Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "leur cerveau ne libèrent " (Frans → Nederlands) :
Donc, si vous leur faites confiance, leur cerveau ne libèrent pas d'ocytocine.
Als je ze vertrouwt, geeft hun brein geen oxytocine af.
Comme quand votre téléphone bourdonne dans le milieu travail de production. Ou attendre encore fait ... bourdonner? Syndrome des vibrations Phantom est relativement nouveau phénomène psychologique où vous pensez vous avez senti votre téléphone se déclenche, mais il n'a pas. Dans une étude, 89% des sujets du test dit qu'ils connu au moins une fois toutes les deux semaines. Il s
emblerait que notre cerveau perçoivent maintenant une démangeaison comme une vibration réelle de notre téléphone. Aussi fou que cela paraisse, la technologie a commencé recâbler nos systèmes nerveux - et nos cerveaux sont déclenchées d'une manière qu'ils ont jamais
...[+++]été auparavant dans l'histoire. Social Media déclenche également une libération de dopamine - La sensation bon état chimique. En utilisant l'IRM, scientifique a constaté que la récompense dans les centres le cerveau des gens sont beaucoup plus actifs lorsque ils parlent de leurs propres points de vue, comme opposition à l'écoute des autres. Pas si surprenant - Nous aimons tous parler de nous droit? Mais il se trouve que, bien que 30-40% des face-à-face conversations impliquent communiquer notre propre expériences, autour de 80% de la communication sur les médias sociaux auto est impliqué. La même partie de votre cerveau liée à l'orgasme, la motivation et l'amour sont stimulée par votre utilisation des médias sociaux - et encore plus quand vous savez que vous avez un public.
Zoals wanneer uw telefoon trilt in het midden van productief werk. Of wacht ... trilde het wel? Phantom Vibration Syndrome is een relatief nieuw psychologische verschijnsel waarbij je denkt je telefoon af te voelen gaan
, maar dat gebeurde niet. In één studie ervaarde 89% van de proefpersonen dit ten minste eenmaal elke twee weken. Het lijkt erop d
at onze hersenen nu jeuk waarnemen als een trilling van onze telefoon. Zo gek als het lijkt, technologie is begonnen om ons zenuwstelsel opnieuw te bedraden - en onze hersenen worden geactive
...[+++]erd op een manier dat ze nooit eerder zijn geweest in de geschiedenis. Social Media triggert ook een afgifte van dopamine - Het gelukshormoon. Met behulp van MRI-scans, vonden wetenschapper dat de beloning centra in de hersenen van mensen veel meer actief zijn als ze praten over hun eigen opvattingen, in tegenstelling tot luisteren naar anderen. Niet zo verwonderlijk - We houden allemaal van praten over onszelf toch? Maar het blijkt dat, terwijl 30-40% van face-to-face gesprekken bestaan uit het melden van onze eigen ervaringen, dat ongeveer 80% van de social media communicatie over onszelf gaat. Hetzelfde deel van je hersenen dat gerelateerd is aan orgasmes, motivatie en liefde worden gestimuleerd door je sociale media gebruiken - en nog meer als je weet dat je een publiek hebt.Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui
pourrait, sinon des cerveau ...[+++]x brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord
is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien
...[+++]en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.En septembre 1979, le magazine Scientific American avec un numéro spécial sur le cerveau. Et il était assez bon. Ce fut l'un de leurs meilleurs numéros. Ils parlaient de neurones, du leurs développement et de leurs maladies, de la vue, et de tout ce qu'on pouvait désirer savoir sur le cerveau. C'était vraiment impressionnant.
In september 1979 verscheen een uitgave van 'Scientific American' volledig gewijd aan de hersenen. Die was erg goed. Het was een van de beste uitgaven ooit. Ze spraken over het neuron, ontwikkeling, ziekte, het gezichtsvermogen en over nog veel meer wat je misschien wil weten over hersenen. Het was echt de moeite.
Quand j'avais 17 ans, j'ai visité le laboratoire du Dr Schlaug et en un après-midi il m'a fait découvrir quelques-unes des principales recherches s
ur la musique et le cerveau - comment les musiciens avaient une structure du cerve
au fondamentalement différente de celle des non-musiciens, comment la musique et écouter de la musique, pouvaient activer le cerveau entier, depuis notre cortex préfrontal jusqu'au cervelet, comment la musique devenait une modalité neuropsychiatrique pour aider les enfants atteints d'autisme, pour aider les ge
...[+++]ns qui se battent contre le stress, l'anxiété et la dépression, comment les patients parkinsoniens trouvaient que leurs tremblements et leur démarche se stabilisaient profondément quand ils écoutaient de la musique, et comment les patients atteints d'Alzheimer avancé, dont la démence avait tellement progressé qu'ils ne pouvaient plus reconnaître leur famille, étaient encore capables de reconnaître un morceau de Chopin joué au piano qu'ils avaient appris quand ils étaient enfants.
Toen ik 17 was, bezocht ik Dr. Schlaugs laberatorium. Op een namiddag overliep hij met mij de belangrijkste onderzoeken over muziek en de hersenen - hoe muzikanten een fundamenteel andere hersenstructuur hebben dan niet-muzikanten, hoe muziek, en luisteren naar muziek, het hele brein konden
doen oplichten, van onze prefrontale scho
rs helemaal tot ons cerebellum, hoe muziek neuropsychiatrische therapie werd om kinderen met autisme te helpen, mensen die lijden aan stress, angst en depressie, hoe Parkinsonpatiënten ondervonden dat hun tremor en hun loop stabieler werden als ze n
...[+++]aar muziek luisterden, en hoe vergevorderde Alzheimerpatiënten, wiens dementie zo ver gevorderd was dat ze niet langer hun familie herkenden, wel een pianomelodie van Chopin herkenden die ze hadden geleerd toen ze kinderen waren.Beaucoup d'entre
eux peuvent libérer leur luciférine, leur luférase dans l'eau comme une sèche
ou une pieuvre qui libère un nuage d'encre. Cette crevette est en fait en train de cracher de la lumière comme un dragon crache du feu pour aveugler ou distraire ce poisson vipère pour pouvoir s'échapper dans l'ombre. Et il y a beaucoup d'animaux qui peuvent faire ça. Il y a les méduses, les pieuvres, beaucoup de crustacés. Il y a même des poissons qui peuvent le faire. Ce poisson est appelé un néon brillant parce qu'il a un néon sur l'épaul
...[+++]e qui peut émettre de la lumière. Et j'ai eu la chance de pouvoir en capturer un pendant une expédition au large de la côte nord ouest de l'Afrique pour Blue Planet , pour leur segment sous-marin. Et nous utilisions un filet de chalutage ce qui nous a permis de capturer ces animaux vivants. Donc nous en avons capturé un de ceux là, et je l'ai amené au labo.
Veel van hen ku
nnen hun luciferine en luciferase uitstoten, zoals een inktvis of octopus een inktwolk uitstoot. Deze garnaal spuwt daadwerkelijk licht uit zijn mond alsof hij een vuurspuwende draak is. Dit verblindt addervissen, of leidt ze af zodat de garnaal het donker in kan vluchten. Er zijn veel verschillende dieren die dit kunnen. Kwallen, pijlinktvissen, een hele hoop veschillende schaaldieren Er zijn zelfs vissen die dit kunnen. Deze vis heet de stralende buisschouder omdat hij een buis in zijn schouder heeft waaruit licht kan spuiten. Ik had het geluk om er eentje te kunnen vangen toen we op een sleepnet-expeditie waren bij de N
...[+++]oordwest kust van Afrika, voor Blue Planet , voor het diepe stuk van Blue Planet . We gebruikten een speciaal sleepnet waarmee deze dieren levend opgevist konden worden. Dus we vingen er één, en brachten hem naar het lab.Ce que j'essaie donc de vous montrer ici, ce sont les données d'une classe pilote à Los Altos, où ils ont pris deux classes de CM2 et deux classes de 4ème et ont c
omplétement éventré leur vieux programme de maths. Ces enfants n'utilisent pas de manuels, ils ne reçoivent pas de cours à schéma unique. Ils travaillent avec la Khan Academy, ils utilisent ce logiciel, pour à peu près la moitié de leurs cours de maths. Je vous assure que nous ne voyons pas ça comme une formation complète en maths. Son intérêt est -- et c'est ce qui se passe à Los Altos -- de libérer du temps. Ça montre où sont les blocages et les facilités, ce qui rend sûr que
...[+++] vous maîtriser les systèmes d'équations, et ça libère du temps pour les simulations, les jeux, les mécanismes, la construction de robots, pour estimer la hauteur d'une colline en se basant sur son ombre. L'idée est donc que l'enseignant entre dans la classe chaque jour, chaque élève travaille à son propre rythme -- et c'est un réel tableau de bord de l'école du district de Los Altos -- et ils observent ce tableau. Chaque ligne est un élève. Chaque colonne est un des concepts. Le vert indique que l'élève est déjà compétent. Le bleu indique qu'il travaille dessus -- pas besoin de s'inquiéter. Le rouge indique qu'il est bloqué. Ce que fait l'enseignant, c'est littéralement dire : « Laissez-moi intervenir sur ces enfants dans le rouge. » Ou encore mieux : « Laissez-moi prendre un des élèves dans le vert qui est déjà compétent dans ce concept pour en faire la première ligne offensive et devenir véritablement le tuteur de son camarade. » (Applaudissements) Je viens d'une réalité basée sur les données, donc nous ne voulons pas que l'enseignant intervienne en ayant à poser des questions bizarres : « Oh, qu'est-ce que tu ne comprends pas ? » ou « Qu'est-ce que tu comprends ? » et tout le reste. Donc notre idée est de vraiment munir les enseignants d'autant de données que possible -- de réelles données qui, dans presque tout autre domaine, so ...
Wat ik jullie hier toon, zijn gegevens van een pilootschool in het schooldistrict Los Altos. Ze namen twee klassen van de 10-jarigen en twee van 12-jarigen en beenden hun oude wiskundecurriculum helemaal uit. Deze kinderen gebruiken geen handboeken. Ze krijgen geen eenheidsworst -lessen. Ze doen Khan Academy. Ze gebruiken de software voor ongeveer de helft van de wiskundeles. Laat me duidelij
k zijn: we zien dit niet als de volledige wiskundeles. Het effect hiervan is -- en dat gebeurt in Los Altos -- dat er tijd vrijkomt. Dit is blokkeren en aanpaken, zorgen dat je een stelsel van vergelijkingen kan afwerken. Dat maakt tijd vrij voor sim
...[+++]ulaties, games, mechanica, robots bouwen, schatten hoe hoog die heuvel is op basis van zijn schaduw. Het paradigma is dat de leerkracht elke dag binnenkomt, dat elk kind op zijn eigen tempo werkt -- en dit is een live dashboard van het schooldistrict Los Altos -- en dat ze dit dashboard bekijken. Elke rij is een student. Elke kolom is een van die concepten. Groen betekent dat de leerling het al onder de knie heeft. Blauw betekent dat ze eraan werken -- komt in orde. Rood betekent dat ze vastzitten. En wat de leraar doet is letterlijk alleen maar zeggen: Laat me ingrijpen op de rode kinderen. Of nog beter Laat me een van de groene kinderen roepen, die dat concept al onder de knie hebben, om de eerste aanvalslinie te vormen en hun klasgenoten te coachen. (Applaus) Ik kom uit een omgeving die erg op data is gericht. We willen niet dat de leerkracht tussenbeide moet komen en het kind rare vragen moet stellen, als: Dus wat begrijp je niet? of Wat begrijp je wel? enzovoort. Ons paradigma is dat we de leerkrachten met zoveel mogelijk gegevens wapenen. Echte gegevens, zoals dat in ongeveer elk ander domein wordt verwacht, of het nu financiën, marketing of productie is. De leerkrachten kunnen vaststellen wat er fout gaat met de leerlingen. Zo kunnen ze hun interactie zo productief mogelijk maken.Un grand défenseur de ces thèses est le médecin français Paul Broca qui a mesuré une différence de 150 grammes entr
e le poids moyen du cerveau des hommes et des femmes, le poids des hommes c'est 1,350 kg et les femmes 1,200 kg. En 1861, Broca déclarait : « On s'est demandé si la petitesse du cerveau de la femme ne dépendait pas exclusivement de la petitesse de son corps, pourtant, il ne faut pas perdre de vue que la femme est en moyenne un peu moins intelligente que l'homme. » Alors, de toute façon, cette question du lien entre taille du cerveau et intelligence ne se pose pas, parce qu'en fait, il n'y a aucun rapport entre les deux et on
...[+++] le sait grâce à un certain nombre d'hommes célèbres, pas de femmes, mais qui ont donné leur cerveau à la science. Par exemple, un personnage éminent comme Anatole France avait un cerveau qui pesait un kilo, Tourgueniev avait un cerveau de 2 kg, quant à Einstein, il avait un petit cerveau d'1,250 kg,
Een groot verdediger van deze stellingen was de Franse arts Paul Broca die een verschil van 150 gram heeft gemeten in het gemiddelde gewicht van hersenen van mannen en vrouwen. Het gemiddelde gewicht bij mannen is 1,350 kilogram en bij vrouwen 1,200 kilogram. In 1861 heeft Broca verklaard: We vroegen ons af of de beperkte omvang van de he
rsenen van de vrouw niet uitsluitend afhangt van de omvang van haar lichaam, maar men moet niet vergeten dat de vrouw gemiddeld minder intelligent is dan de man. Maar, hoe dan ook, de vraag naar het verband tussen de omvang van de hersenen en intelligentie is niet aan de orde omdat dit verband feitelijk
...[+++]niet bestaat. Wij weten dit dankzij een aantal beroemde mannen, geen vrouwen, die hun brein aan de wetenschap hebben geschonken. Bijvoorbeeld, een eminent figuur als Anatole France had een brein dat een kilo woog, Toergenjev had 2 kilo hersenen, en wat Einstein betreft, die had kleine hersenen van slechts 1,250 kilogram,Elle a libéré un tel espace que je me suis efforcé depuis à libérer un espace pour mes élèves, un espace vide, qui leur permette de créer et donner un sens à leur propre compréhension.
Ze gaf me dus zoveel ruimte, dat ik vanaf dat moment heb getracht om een ruimte te creëren voor mijn leerlingen, een lege ruimte, waar zij van alles konden verzinnen en van daaruit betekenis konden halen vanuit hun eigen begrippen.
Je pourrais tester quelqu'un ici, le scanner, et trouver toutes ces régions dans son cerveau, et ça ressemblerait à mon cerveau, même si ces régions se différencieraient sur leur localisation et leur taille exacte.
Ik zou iemand kunnen uitkiezen, hem in de scanner leggen, en elk van die gebieden kunnen terugvinden, en ze zouden erg op mijn brein lijken, zij het lichtjes verschillend in hun exacte locatie en grootte.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
leur cerveau ne libèrent ->
Date index: 2024-07-07