Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "familles et nous leur laissons le choix " (Frans → Nederlands) :
Nous parlons aux familles et nous leur laissons le choix.
We praten met familieleden en laten hen beslissen.
Comme je suis journaliste, après que la mort de Terence, j'ai écrit un livre, « Le coût de l'espoir. » Je l'ai écrit parce que je voulais savoir pourquoi j'avais fait ce que j'ai fait, pourquoi il avait fait ce qu'il a fait, pourquoi tout
le monde autour de nous a fait ce qu'il a fait. Et qu'est ce que j'ai découvert ? Et bien une des choses que j'ai découvertes, c'est que les experts
pensent qu'une des raisons à ce que j'ai fait à la fin était un morceau de papier, les volontés de fin de
vie, qui aident les ...[+++]familles à passer le cap des choix apparemment irrationnels.
Als journalist besloot ik, nadat Terence overleed, een boek te schrijven, 'The Cost Of Hope'. [De prijs van de hoop] Ik schreef het omdat ik wilde weten waarom ik deed wat ik had gedaan, waarom hij deed wat hij had gedaan, waarom iedereen om ons heen deed wat zij hadden gedaan. Weet je wat ik ontdekte? Eén van de dingen die ik ontdekte, is dat experts denken dat een stuk papier een mogelijke oplossing is voor wat ik tegen het einde aan deed, de wilsverklaring, zodat families geen irrationele beslissingen nemen.
Un million de réfugiés sont arrivés en Europe cette année, dit Alexander Betts, et « franchement, notre réponse a été pathétique ». Betts étudie la migration forcée, le cho
ix impossible d'une famille entre les camps, la pauvreté urbaine et le voyage dangereux et illégal vers la sécurité. Dans cette conférence instructive, il présente quatre façons de chan
ger la manière dont nous traitons les réfugiés afin qu'ils puissent immédiatem
ent contribuer dans leurs nouvelles ...[+++] maisons. « Il n'y a rien d'inévitable dans le fait que les réfugiés soient un coût, dit-il. Ce sont des êtres humains avec des compétences, talents, aspirations et la capacité à contribuer, si nous les laissons faire. »
Dit jaar zijn er een miljoen vluchtelingen aangekomen in Europa, en volgens Alexander Betts is onze reactie tot nu toe erbarmelijk. Betts onderzoekt gedwongen migratie, de onmogelijke keuze die gezinnen moeten maken tussen kampen, armoede en een gevaarlijke illegale reis naar veiligheid. In deze verhelderende talk laat hij vier oplossingen zien die kunnen veranderen hoe we met vluchtelingen omgaan, zodat ze een directe bijdrage kunnen leveren aan hun nieuwe woonplaats. Vluchtelingen hoeven helemaal geen kostenpost te zijn , aldus Betts. Dit zijn mensen met vaardi
gheden, talenten en ambities, die in staat zijn bij te dragen — als we dat t
...[+++]oestaan.Ces corrélations ne sont pas forcément les agents causaux, mais les maths de nos jours sont comme une panoplie géante d'out
ils électriques que nous laissons au sol, non reliés à la santé, alors que nous utilisons des scies à main. Si nous partageons beaucoup de génotype
s, de résultats, de choix de vie, et de données sur l'environne
ment, nous pourrons faire émerger des corrélations entre var
...[+++]iations personnelles subtiles, choix et la santé résultant de ces choix. Nous avons accès à une infrastructure open-source pour le faire.
Alle correlaties die ze kunnen vinden, zijn niet noodzakelijkerwijs causale agenten, maar de wiskunde is nu een machtig hulpmiddel dat we voor de gezondheid nog te weinig gebruiken. Als we een heleboel genotypen, resultaten, levensstijlkeuzes, en milieu-informatie delen, kunnen we de correlaties tussen subtiele variaties bij mensen eruithalen. De keuzes die zij maken en hun gezondheid als gevolg van deze keuzes, kan in een open-source infrastructuur gecombineerd worden.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette cav
erne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce
sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et
...[+++], bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze a
an dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...À
Acumen Fund, nous prenons les ressources philanthropiques et nous investissons dans ce que nous appelons le capital patient -- de l'argent qui sera investi dans les entrepreneurs qui ne regardent pas les pauvres comme des destinataires passifs de dons, mais comme d'importants agents du changement q
ui veulent résoudre leurs propres problèmes et prendre leurs propres
décision. Nous leur laissons notre argent pendant 10 ou 15 ans, e
...[+++]t quand nous le récupérons, nous investissons dans d'autres innovations qui se concentrent sur le changement. Je sais que ça fonctionne. Nous avons investi plus de 50 millions de dollars dans 50 sociétés. Ces sociétés ont apporté encore 200 millions de dollars à ces marchés oubliés. Rien que cette année, elles ont distribué 40 millions de services comme les soins de santé maternels et le logement, les services de secours, l'énergie solaire, pour que les gens puissent gagner en dignité en résolvant leurs problèmes.
Bij Acumen Fund gebruiken we filantropische middelen en investeren we wat we 'geduldig kapitaal' noemen - geld dat geïnvesteerd wordt in onder
nemers die de armen niet zien als passieve ontvangers van liefdadigheid, maar als volwaardige bezielers van verandering, die
hun eigen problemen willen oplossen en hun eigen beslissingen willen nemen. We laten ons geld daar voor 10 tot 15 jaar. Als we het terugkrijgen, investeren we in andere innovaties die op verandering gericht zijn. Ik weet dat d
at werkt. We hebben ...[+++]meer dan 50 miljoen dollar in 50 bedrijven geïnvesteerd. Die bedrijven investeerden nog eens 200 miljoen dollar in deze vergeten markten. Alleen al dit jaar leverden ze 40 miljoen diensten, zoals gezondheidszorg voor moeders, huisvesting, hulpdiensten en zonne-energie. Zo kunnen deze mensen op een menswaardige manier hun problemen oplossen.Et j'ai dit, Allez la lire. Et ils disent, Oh, celle-là n'était pas
si géniale. Et puis nous sommes passés à une autre elle n'avait pas de super visuels, mais elle avait des super informations -- et nous avons passé une heure à parler du processus d'apprentissage, parce que la question n'était pas si oui ou non c'était parfait, ou si oui ou non c'était ce que je pouvais
créer; c'était de leur demander de créer par eux-mêmes. Et ça leur a permis d'échouer, de réfléchir, et d'apprendre. Et quand on renouvelle l'activité dans ma classe
...[+++]cette année, ils feront mieux cette fois. Parce que dans l'apprentissage doit être inclus une dose d'échec, parce que l'échec est éducatif en lui-même. Il y a un million d'images que je pourrais montrer ici, et j'ai dû choisir soigneusement -- celle-ci est une de mes préférées -- d'étudiants en train d'apprendre, de ce à quoi ça ressemble d'apprendre dans un paysage où nous laissons de côté l'idée que les enfants doivent venir à l'école pour obtenir les informations, mais au lieu de ça, demandez-leur ce qu'ils peuvent en faire. Posez-leur des questions vraiment intéressantes. Ils ne vous décevront pas. Demandez-leur d'aller sur place, de voir des choses par eux-mêmes, de vivre vraiment l'apprentissage, de jouer, de poser des questions,
En ik zei: Ga het lezen. En ze
zeiden: Oh, dat was niet zo fantastisch. Toen gingen we naar een volgende -- er zaten geen visuele vondsten in, maar wel heel goede informatie -- en we praatt
en een uur over het leerproces, want het ging er niet om of het perfect was, of het was wat ik kon maken, ik had hun gevraagd om zelf iets te maken. Z
e kregen de kans te falen, te verwerken, te leren. Als we dit jaar in mijn klas nog zo'n rondje
...[+++]doen, dan zullen ze het deze keer beter doen. Want leren moet een zekere mate van falen inhouden, want van falen leer je door het proces. Er zijn een miljoen beelden die ik hier zou kunnen laten verschijnen, ik moest zorgvuldig kiezen -- dit is één van mijn favoriete -- van studenten die leren, van hoe leren eruit kan zien, in een landschap waar we de idee laten varen dat kinderen naar school moeten komen om informatie te krijgen, en we hun veeleer vragen wat ze ermee kunnen doen. Stel hun echt interessante vragen. Ze zullen je niet teleurstellen. Vraag hun om naar plekken te gaan, om zelf dingen te zien, om het leren te ervaren, om te spelen, te onderzoeken.et avons enseigné aux étudiants comment utiliser
une chambre noire. Nous leur avons remis des appareils photo, ils ont fait le tour du campus et pris 12 clichés de
leurs professeurs préférés,
leur dortoir,
leur chien et autres souvenirs qu'ils voulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et ils ont choisi
leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui
leur tient le plus à coeur et on
leur ...[+++] demande: « Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's de beste waren. We gebr
uikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons
geven? Zij zeggen: ...[+++]Moet ik er eentje weggeven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.M
ais, en fait, aller propager cette vision est associé soit au néoconservatisme soit à l'extrémisme islamiste. Dire partout que je crois que la culture démocratique est la
meilleure chose que nous ayons réussi comme forme d'organisation politique est associé à l'extrémisme. E
t troisièmement, le choix démocratique dans les sociétés à majorité musulmane a été relégué à un choix politique, ce
...[+++]qui signifie que les partis politiques dans beaucoup de ces sociétés demandent aux gens de voter pour eux en tant que parti démocratique, mais alors les autres partis leur demandent de voter pour eux en tant que parti militaire, qui veut établir une dictature militaire. Et puis vous avez un troisième parti qui dit : « Votez pour nous, nous instaurerons une théocratie. » La démocratie est donc devenue un simple choix politique parmi d'autres formes de choix politiques disponibles dans ces sociétés.
M
aar dat standpunt uitdragen, wordt geassocieerd met ofwel neoconservatisme of met islamistisch extremisme. Rondbazuinen dat een democratische cultuur het beste is dat we bereikt hebben als vorm van politieke organisatie, wordt met extremisme geassocieerd. Ten derde is de keuze voor democratie in moslimmaatschappijen gedegradeerd tot een politieke keuze. Dat betekent dat politieke partijen in veel van deze maatschappijen oproepen op hen te stemmen als democratische partij, terwijl de andere partijen oproepen op hen te stemmen als militaire partij -- die wil regeren met een militaire dictatuur. Er is een derde partij die zegt: Stem op ons
...[+++], wij vestigen een theocratie. Dus democratie is vooral een politieke keuze geworden tussen veel andere vormen van aanwezige politieke keuzes in die maatschappijen.Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'a
...[+++]nnée décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belet
te generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
familles et nous leur laissons le choix ->
Date index: 2024-12-25