Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "faut les prendre " (Frans → Nederlands) :
Le premier principe : il faut en prendre la responsabilité.
Principe nummer 1: we moeten hier verantwoordelijkheid voor nemen.
Il vous faut en prendre le contrôle.
Je moet het onder controle houden.
Mais bon, parfois ces choses là arrivent sans qu'on les ait cherchées, et il faut les prendre comme elles viennent.
Maar soms worden die dingen naar jou gezonden en je moet ze gewoon nemen wanneer ze komen.
La réalité, c'est que voici le Woolworth Building drapé dans la fumée du site, mais elle forme là comme un voile de tulle tendu devant une scène de théâtre, et elle vire au rose, vous voyez, et en dessous il y a les jets d'eau, et les lumières se sont allumées avec la tombée du soir, et l'eau vire au vert acide, parce que les lampes au sodium sont allumées, et je me dis : Mon Dieu, qui aurait pu imaginer ça ? Mais la réalité, c'est que je suis là, voilà à qu
oi ça ressemble, il faut prendre une photo. JB : Il faut
prendre une photo. Ce sentiment d’urgence,
...[+++] de la nécessité de se mettre au travail, et si puissant dans le récit de Joel.
In realiteit staat het Woolworth Gebouw in een rooksluier van de rampplek, maar het lijkt op een transparant theaterdoek, dat roze verkleurt. In de diepte zijn brandspuiten aan het sproeien. De avondverlichting is aangegaan en het water wordt gifgroen door het licht van de sodiumlampen. En ik denk: mijn God, dit verzin je toch niet! Maar het is een feit, dat ik ter plekke zie hoe het eruit ziet. Dan móet je een foto maken. JB: Dan móet je een foto maken Dat gevoel om hier en nu aan het werk te moeten is zo krachtig in Joels verhaal.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont
humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...parce que quand vous passez beaucoup de temps à aller d'un endroit à un autre, d'un pays à un autre, d'une ville à une autre, le degré de violence fait, par exemple, aux femmes, et l'épidémie que c'est, et le côté banal de tout ça, c'est tellement ravageur pour votre âme qu'il faut prendre le temps, ou du moins je dois désormais prendre le temps de travailler dessus.
Want als je veel tijd besteedt aan reizen van plek naar plek, van land naar land, van stad naar stad, dan is de mate waarin vrouwen worden verkracht, de epidemische omvang, en het air van gewoonheid , zo vernietigend voor je ziel dat je de tijd moet nemen, tenminste, dat ik de tijd moet nemen, om dat te verwerken.
ça vient des économistes qui imposent leur mode de pensée mécanique à la science. Le fait que nous ne savons tout bonnement pas quand le réchauffement que nous créons sera totalement submergé par des boucles de rétroaction. Donc une fois encore, pourquoi prenons-nous ces risques fous avec ce qui est précieux? Toute une gamme d'explications vous viennent peut-être à l'esprit à présent, comme la cupidité. C'est une explication populaire, et elle est en grande
partie vraie. Parce prendre de gros risques, comme nous le savons tous, est payant. Une autre explication qu'on entend souvent pour justifier l'imprudence c'est l'orgueil. Et la cupid
...[+++]ité et l'orgueil sont intimement liés quand il s'agit d'imprudence. Par exemple, si vous êtes un banquier de 35 ans qui gagne 100 fois plus qu'un chirurgien du cerveau, alors il vous faut un récit, il vous faut une histoire qui légitime cette disparité. Et en fait vous n'avez pas beaucoup de choix.
het komt van de economen die hun mechanistische denkwijze toepassen op de wetenschap. Feit is dat we gewoon niet weten wanneer de opwarming die we veroorzaken, op hol zal slaan door een zichzelf versterkende kringloop. Dus waarom nemen we wederom deze absurde risico's met wat ons dierbaar is? Een reeks verklaringen zal jullie nu te binnen schieten, zoals hebzucht. Dit is een populaire verklaring, en er schuil
t veel waarheid in. Want we weten allemaal dat grote risico's nemen, een hoop geld oplevert. Een andere verklaring die je vaak hoort voor roekeloosheid, is overmoed. En hebzucht en overmoed zijn intiem verweven als het op roekelooshe
...[+++]id aankomt. Als je bijvoorbeeld een 35-jarige bankier bent en 100 keer meer verdient dan een hersenchirurg, dan moet je dat verklaren, je hebt een verhaal nodig om zo'n ongelijkheid recht te praten. En je hebt eigenlijk niet zoveel varianten.Vous leur payez une certaine somme d'argent, ils emploient des SDF ou d'autres qui ont besoin de travailler pour faire la queue aussi longtemps qu'il le faut, et le lobbyiste, juste avant le début de l'audience, peut prendre sa place au début de la queue et s'asseoir au premier rang dans la salle.
Je kunt ze een bepaald bedrag betalen en dan huren ze daklozen of werkzoekenden in om voor jou in de rij te staan, zo lang als nodig is, waarna de lobbyist vlak voor aanvang van de hoorzitting zijn of haar plaats kan innemen, en vooraan kan zitten in de zaal.
il faut grandir et explorer et prendre des risques et se dépasser.
je moet groeien en onderzoeken en risico's nemen en jezelf uitdagen.
Finalement un jour, je me suis réveillé et j'ai cru avoir eu une attaque cérébrale, car j'étais étendu sur le lit, immobile, je regardais le téléphone, et j'ai pensé : « Il y a quelque chose qui cloche, je devrais appeler quelqu'un. » mais je n'arrivais pas à tendre le bras pour attraper le téléphone et composer un numéro. Puis finalement, au bout de quatre heures passées allongé à le fixer, le téléphone a sonné, j'ai réussi à le décrocher d'une manière ou d'une autre, et c'était mon père, et j'ai dit : « J'ai de g
raves problèmes. Il faut qu'on fasse quelque chose. » Le lendema
in, j'ai commencé à ...[+++]prendre des médicaments et une thérapie.
Op een dag werd ik wakker en dacht dat ik misschien een beroerte had. Ik lag als verlamd in bed, keek naar de telefoon en dacht: Er is iets mis. Ik moet om hulp bellen. Maar ik kon mijn arm niet uitsteken, de telefoon pakken en bellen. Na vier uur liggen staren, ging de telefoon. Op de een of andere manier lukte ik erin hem op te nemen. Het was mijn vader, en ik zei: Ik zit met een serieus probleem. We moeten iets doen. De volgende dag begon ik met medicatie en therapie.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
faut les prendre ->
Date index: 2021-10-28