Traduction de «je dicte » (Français → Néerlandais) :

Comme, j'en reçois des centaines par jour. Point. Il n'écrit pas seulement ce que je dicte. Point.
Ik krijg honderden e-mails per dag. Punt. En het schrijft niet alleen wat ik dicteer. Punt.

(Rires) Merci. Je n'ai pas pratiqué le droit un seul jour de ma vie. On ne me l'a pas trop permis. (Rires) Mais aujourd'hui, malgré ce que la raison me dicte et contre l'avis de ma propre femme, je vais dépoussiérer mes talents d'avocat, ou du moins ce qu'il en reste. Je ne vais pas vous faire une plaidoirie.
(Gelach) Bedankt. Ik heb geen dag het beroep van advocaat uitgeoefend. Ik mocht dat ook niet. (Gelach) Maar vandaag, tegen beter weten in, tegen het advies van mijn eigen vrouw, wil ik proberen een paar van die juridische vaardigheden af te stoffen, wat er nog van over is. Ik wil jullie geen verhaal vertellen,

Basé sur un principe dicté qui dit: «Je suis un patron, vous faites ce que je dis, sans confiance. J'ai dit: «Cela ne peut pas être. En fait, nous avons tous éclaté en larmes, pour être honnête, parce qu'ils ne pouvaient toujours pas me dire combien de frustration ils avaient accumulé en eux, de ne pas pouvoir me montrer ce que je voulais, et d'avoir simplement à me demander de leur faire confiance que cela viendrait.
Een dictaat dat zegt: Ik ben je baas, je doet wat ik zeg, zonder vertrouwen. Dit kan niet zijn. We barstten allemaal in tranen uit, om eerlijk te zijn, omdat ze me nog steeds niet konden vertellen hoeveel frustratie zich had opgestapeld in hun binnenste. Ze konden niet tonen wat ik wou, en moesten me gewoon vragen om hen te vertrouwen dat het er zou komen.

Elle a dit : « Je lis Farah Gazan, elle me rappelle le journal d'Anne Frank. » C'est une observation intéressante : pour beaucoup de gens, Twitter est devenu un journal intime, un lieu pour s'exprimer de manière libre et personnelle, sans que personne ne nous dicte quoi dire.
Ze zei: Ik lees de tweets van Farah Gazan en denk aan de eerste keer dat ik het dagboek van Anne Frank las. Dat is een interessante opmerking: voor vele mensen is Twitter een hedendaags soort dagboek geworden, een plaats waar we onze eigen, ongecensureerde stem gaan opnemen, zonder dat iemand ons zegt wat we moeten zeggen.