Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "gens ont pris les problèmes à bras le corps " (Frans → Nederlands) :
Mais, en fait, si vous regardez le monde, il y a non seulement des endroits d'espoir où nous pouvons peut-être résoudre les problèmes, il y a des endroits où les problèmes ont été résolus, où les gens ont pris les problèmes à bras le corps et ont commencé y remédier.
Maar in feite, als je kijkt over de hele wereld, zijn er niet alleen hoopvolle plekken waar we in staat zijn om de problemen op te lossen, Er zijn al plaatsen waar de problemen zijn opgelost, waar mensen grip krijgen op deze kwesties en de zaken beginnen om te keren.
Je me suis retrouvé à l'infirmerie des étudiants, où ils ont fait des examens et m'ont
tout de suite dit : « problèmes de reins. » Avant que je ne m'en rende compte, je me suis retrouvé embarqué dans six mois de tests, d'épreuves et d'angoisse, face à six médecins, dans deux h
ôpitaux différents, pris dans un choc des titans de la médecine pour déterminer lequel d'entre eux avait raison sur ce qui n'allait pas chez moi. Un peu plus
...[+++]tard, me voilà assis dans une salle d'attente pour un examen aux ultra-sons, et les six médecins se présentent dans la pièce en même temps. Alors je me dis : « Ouh la ! les nouvelles ne sont pas bonnes. » Leur diagnostic était le suivant : « Vous avez deux maladies rares des reins qui vont finir par détruire vos reins ; vous avez des cellules de type cancéreux dans votre système immunitaire que nous devons commencer à traiter immédiatement, et vous ne serez jamais éligible à une greffe de rein, et il est peu probable que vous viviez plus de deux ou trois ans. » La gravité de ce diagnostic apocalyptique m'a immédiatement plombé le moral. Comme si je me préparais, en tant que patient, à mourir conformément à l'échéance qu'ils venaient de me donner. Jusqu'à ce que je rencontre dans une salle d'attente une patiente du nom de Verna, qui est devenue une amie qui m'est chère. Un jour elle m'a pris par le bras et m'a emmené à la bibliothèque de médecine pour faire quelques recherches sur ces diagnostics et ces maladies, et elle m'a dit : « Eric, les gens qui ont cette maladie sont normalement septuagénaires ou octogénaires. Ils ne savent rien de toi. Réveille-toi.
Ik kwam bij de studentengezondheidszorg terecht. Er werden wat testen gedaan en de conclusie was 'nierproblemen'. Voor ik het wist moest ik 6 maanden lang testen, proeven en beproevingen ondergaan. 6 dokters, verspreid over 2 ziekenhuizen, waren in een medische titanenstrijd verwikkeld over de vraag wie er gelijk had over wat er mis was met mij. Een tijdje later zit ik in een wachtruimte voor een echo en al die 6 dokters komen tegelijk binnen. Dus ik denk: oh oh...slecht nieuws. Dit was hun diagnose: Je hebt 2 zeldzame nieraandoeningen, die op termijn je nieren zullen verwoesten. Je hebt kankerachtige cellen in je immuunsysteem, die direct behandeli
ng nodig hebben. Je komt niet in a ...[+++]anmerking voor een niertransplantatie en je hebt niet meer dan 2 of 3 jaar te leven. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Alsof ik me als patiënt moest voorbereiden om dood te gaan volgens het schema dat me zojuist was gegeven. Totdat ik in een wachtkamer Verna ontmoette, een patiënt die een goede vriendin werd. Op een dag sleepte ze me mee naar de medische bibliotheek en ging op zoek naar informatie over mijn diagnoses en ziektes. Ze zei: Eric, het zijn voornamelijk mensen boven de 70 die dit krijgen. Wat weten ze nu van jou. Word eens wakker.Au Burundi je s
uis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pri
s son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was gee
n baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdire
...[+++]cteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Nous devons, si nous avons la peau claire,
faire attention aux problèmes de cancer de la peau, et à la destruction de l
a folacine dans nos corps, par trop de soleil. Les épidémiologistes et les médecins ont fait du bon travail en nous disant de protéger notre peau. Ils
n'ont pas été aussi bons pour communiquer sur le problème des personnes à peau foncée vivant dans des zones de haute latitude, ou travaillant à l'intérieur tout le t
...[+++]emps. Parce que le problème est tout aussi grave. Mais c'est plus pernicieux. Parce que les carences en vitamine D dues au manque de rayonnement ultraviolet B, sont un problème majeur. La carence en vitamine D apparaît insidieusement chez les gens, et provoque toutes sortes de problèmes de santé pour leurs os, la détérioration graduelle de leur système immunitaire, ou la perte de leur fonction immune, et probablement des problèmes d'humeur et de santé, de santé mentale. Donc, nous avons, dans la pigmentation de notre peau, un de ces merveilleux produits de l'évolution, qui a toujours des conséquences pour nous aujourd'hui. Les conséquences sociales, comme nous le savons, sont incroyablement profondes.
Als we een lichte huid hebben moeten we uitkijken voor huidkanker en de vernietiging van folaat in ons lichaam als er veel zonlicht is. Epidemiologen en artsen hebben ons alle
maal verteld dat we onze huid moeten beschermen. Wat ze de meesten van ons niet vert
eld hebben, zijn de problemen van donkergekleurde mensen die in hoge breedten leven, of die veel binnen zitten. En dat terwijl deze problemen net zo erg zijn. Maar het is onheilspellender. Dit komt omdat vitamine D-geb
...[+++]rek ontstaan door te weinig UVB-straling een groot probleem is. Vitamine D-gebrek sluipt op mensen in en veroorzaakt allerlei gezondheidsklachten met hun botten en met hun afweersysteem dat langzaam vervalt of niet goed meer werkt. En waarschijnlijk zijn er daarnaast nog problemen met hun stemming en hun geestelijke gezondheid. In huidskleuring hebben we één van die prachtige uitvloeisels van evolutie dat vandaag de dag nog gevolgen heeft. En de sociale gevolgen zijn zoals we weten zeer diepgaand.Chris et Bill ont consacré leur temps à utiliser des opérations et des partenariats. Et nous nous rendons en avion dans les zones sinistrées depuis janvier dernier, pour installer les logiciels, former les résidents et mettre sous licence le logiciel pour les zones qui se préparent aux catastrophes. MO : Nous avons fait un de nos premiers lancements après les tornades de Dallas en avril
dernier. Nous avons pris l'avion pour une ville qui avait un site-web statique et obsolète et un fil Facebook frénétique qui tentait de structurer la réponse. Et nous avons lancé notre plateforme
. Tous les intérêts ...[+++]sont venus dans les quatre premiers jours, mais au moment où ils ont perdu le cycle des nouvelles, c'est là que les besoins sont apparus, pourtant, ils avaient cette ressource massive de ce que les gens pouvaient donner et ils ont été en mesure de répondre aux besoins de leurs résidents. CO : Donc ça marche, mais ça pourrait être mieux. La planification d'urgence est un gros problème pour la remise en état après sinistre parce que ça rend les villes plus sûres et plus résistantes.
Chris en Bill hebben aangeboden hun tijd te gebruiken voor operaties en partnerschappen. Sinds afgelopen januari zijn we bezig geweest met het vliegen naar rampgebieden, het opzetten van software, het trainen van inwoners en het uitgeven van licenties van de software aan gebieden die zich klaarmaken voor
rampen. MO: Eén van onze eerste inzetten was na de tornado's in Dallas afgelopen april. We vlogen naar een stad met een verouderde, statische website en een erg drukke Facebookfeed die de hulpverlening probeerde te structureren. We hebben ons platform ingezet. Alle interesse
...[+++]kwam in de eerste vier dagen, maar tegen de tijd dat ze de aandacht van het nieuws verloren begonnen de hulpbehoeftes binnen te komen. Ze hadden enorme middelen door wat mensen konden geven en konden zo voldoen aan de hulpbehoeftes van hun inwoners. CO: Het werkt dus, maar het kan beter. Voorbereid zijn op een ramp speelt een grote rol in de wederopbouw omdat het de steden en dorpen veiliger en veerkrachtiger maakt. s
urtout pas quand un quelconque ingénieur qui débarque arrive avec la réponse. Ils ne veulent pas changer. Ils veulent tout simplement faire ce qu'ils ont fait avant. Et en fait, il y a beaucoup de chirurgiens au Royaume-Uni qui attendent encore que l'un de
nos patients ait un problème, pour qu'ils puissent dire: « Ah, je vous ai dit que ce n'était pas bon. » Nous avons en fai
t 30 patients. J'en suis à sept ans et demi. A nous tous, nous cumulons 90 an
...[+++]nées post-opératoires, et nous n'avons pas eu un seul problème. Et pourtant, il y a des gens au Royaume-Uni qui disent, « Oui, cette racine aortique externe, oui, ça ne marchera jamais, vous savez. » C'est vraiment un problème. C'est vraiment un problème. Je suis sûr que tout le monde dans cette salle a eu affaire à l'arrogance du corps médical, des médecins, des chirurgiens à un moment ou un autre.
en zeker niet als de een of andere omhooggevallen ingenie
ur met een antwoord komt aandragen. Ze willen niet veranderen. Ze willen gewoon doen wat ze altijd al hebben gedaan. In feite zitten er heel wat chirurgen in het VK erop te wachten totdat er bij een
van onze patiënten iets misgaat, om dan te kunnen zeggen: Ah, ik heb je verteld dat het niet goed was. We hebben al 30 patiënten zo behandeld Voor mij is het zeven en een half jaar geleden. We hebben 90 jaar patiëntopvolging achter on
s en nog geen enkel ...[+++]probleem ondervonden. En toch zijn er nog steeds mensen in het VK: Ja, de externe aortawortel, ja, het zal nooit werken, weet je. Het is echt een probleem. Het is echt een probleem. Ik weet zeker dat iedereen hier al arrogantie van medici, artsen, chirurgen heeft ondervonden.enfin pendant quelques minutes. Et c'est alors qu'il commença à
avoir davantage de problèmes à respirer. Les docteurs appliquèrent sur Washington des s
uppurations sur ses bras et ses jambes, mais cela ne l'aida pas. Il mourut entre 22 et 23h le Samedi 14 Décembre 1799, à l'âge de 67 ans. ne l'aida pas. Il mourut entre 22 et 23h le Samedi 14 Décembre 1799, à l'âge de 67 ans. M
ême à l'époque, les gens trouvèrent que les ...[+++]médecins y étaient allé un peu trop fort avec la saignée. Mais pour la plupart, ils n'ont fait que se lancer avec ce qu'ils savaient - ce que la médecine croyait sincèrement vrai sur la santé à l'époque.
met ademen. De doktoren gaven Washington nog wat blaren op zijn armen en benen, maar dat maakte hem niet minder ziek. Hij stierf tussen 10 en 11 uur 's avonds op 14 december, op een leeftijd van 67. Zelfs toen dachten mensen dat de dokteren misschien iets te ver waren gegaan met de aderlating. Maar ze deden grotendeels gewoon wat ze kenden -- -- wat de geneeskunde toen werkelijk dacht over gezondheid.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
gens ont pris les problèmes à bras le corps ->
Date index: 2023-07-14