Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «jamais dire au bureau » (Français → Néerlandais) :
Et puis vous entendrez les gens dire, « Et bien, où je suis n'a pas d'importance, du moment que c'est très tôt le matin ou très tard le soir ou le weekend. » Vous n'entendez presque jamais dire au bureau. Mais les entreprises dépensent tout cet argent dans des endroits appelés le bureau, et ils obligent les gens à s'y rendre tout le temps, et pourtant vous ne travaillez pas au bureau.
Dan hoor je mensen zeggen: Het maakt eigenlijk niet uit wáár ik ben, zolang het maar vroeg in de morgen of 's avonds laat of in het weekend is. Je hoort bijna nooit mensen het kantoor noemen. Bedrijven geven nochtans een hoop geld uit aan een plaats die 'kantoor' heet. Ze laten mensen daar altijd naartoe komen, toch doen mensen geen werk in het kantoor.
Un patron ne devrait jamais dire aux gens comment travailler.
Een baas moet zijn mensen nooit vertellen hoe te werken.
Les gens n'osent jamais dire, je ne comprends pas vraiment.
Mensen zeggen niet zo graag dat ze het eigenlijk niet begrijpen.
Et elle a écrit une chanson superbe. Elle était dans le top 5 en 2005, ça s'appelait 9 millions de bicyclettes à Pékin. C'est une histoire d'amour -- elle est un peu la Norah Jones anglaise -- qui raconte à quel point elle aime son mec, et elle compare ça à 9 millions de bicyclettes, etc. Et il y a ce passage. ♫ Nous sommes à 12 milliards d'années lumière du bord ♫ ♫ C'est une supposition ♫ ♫
Personne ne pourra jamais dire si c'est vrai ♫ ♫ Mais je sais que je serais toujours avec toi ♫ C'est joli. Au moins elle est proche du compte, En Amérique, ce serait plutôt Nous sommes à 6000 années lumière du bord. (Rires) Mai
...[+++]s mon ami Simon Singh, le physicien des particules qui est aujourd'hui devenu un professeur de science, et il a écrit le livre Le Big Bang, etc. Il ne rate pas une occasion de promouvoir la bonne science.
En ze schreef een mooi liedje. Het stond in 2005 in de t
op vijf. Het heette Nine Million Bicycles in Beijing. Het is een liefdesverhaal - ze is een soort Norah Jones van het V.K. - over hoeveel ze van haar ventje houdt, vergeleken met negen miljoen fietsen, enzovoort. En er komt deze passage in voor: ♫ We zitten op 12 miljard lichtjaren van de rand ♫ ♫ Dat denken we ♫ ♫ En niemand kan zeggen of het waar is ♫ ♫ Maar ik weet dat ik altijd bij je zal zijn. ♫ Da's leuk. Ze zit er tenminste dichtbij. In Amerika zou het klinken We zitten op 6.000 lichtjaren van de rand. (Lachen) Maar mijn vriend, Simon Singh, de deeltjesfysicus, is nu wetensch
...[+++]apsopvoeder geworden en hij schreef onder andere het boek The Big Bang . Hij maakt van alle gelegenheden gebruik om goede wetenschap te promoten.Un jour un responsable de la
NASA vient dans mon bureau, s'assied et dit : Pouvez-vous s
'il-vous-plaît nous dire, comment chercher de la vie ailleurs que sur la Terre ? Et ça m'a surpris, parce que j'avais été en fait engagé pour travailler sur l'informatique quantique. Pourtant, j'avais une très bonne réponse. J'ai dit : Je n'en ai aucune idée. Et il m'a dit : Les signatures biologiques, nous devons chercher les signatures biologiques. Et j'ai dit : Qu'est-ce que c'est ? Et il a dit : C'est tout phénomène mesurable qui nous permet d'
...[+++]indiquer la présence de vie . Et j'ai dit : Vraiment ? N'est-ce pas un peu facile ? Je veux dire, nous avons la vie. Ne pouvez-vous pas utiliser une définition, par exemple une définition de la vie semblable à celle de la Cour Suprême ? Alors j'y ai réfléchi un peu, et j'ai dit : Bon, est-ce vraiment si simple ? Parce que oui, si vous voyez quelque chose comme ça, alors d'accord, je vais appeler ça la vie, c'est indubitable. Mais voici quelque chose . Et il continue : Bien, c'est la vie aussi. Je sais cela . Sauf que si vous pensez que la vie est aussi définie par les choses qui meurent, pas de chance en ce qui concerne cette chose, parce que c'est en fait un organisme très étrange. Il grandit jusqu'au stade adulte comme cela et passe alors par une phase à la Benjamin Button, et régresse en fait encore et encore, jusqu'à redevenir un petit embryon, et en fait recommence alors à grandir, et à rajeunir encore et grandir, comme une sorte de yo-yo, et il ne meurt jamais. Donc c'est vraiment de la vie, mais en fait ça ne ressemble pas à ce nous considérons que devrait être la vie.
Op een dag komt een NASA-manager mijn kantoor binnen, gaat zitten en zegt: 'Kun je ons alsjeblieft vertellen hoe we op zoek kunnen gaan naar leven buiten de aarde?' Dat kwam als een verrassing voor mij, want ik was eigenlijk ingehuurd om te werken aan kwantumberekening. Toch had ik een heel goed antwoord. Ik zei: 'Ik heb geen idee.' hij vertelde me: 'Biosignaturen, we moeten op zoek naar een biosignatuur.' Ik weer: 'Wat is dat?' Hij zei: 'Het is eender welk meetbaar fenomeen dat ons in staat stelt om de aanwezigheid van leven vast te stellen.' Ik zei: 'Echt waar? Is dat dan niet makkelijk? Ik bedoel, we hebben hier leven. Kun je daar geen definitie op toepassen zoals bijvoorbeeld een Supreme Court-achtige definitie van leven?' Toen ik er ee
...[+++]n beetje over had nagedacht, zei ik: 'Is het echt zo gemakkelijk? Want ja, als je zoiets als dit ziet, dan noem ik dat leven - geen twijfel mogelijk. Maar hier is iets.' Hij dan: 'Goed, dat is ook leven. Dat weet ik.' Maar als je denkt dat het leven ook is gedefinieerd door dingen die sterven, dan heb je geen geluk met dit ding omdat dat eigenlijk een heel vreemd organisme is. Het groeit op tot het volwassen stadium, maakt dan een Benjamin Buttonfase door, gaat achteruit en achteruit totdat het weer als een klein embryo is en groeit dan weer terug, terug naar beneden en weer terug - als een jojo. Het sterft nooit. Het is leven, maar geen leven zoals wij het ons voorstelden.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pri
s son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je su
is allée trouver le directeur de la prison, ...[+++]j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen bab
y meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig p
...[+++]rocent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et la TV nationale reçoit l'injonction 5 minutes avant que ça passe à l'antenne. Comme dans un film, l'injonction atterrit sur le bureau des infos télévisées, et le présentateur avait l'air de se dire Ca n'est jamais arrivé auparavant. Qu'est-ce qu'on fait ? Alors, nous avons juste montré le site internet à la place, pendant tout ce temps, pour remplir. Et nous sommes devenus très célèbres en Islande, nous sommes allés en Islande, et nous avons parlé de cette histoire.
En het nationale TV station kreeg een gerechtelijk bevel vijf minuten voordat ze het wilde uitzenden. Als in een film, het bevel landde op het bureau van de nieuwslezer, en de nieuwslezer had zoiets van, Dit is nog nooit gebeurd. Wat moeten we doen? Nou, dan laten we alleen de website zien, voor die tijd, als een opvulling. En toen werden we heel bekend in IJsland, we gingen naar IJsland en spraken over het probleem.
Tout ce que je peux vous dire est que mon bureau au Colorado et mon bureau à Washington, reçoivent des centaines d'appels à propos de la mise en danger des singes et des gorilles au Rwanda, mais personne ne se préoccupe des gens.
Wat ik u kan vertellen, is dat we op mijn congreskantoor in Colorado en op mijn kantoor in Washington honderden telefoontjes ontvangen over de bedreigde apen- en gorilla-populaties van Rwanda. Maar er belt niemand voor de mensen.
C'était le genre de combat et de choix pour lequel tout le monde ici, s'accorde à dire qu'il augmente le coût des soins de fin de vie, et des soins de santé pour nous tous. Et pour moi, pour nous, nous avons poussé le combat jusqu'à la limite, je n'ai jamais eu la possibilité de lui dire ce que je lui dit maintenant tous les jours : « Hey l'ami, c'était un sacré parcours. » Nous n'avons jamais eu l'occasion de nous dire au revoir.
Het was het soort gevecht en het soort keuzes waarvan iedereen weet dat ze de kosten opdrijven van de zorg rond het levenseinde, en van de gezondheidszorg voor ons allen. En ik, of wij, gingen door tot het bittere einde. Ik heb nooit de kans gekregen om hem te zeggen wat ik nu bijna elke dag tegen hem zeg: Hey, maat, dat was me het ritje wel. We hebben nooit de kans gekregen om afscheid te nemen.
Une avocate dans un bureau qui ne s’était jamais intéressée à l'art, n'avait jamais visité le musée d'art du coin, a trainé tous ceux qu'elle pouvait hors de l'immeuble pour les faire s'allonger dehors, sous la sculpture.
Een advocaat op het kantoor die nooit geïnteresseerd was geweest in kunst, nooit het lokale museum bezocht, had iedereen die ze kon vinden het gebouw uit gesleept om onder de sculptuur te gaan liggen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
jamais dire au bureau ->
Date index: 2021-04-25