Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "formés pour faire ce pour quoi nous sommes " (Frans → Nederlands) :
Alors j'ai pensé, vous savez, que si nous faisions de la bonne science, cela changerait les pratiques médicales, mais c'était un peu naïf. C'est important, mais ce n'est pas assez. Parce que nous, médecins, faisons ce pour quoi on est payés, et nous sommes formés pour faire ce pour quoi nous sommes payés, donc si on change d'assurance, alors on change de pratique médicale et d'éducation médicale.
Nu had ik gedacht, dat als we dit maar wetenschappelijk bewezen, dat het de gezondheidszorg zou verbeteren, maar dat was een beetje naïef. Het is belangrijk, maar niet voldoende. Want wij artsen doen waarvoor we betaald worden, en we worden opgeleid om te doen waarvoor we worden betaald, dus als we de verzekeringen veranderen dan veranderen we de medische praktijk en de opleiding.
Une question de base lors d'un premier rendez-vous devrait simplement être : Quelle est ta folie ? Mais c'est si diffi
cile à savoir... 2. Nous ne comprenons autrui
Il est difficile de faire avec la folie des autres. Ils donnent tellement le change – de prime abord. Ce dont nous aurions idéalement besoin serait de leur faire passer une batterie de tests psychologiques et faire quatre ans de psychothérapie intensive, individuelle et de couple, avant de prendre une dé
cision. D'ici 2100, cela ...[+++] ne sonnera plus comme une blague – les gens se demanderont pourquoi cela a pris si longtemps à l'humanité pour en arriver là. 3. Nous ne sommes pas habitués à être heureux Nous pensons vouloir le bonheur ; mais ce que nous voulons vraiment, c'est ce à quoi nous sommes habitués – ce qui implique souvent bien peu de bonheur. En grandissant, la majorité d'entre nous a vu l'amour être mélangé à des choses plus sombres : être contrôlé, se sentir humilié, être abandonné ou abusé. En résumé, souffrir. Et maintenant, quoi qu'on puisse dire, c'est principalement ce que nous continuons de rechercher.
Een standaard vraag op één van de eerste dates zou simpelweg moeten zijn: 'op welke manier ben jij gek?' Maar het is zo moeilijk om te weten... 2. We begrijpen anderen niet Het is net zo moeilijk om de gekheid van anderen te preciseren als die van onszelf. Ze houd
en zo'n goed masker voor - aan het begin. Wat we eigenlijk nodig zouden hebben is om allebei een reeks psychologische vragenlijsten te beantwoorden en daarbij vier jaar intensieve psychotherapie (individueel en relatietherapie) voor het maken van een beslissing. In 2100 zal dit niet langer als een grap klinken, mensen zullen zich louter afvragen waarom het zolang duurde voordat
...[+++]de mensheid dit punt bereikte. 3. We zijn het niet gewend om gelukkig te zijn We denken dat we geluk willen, maar wat we écht willen is waar we gewend aan zijn - en meestal komt daar niet zo veel geluk bij kijken. Toen we opgroeiden was liefde voor de meesten van ons vermengd met andere, duisterdere dingen: beheerst worden of vernederd, verlaten of mishandeld zijn. Kortom, lijden. En nu is dat, wat we ook mogen zeggen, hetgeen waar we nog steeds het meeste naar opzoek zijn.Nous nous sommes procurés de l'équipement, des fonds, des vé
hicules, nous avons formé une équipe, nous avons mis sur pied une centaine de cliniques partout dan
s la Vallée du Rift pour essayer de comprendre une ques
tion fondamentale : pourquoi les gens deviennent aveugles
et que pouvons-nous faire ? ...[+++]
We zorgden voor apparatuur, fondsen, voertuigen, we trainden een team, en zetten een honderdtal klinieken op in De Grote Riftvallei om een antwoord te vinden op de vraag: waarom worden mensen blind en wat kunnen we daaraan doen?
Je vais faire appel à cette courte vidéo pour vous donner une idée, en gros, de ce à quoi nous sommes confrontés.
Deze kleine videoclip geeft je een idee waar we voor staan.
Il n
'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les m
urs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Considérons un instant cette citati
on de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationn
elle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première dé
claration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la thé
...[+++]orie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie
van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slecht
...[+++]s enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Einstein a dit que « Une idée qui ne semble pas folle au premier abord est sans espoir. » Vous pouvez imaginer la quantité de scepticisme que j'ai reçue -- impossible d'obtenir de l'argent
, je ne pouvais pas faire un tas d'autres choses, mais je suis tellement heureuse que ça ai
t fini par marcher. Nous avons fait une section de la glande mammaire de la souris, toutes ces belles acini là, chacune de ces cellules avec du rouge autour est u
n acinus, nous nous sommes dit : trè ...[+++]s bien, nous allons pour essayer de le faire, et j'ai dit, peut-être que ce rouge autour de l'acinus, que les gens pensent n'être qu'un échafaudage structurel, a peut-être des informations, dit peut-être aux cellules quoi faire, peut-être dit au noyau quoi faire.
Einstein zei: “Als een idee niet eerst gestoord lijkt, is er geen hoop voor.” Stel je voor hoeveel scepticisme me wachtte. Geen geld, weinig mogelijkheden, maar ik ben zo blij dat het lukte. We maakten een sectie van de muizenborstklier -- daar zijn die mooie acini, als er iets roods om zit, is het een acinus. We namen ons voor om dit te maken. Ik zei: “Dat rode spul rond de acinus, dat men als een staketsel beschouwt, bevat misschien informatie, zegt de cellen en de nucleus misschien wat ze moeten doen.
Donc nous nous sommes dit, « Que faut-il faire pour rendre l'enseignant plus indépendant ? » Comment construisez-vous une passerelle numérique pour ce professeur, et comment concevez-vous une plate-forme multimédia peu coûteuse qui peut être construite localement et desservie localement ? »
Donc nous nous sommes promenés. Nous avons chiné dans les marchés du coin, et nous avons essayé de comprendre, « Qu'est-ce que nous pouvons utiliser pour y arriver ? » Ce que nous avons trouvé c'est un peti
...[+++]t téléphone mobile avec un petit pico-projecteur qui revient à environ 60 dollars.
We vroegen ons af op welke manier we die leraar die mogelijkheden konden geven. Hoe maak je van deze leraar een digitale toegangspoort, en hoe ontwerp je een goedkoop multimediaplatform dat lokaal kan worden gebouwd en onderhouden? We gingen zoeken. We schuimden de nabijgelegen markten af en probeerden uit te vissen wat we hiervoor nodig hadden. We vonden dat het moest lukken met een kleine mobiele telefoon en een kleine picoprojector van ongeveer 60 dollar.
Nous avions fait une campagne superbe, et pour être honnête, nous avions bu pas mal de bières cette nuit, mais j'a
i dit, « Vous savez quoi, je crois que nous pouvons faire un autre bar. » (Rire
s) Nous sommes tous montés dans un taxi, et voici notre chauffeur, j'étais assis sur la banquet
...[+++]te arrière, il s'est tourné et il a dit, « Vous allez où ? » J'ai dit, « Attend, c'est une moustache superbe. » (Rires) Il a répondu, « Je la fait pour Movember ». Et j'ai dit, « Moi aussi. » Et j'ai dit, « Racontez-moi votre histoire Movember. » Et il me révele, « Ecoutez, je sais que c'est pour la santé masculine, je sais que c'est pour le cancer de la prostate, mais la mienne est pour le cancer du sein. » J'ai dit, « Voilà qui est intéressant. » Et il me dit, « L'année dernière ma mère est décédée du cancer du sein au Sri Lanka, parce que nous ne pouvions pas lui payer les bons traitements », et il a continué, « Cette moustache est un hommage à ma mère. » Nous étions submergés par l'émotion à l'arrière du taxi, et je ne lui ai pas dit qui j'étais, car je croyais que ce n'était pas approprié, je lui ai serré la main et j'ai dit, « Merci beaucoup. Votre maman serait fière de vous. » A partir de ce moment, je me suis rendu compte que Movember c'est tellement plus qu'une simple moustache pour s'amuser.
De campagne was geweldig, en eerlijk gezegd, we hadden wat bier op die avond, maar ik zei: Volgens mij zit er nog één café in ons. (Gelach) Dus propten we ons in een taxi, dit hier is onze taxichauffeur. Ik zat achterin. Hij draaide zich om en zei: Waar gaan jullie naartoe? Ik zei: Wacht even, dat is een verbluffende snor. (Gelach)
Hij zei: Ik doe het voor Movember. Ik zei: Ik ook. Vertel me je Movemberverhaal. Hij zei: Ik weet dat het over de gezondheid van mannen gaat, over prostaatkanker, maar deze is voor borstkanker. Ik zei: Dat is interessant. Hij zei: Vorig jaar stierf mijn moeder aan borstkanker in Sri Lanka omdat we de behandeli
...[+++]ng niet konden betalen. Deze snor is mijn eerbetoon aan mijn moeder. We kregen allemaal de krop in de keel achter in de taxi. Ik vertelde hem niet wie ik was, dat vond ik niet passend. Ik schudde zijn hand en zei: Heel erg bedankt. Je moeder zou zo trots zijn. Op dat moment besefte ik dat Movember zoveel meer is dan een snor en een geintje.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » E
t il a dit ...[+++] : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
formés pour faire ce pour quoi nous sommes ->
Date index: 2021-01-10