Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "fleur qui pourrait nous aider à découvrir des planètes " (Frans → Nederlands) :
Le starshade en forme de fleur qui pourrait nous aider à découvrir des planètes similaires à la Terre - TED Talks -
Het bloemvormige sterrenscherm dat ons Aarde-achtige planeten laat ontdekken - TED Talks -
Nous aimons imaginer des petits hommes verts. Mais il y a fort à parier que
la vie sur d'autres planètes serait plus une vie microbienne. Nathalie Cabrol, la scientifique en planétologie, nous entraîne dans la recherche de microbes sur Mars, une chasse qui nous emmène jusqu'a
ux lacs reculés des Andes. Cet environnement extrême - une atmosphère rare et des terres brulées - ressemble à la surface de Mars il y a 3,5 milliards d'années. La manière dont les microbes s'adaptent
...[+++]pour survivre ici nous indique où chercher sur Mars - et pourrait nous aider à comprendre pourquoi certains chemins mènent à la civilisation tandis que d'autres sont des impasses.
In onze verbeelding leven er kleine groene mannetjes op Mars, maar het is veel waarschijn
lijker dat leven op andere planeten microbieel is. Planeetkundige Nathalie Cabrol neem ons mee op zoektocht naar m
icroben op Mars. De reis leidt ons op onverwachte wijze naar afgelegen meren in het Andesgebergte. Deze extreme omgeving met een dunne atmosfeer en een verschroeide aarde, komt dicht in de buurt van de situatie op Mars zo'n 3,5 miljard jaar geleden. De observatie van microben in deze omgeving, helpt onze zoektocht
...[+++]op Mars en kan mogelijk verklaren hoe microbiële ontwikkeling in het ene geval tot beschaving leidt en in het andere geval doodloopt.Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces re
flets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen rake
n gefascineerd door deze schaduwen van dieren
, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag o
...[+++]ntdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Ai
nsi j'ai commencé à regarder les choses de cette façon, et ai écrit un livre entier intitulé La botanique
du désir . et je me suis aperçu que de la même faço
n qu'on regarde une fleur et conclut bien des choses intéressantes sur le goût et les désirs des abeilles, qu'elles aiment le sucre, qu'elles aiment cette couleur et pas celle-là, qu'elles aime
nt la symétrie. que pourrait-on ...[+++] découvrir sur nous-mêmes en faisant la même chose?
Dus begon ik de dingen zo te bekijken. Ik schreef er een heel boek over, De plantkunde van het verlangen . Ik besefte dat je naar een bloem kan kijken, en er allerlei interessante dingen over de smaak en verlangens van bijen kan uit afleiden, dat ze van zoet houden, en van deze kleur en niet die kleur, en van symmetrie. Wat zouden we over onszelf kunnen ontdekken door hetzelfde te doen?
Et avec ce but en têt
e, en pensant où ça pourrait me mener, j'ai dédié ma vie à chercher tous les petits détails qui permettraient de rendre cela possible, de
pouvoir décoller et aider à bâtir une station spatiale où vous êtes à bord d'un objet de 500 tonnes, qui
tourne autour de la planète à 5 miles par seconde, 8 kilomètres par seconde, qui en fait le tour 16 fois par jour, avec des expériences à bord qui
nous ...[+++] apprennent de quoi est fait l'univers et il y en a 200 d'entre elles dont il faut s'occuper. Mais peut-être plus important encore, cela
nous permet de voir le monde sous un angle qu'il serait impossible de percevoir autrement. Être capable d'observer le monde d'en haut. Et si votre mâchoire pouvait tomber, elle tomberait – la splendeur à couper le souffle de l'astre tournant comme une galerie d'art autopropulsée d'une beauté fantastique et constamment changeante qu'est notre monde.
En met dat in mijn achterhoof
d, denkend aan mijn doel, ben ik deze richting ingegaan en heb ik gewerkt aan de kleine dingen die dit mogelijk hebben gemaakt , om te helpen met het lanceren en bouwen van een ruimtestation waar je aan boord bent van een loodzwaar gevaar
te dat om de wereld draait met 5 mijl per seconde, dus 8 kilometer per seconde. Zestien keer per dag omcirkel je de wereld. Je doet experimenten die ons leren waar het universum uit bestaat -- zo'n 200 experimenten. Maar misschien nog belangrijker: het laat ons de wereld z
...[+++]ien op een manier die niet mogelijk is via een andere weg. Je kijkt naar beneden en als het zou kunnen, zou je mond openvallen, zo verbluffend mooi is de aarde een draaiende galerie van fantastische, constant veranderende schoonheid. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
fleur qui pourrait nous aider à découvrir des planètes ->
Date index: 2023-01-13