Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "impressionnant que nous voyions beaucoup " (Frans → Nederlands) :
Ça peut paraitre impressionnant que nous voyions beaucoup de patients, dans un processus très efficace, mais on s’est demandé, est-ce qu'on est en train de résoudre le problème?
De hoeveelheid patiënten mag indrukwekkend lijken en het proces zeer efficiënt, maar, was het probleem hiermee opgelost?
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réell
es et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Mais il y a en fait beaucoup de mouvement imperceptibles. Et si vous touchiez le poignet sur la gauche, vous sentiriez un pouls et si vous teniez le bébé sur l'image de droite, vous sentiriez la montée et la descente de sa poitrine à chacune de ses respirations. Et ces mouvements sont lourds de sens mais ils sont souvent trop subtils pour que nous les voyions. Donc à la place, nous devons les observer au travers d'un contact direct, au travers du toucher.
Maar er is eigenlijk een heleboel subtiele beweging gaande. Als je de pols links zou aanraken, zou je hem voelen kloppen. Bij het kind rechts zou je de borst voelen stijgen en dalen bij elke ademhaling. Deze bewegingen zitten vol met informatie, die meestal zo subtiel is, dat we ze niet kunnen zien. Daarom nemen we ze waar door direct contact, door middel van aanraking.
Mais les organismes sur lesquels nous travaillons, du sous-sol de la Terre, il faut attendre très souvent des mois, et dans beaucoup de cas, des années avant que nous ne voyions la moindre croissance.
Maar bij de organismen uit de ondergrond van de aarde waar we mee werken, duurt het vaak maanden - en in veel gevallen, jaren - voordat we iets van groei zien.
E
st-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est proba
blement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle
...[+++]que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tijd zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Sha
...[+++]kespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Nous voyions aussi que bien qu'elle voyage beaucoup au cours de la journée, elle faisait toujours les mêmes trajets et elle était soit à la maison soit à son stand.
We kunnen ook zien dat hoewel ze vaak de hele dag reisde, ze regelmatige reispatronen had: ze was thuis of bij haar eetkraam.
Donc quand vous parlez d'apprentissage à rythme individuel, tout le monde comprend -- en termes d'éducation, d'apprentissage différencié -
- mais c'est plutôt impressionnant de voir ça survenir dans une salle de
classe. Parce qu'à chaque fois qu'on a fait cela, dans chaque classe, encore et encore, si vous y passez cinq jours, il y a un groupe d'enfants qui prend vite la tête et il y a un groupe d'enfants un peu plus lent. Et dans un modèle traditionnel, si vous faites une évaluation à un instant donné, vous diriez : « Voici les enfant
...[+++]s doués, voici les enfants lents. Peut-être devraient-ils être suivis différemment. Peut-être devrions-nous les mettre dans des classes séparées. » Mais quand vous laissez chaque élève travailler à son propre rythme -- et nous l'avons vu maintes et maintes fois -- vous voyez que les étudiants qui ont mis un peu plus de temps sur un concept ou un autre, une fois ce concept acquis, font directement la course en tête. Donc les mêmes enfants que vous pensiez êtres lents six semaines plus tôt, vous penseriez qu'ils sont désormais doués. Et nous le voyons sans arrêt, encore et encore. Cela vous fait vraiment songer que toutes les distinctions dont peut-être beaucoup d'entre nous ont profité n'étaient en fait que dues à une coïncidence temporelle.
Als je praat over leren op je eigen tempo, dan is dat zinvol voor iedereen -- in onderwijsjargon: gedifferentieerd le
ren -- maar het is nogal gek als je het in een klas ziet. Elke keer als we dit deden, in elke klas waarin we het deden, telkens opnieuw, zie je dat na vijf dagen een groep kinderen pijlsnel vooruitgaan en een groep kinderen een beetje trager zijn. Als je in een traditioneel model een momentopname zou maken, zou je zeggen: Dat zijn de getalenteerde kinderen. Dat zijn de trage kinderen. Misschien moeten we ze anders opvolgen. Misschien moeten we ze in afzonderlijke klassen stoppen. Maar als je elke leerling op zijn eigen tem
...[+++]po laat werken -- we zien dat keer op keer -- dan zie je leerlingen die wat meer tijd besteedden aan het ene of het andere concept, maar als ze dat doorhebben, gaan ze pijlsnel vooruit. Dezelfde kinderen waarvan je 6 weken geleden dacht dat ze traag waren, zou je nu als begaafd beschouwen. We zien dat keer op keer. Het doet je echt bedenken hoezeer alle etiketten waarvan velen van ons hebben geprofiteerd, eigenlijk gewoon aan een toevallige momentopname te danken waren.A son époque, ma mère n'est pas allée à l'université. Peu de femmes le faisaient. Aujourd'hui, pour deux homme qui obtiennent un diplôme universitaire, il y a trois femmes qui en font autant. Les femmes, pour la première fois cette année, sont devenues majoritaires dans la population active américaine. Et elles c
ommencent à dominer beaucoup de métiers -- médecins, avocates, banquières, comptables. Plus de 50 % des directeurs sont aujourd'hui des femmes. Et dans les 15 professions qui croîtront le plus dans la prochaine décennie, selon les prévisions, seules deux ne sont pas dominées par les femmes. L'économie mondiale est donc en train d
...[+++]e devenir l'un des endroits où les femmes réussissent mieux que les hommes, croyez-le ou non, et ces changements économiques commencent à rapidement modifier notre culture -- ce à quoi ressemblent nos comédies romantiques, ce à quoi ressemblent nos marriages, ce à quoi ressemblent nos rendez-vous amoureux, tout comme notre nouvelle galerie de super-héros. Pendant longtemps, c'est l'image de la masculinité américaine qui a dominé -- coriace, rude, qui contrôle son environnement. Il y a quelques années, le cow-boy Marlboro a été mis à la retraite, et remplacé par ce spécimen beaucoup moins impressionnant, qui est une parodie de la masculinité américaine. Et voilà ce que nous avons dans nos publicités aujourd'hui.
In de tijd van mijn moeder ging ze niet studeren. De meeste vrouwen niet. Maar nu vinden we voor elke twee mannen die afstuderen drie vrouwen die dat ook doen. Vrouwen vormen dit jaar voor het eerst de meerderheid van de Amerikaanse beroepsbevolking. Langzaam maar zeker gaan ze een hoop beroepen domineren -- dokters, advocaten, bankiers, accountants. Meer dan 50% van de managers zijn nu vrouwen. En van de 15 beroepen die naar verwachting de komende 10 jaar het meest zullen groeien worden er slechts twee niet door vrouwen beheerst. De wereldeconomie wordt een plaats waar vrouwen meer succes hebben dan mannen, of je het nu gelooft of niet, en deze economische veranderingen beginnen snel effect te hebben op onze cultuur -- hoe onze romcoms eru
...[+++]it zien, hoe onze huwelijken eruit zien, hoe we daten, en wie onze nieuwe superhelden zijn. Lange tijd voerde dit beeld van Amerikaanse mannelijkheid de boventoon -- stoer, ruig, meester over zijn omgeving. Een paar jaar geleden ging de Marlboro Man met pensioen om vervangen te worden door dit veel minder indrukwekkende model, een parodie op Amerikaanse mannelijkheid. Dat beheerst tegenwoordig onze reclames. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
impressionnant que nous voyions beaucoup ->
Date index: 2024-09-27