Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "inéluctable mais nous gaspillons notre " (Frans → Nederlands) :
Un mot gentil ne suffit pas pour qu'il
dé-batte sa femme. Mais il faut persévérer et croire que ça a de la valeur. Parce que ça compte. Chaque sourire, chaque fleur, chaque papillon, chaque fusil non armé, chaque respiration, chaque chant d'enfant
, a du poids. C'est inéluctable. Mais nous gaspillon
s notre vie à regretter tout ce qui ne va pas. Tant de choses vont bien, qu'on ne peut les compter. Rachel a écrit : « L'inconnu et invisible, un jour, viend
...[+++]ront à moi. » Pourquoi à sa mort, rendre son journal immortel ? Ses mots sont des flammes, qui brûlent les portes de nos esprits fermés. Écartant nos paupières d'un regard que nous ignorions posséder, sur une fréquence éblouissante qui nous rendait aveugle.
Spreek een vriendelijk woord en je ziet hem niet zijn vrouw niet-in-elkaar-slaan, en toch moet je geloven dat het ertoe doet, want dat doet het! Elke glimlach, elke bloem, elke vleugel van een vlinder, elke ongeladen kogel, elke adem en
zingende baby telt mee, daar is geen ontkomen aan. We verkwisten ons leven aan dingen die verkeerd gaan, terwijl er meer goed gaat dan je bij kunt houden. Rachel schreef: Het onzichtbare, het ongesprokene, op een dag komt het naar me toe . Wordt bij haar dood haar dagboek onsterfelijk? De fakkel van haar woorden brandt onze gesloten geesten open, forceert de leden van een ons onbekend oog, naar een hoogte
...[+++] van helderheid waar we blind voor waren.Nous avons grandi en jouant de la musique - Maman est du Cap-Breton, comme par hasard. Maman et la mère de Natalie se connaissaient.
Nous avons grandi en jouant, et nous avions l'habitude de danser ensemble, oui, c'est vrai. (Rires)
Nous avons grandi en jouant tout un tas de... Nous jouions de mémoire, et je pense que c
'est important dans notre cas, parce que nous n'étions pas vraiment exposés à beaucoup de différents styles de musique. Nous avons appris à jou
er des ins ...[+++]truments, mais nous devions trouver ça en nous-mêmes, parce que nous ne regardions pas la télévision, nous n'écoutions pas beaucoup la radio. Nous allions à l'église, et à l'école, parfois, travaillions à la ferme, et jouions de la musique, nous avons donc pu, je pense, à un âge très critique, développer notre propre style, notre propre personnalité ; ma mère joue, mon père joue, et le style qui est venu de la vallée d'Ottawa, en Ontario, nous l'appelons le style franco-Canadien, mais il trouve son origine dans les camps de bûcherons. Il y a des années, des centaines d'hommes allaient passer l'hiver dans les camps dans le Nord de l'Ontario et au Québec, et ils étaient tous de cultures différentes, et les irlandais, les français, les écossais, les allemand, ils se rencontraient, et bien sûr, la nuit, ils jouaient aux cartes, et dansaient et jouaient du violon, et au fil de nombreuses années, le style de violon de la vallée d'Ottawa a évolué, et la danse de la vallée d'Ottawa a évolue, alors j'ai en quelque sorte commencé avec ce style, et je me suis vite mis à faire mon propre truc, et puis j'ai rencontré Natalie, et j'ai été exposé au style génial du Cap-Breton.
We groeiden op met muziek spelen -- ma komt toevallig uit Cape Breton. Ma en de moeder van Natalie kenden elkaar. We groeiden op met muziek spelen, en we dansten samen, ja, natuurlijk. (Gelach) We groeiden op en we speelden op het gehoor. Ik denk dat dat belangrijk voor ons was omdat we niet blootgesteld werden aan veel verschillende muziekstijlen. We leerden de instru
menten te bespelen, maar het moest van binnen komen omdat we geen televisie keken en niet veel naar de radio luisterden. We gin
gen naar de kerk en soms naar school, we wer ...[+++]kten op de boerderij en speelden muziek. Zo waren we in staat om op een erg kritische leeftijd onze eigen stijl te ontwikkelen, ons eigen ik. Mijn moeder speelt, mijn vader speelt, in de stijl die zijn oorsprong heeft in de Ottawavallei in Ontario. Wij noemen het de Frans-Canadese stijl maar het kwam oorspronkelijk uit de houthakkerskampen. Jaren geleden gingen honderden mannen gedurende de winter naar kampen in het noorden van Ontario en in Quebec. Ze kwamen uit verschillende culturen. De Ieren, de Fransen, de Schotten, de Duitsers, ze kwamen allemaal samen, en 's avonds gingen ze kaarten, deden ze aan stepdansen en speelden ze viool. Na velen jaren is de Ottawa Valley-vioolmuziek ontstaan, en ontstond het Ottawa Valley-stepdansen. Dat is hoe ik ongeveer begonnen ben met die stijl. Al snel begon ik mijn eigen ding te doen. Toen ontmoette ik Natalie, en ik kwam in contact met de geweldige Cape Breton vioolmuziek.Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de l
...[+++]eur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurli
jk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La syn
thèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte
sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement
aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la thé
...[+++]orie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waara
...[+++]an andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Mais si nous n'avons aucun lien d'aucune sorte avec les mondes au-delà de celui que nous tenons pour acquis, Alors nous courons aussi le risque de nous desséc
her de l'intérieur. Notre imagination peut se rétrécir. Nos cœurs peuvent rapetisser. Et notre humanité peut se flétrir si nous restons trop longtemps à l'intérieur de notre cocon culturel. Nos amis, nos voisins, nos collègues, notre famille - si tous les gens de notre entourage nous ressemblent, cela signifie que nous sommes entourés de notre image dans un miroir. Une autre chos
...[+++]e que font les femmes comme ma grand-mère en Turquie c'est de couvrir les miroirs de velours ou de les accrocher aux murs, le dos vers l'extérieur.
Maar als we geen enkele verbinding hebben met de werelden buiten de wereld die we vanzelfsprekend vinden, dan lopen we het risico dat we vanbinnen uitdrogen. Onze verbeelding zou kunnen krimpen. Onze harten zouden kunnen krimpen. En onze menselijkheid zou kunnen wegkwijnen als we te lang blijven hangen in onze culturele cocons. Onze vrienden, buren, collega's, familie - als alle mensen in onze eigen kring op ons lijken, dan betekent dat dat we omringd zijn met ons spiegelbeeld. Een andere gewoonte van vrouwen zoals mijn oma in Turkije is dat ze spiegels met fluweel bedekken of ze aan de muur hangen met de achterkant naar voren.
Pour notre santé, notre richesse et notre sécurité collective, i
l est impératif que nous gardions les régions de la prise de décision indépendante de nos cerveaux actives. Et je dis cela en tant qu'économiste qui, depuis ces dernières années, a ciblé ma recherche sur ce que nous pensons et à qui nous faisons con
fiance et pourquoi. Mais également -- et je vois l'ironie ici -- en tant qu'expert, en tant que profe
...[+++]sseur, en tant que conseillère de premiers ministres, de dirigeants de grandes entreprises, d'organisations internationales, mais un expert qui croit que le rôle des experts a besoin de changer, que nous avons besoin de devenir plus ouverts d'esprit, plus démocratiques, et plus ouverts aux personnes se rebellant contre nos points de vue.
Terwille van onze gezondheid, onze welvaart en onze collectieve veiligheid, is het noodzakelijk dat we die delen van de hersenen die onafhankelijk beslissingen nemen aan laten staan. En ik zeg dit als een econoom die, gedurende de laatste paar jaar haar onderzoek heeft gefocust op wat we nou eigenlijk denken en wie we ve
rtrouwen en waarom. Maar ook -- en ik ben me bewust van de ironie daarvan -- als zelf een expert, als een professor, als iemand die minister-presidenten adviseert, leiders van grote bedrijven, internationale organisaties, maar een expert die gelooft dat de rol van experts moet veranderen, dat we meer open-minded moeten wo
...[+++]rden, meer democratisch, en meer open naar mensen die zich verzetten tegen onze standpunten.Mais cette idée que notre présent et notre futur sont mutuellement exclusifs, que pour atteindre notre potentiel d'action, nous devons abandonner notre potentiel d'existence, que le nombre de processeurs dans un circuit peut être doublé et doublé, mais que notre capacité de compassion, d'humanité, de sérénité et d'amour est en quelque sorte limitée, est un choix erroné et étouffant.
Maar het idee dat ons heden en onze toekomst elkaar uitsluiten; dat we om ons vermogen om te doen volledig te kunnen benutten, onze fundamentele behoefte om te zijn moeten inleveren; dat het aantal transistors op een circuit kan worden verdubbeld en verdubbeld, maar dat ons vermogen tot compassie, menselijkheid, rust en liefde op de een of andere manier is begrensd, is een vals dilemma en een verstikkende keuze.
Six mois après
le début du procès nous avons finalement atteint la phase de découverte. Et pendant la phase de découverte nous avons demandé au chasseur de brevets de nous fournir des captures d'écran de Fark montrant où les infractions au brevet étaient effectivement visibles. Peut-être parce qu'en fait de telles captures d'écra
n n'existaient pas, mais subitement Gooseberry a voulu négocier. Leur représentant : « Ah, oui. Mon entrepri
se se réorganise de notre côté ». P ...[+++]eu importe le fait que l'adresse conduise à un centre commercial au Nord de Los Angeles qui n'a pas d'employés. « Et vous voudrions aller de l'avant et clore ce procès. Voudriez-vous nous proposer votre meilleure et dernière offre ? » Ma réponse : « Et que diriez-vous de rien ? » (Applaudissements) Nous n'avions pas beaucoup d'espoirs pour cette solution. (Rires) Mais ils ont accepté. Pas de contre-proposition. Maintenant, comme signalé avant, une des raisons pour laquelle je peux vous parler de ça est parce qu'il n'y a pas de clause de confidentialité sur cette affaire. Comment cela est-il possible ? Eh bien, pendant la phase de négociation, quand nous avons reçu notre copie, je l'ai supprimée.
Toen de zaak zes maand bezig was, kwamen we eindelijk in de fase waarin bewijs moest worden geleverd. Tijdens die fase vroegen we de patenttroll om schermafdrukken te leveren van Fark waarbij de inbreuk op hun patent daadwerkelijk voorkwam. Misschien was het gewoon omdat er geen dergelij
ke afdrukken waren, maar plots wilde Gooseberry een minnelijke schikking. Hun advocaat: Juist, ja. Mijn bedrijf maakt een reorganisatie door. Maakt niet uit dat het adres leidde naar ee
n winkelcentrum ten noorden van L.A. zonder medewerkers. We zouden
...[+++]vooruit willen gaan en een schikking treffen. Kunt u ons uw beste laatste aanbod doen? Mijn antwoord: Wat dacht je van niets?! (Applaus) We hadden niet veel goede hoop voor die afloop. (Gelach) Maar ze schikten. Geen tegenbod. Zoals eerder gezegd is één van de redenen waarom ik hierover kan praten het feit dat er geen geheimhoudingsbeding was in deze zaak. Hoe komt dat? Tijdens de onderhandelingen schrapte ik het uit mijn exemplaar.C'est beaucoup de pression. » Je voulais juste une bénédiction, je ne voulais u
ne sorte de mandat. Mais la vérité est que j'ai passé chaque minute de veille depuis à poursuivre cette v
ision. Je crois que nous avons tous une vision pour les soins de santé dans ce pays. Je crois qu'en fin de compte
quand nous mesurons notre système de santé, ce ne sera pas par le nombre de maladies guéries mais par les maladies prévenues. Ce ne sera
...[+++]pas par l'excellence de nos technologies ou la sophistication de nos spécialistes, mais par le peu de fois où nous avons besoin d'eux.
dat legt een hoop druk.' Ik wilde alleen maar een goedkeuring, geen soort van mandaat. Ik wilde alleen maar een goedkeuring, geen soort van mandaat. Maar de waarheid is, dat ik sindsdien bijna al mijn tijd besteed aan het najagen van die visie. Volgens mij hebben we allemaal een visie op de gezondheidszorg in dit land. Ik denk dat de gezondheidszorg uiteindelijk beoordeeld zal worden, niet op de ziektes die genezen zijn, maar op de ziektes die zijn voorkomen. Niet op onze excellente technologieën of onze vooraanstaande specialisten, maar op hoe zelden we ze nodig hadden.
Alors nous nous sommes précipités dans un bar à sushis. Et dans ce bar à sushis, nous avons eu une grande idée. Et c'est quelque chose qu'on appelle EcoRock. Et nous avons dit que nous pouvions redessinner le prodédé vieux de 115 ans de cloison sèche en panneau de
gypse, qui génère 9 millions de tonnes de CO2 par an. C'était ça la grande idée. Nous voulions réduire ce chiffre de 80%. C'est exactement ce que nous avons fait. Nous avons démarré la recherche et le développement en 2006. Nous avons décidé d'utiliser le contenu recyclé de la fabrication du cim
...[+++]ent et de l'acier. Voilà l'intérieur de notre laboratoire. Nous ne l'avons encore jamais montré. Mais notre équipe ont dû effectuer quelques 5 000 mélanges différents pour arriver au bon résultat, pour atteindre notre objectif.
Dus gingen we naar een sushibar. En in die sushibar kwamen we met een geweldig idee. En het was iets genaamd EcoRock. En we zeiden dat we een 115 jaar oud ontwerp van gipsplaten konden verbeteren. Dat veroorzaakt 20 miljard pond CO2 per jaar. Dus het was een geweldig idee. We wilden dat verlagen met 80 %. En dat is precies wat we gedaan hebben. We begonnen met R& D in 2006. Besloten om gerecycleerd materiaal te gebruiken van cement en staal productie. Dit is ons lab. We hebben dit nog niet eerder laten zien. Maar onze mensen moesten zo'n 5.000 verschillende mengsels maken om onze doelstellingen te halen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
inéluctable mais nous gaspillons notre ->
Date index: 2022-04-13