Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "fin aux deux grandes calamités " (Frans → Nederlands) :
. Et après tout ce que nous avons entendu, pendant ces deux jours de présentation, Ed Wilson et les photos de James Nachtwey, pense que nous prenons tous conscience de la distance qu’il nous reste à parcourir pour atteindre cette humanité que j’aime appeler « Humanité 2.0 ». Et nous portons en nous ce qui nous permettra de mettre fin aux deux grandes calamités de ce monde actuel.
Na het horen van veel van de presentaties in de afgelopen dagen, Ed Wilson, en de foto's van James Nachtwey, beseffen we denk ik allemaal hoe ver we nog zijn van de nieuwe versie van de mensheid die ik Mensheid 2.0 noem. Het is ook iets dat in ieder van ons huist, om de grote calamiteiten in de wereld van vandaag te dichten.
Aller dans l'espace est difficile Même si pouvoir
voir notre planète depuis l'espace grâce à un moyen simple et peu coûteux serait génial, Pour le moment le seul moyen est de devenir astronaute ou milliardaire Mais il existe un concept qui pourrait rendre cela possible Et qui pourrait définir le point de départ pour l'exploration de l'Univers : L'ascenseur spatial Comment marche-t-il exactement ? Pour comprendre comment un ascenseur spatial nous amènerait dans l'espace Nous devrons d'abord comprendre ce qu'est une orbite Être en orbite revient fondamentalement à tomber vers quelque chose en étant suffisamment rapide pour le rater. Si vou
...[+++]s lancez une balle sur Terre, elle décrit une trajectoire en arc avant de retomber par terre. Dans l'espace, la gravité agit de manière similaire Mais si vous vous déplacez obliquement (de côté) assez vite La courbe de la Terre fait s'éloigner le sol en dessous de vous aussi rapidement que la gravité vous attire vers le sol Donc pour entrer en orbite autour de la Terre Les fusées doivent s'élever verticalement ET de travers rapidement Au contraire un ascenseur spatial exploiterait l'énergie de la rotation de la Terre pour accélérer la cargaison. Imaginez un enfant faisant tourner un jouet au bout d'une corde avec une fourmi sur la main. Alors que la fourmi escalade la corde, celle-ci se déplace de plus en plus vite. Comparé aux fusées, avec un chargement lancé depuis un ascenseur on a seulement besoin de fournir l'énergie pour bouger verticalement. Le mouvement oblique est ensuite fourni gratuitement par la rotation de la Terre ! Mais un ascenseur spatial serait sans aucun doute la structure la plus grande et la plus coûteuse jamais construite par l'humanité. Alors, Est-ce que ça vaudrait le coût ? Tout se résume à une question d'économie. Les fusées consomment d'énorme quantité de carburant, juste pour envoyer des petites livraisons dans l'espace Aux prix actuels, il faut environ 20 000 dollars pour envoyer un seul kilogramme de mar ...
Het is lastig om de ruimte in te komen. Hoewel we allemaal wel zouden willen dat er een gemakkelijke, en betaalbare manier is om naar de ruimte te komen. Op dit moment is dat alleen mogelijk als je een astronaut of miljardair bent. Maar er is een concept dat het misschien mogelijk maakt, wat ook als startpunt voor de verkenning van het universum kan dienen. De ruimtelift. Maar, hoe werkt het? Om te begrijpen hoe een ruimtelift ons de ruimte in kan krijgen, moeten we eerst kijken naar wat een b
aan is. In een baan zijn betekent: Naar iets toe vallen maar snel genoeg gaan om het te missen. Als je een bal op aarde gooit, maakt het een boog d
...[+++]oor de lucht en raakt daarna de grond. In de ruimte, laat de zwaartekracht je ongeveer op dezelfde manier bewegen Maar als je snel genoeg zijwaarts beweegt zal door de kromming van de aarde, de grond net zo snel onder je weg vallen als de zwaartekracht van de aarde je ernaartoe trekt dus, om in de baan van de aarde te komen moeten raketten snel omhoog en zijwaarts gaan. In tegenstelling gebruikt een ruimte lift de energie van de omwenteling van de aarde om de vracht snel voort te brengen. Stel je een kind voor dat een stuk speelgoed draait aan een touwtje. Met een mier op zijn hand. Als de mier omhoog kruipt langs het touwtje, gaat hij steeds sneller hoe meer hij stijgt. Vergeleken met een raket, hoef je met een ruimtelift alleen maar de energie te leveren om omhoog te gaan. De zijwaartste beweging komt gratis bij de snelle draaiing van de aarde. Maar een ruimtelift zou, zonder twijfel, het grootste en duurste object zijn dat ooit door mensen in gebouwd Dus, is het dat het wel waard? Het komt allemaal neer op de kosten. Raketten verbranden ongelooflijk veel raketbrandstof, alleen maar om een klein beetje vracht de ruimte in te krijgen. Met de huidige prijzen kost het ongeveer 20.000 dollar om één kilo de ruimte in te krijgen Dat is 1.3 miljoen dollar voor een mens 40 miljoen dollar voor je auto Miljarden voor een ruimtestation Deze e ...Nous partageons d'autres types de divertissements -- des stades, des parcs publics, des salles de concerts, des bibliothèques. des universités. Toutes ces choses sont des plateformes de partage mais le partage en fin de
compte commence et finit avec ce à quoi je fais référence comme la mère de toutes les plateformes de partage. Et quand je pense au maillage et que je pense à ce qui le fait avancer, comment se fait-il que ça se passe maintenant, je pense qu'il y a un certain nombre
de vecteurs que je veux vous donner comme c ...[+++]ontexte. L'un de ces vecteurs est la récession -- le fait que la récession nous ait amenés à repenser notre relation aux choses dans nos vies en fonction de leur valeur -- donc en commençant à aligner la valeur avec le coût véritable. Deuxièmement, l'accroissement de la population et la densité des villes. Plus de gens, des espaces plus petits, moins de choses. Le changement climatique. Nous essayons de réduire le stress dans nos vies personnelles et dans nos communautés et sur la planète. Il y a eu aussi cette méfiance récente vis-à-vis des grands marques, des grandes marques internationales, dans un tas d'industries différentes. Et cela a créé une ouverture. La recherche montre ici, aux Etats-Unis, et au Canada et en Europe de l'Ouest que la plupart d'entre nous sont beaucoup plus ouverts aux compagnies locales, ou à des marques dont nous n'avons peut-être pas entendu parler.
We delen andere soorten van vermaak: sportarena's, openbare parken, concertzalen, bibliotheken,
universiteiten. Dit zijn allemaal platforms voor delen, maar delen begint en eindigt uiteindelijk bij wat ik noem 'de moeder van alle deelplatforms'. Als ik
over het maaswerk nadenk, waardoor dat gedreven wordt, hoe het kan dat het nu gebeurt, denk ik dat er een aantal drijfveren zijn die ik als achtergrond wil geven. Een ervan is de recessie. De recessie heeft ervoor gezorgd dat we de verhouding tot spullen in ons leven zijn gaan heroverwe
...[+++]gen. Dat we de waarde van spullen zijn gaan afstemmen op de werkelijke kosten. Ten tweede, de groei van de bevolking en de dichtheid in steden. Meer mensen, kleinere ruimtes, minder spullen. Klimaatverandering. We proberen de stress te verminderen in ons persoonlijk leven, in onze gemeenschap en op de planeet. Ook is er sinds korte tijd wantrouwen jegens wereldwijde, grote ondernemingen in een aantal verschillende bedrijfstakken. Dat heeft een opening gecreëerd. Onderzoek toont aan dat hier in de V.S., in Canada en in West-Europa de meeste mensen meer open staan voor lokale bedrijven of namen die misschien onbekend zijn.et avons enseigné aux étudiants comment utiliser une chambre noire. Nous leur avons remis des appar
eils photo, ils ont fait le tour du campus et pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dortoir, leur chien et autres souvenirs qu'ils voulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et i
ls ont choisi leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec
eux et ils les ont agrandies. Ils ont ...[+++]deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: « Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje weggeven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven.
...[+++] Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.Et c'est à ce moment qu'éclata la Seconde Guerre Mondiale, qui fut relativement pacifique en Palestine. Mais dès qu'elle prit fin, les tensions reprirent, et les Britanniques se rendirent compte que les colonies comme la Palestine leur apportaient plus d'ennuis que de bénéfices, donc ils ont transmis le problème de la Palestine aux nouvellement créées Nations Unies. En mode Oh, hé là, ONU, pour ton premier casse-tête... Donc en novembre 1947, l'ONU a voté la partition
de la Palestine en deux Etats séparés, un Etat Juif et un Etat Palestinien. Le plan de partage proposait
deux Etats à peu près éga
...[+++]ux en superficie, mais dont les frontières ressemblaient à un puzzle.Je veux dire, on ne peut pas regarder cette carte et se dire Oui, ça va marcher ! Bien évidemment, ça ne marcha pas, et peu après l'annonce du plan, la bien-nommée guerre israélo-arabe de 1948 éclata avec Israël d'un côté et les Palestiniens et plusieurs Etats arabes de l'autre. Les israéliens ont gagné, et quand un armistice a été signé en 1949, Israël occupait un tiers de plus que ce qu'elle aurait eu avec le plan de partage. A côté, la Transjordanie a contrôlé puis annexé la Cisjordanie et la vieille ville de Jérusalem, et l'Egypte a pris le contrôle de la bande de Gaza. Plus de 700 000 Palestiniens ont fui leurs maisons et sont devenus des réfugiés dans les Etats arabes voisins. Pour les Israéliens, cette guerre a été la naissance de leur nation, mais pour les Palestiniens, c'était la Naqba , la catastrophe, puisqu'ils n'avaient plus d'Etat.
En toen kwam de Tweede Wereldoorlog, het was eigenlijk een best vredige tijd in Palestina. Maar to
en kwam het tot een eind en de spanningen kwamen terug, de Britten realiseerden dat kolonies zoals Palestina meer problemen opleverden dan dat ze van waard waren, daarom hebben zij 'de kwestie' van Palestina overgedragen aan de nieuw opgerichte Verenigde Naties. Zo ongeveer als Oh hey daar, Verenigde Naties! Als eerste probleem krijgen jullie..... In november 1947 hebben de Verenigde Naties gestemd voor een opdeling van Palestina in een Palestijnse staat en een Joodse staat. Het opdelingsplan omvatte twee staten die ongeveer gelijk ware
n in omvan ...[+++]g maar de grenzen leken op puzzelstukjes. Ik bedoel, als je naar deze kaart kijkt denk je niet Ja, dat gaat goed werken En inderdaad, het werkte niet. Kort nadat het plan aangekondigd werd brak in 1948 (let op de naam) de: 'Arabisch- Israëlische' oorlog uit. Met Israël aan de ene kant en de Palestijnen met vele Arabische staten aan de andere kant. De Israëliërs wonnen en toen de wapenstilstand werd getekend in 1949 had Israël één-derde méér land bezet dan dat ze zouden hebben volgens het VN-plan. Ondertussen bezette, en later annexeerde, Jordanië de Westelijke Jordaanoever en de Oude stad van Jeruzalem en Egypte had de zeggenschap over de Gazastrook. Meer dan 700.000 Palestijnen vluchtte en werden vluchtelingen in de omliggende Arabische landen. Voor de Israëliërs was dit het begin van hun staat, voor de Palestijnen was het de 'nakba', de catastrofe, aangezien zij staatloos werden.Voici une liste de pays, rangés selon leur PIB. Notez que le PIB est mesuré en dollars, pas en quantité de choses produites. Si nous analysions juste une quantité, alors un
pays qui produirait cinq millions de punaises serait au même point qu'un produit qui produirait cinq millions de voitures. Mais il y aussi un problème quand on utilise la valeur de la production en dolla
r : l'inflation. Si deux pays produisent le même nombre de voitures, mais que l'un d'entre eux a des prix plus haut, ce pays pays aura un plus
...[+++]haut PIB nominal, ou PIB non-corrigé des effets de l'inflation. Pour obtenir une idée plus précise de la santé d'une économie, les économistes regardent le PIB réel, qui est le PIB corrigé des effets de l'inflation. Ce que corrigé des effets de l'inflation signifie est très important, mais trop compliqué pour en discuter maintenant. On y reviendra. Donc, qu'est-ce que le PIB réel de la Grèce nous dit de son économie ? En 2013, le PIB réel de la Grèce était d'environ 242 milliards de dollars, mais ce nombre ne veut pas dire grand chose jusqu'à ce qu'on le compare aux années précédentes. En 2012, il était de 250 milliards de dollars, en 2011 de 288 milliards, et en 2010, c'était 300 milliards. En fait, depuis 2008, la Grèce a connu six ans de PIB diminuant, et les données montrent que cette récession est aussi profonde et prolongée que la Grande Dépression des Etats-Unis dans les années 30. Je viens d'utiliser le terme récession, que beaucoup de gens utilisent mal. Une récession n'est pas simplement quand une économie va mal, officiellement, c'est quand deux trimestres successifs ou six mois montrent une diminution du PIB réel. Même si l'économie grecque est encore en difficulté, elle sortit de la récession en 2014, avec une petite augmentation du PIB.
Hi
er is een lijst van landen gerangschikt op BBP. Merk op dat het BBP is gemeten in dollars, niet in het aantal ding
en die geproduceerd zijn. Als we het aantal zouden bekijken, dan zou een land dat 5 miljoen punaises heeft geproduceerd eruit zien alsof ze het net zo goed doen als een
land dat 5 miljoen auto's heeft geproduceerd, maar er is ook een probleem met de waarde in dollars gebruiken van geproduceerde dingen: inflat
ie. Als tw ...[+++]ee landen dezelfde hoeveelheid auto's produceren, maar één van beide heeft hogere prijzen, dan zal dat land een hoger nominaal BBP hebben, of BBP ongecorrigeerd voor inflatie. Om een nauwkeuriger idee te krijgen van de gezondheid van de economie kijken economen naar reëel BBP, dat is BBP gecorrigeerd voor inflatie. Wat gecorrigeerd voor inflatie betekent is heel belangrijk, maar een té groot onderwerp om het nu over te hebben. Daar komen we nog. Adriene: Dus wat vertelt het reële BBP in Griekenland ons over haar economie? In 2013 was het Griekse reële BBP ongeveer 242 miljard dollar, maar dat cijfer betekent niets totdat je het vergelijkt met voorgaande jaren. In 2012 was het 250 miljard dollar, in 2011 was het 288 miljard, en in 2010 was het 300 miljard. miljard. Sterker nog, vanaf 2008 heeft Griekenland zes jaar gehad met een dalend BBP, en de gegevens laten zien dat deze recessie met zo diepgaand en langdurig is als de Grote Depressie in de Verenigde Staten in de jaren '30. Ik gebruikte zojuist de term recessie, die heel veel mensen verkeerd gebruiken. Een recessie is niet zomaar als een economie slecht is, officieel is het wanneer twee opeenvolgende kwartalen of zes maanden een krimp laten zien in het reële BBP. Hoewel de economie van Griekenland het nog steeds moeilijk heeft, klom het uit de recessie in 2014, met een kleine groei van het BBP.Il appela cela SKLAVENMORAL (morale de l'esclave) Les chrétiens - qu'il qualifia assez rudement DIE HEERDE, le troupeau - avaient voulu profiter des vrais ingrédients de l'accomplissement ( une position dans le monde, le sexe , la maîtrise intellectuelle, la créativité ) mais avaient été trop ineptes à les avoir. Ils ont donc façonné un credo hypocrite dénonçant ce qu'ils voulaient mais pour lesquels ils avaient été trop lâches pour se battre - Tout en louant ce qu'ils ne veulent pas, mais avec lesquels ils se retrouvent. Ainsi, dans le système de v
aleurs chrétien, le fait de ne pas pouvoir/réussir à coucher ( sexlessness ) se transforma
...[+++] en purité, la faiblesse devint de la bonté, la soumission-aux-personnes-qu'on-hait devint de l'obéissance et, dans les termes de Nietzsche, ne-pas-pouvoir-se-venger se transforma en Pardon . Le christianisme équivalait à une machine géante de déni amer. 3. NE JAMAIS BOIRE D'ALCOOL Nietzsche lui-même ne buvait que de l'eau - et comme un petit plaisir spécial , le lait . Et il pensait que nous devrions faire de même. Il ne faisait pas une petite diète excentrique. L'idée venait du cœur du philosophe, comme il figure dans sa déclaration: « Il y a eu deux grands stupéfiants dans la civilisation européenne : le christianisme et l'aclool . Il détestait l'alcool pour les mêmes raisons qu'il méprisait le christianisme : les deux engourdissent la douleur, et tous les deux nous rassurent que les choses sont très bien comme elles sont, nous sappant la volonté de changer nos vies pour mieux. Quelques verres mènent a un sentiment transcendant de satisfaction qui peut être obtenu fatalement dans la façon de prendre les mesures nécessaires pour améliorer nos vies. Nietzsche était obsédé par la vérité inconfortable que l'obtention des choses vraiment précieuses fait mal.
Hij noemde dit SKLAVENMORAL. Christenen - aan wie hij nogal grof de titel DIE Heerde, de kudde gegeven had - hadden willen genieten van de echte ingrediënten van voldoening (een plaats in de wereld, seks, intellectuele meesterschap, creativiteit), maar waren te onhandig geweest om ze te pakken. Om die reden hadden ze een hypocriete belijdenis gemaakt, waarin ze vertelden wat ze wilden, maar ze waren te zwak om ervoor te vechten - Terwijl ze prezen wat ze niet willde, maar wel hadden. Dus in het christelijke waardesysteem veranderde seksloosheid werd omgezet in zuiverheid, zwakte werd goedheid, onderwerping aan mensen waar je een hekel aan hebt werd gehoorzaamheid en, in Nietzsches
zin, niet in staat ...[+++]zijn om wraak te nemen werd toen vergeving. Het Christendom droeg bij aan een gigantisch systeem voor bittere ontkenning. 3. Drink nooit alcohol. Nietzsche dronk zelf alleen water - en als speciale traktatie melk. En hij dacht dat wij hetzelfde zou moeten doen. Hij was niet een kleine, excentrieke dieetpunt aan het maken. Het idee werd in het hart van zijn filosofie geplaatst, zoals uitgelegd in zijn verklaring: Er zijn twee grote verdovende middelen in de Europese beschaving: Christendom en alcohol. Hij haatte alcohol om exact dezelfde redenen dat hij Christendom haatte: omdat beide pijn gevoelloos maken, en beiden verzekeren dat de dingen zijn zoals ze zijn, ondermijnen ons van de wil om ons leven te veranderen om het te beteren. een paar drankjes zorgen voor een voorbijgaand gevoel van voldoening dat dodelijk in de weg kan zitten van het nemen van de nodige maatregelen om ons leven te verbeteren. Nietzsche was geobsedeerd door de lastige waarheid dat het krijgen van echt waardevolle dingen pijn doet.Deux hommes entrent dans un bar. Vraiment ? Non, sérieuseument,
deux hommes entrent dans un bar, un glacier : Dave, un physicien travaillant sur le Grand collisionneur de hadrons au CERN, le laboratoire Européen pour la physique des particules, et Steve, un chanteur de blues. « Dave, comment ça
va ? » « Steve, ça fait plaisir de te voir ! » «
Deux bou
les de chocolat aux amandes pour moi. ...[+++] » « Milkshake à la vanille. » « Eh, je viens juste de voir un truc sur le LHC à la télé.
Er komen twee gasten een salon in -- Echt? Ja, serieus. Er komen twee gasten een salon in, een ijssalon: Dave, een natuurkundige die aan de Large Hadron Collider werkt bij CERN, de ondergrondse deeltjesversneller, en Steve, een blues-zanger. „Hé Dave, hoe is het?” „Steve, leuk je te zien!” „Twee bolletjes amandel-chocola, graag.” „Vanillemilkshake.” „Trouwens, ik zag net iets over de LHC op TV.
Les historiens économiques appellent ça La Grande Divergence . Cette diapo-ci est la meilleure simplification de l'histoire de la Grande Divergence que je puisse vous prpoposer. C'est en gros deux courbes de PNB par tête, le Produit National Brut par tête, c'est-à-dire le revenu moyen. La ligne rouge, est le ratio du revenu par tête des Britanniques par rapport aux Indiens. Et la ligne bleue est le ratio des Américains par rapport aux Chinois.
Economische historici noemen dit De Grote Divergentie . Deze dia hier is de beste vereenvoudiging van het Grote-Divergentie-verhaal die ik jullie kan bieden. Het zijn in principe twee verhoudingen van het bbp per inwoner, het bruto binnenlands product per hoofd van de bevolking, gemiddeld inkomen dus. De rode lijn stelt de verhouding van het Britse tot het Indiase per capita inkomen voor. De blauwe lijn de verhouding van het Amerikaanse tot het Chinese.
La guerre contre la drogue fait-elle plus de mal que de bien ? Dans un discours osé, le militant pour la réforme sur la politique de drogue, Ethan Nadelmann, fait un appel passionné pour mettre fin à ce mouvement arriéré, cruel et désastreux qui tente écraser le marché des drogues. Il nous donne deux grandes raisons pour lesquelles on devrait plutôt se concentrer sur une réglementation intelligente.
Doet de oorlog tegen drugs meer kwaad dan goed? In een gedurfde talk pleit drugsbeleid-hervormer Ethan Nadelmann voor het beëindigen van de achterhaalde, harteloze en rampzalige beweging die zich op de vernietiging drugshandel heeft toegelegd. Hij geeft twee belangrijke redenen waarom we niet voor oorlog maar voor intelligente regulering moeten kiezen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
fin aux deux grandes calamités ->
Date index: 2022-05-31