...[+++]an? In tegenstelling tot Rasselas had Muteferrika een antwoord op die vraag dat correct was.Et je suis passée des politiques de sécurité à la nourriture parce que je me suis rendue compte que quand
j'ai faim, je suis très énervée. Et je suppose que c'est a
ussi le cas pour le reste du monde. Surtout si vous avez faim et que vos enfants ont faim et que les enfants de vos voisins ont faim et que tout votre quartier a faim, vous êtes assez en colère. Et en fait, surprise surprise, il semble que les régions du monde qui ont faim sont aussi celles où il y a le plus d'insécurité. Donc j'ai accepté un poste aux Programme Alimentaire
...[+++] Mondial de l'ONU pour traiter ces problèmes d'insécurité à travers les problèmes de sécurité alimentaire. Et pendant que j'étais là-bas, j'ai découvert ce qui me semble être le plus génial de leurs programmes. Ca s'appelle les Repas Scolaires et c'est vraiment une idée simple pour s'insérer dans le cycle de la pauvreté et de la faim qui se poursuit pour de nombreuses personnes dans le monde, et ainsi l'arrêter. En donnant aux enfants un repas scolaire gratuit, on les fait venir à l'école, ce qui est bien sûr de l'éducation, le premier pas pour sortir de la pauvreté. Mais cela leur donne aussi les micro- et macro-nutriments nécessaires pour se développer sur le plan mental et physique.
Van het veiligheidsbeleid ben ik bij eten gekomen, omdat ik me realiseerde dat wanneer ik honger heb, ik erg kwaad ben
. En ik neem aan de rest van de wereld ook. Vooral als je honger hebt, en je kinderen hebben honger, en de kinderen van de buren hebben honger, en je hele buurt heeft honger, dan ben je behoorlijk kwaad. En inderdaad, zie daar, het lijkt erop dat de delen van de wereld met honger ook de onveiligste delen van de wereld zijn. Dus nam ik een baan aan bij het voedselprogramma van de Verenigde Naties om deze veiligheidsproblemen helpen op te lossen door voedsel veilig te stellen. Terwijl ik daar werkte, stootte ik op naar mijn
...[+++] mening hun briljantste hulpprogramma. Het heet 'Schoolvoeding' en het is een heel eenvoudig idee om zo'n beetje midden in de cyclus van armoede en honger te komen die wereldwijd voor een hoop mensen bestaat, en deze te stoppen. Door kinderen een gratis schoolmaaltijd te geven, dit krijgt ze naar school, wat natuurlijk opleiding is, de eerste stap uit de armoede. Maar het geeft ze ook de micro- en macrovoedingsstoffen die ze nodig hebben om zich zowel mentaal als fysiek volledig te ontwikkelen.Et si vous êtes dans cette salle aujourd'hui, la plupart d'entre nous avons grandi dans un monde où nous avions les droits civiques fondamentaux. Et c'est étonnant, nous vivons encore dans un monde où des femmes ne les ont pas. Mais tout cela
mis à part, il nous reste un problème, et c'est un vrai problème. Et ce problème est que les femmes n'arrive
nt pas au sommet de leur profession quelle qu'elle soit où que ce soit dans le monde. Les chiffres
le disent de façon très claire. 1 ...[+++]90 chefs d'état -- 9 sont des femmes. De tous les gens siégeant aux parlements dans le monde, 13 % sont des femmes.
Als je vandaag hier bent, dan groeide je op in een wereld waarin de meesten van ons basisburgerrechten hadden. Wonderlijk genoeg wonen we nog steeds in een wereld waarin sommige vrouwen die niet hebben. Los daarvan hebben we nog steeds een probleem, en het is een echt probleem. Het is het volgende: vrouwen halen de top van geen enkel beroep waar dan ook ter wereld. De cijfers vertellen een heel duidelijk verhaal. 190 staatshoofden -- 9 vrouwen. Van alle vrouwelijke parlementairen ter wereld zijn 13 procent vrouwen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
leur coopération reste très ->
Date index: 2021-03-02