Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "j’avais parlé pendant " (Frans → Nederlands) :
Ça a été ton grand eurêka. Comme tu ne pouvais pas voir, il a bien sûr fallu que tu apprennes par toi-même. Derek Paravicini : J'ai appris à jouer par moi-même. AO : Tu as appris à jouer par toi-même, et par conséquent, jouer du piano consistait pour toi, Derek, à donner des tas de coups de poing et de
karaté, parfois tu avais même recours à ton nez. La nourrice a aussi pensé à enregistrer ta musique sur un de ces anciens magnétophones de l'époque, et voici ce merveilleux enregistrement de Derek en train de jouer quand tu avais quatre ans. DP : « Molly Malone (Coques et Moules) ». AO : En fait, ce n'est pas « Coques
...[+++]et Moules ». C'est « Jardin de Campagne en Angleterre ». DP : « Jardin de Campagne en Angleterre ». (Musique : « Jardin de Campagne en Angleterre » ) AO : Et voilà. (Applaudissements) Je trouve ça vraiment fantastique. Vous voyez, ce petit enfant ne pouvait pas voir, ni vraiment comprendre le monde autour de lui, il n'avait personne dans sa famille qui jouait d'un instrument, et pourtant il a trouvé le moyen d'apprendre à jouer ça. Comme vous pouvez le voir sur la photo, ton corps s’agitait beaucoup lorsque tu jouais, Derek. J'ai rencontré Derek quand il avait quatre ans et demi, et pour être honnête, Derek, au début j'ai cru que tu étais fou, parce que, quand tu jouais du piano, tu semblais vouloir jouer toutes les touches du clavier en même temps, et tu avais aussi la manie de me taper pour m'écarter. Dès que j'essayais de m'approcher du piano, tu me repoussais fermement. Comme j'avais dit à ton père, Nick, que j'essaierais de t'enseigner le piano, je ne voyais pas bien comment j'allais m’y prendre si je ne pouvais pas m'en approcher. Mais au bout d'un moment, le seul moyen que j’ai trouvé a été de te prendre dans mes bras, de déposer Derek de l'autre côté de la pièce, et, pendant les 10 secondes que j'avais avant qu'il ne revienne, de lui jouer très vite quelque chose, pour le lui apprendre. Finalement, je pense que tu as été d'accord avec moi, Derek, ...
Dat was het grote eureka-moment. Dat je niet kunt zien, betekende natuurlijk dat je het jezelf moest leren. DP: Ik leerde mezelf spelen. AO: Dat deed je inderdaad en dat hield in dat je bij jouw pianospel, Derek, veel knokkels, karateslagen en zelfs af en toe je
neus gebruikte. Het kindermeisje nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. nam je muziek op met een ouderwets taperecordertje. Dit is een prachtige opname van jou, Derek, toen je 4 jaar was. DP: 'Molly Malone (Cockles and Mussels).' AO: Eigenlijk is het 'English country garden'. DP: 'English country garden'. (Muziek: 'English country garden') AO: Kijk eens aan. (Applaus
...[+++]) Volgens mij is dit gewoon fantastisch. Daar is dat kleine kind dat niet kan zien, eigenlijk niet veel van de wereld begrijpt, niemand van zijn familie bespeelt een instrument en toch leert hij het zichzelf aan. Zoals op de foto's te zien is, speelde je met je hele lichaam, Derek. speelde je met je hele lichaam, Derek. Derek en ik maakten kennis met elkaar toen hij vierenhalf was. Eerlijk gezegd dacht ik eerst dat je gek was, Derek, want als je pianospeelde, leek je iedere noot op je keyboard te willen spelen. Ook had je de gewoonte om me uit de weg te slaan. Zo gauw ik in de buurt van de piano kwam, werd ik stevig weggeduwd. Omdat ik je vader - Nick - had beloofd dat ik zou proberen om je les te geven, wist ik even niet hoe ik dat moest aanpakken, als ik niet bij de piano mocht komen. De enige manier die ik kon bedenken, was om je op te pakken en aan de andere kant van de kamer neer te zetten. In de 10 seconden die ik had voordat Derek terug was, kon ik net iets heel korts spelen, wat hij kon naspelen. Uiteindelijk denk ik dat je inzag, Derek, dat het best leuk kon zijn om samen piano te spelen.Et j'ai dit, Je peux faire quelque chose pour aider ? et - (Rires) - l'infirmière a eu un petit rire hystérique, je tourne la tête pour essayer de voir tout le monde, et j'ai eu ce souvenir bizarre de quand j'
étais à la fac et j'avais récolté de l'argent pour les victimes d'une inondation au Bangladesh, et ensuite je regarde mon anesthésiste qui est en train de me mettre un masque, et je pense, On dirait qu'il est du Bangladesh, - (Rires) - et je n'avais que ces deux informations, et je pense, Ça pourrait marcher. (Rires) Ensuite je m'endors, et
ils me rafistolent pendant le reste ...[+++]de la nuit. J'ai eu besoin de près de 40 unités de sang pour me garder en vie pendant qu'ils travaillaient, et le chirurgien a retiré presque un tiers de mes intestins, mon caecum, des organes dont j'ignorais l'existence, et plus tard il m'a dit qu'une des dernières chose qu'il avait faite était d'enlever mon appendice, ce que je trouvais génial, juste un petit truc pratique à la fin. (Rires) Et j'ai repris conscience le matin.
Ik zeg: Kan ik iets doen om te helpen? -- (Gelach) -- de verpleegster krijgt een hysterische lachbui. Ik draai mijn hoofd om iedereen te zien. Een bizarre herinnering aan mijn studen
tentijd duikt op. Ik zamel geld in voor de slachtoffers van overstromingen in Bangladesh. Ik kijk en mijn anesthesist zet een masker op me. Ik denk: Hij ziet er Bangladeshi uit. -- (Gelach) -- Ik heb alleen die twee feiten. Ik denk: Dit kan werken. (Gelach) Ik verlies het bewustzijn. Ze werken de rest van de nacht aan mij. Ik heb 40 zakjes bloed nodig om me in leven te houden, tijdens het werk. De chirurg haalde er ongeveer een derde van mijn ingewanden uit,
...[+++]mijn cecum, organen waarvan ik niet wist dat ik ze had. Later zei hij me dat één van zijn laatste daden, terwijl hij daarbinnen zat, de verwijdering van mijn appendix was. Dat vond ik geweldig. Even opruimen aan het einde. (Gelach) 's Ochtends kwam ik bijEn fait, j'ai réussi à
éviter les hôpitaux pendant près de trente ans, c'est peut-être ce dont je suis la plus fière. Ça ne veut ne pas dire que j'ai évité toutes les luttes psychiatriques. J'ai eu mon diplôme de la Faculté de droit de Yale et obtenu mon premier emploi dans le droit, et puis mon analyste de New Haven, le Docteur White, m'a annoncé qu'il allait fermer son cabinet trois mois plus tard, plusieurs années a
vant le moment où j'avais prévu de quitter New Haven. White m'a vraiment beaucoup aidée, et l'idée de son départ m'a a
...[+++]néantie. Mon meilleur ami, Steve, sentant que quelque chose n'allait vraiment pas, a pris l'avion pour New Haven pour être avec moi. Je vais maintenant vous citer des passages de mes écrits : « J'ai ouvert la porte de mon studio. Steve m'a dit plus tard que, bien qu'il m'ait vu de nombreuses fois psychotique, rien n'aurait pu le préparer à ce qu'il a vu ce jour-là. Pendant une semaine ou plus, je n'avais presque rien mangé.
Ik heb de ziekenhuizen kunnen ontlopen gedurende bijna drie decennia, wellicht mijn strafste exploot. Dat betekent niet dat ik vrij gebleven ben van elke psychiatrische strijd. Nadat ik was afgestudeerd van de Rechtenfaculteit van Yale en was beginnen werken, kondigde mijn psychiater uit New Haven, Dr. White, aan dat hij zijn praktijk drie maanden later zou sluiten, meerdere jaren v
oor de datum van mijn geplande vertrek uit New Haven. White had mij enorm geholpen. De gedachte aan zijn vertrek maakte me kapot. Mijn beste vriend Steve, die aanvoelde dat het helemaal fout ging, vloog naar New Haven om me bij te staan. Ik ga nu citeren uit m
...[+++]ijn geschriften: Ik opende de deur van mijn studio. Steve zou me later vertellen dat van alle keren dat hij me psychotisch had gezien, geen enkele hem had kunnen voorbereiden op wat hij toen zag. Ik had al meer dan een week nauwelijks gegeten.La plus grande, à peu près comme ça, elle vient vers moi et me dit : « Chérie, il faut que je te pose une question. Tu y es pour quelque chose dans tout ce 'Mange,
prie, aime' dont on parle tant ? » J'ai répondu : « Oui. » Elle frappe son amie et dit :
« Tu vois, je te l'avais dit, c'est elle. C'est elle qui a écrit ce livre adapté du film. » (Rires) Voilà qui je suis. Et croyez-moi, je suis très reconnaissante d'être cette personne, parce que tout ce « Mange, prie, aime » a été une vraie chance pour moi. Mais ça m'a aussi laissée dan
...[+++]s une position délicate : avancer en tant qu'écrivain en essayant de comprendre comment j'allais pouvoir écrire un autre livre qui plairait autant, parce que je savais déjà que tous ces gens qui avaient adoré « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après, parce que ça n'aurait pas été « Mange, prie, aime », et tous ceux qui avaient détesté « Mange, prie, aime » auraient été incroyablement déçus par tout ce que j'aurais écrit après parce que ça aurait prouvé que j'étais encore vivante. Je savais qu'il n'y avait pas moyen de gagner, et le savoir m'a fait sérieusement envisager pendant un certain temps de tout abandonner et déménager à la campagne pour élever des chiens. Mais si je l'avais fait, si j'avais abandonné l'écriture, j'aurais perdu ma très chère vocation. Je savais donc que la tâche était de trouver un moyen de stimuler l'inspiration pour écrire le livre suivant indépendamment des résultats négatifs inévitables. En d'autres termes, il fallait que je m'assure que ma créativité survive à son succès.
De langere van de twee, die tot hier komt, komt op me toe lopen en zegt: Schat, ik wil je wat vragen. Jij bent toch van 'Eten, bidden, beminnen' waar het de laatste tijd over gaat? Ik zeg: Ja, dat ben ik. Ze stoot haar vrie
ndin aan en zegt: Zie je wel, dat is die griet. Dat is het meisje dat dat boek schreef gebaseerd op die film. (Gelach) Dus dat ben ik. Geloof me, ik ben ontzettend dankbaar dat ik die persoon ben. Want dat 'Eten, bidden, beminnen'-ding was een grote verandering voor me. Maar het bracht me ook in een lastige positie, om verder te gaan als schrijfster, erachter proberen te komen of ik ooit weer een boek zou schrijven dat
...[+++] iemand mooi zou vinden. Want ik wist van tevoren dat al die mensen die dol waren op 'Eten, bidden, beminnen', erg teleurgesteld zouden zijn in mijn volgende boek. Het werd niet hetzelfde boek. Alle mensen die 'Eten, bidden, beminnen' haatten, zouden ook teleurgesteld zijn in mijn volgende boek, want het zou bewijzen dat ik nog steeds leefde. Ik wist dat ik op geen enkele manier zou winnen. Omdat ik dat wist, overwoog ik heel serieus om er maar mee te stoppen en te verhuizen naar het platteland om corgi's te fokken. Als ik het schrijven had opgegeven, had ik mijn geliefde roeping verloren. Ik moest een manier vinden om inspiratie te krijgen voor een volgend boek, ongeacht een onvermijdelijke negatieve uitkomst. Ik moest ervoor zorgen dat mijn creativiteit haar eigen succes overwon.J
'ai été photographe pendant de nombreuses années. En 1978, je travaillais pour le magazine Time, et on m'a donné une mission de trois jours pour photographier des enfants amérasiens - des enfants qui avaient été engendrés par les GI américains dans toute l'Asie du Sud-Est, puis abandonnés. 40.000 enfants dans
toute l'Asie. Je n'avais jamais entendu le mot amé
rasiens avant. J'ai passé quelques jours à photographier des enfants dans
...[+++] différents pays, et comme beaucoup de photographes et de nombreux journalistes, j'ai toujours espoir que, une fois mes photos publiées elles puissent effectivement avoir un effet sur une situation au lieu de simplement la documenter. Donc, j'étais tellement troublé par ce que j'ai vu, et j'ai été si malheureux de l'article qui a été publié après, que j'ai décidé de prendre six mois de congés. J'avais 28 ans. J'ai décidé de trouver six enfants de différents pays, et d'aller en fait vivre quelque temps avec ces enfants pour essayer de raconter leur histoire un peu mieux que je ne pensais l'avoir fait pour Time Magazine.
Ik ben vele jaren fotograaf geweest. In 1978 werkte ik voor het tijdschrift Time. Ik kreeg een driedaagse opdracht om Ameraziatische kinderen te fotograferen. Kinderen die verwekt waren door Amerikaanse soldaten, overal in Zuidoost-Azië, en dan achtergelaten -- 4
0.000 kinderen door heel Azië. Ik had het woord 'Ameraziatisch' nog nooit gehoord. Ik fotografeerde enkele dagen kinderen in verschillende landen. Zoals vele fotografen en journalisten hoop ik altijd dat als mijn foto's gepubliceerd worden, ze daadwerkelijk invloed hebben op de situatie, in plaats van slechts te documenteren. Ik werd zo geraakt door wat ik zag, en ik was zo ontev
...[+++]reden met het artikel dat volgde, dat ik besloot om 6 maanden vrijaf te nemen. Ik was 28 jaar. Ik besloot om met 6 kinderen in verschillende landen wat tijd door te brengen om te proberen hun verhaal wat beter te vertellen dan ik dacht voor Time te hebben gedaan.Je n'avais aucune acuité mentale pendant la journée, mais j'avais des horaires flexibles.
Ik was overdag niet zo helder van geest, maar had wel flexibele uren.
Et je n'ai jamais été une lectrice pendant ma jeunesse -- mon père avait essayé de me faire lire les Frères Hardy , j'avais essayé Nancy Drew, j'avais essayé tout ça -- mais je n'aimais pas la lecture.
Ik was nooit echt een lezer geweest toen ik jong was. Mijn papa had de Hardy Boys bij me geprobeerd, ik probeerde Nancy Drew, maar ik las gewoon niet graag boeken.
Et j'ai d'abord visité la section business de la librairie à la recherche d'une soluti
on business. Mais j'avais vraiment l'esprit brouillé, et j'ai vite fini par m
e retrouver dans la partie épanouissement personnel. Et c'est là que j'ai redécouvert la hiérarchie des besoins d'Abraham Maslow. J'avais pris un cours de psychologie au collège, et étudié cet homme, Abraham Maslow, comme beaucoup d'entre nous qui connaissent sa hiérarchie des besoins . Mais je
suis resté assis là pendant ...[+++] quatre heures, l'après-midi entière, à lire Maslow, et j'ai identifié quelque chose qui a vrai pour la plupart des leaders. L'un des fait les plus simple dans le business est quelque chose que nous négligeons fréquemment. Et c'est que nous sommes tous humains. Et chacun de nous, peu importe notre rôle dans l'entreprise, avons en fait une hiérarchie des besoins au travail. Alors que je commencai à lire plus de Maslow, ce dont je me mis à me rendre compte, en fait Maslow, plus tard dans sa vie, voulait prendre cette hiérarchie pour l'individu et l'appliquer à la collectivité, aux organisations et plus précisément aux entreprises.
En eerst ging ik naar de business sectie van de boekhandel op zoek n
aar een zakelijke oplossing. Maar gezien mijn verwarde geest, zat ik vrij snel in de zelf-hulp afdeling. En daar maakte ik opnieuw kennis met Abraham Maslow's behoeftenpiramide. Ik heb ooit 1 college psychologie gevolgd en leerde over deze man, Abraham Maslow, velen bekend door zijn hiërarchie van behoeften . Maar terwijl ik daar vier uur lang de hele middag, Maslow las, Realiseerde ik me iets wat waar is voor de meeste leiders. En een van de simpelste feiten in de zakenwereld is iets dat we vaak verwaarlozen. En dat is dat we allemaal mensen zijn. En elk van ons, ongeac
...[+++]ht onze rol in de zakenwereld, heeft een hiërarchie van behoeften op de werkplek. Terwijl ik meer Maslow las, ging ik me realiseren dat in feite Maslow, later in zijn leven, deze hiërarchie voor het individu wilde toepassen op het collectief, op organisaties en specifiek op de zakenwereld.Pendant mon enfance, j'avais un gâteau et tout le tralala vous savez, mais je n'avais jamais de cadeau, étant né deux jours après Noël.
Dus in mijn jeugd, weet je... was er taart en zo, maar ik kreeg nooit geschenken, omdat ik twee dagen na kerst geboren was.
Lorsque j'avais quatre ans, j'ai un souvenir vivace d'avoir trouvé deux cicatrices punctiformes sur ma cheville et d'avoir demandé à mon père ce qu'elles étaient. Et il m'a dit que j'en avais deux autres pareilles sur ma tête, mais je ne pouvais pas les voir à cause de mes cheveux. Et il a expliqué que quand je suis né, je suis né prématuré, que je suis sorti beaucoup trop tôt, je n’étais pas tout à fait prêt ; j'ai été très, très malade. Et quand le médecin a jeté un coup d'œil à ce gamin jaune avec les dents noires, il a regardé ma mère droit dans les yeux et lui dit: « Il ne va pas de vivre. » Et
j'étais à l'hôpital ...[+++]pendant des mois.
Toen ik 4 jaar oud was, had ik een levendige herinnering aan het vinden van 2 littekens van speldenprikken op mijn enkel. Ik vroeg aan mijn vader wat ze waren. Hij zei dat ze overeenkwamen met het paar op mijn hoofd, maar dat ik die niet kon zien door mijn haar. Hij legde uit dat ik te vroeg geboren was, dat ik er veel te vroeg uitgekomen was, en dat ik niet volledig af was; ik was heel, heel ziek. Toen de dokter dit gele kind met zwarte tanden bekeek, keek hij strak naar mijn moeder en zei: Hij zal het niet overleven. Ik verbleef maandenlang in het ziekenhuis.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
j’avais parlé pendant ->
Date index: 2023-06-01