Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "fait tout le bazar des enfants " (Frans → Nederlands) :
Imaginez si vous preniez en fait tout le bazar des enfants qui se trouve dans la maison à l'heure actuelle, tous les jouets pour lesquels ils sont trop grands depuis deux ans, et si vous disiez, et si on commençait à en vendre sur Craiglist et Kijiji? Et ils peuvent alors le vendre et apprendre à repérer les arnaqueurs quand les offres par e-mail arrivent.
Stel je voor dat je alle troep van de kinderen in huis bij elkaar raapte, al het speelgoed waar ze al twee jaar te oud voor zijn, en zegt, Waarom gaan we dit niet verkopen op Craigslist en Kijiji? En dat ze het echt kunnen verkopen en leer ze hoe scammers te herkennen zijn als er aanbiedingen via mail binnen komen.
C'était pratiquemen
t incontrôlable. Et dans un certain sens, Ça semblait être l'extrême de la complexité,
que le désordre, un bazar. Il y a de différents types
de désordre. Or, en fait, tout à fait par hasard, je me suis impliqué il y a bien longtemps dans une étude de cette forme de complexité. J'ai été totalement ébloui, J'ai trouvé des traces -- de très fortes traces, il faut dire -- de
...[+++]l'ordre dans le chaos.
Het was erg oncontroleerbaar. En in zekere zin leek het een extreme vorm van complexiteit te zijn, gewoon chaos, chaos en chaos. Er zijn vele soorten chaos. Eigenlijk ben ik door een stomme toevalstreffer vele jaren geleden betrokken geraakt bij de studie van deze vorm van complexiteit. En tot mijn stomme verbazing vond ik sporen - erg duidelijke sporen, moet ik zeggen - van orde in die ruwheid.
‹
‹ Les gens ont tellement peur de la variété
qu'ils essaient de tout classifier en mettant des étiquettes bien spécifiques ››, dit Rosie King, qui est âgée de 16 ans, courageuse, effrontée et autiste. Elle veut comprendre pourquoi tout le monde est aussi préoccupé d
'être normal. Rosie fait un appel à chaque enfant, parent, professeur et personne à se réjouir de l'unicité de chacun. Il s'agit d'un témoignage flamboyant du potentiel de la diversité humai
...[+++]ne.
Mensen zijn ontzettend bang voor diversiteit waardoor ze proberen alles in kleine hokjes te plaatsen met specifieke labels, zegt de moedige, zelfverzekerde en autistische Rosie King, 16 jaar oud. Ze wil het volgende weten: Waarom vindt iedereen het zo belangrijk om normaal te zijn? Haar klaroengeschal is een oproep aan ieder kind, iedere ouder, onderwijzer en anderen om het uniek-zijn te vieren. Een voortreffelijk eerbewijs aan het potentieel van de menselijke diversiteit.
J'ai fait tout le voyage depuis Cleveland et l'Essex jusqu'à New York Est, pris la ligne 6 jusqu'aux putes de Hunt's Point qui me barraient le chemin vers la maîtrise de l'art de l'espace, et du nombre variable à l'infini d'hommes, de femmes et d'enfants, que tu ne mets icique pour que je puisse les refouler dos au mur avec mon expérience.
Ik ben helemaal gereisd van Cleveland en Essex in Oost New York, heb lijn 6 genomen tot bij de hoeren van Hunt's Point die mij beletten de Kunst van de Ruimte te leren en de een-tot-oneindig veel mannen, vrouwen en kinderen die daarin passen, zodat ik ze achter het behang kan plakken met mijn ervaring.
Donc quand vous parlez d'apprentissage à
rythme individuel, tout le monde comprend -- en termes d'éducation, d'apprentissage différencié -- mais c'est plutôt impressionnant de voir ça survenir dans une salle de classe. Parce qu'à
chaque fois qu'on a fait cela, dans chaque classe, encore et encore, si vous y passez cinq jours,
il y a un groupe d'enfants qui prend vite la tête et il y a un groupe d'enfants un peu plus lent. Et dans u
...[+++]n modèle traditionnel, si vous faites une évaluation à un instant donné, vous diriez : « Voici les enfants doués, voici les enfants lents. Peut-être devraient-ils être suivis différemment. Peut-être devrions-nous les mettre dans des classes séparées. » Mais quand vous laissez chaque élève travailler à son propre rythme -- et nous l'avons vu maintes et maintes fois -- vous voyez que les étudiants qui ont mis un peu plus de temps sur un concept ou un autre, une fois ce concept acquis, font directement la course en tête. Donc les mêmes enfants que vous pensiez êtres lents six semaines plus tôt, vous penseriez qu'ils sont désormais doués. Et nous le voyons sans arrêt, encore et encore. Cela vous fait vraiment songer que toutes les distinctions dont peut-être beaucoup d'entre nous ont profité n'étaient en fait que dues à une coïncidence temporelle.
Als je praat over leren op je eigen tempo, dan is dat zinvol voor iedereen -- in onderwijsjargon: gediff
erentieerd leren -- maar het is nogal gek als je het in een klas ziet. Elke keer als we dit deden, in elke klas waarin we het deden, telkens opnieuw, zie je dat na vijf dagen een groep kinderen pijlsnel vooruitgaan en een groep kinderen een beetje trager zijn. Als je in een traditioneel model een momentopname zou maken, zou je zeggen: Dat zijn de getalenteerde kinderen. Dat zijn de trage kinderen. Mis
schien moeten we ze anders opvolgen. Misschien ...[+++] moeten we ze in afzonderlijke klassen stoppen. Maar als je elke leerling op zijn eigen tempo laat werken -- we zien dat keer op keer -- dan zie je leerlingen die wat meer tijd besteedden aan het ene of het andere concept, maar als ze dat doorhebben, gaan ze pijlsnel vooruit. Dezelfde kinderen waarvan je 6 weken geleden dacht dat ze traag waren, zou je nu als begaafd beschouwen. We zien dat keer op keer. Het doet je echt bedenken hoezeer alle etiketten waarvan velen van ons hebben geprofiteerd, eigenlijk gewoon aan een toevallige momentopname te danken waren.Mais
ce n'est pas tout à fait pareil qu'un cerveau d'adulte. Tandis que chez les adultes, comme je vous l'ai dit, cette région est presque complètement spécialisée. Elle ne fait presque rien d'autre que de réfléchir aux pensées d
es autres. Chez les enfants c'est bien moins le cas, quand ils ont entre cinq et huit ans, la fourchette d'âge des enfants que je vous ai montré. En fait même si on étudie des enfants entre 8 et 11 ans, aux abords de la pré-adolescence, leur région n'est pa
s ...[+++]tout à fait semblable à celle des adultes.
Maar het is nog niet zoals het volwassen brein. Dus bij volwassenen, zoals ik u verteld heb, is dit hersengebied vrijwel volledig gespecializeerd. Het doet bijna niets anders, behalve denken over de gedachten van anderen. Bij kinderen is dit veel minder het geval, als ze tussen de vijf en acht zijn, zoals de kinderen die ik u zojuist liet zien. En zelfs als we kijken naar acht- tot elfjarigen, in de vroege adolescentie rakend, hebben ze nog steeds niet een hersengebied gelijkend aan dat van volwassenen.
J'ai été photographe pendant de nombreuses années. En 1978, je travaillais pour le magazine Time, et on m'a donné une mission de trois jours pou
r photographier des enfants amérasiens - des enfants qui avaient été engendrés par les
GI américains dans toute l'Asie du Sud-Est, puis abandonnés. 40.000 enfants dans toute l'Asie. Je n'avais jamais entendu le mot amérasiens avant. J'ai passé quelques jours à photographier des enfants dans différents pays, et comme beaucoup de photographes et de nombr
...[+++]eux journalistes, j'ai toujours espoir que, une fois mes photos publiées elles puissent effectivement avoir un effet sur une situation au lieu de simplement la documenter. Donc, j'étais tellement troublé par ce que j'ai vu, et j'ai été si malheureux de l'article qui a été publié après, que j'ai décidé de prendre six mois de congés. J'avais 28 ans. J'ai décidé de trouver six enfants de différents pays, et d'aller en fait vivre quelque temps avec ces enfants pour essayer de raconter leur histoire un peu mieux que je ne pensais l'avoir fait pour Time Magazine.
Ik ben vele jaren fotograaf geweest. In 1978 werkte ik voor het tijdschrift Time. Ik kreeg een driedaagse opdracht om Ameraziatische kinderen te fotograferen. Kinderen die verwekt waren door Amerikaanse soldaten, overal in Zuidoost-Azië, en dan achtergelaten -- 40.000 kinderen door heel Azië. Ik had het woord 'Ameraziatisch' nog nooit gehoord. Ik fotografeerde enkele dagen kinderen in verschillende landen. Zoals vele fotografen en journalisten hoop ik altijd dat als mijn foto's gepubliceerd worden, ze daadwerkelijk invloed hebben op de situatie, in plaats van slechts te documenteren. Ik werd zo geraakt door wat ik zag, en ik was zo ontevreden met het artikel dat volgde, dat ik besloot om 6 maanden vrijaf
te nemen. Ik was 28 ...[+++]jaar. Ik besloot om met 6 kinderen in verschillende landen wat tijd door te brengen om te proberen hun verhaal wat beter te vertellen dan ik dacht voor Time te hebben gedaan.Je voulais aussi quelqu'un qui no
n seulement voulait deux enfants, mais qui aurait aussi la même attitude que moi en tant que parent, c'est à dire quelqu'un qui serait totaleme
nt d'accord avec le fait de forcer notre enfant à prendre des cours de piano dès l'âge de trois ans, et peut-être aussi des cours d'informatique si on pouvait s'arranger pour. Des choses comme ça, mais je voulais aussi quelqu'un qui apprécierait s'aventurer, dans des endroits exotiques, comme Petra en Jordanie. Je voulai
...[+++]s aussi quelqu'un qui pèserait toujours une dizaine de kilos de plus que moi, et ce quel que soit mon poids. (Rires) Donc j'avais maintenant ces 72 données, ce qui pour être honnête, est beaucoup. Ce que j'ai fait, c'est que je j'ai continué sur ma lancée et j'ai créé un ordre de priorités dans ma liste. Je l'ai scindée et classée en deux niveaux, et j'ai noté chaque point en allant de 100 jusqu'à 91, et j'ai listé toutes ces choses, par exemple le fait de chercher quelqu'un de très intelligent, qui me donnerait des défis intellectuels et qui me stimulerait. Et j'ai comparé tout cela à un second niveau constitué d'un second ensemble de points. Ces choses étaient tout aussi importantes pour moi mais pas nécessairement un tue-l'amour. Une fois que j'ai fini tout ça, j'ai créé un système de notation, car ce que je voulais faire, c'était en quelque sorte calculer mathématiquement si le prétendant que je trouverais en ligne me conviendrait. J'imaginais qu'il faudrait un minimum de 700 points pour que j'accepte d'envoyer un mail à quelqu'un ou que je réponde à un email. Pour un total de 900 points, j'accepterais d'aller à un rendez-vous, et je n'envisagerais aucune une relation avant que quelqu'un ait dépassé le seuil des 1500 points.
Ik wilde ook iemand die niet alleen t
wee kinderen wilde, maar ook iemand met dezelfde houding tegenover ouderschap. Iemand die het prima vond om ons kind van drie naar pianoles te sturen, en misschien ook computerles als dat mogelijk zou zijn. Dat soort dingen dus. Maar ik wilde ook iemand die naar verre exotische oorden wilde, zoals Petra in Jordanië. Ik wilde ook iemand die altijd 9 kilo meer weegt dan ik, wat ik ook
weeg. (Gelach) Dus toen had ik deze 72 verschillende punten, wat een hoop is. Dus ik ging weer d
...[+++]oor de lijst, en stelde prioriteiten. Ik verdeelde de lijst in een bovenste en onderste helft van punten en ik scoorde ze beginnend bij 100 terug naar 91 en ik maakte een lijst van kenmerken zoals: iemand die heel erg slim is, die me zou uitdagen en stimuleren, en balanceerde dat met een tweede blok en een tweede puntentelling. Dingen die ik ook belangrijk vond, maar die niet verplicht waren. Toen ik dit allemaal gedaan had, maakte ik een scoringssysteem, omdat ik wiskundig wilde kunnen berekenen omdat ik wiskundig wilde kunnen berekenen of ik dacht dat een man die ik online vond ook een match kon zijn. Ik stelde een minimum van 700 punten voordat ik iemand wilde mailen of een mail wilde beantwoorden. Met 900 punten zou ik een afspraak willen maken en ik wilde onder geen beding een relatie of zo met iemand voordat hij 1500 punten had gescoord.Elle s'intitule Toutes les réponses. ♫ Quel temps fait-il à Cincinnati? ♫ ♫ Quelle heure est-il à
Tokyo? ♫ ♫ Ce petit enfant est le fils de qui? ♫ ♫ Mais qui diable a besoin de savoir, en gros? ♫ ♫ Pourquoi s'attardent les souvenirs de toi ♫ ♫ quand j'essaye d'atteindre ma cible? ♫ ♫ Et pourquoi dois-je bo
uger mes doigts ♫ ♫ dans mon âme au rythme de la musique? ♫ ♫ Je ne sais pas ♫ ♫ Je n'ai pas besoin de savoir ♫ ♫ parce que je d
...[+++]is ... ♫ ♫ Et j'ai toutes les réponses ♫ ♫ ici dans ma main ♫ ♫ Et j'ai toutes les réponses ♫ ♫ Et je n'ai pas à comprendre ♫ ♫ parce que j'ai toutes les réponses ♫ ♫ Je pense que je vais fouiller dans le siècle ♫ ♫ pendant que j'écoute la mer ♫ ♫ Oh, c'est bon d'être si libre ♫ ♫ si libre ♫ ♫ Qui était maire de Chicago ♫ ♫ en 1964? ♫ ♫ Et pourquoi Shakespeare a créé Iago ♫ ♫ pour déchirer un amour si pur? ♫ ♫ Comment mes rêves sont si vivides ♫ ♫ d'une manière psychosonique? ♫ ♫ Pourquoi dois-je devenir si livide ♫ ♫ face aux nouvelles que j'ai reçues aujourd'hui? ♫ ♫ Je ne sais pas ♫ ♫ Je n'ai pas besoin de savoir ♫ ♫ Et je dis ... ♫ ♫ parce que j'ai toutes les réponses ♫ ♫ ici dans ma main ♫ ♫ Et j'ai toutes les réponses ♫ ♫ tu vois, je n'ai pas à comprendre ♫ ♫ parce que j'ai toutes les réponses ♫ ♫ Je pense que je vais naviguer sur ♫ ♫ les infos des tabloïds ♫ ♫ tandis que je sirote mon thé ♫ ♫ mm, il est bon d'être si libre ♫ (Trompette) ♫ Je ne suis jamais jamais obligé d'être seul ♫ ♫ Je peux tout faire ici, dans ma maison ♫ ♫ Ouais , mm-hmm ... ♫ ♫ Tout ce qui a jamais été su ♫ ♫ je peux le taper ici sur mon téléphone ♫ ♫ le train de la liberté arrive bientôt ♫ ♫ ici dans mon salon ♫ ♫ De Baton Rouge à Saskatoon ♫ ♫ et tous les points entre les deux ♫ ♫ parce que j'ai toutes les réponses ♫ ♫ ici sur mon écran ♫ ♫ Et j'ai toutes les réponses, oui ♫ ♫ J'ai tous les livres et les magazines ♫ ♫ J'ai tout, J'ai tout, J'ai tout ... ♫ ♫ j'ai toutes les réponses ♫ ♫ Toutes les réponses, oh oui ♫ ♫ Uh-huh ... ♫ ♫ Mais je vous dis ce que je ...
Het heet Alle antwoorden. ♫ Wat voor weer is het in
Cincinnati? ♫ ♫ Hoe laat is het in Tokyo ♫ ♫ Wie is de vader van dit klei
ne kind? ♫ ♫ En wie moet het weten? ♫ ♫ Waarom blijft de herinnering aan jou han
gen ♫ ♫ als ik mijn doel probeer te bereiken? ♫ ♫ En waarom moet ik mijn vingers bewegen ♫ ♫ op maat van de muziek in mijn ziel? ♫ ♫ Ik weet het niet. ♫ ♫ Ik moet het niet weten. ♫ ♫ 'Want hier ga ik ... ♫ ♫ en ik heb alle antwoor
...[+++]den ♫ ♫ hier in mijn hand. ♫ ♫ En ik heb alle antwoorden ♫ ♫ en ik moet ze niet begrijpen ♫ ♫ omdat ik alle antwoorden heb. ♫ ♫ Ik denk dat ik door de eeuw zal snellen ♫ ♫ terwijl ik naar de zee luister. ♫ ♫ Oh, het is goed om zo vrij te zijn, ♫ ♫ zo vrij. ♫ ♫ Wie was burgemeester van Chicago ♫ ♫ in 1964? ♫ ♫ En waarom schiep Shakespeare lago ♫ ♫ om zo'n pure te verwoesten? ♫ ♫ Hoe kunnen mijn dromen zo levend zijn ♫ ♫ op een psychosonische manier? ♫ ♫ Waarom moet ik zo razend worden ♫ ♫ over het nieuws dat ik vandaag hoor? ♫ ♫ Ik weet het niet. ♫ ♫ Ik moet het niet weten. ♫ ♫ En hier ga ik ... ♫ ♫ omdat ik alle antwoorden heb ♫ ♫ hier in mijn hand. ♫ ♫ En ik heb alle antwoorden. ♫ ♫ Kijk, ik moet het niet begrijpen ♫ ♫ omdat ik alle antwoorden heb. ♫ ♫ Ik denk dat ik voort ga bladeren ♫ ♫ in het roddelnieuws ♫ ♫ terwijl ik van mijn thee nip. ♫ ♫ Mm, het is goed om zo vrij te zijn. ♫ (Trompetgeluid) ♫ Ik moest nooit alleen zijn. ♫ ♫ Ik kan het wel aan hier in mijn huis. ♫ ♫ Yeah, mm-hmm ... ♫ ♫ Alles dat ooit is geweten, ♫ ♫ kan ik te weten komen op mijn gsm. ♫ ♫ Trein van vrijheid komt weldra aan ♫ ♫ hier in mijn woonkamer ♫ ♫ van Baton Rouge naar Saskatoon ♫ ♫ en alle punten ertussen. ♫ ♫ Omdat ik alle antwoorden heb ♫ ♫ hier op mijn scherm. ♫ ♫ En ik heb alle antwoorden, yeah. ♫ ♫ Ik heb elk boek en elk tijdschrift. ♫ ♫ Ik heb alle, ik heb alle, ik heb alle ... ♫ ♫ Ik heb alle antwoorden, ♫ ♫ alle antwoorden, oh yeah. ♫ ♫ Uh-huh ... ♫ ♫ Maar ik zeg je wat ik ga doen: ♫ ♫ Ik ga de hoofdstad van Peru vinden ♫ of de omvang van Kathmandu. ♫ ...E
t pendant tout ce temp, on -- quand on pense à la faim, c'est un sujet auquel il est difficile de penser, parce que tout ce à quoi on pense, c'est manger. Je pense beaucoup à manger, et j'adore ça. Et ce qui est un peu étrange
au sujet de la faim dans le monde et quand on parle des problèmes internationaux c'est que la plupart des gens veulent savoir ce que vous faites aux Etats-Unis. Qu'est-ce que v
ous faites pour les ...[+++]enfants américains ? Il y a sans aucun doute de la faim aux Etats-Unis, 49 millions de personnes et presques 16,7 millions d'enfants. C'est assez spectaculaire pour notre propre pays.
Al die tijd -- wanneer je aan h
onger denkt, is het iets moeilijks om over te denken, want waar wij over nadenken is eten. Ik denk veel na over eten, en ik hou ervan. Het vreemde aan internationale hongersnood en het spreken over internationale problemen is dat de meeste mensen
willen weten wat je doet in de V.S. Wat doe je voor Amerikaanse kinderen? Er is zeker honger in de V.S., 49 miljoen mensen en bijna 16.7 miljoen kinderen. Ik
...[+++] bedoel maar, dat is behoorlijk ernstig voor ons eigen land. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
fait tout le bazar des enfants ->
Date index: 2025-02-01