Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "je vous ai communiqué aujourd " (Frans → Nederlands) :
Ces programmes ont besoin d'être soutenus. Et nous devons enseigner à nos futurs médecins du monde entier l'importance de certaines des informations que je vous ai communiqué aujourd'hui. La deuxième chose que nous devons faire, c'est que pendant que nous dépensons des millions et des millions de dollars dans le monde entier pour mettre en place un dossier médical électronique, nous nous assurions qu'il y ait un historique des lieux dans ce dossier médical.
Deze programma's moeten ondersteund worden. En we moeten onze toekomstige doktoren op deze wereld onderwijzen in het belang van de informatie welke ik vandaag met u heb gedeeld. Wat we op de tweede plaats moeten doen, terwijl we miljarden en miljarden uitgeven over de hele wereld aan het maken van een elektronisch patiëntendossier, is er voor zorgen dat we een plaatsgeschiedenis toevoegen aan dat medisch dossier.
Alors ce que je vous ai dit aujourd'hui, c'est que les gens sont, à vrai dire, particulièrement bien équipés pour réfléchir aux pensées des autres.
Dus wat ik u verteld heb vandaag is dat mensen eigenlijk een bijzonder goed uitgerust zijn om over andermans gedachten te denken.
Il a bu une gorgée de cette bière, et il en a donné à ma sœur, et ils m'en ont proposé. J'ai dit : « Non, non, non. C'est bon. Allez-y. Je ne bois pas de bière. » Mon frère
a dit : « Allez. On fait ça aujourd'hui ; tu fais toujours ce qu'on fait. J'en ai bu, ta sœur en a bu, Bois donc de la bière. » J'ai dit : « Non, ça ne me va pas. Allez-y, vous autres, allez-y. »
Et puis mon frère a commencé à me regarder fixement. Il a dit : « Qu'est-ce qui te prend ? Bois de la bière. » Puis il m'a regardé très intensément et il a dit : « Oh, j'
...[+++]espère que tu n'en es pas resté à cette conversation que Mamie a eu avec toi. » (Rires) J'ai dit : « Qu'est-ce que tu racontes ? » Il a dit : « Oh, mamie dit à tous ses petits-enfants qu'ils sont spéciaux. » (Rires) J'étais effondré. (Rires) Et je vais vous avouer quelque chose. Je vais vous dire quelque chose que je ne devrais probablement pas vous dire. Je sais que cela pourrait être diffusé largement. Mais j'ai 52 ans, et je vais vous avouer que je n'ai jamais bu une goutte d'alcool.
Hij nam een slok van het bier, en gaf het aan mijn zusje en zij dronk, en toen boden ze het mij aan. Ik zei: Nee, ga je gang. Voor mi
j geen bier. Mijn broer zei: Kom op. Je doet altijd met ons mee. Ik dronk ervan, je zus dronk ervan. Drink ook! Ik zei: Nee, nee, liever niet. Mijn broer zat me aan te staren. Hij zei: Wat heb jij? Drink van het bier. Toen keek hij me onderzoekend aan en zei: O, ik hoop dat je niet inzit over dat gesprek dat oma met je had. (Gelach) Ik zei: Waar heb je het over? Hij zei: O, oma vertelt alle kleinkinderen dat ze bijzonder zijn. (Gelach) Ik was er kapot van. (Gelach) En ik zal je iets bekennen. Dit is misschi
...[+++]en niet zo slim om te vertellen. Ik weet dat dit wellicht wijd verspreid gaat worden. Maar ik ben 52 jaar, en ik zal bekennen dat ik nog nooit een druppel alcohol heb gedronken.Et ce que vous allez découvrir, si vous creusez un peu, vous trouverez que les gens -- c'est ce qui se passe -- les gens vont au travail, et qu'en gros ils échangent leur journée de travail contre une série de moments de travail. C'est ce qui se passe au bureau. Vous n'avez plus une journée de travail, vous avez des moments de travail. C'est comme si la porte d'entrée au bureau était un mixeur, vous y entrez et votre journée est déchiquetée en morceaux, parce que vous avez 15 minutes par-ci et 30 minutes par-là, et puis quelque chose d'autre se présente qui vous sort de votre travail, et vous devez faire autre chose, puis vous avez 20 minutes, puis c'est l'heure du déjeuner. Puis vous avez quelque chose d'autre à faire, puis vous avez 15 mi
...[+++]nutes, et quelqu'un vous prend à part et vous pose une question. Et avant que vous vous en aperceviez, il est 17 heures, et vous faites le bilan de votre journée, et vous vous rendez compte que vous n'avez rien fait. Je veux dire, on a tous vécu ça. On l'a probablement vécu hier, ou le jour d'avant, ou encore avant cela. Vous faites le bilan de votre journée, et vous vous dites, je n'ai rien fait aujourd'hui.
Als je een beetje dieper graaft, ontdek je dat mensen -- dit is wat gebeurt: mensen gaan naar hun werk en ze ruilen in feite hun werkdag in voor opeenvolgende werkmomenten. Dat gebeurt op het kantoor. Je hebt geen werkdag meer; je hebt werkmomenten. Het lijkt erop dat de ingang van het kantoor een foodprocessor is: je dag wordt versnipperd in stukjes, omdat je hier 15 minuten hebt en daar 30 minuten. Er gebeurt iets anders en je wordt van je werk gehaald. Je doet iets anders, daarna heb je nog 20 minuten en het is lunchtijd. Daarna heb je weer iets anders te doen, dan heb je 15 minuten en iemand klampt je aan met een vraag. Voor je het door hebt, is h
et 17:00 uur. Je kijkt terug o ...[+++]p de dag, en beseft je dat je niks hebt kunnen afmaken. We hebben dit allemaal meegemaakt. Misschien gisteren, eergisteren of de dag daarvoor. Je kijkt terug op je dag en je denkt: Ik heb vandaag niks gedaan .Ce n'est qu'à notre époque que la course est devenue associée à la peur et à la douleur. Géronimo d
isait que Mes seuls amis sont mes jambes, je ne fais confiance qu'à mes jambes. C'est parce qu'un triathlon apache consistait à courir 75 kilomètres dans le désert, s'affronter cans un combat à mains nues, à voler un groupe de cheveaux, et à rentrer chez soi à bride abatue. Géronimo ne disait jamais ah, vous savez un truc, mes tendons d'achile, j'ai des crampes, je dois me reposer une semaine ou je dois faire des exercices différents. Je n'ai pas fait de yoga. Je ne suis pas prêt. De tout temps, les humains ont couru encore et enco
re. Nous s ...[+++]ommes ici aujourd'hui. Nous avons la technologie numérique. Toute notre science vient du fait que nos ancêtres étaient capables de faire quelque chose extraordinaire tous les jours, qui ne nécessitait que leurs pieds nus et leurs jambes pour courir sur de longues distances. Alors comment retrouver ça? Et bien je vous soumet la première chose qui est de se débarrasser de tout l'emballage, de toutes les ventes, de tout le marketing,
Pas nu in onze tijd wordt rennen verbonden met angst en pijn. Geronimo (leider v
an Apache-Indianen) zei: Mijn enige vrienden zijn mijn benen. Ik vertrouw alleen mijn benen. Dat is omdat een Apache triathlon bestond uit 80 km rennen door de woestijn, meedoen aan een vuistgevecht, een paar paarden stelen en thuis het geweer trekken. Geronimo zei nooit: Hmm, weet je, mijn achillespees -- het lukt niet, ik neem deze week vrij, of Ik moet cross-trainen. Ik heb mijn yoga niet gedaa. Ik ben niet klaar. Mensen rennen en hebben altijd gerend. We zijn nu hier. We hebben onze digitale technologie. Al onze wetenschap stamt uit het feit dat onze voor
...[+++]vaderen in staat waren, om iets bijzonders elke dag te doen, namelijk erop vertrouwen dat hun blote voeten en benen lange afstanden konden afleggen. Hoe komen we daar weer terug? Ik zou zeggen dat het eerste is om alle verpakking, sales en marketing weg te gooien.Et ils m'ont dit qu'il suffisait de taper « Quel est-ce je m'apprête à dire ? » et mon nom, et Google me le dirait. Et je dois vous préciser, je n'ai rien modifié, et mon nom, et Google me le dirait. Et je dois vous préciser, je n'ai rien modifié, c'est un vrai navigateur Internet et le vrai Google, et nous allons le tester en live aujourd'hui.
Ik moest intypen: Wat ga ik als volgende zeggen? , en mijn naam, dan krijg ik antwoord. En... hier is niet mee geknoeid. Het is een echte browser en de echte Google site, en we gaan hem vandaag testen.
Mon père croyait en une approche holistique de la vie, et, vous savez, à chaque fois qu'il nous faisait la l
eçon, il disait, je hais ces livres, parce que ces livres sont détournés par la Révolution Industrielle. Alors qu'il tenait cette vue du monde, j'avais 16 ans, j'avais le meilleur avocat de la ville, mon grand frère Karthik, et je l'ai fait asseoir et j'ai d
it, Pop, à partir d'aujourd'hui j'ai décidé que j'allais me discipliner, que j'allais être curieux, que j'allais apprendre quelque chose de nouveau chaque jour, que j'allais
...[+++]travailler très dur, et que je ne dépendrais pas de toi émotionellement ou financièrement. Et il était très impressionné.
Mijn vader geloofde in een holistische benadering van het leven, en, weet je, telkens als hij ons iets aanleerde zei hij, ik haat deze boeken, omdat deze boeken gekidknapt zijn door de industriële revolutie. Toen hij nog altijd van dit wereldbeeld overtuigd was, ik was 16, zocht ik de beste advocaat in de stad aan, mijn oudere broer Karthik, en ik deed hem neerzitten, en sprak, Pa, ik heb besloten om vanaf nu gedisciplineerd te zijn, nieuwsgierig te zijn, en elke dag iets nieuws te leren, ik ga heel hard werken en ik zal niet meer van jou afhankelijk zijn, emotioneel noch financieel. Hij was zeer onder de indruk.
Nous voulons que vous sachiez que nous pensons à vous comme étant pareille. » Aujourd'hui, si je pouvais répondre à mes étudiants avec ma propre lettre, ce qui est bien sûr impossible, je leur dirais ceci : « Mes chers gentlemen, ça fait un peu plus de trois ans depuis que je vous ai vus.
Ik wil dat u weet dat wij u werkelijk zien als een van ons. Als ik vandaag een antwoord kon sturen aan mijn studenten, wat uiteraard onmogelijk is, zou ik hun dit vertellen: Mijn lieve gentlemen, Het is ruim 3 jaar geleden dat ik jullie voor het laatst zag.
Alors, je vais commencer par ceci : il y a deux ans, l'organisatrice d'un événement m'a téléphoné parce que je devais donner une conférence. Elle m'a appelé et m'a dit : J'ai vraiment du mal à trouver comment vous décrire sur notre petit prospectus. Et je me suis dit : Et bien, où est le problème ? Et elle m'a dit : Et bien, je vous ai déjà vu parler, et je vais vous désigner comme une chercheuse, je crois, mais j'ai peur que si je vous désigne comme chercheuse, personne ne vienne, parce que tout le monde pensera que vous êtes ennuyeuse et hors sujet. (Rires) Ok. Et elle a dit : Mais ce que j'ai aimé dans votre conférence, c'est que vous êtes une conteuse d'
...[+++]histoires. Alors je pense que ce que je vais faire, c'est juste dire que vous êtes une conteuse. Et bien sûr, mon côté universitaire, qui manque d'assurance, a dit : Vous allez dire que je suis quoi ?! Et elle a dit : Je vais dire que vous êtes une conteuse. Et moi : Et pourquoi pas fée Carabosse ? (Rires) J'ai fait : Laissez-moi réfléchir une seconde. J'ai essayé de rassembler tout mon courage.
Ik begin hiermee: een paar jaar geleden belde een organisator van een evenement me omdat ik een lezing zou geven. Ze belde en zei: Ik weet niet goed hoe ik over jou moet schrijven in de kleine flyer. Ik dacht: hoezo, je weet het niet? Ze antwoordde: Nou, ik zag je spreken en ik ga je een onderzoeker noemen, denk ik, maar ik ben bang dat er dan niemand komt. Ze z
ullen denken dat je saai en onbelangrijk bent. (Gelach) Oké. Ze zei: Wat ik zo leuk vond aan jouw lezing is dat je een verhalenverteller bent. Dus ik denk dat ik je gewoon een verhalenverteller noem. En de academische, onzekere kant van mij zegt: Je gaat me wàt noemen? Ik ga je ee
...[+++]n verhalenverteller noemen. Ik dacht: Waarom niet de toverfee? (Gelach) Ik zeg: Laat me hier even over nadenken. Ik probeerde diep van binnen de moed te vinden.Dans l'océan, c'est la norme plutôt que l'exception. Si je plonge dans l'océan, pratiquement n'importe où dans le monde, et que je traine un filet à 3 000 pieds sous la surface, la plup
art des animaux, en fait dans beaucoup d'endroits de 80 à 90 pour cent des animaux que je ramènerai dans ce filet créeront de la lumière. Et cela crée des spectacles de lumières vraiment spectaculaires. Maintenant je voudrais partager avec vous une petite vidéo que j'ai faite depuis
un sous-marin. J'ai commencé à développer cette technique dans un petit
...[+++] sous-marin individuel appelé nomade des profondeurs et je l'ai ensuite adaptée pour l'utiliser à bord du Johnson Sea-Link, que vous voyez ici. Donc, il y a un panier d'un mètre de diamètre avec un écran tendu au travers attaché devant la sphère d'observation. Et à l'intérieur de la sphère j'ai une caméra hyper sensible qui est à peu près aussi sensible qu'un oeil humain adapté à l'obscurité, même si elle est un peu floue. Donc vous mettez la caméra en marche et vous éteignez les lumières. L'étincelle que vous voyez n'est pas de la luminescence ; c'est juste du bruit electronique capturé par ces appareils hyper sensibles. Vous ne voyez pas la luminescence avant que le sous-marin ne commence à évoluer dans l'eau, et quand il le fait, les animaux qui touchent l'écran sont stimulés et créent de la luminescence. Quand j'ai commencé à faire cela, j'essayais seulement de compter le nombre de sources. Je connaissais ma vitesse, je connaissais l'endroit. Donc je pouvais estimer combien de centaines de sources il y avait par mètre cube. Mais j'ai commencé à réaliser que je pouvais en fait identifier les animaux par le genre de flash qu'ils produisaient. Et donc, ici dans le golfe du Maine à 740 pieds, je peux quasiment nommer tout ce que vous voyez ici comme espèces,
In de oceaan is het eerder regel dan uitzondering. Als ik me op de open oceaan begeef, vrijwel overal ter wereld, en ik sleep een net van 900 meter naar
de oppervlakte, zijn de meeste dieren, op veel plekken 80 tot 90 procent van de dieren die naar boven komen, lichtgevend. Dat staat garant voor behoorlijk spectaculaire lichtshows. Nu laat ik jullie een klein filmpje zien dat ik opnam vanuit een onderzeeër. Ik ontwikkelde deze techniek met een kleine éénpersoons duikboot genaamd Deep Rover, en heb haar toen aangepast voor de Johnson Sea-Link, die je hier ziet. Vóór de observatiekoepel is een ring van 90cm diameter met daarvoor een gaas g
...[+++]espannen. In de koepel heb ik een versterkte camera die ongeveer zo gevoelig is als een aan donker aangepast menselijk oog, alleen een beetje wazig. Dus je zet de camera aan, doet de lichten uit. Die glinstering die je ziet, is geen luminescentie; dat is elektronische ruis op deze geïntensiveerde camera's. Je ziet geen luminescentie totdat de onderzeeër begint te bewegen door het water, maar als hij dat doet, worden tegen het scherm botsende dieren gestimuleerd om licht te geven. Toen ik dit voor het eerst deed, probeerde ik enkel het aantal bronnen te het tellen. Ik kende mijn snelheid; ik kende het gebied. Dus kon ik uitrekenen hoeveel honderden bronnen er waren per kubieke meter. Maar ik begon te beseffen dat ik dieren kon identificeren door de soort flitsen die ze produceerden. Hier, in de Golf van Maine op 225 meter, kan ik vrijwel alles wat je ziet benoemen tot op soort-niveau, datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
je vous ai communiqué aujourd ->
Date index: 2023-10-14