Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "fait retourner la situation " (Frans → Nederlands) :
Et si on pouvait en fait retourner la situation et renverser le web, de sorte que au lieu d'une chose à l'autre, on prenne l'habitude d'aller d'un ensemble de choses à un autre ensemble de choses, et ce faisant d'être capable de discerner les tendances qui sans cela auraient été cachées?
Als we dat nu eens op zijn kop konden zetten, en het web op zijn kop zetten, zodat in plaats van te gaan van één ding naar het volgende, we eraan wennen dat we van vele dingen naar vele dingen kunnen gaan, en de patronen kunnen zien die anders verborgen zouden zijn.
Ils rient tous. (Rires) Ils sont par terre. (Rires) Ce que j'aime vraiment est qu'ils sont tous très sérieux jusqu'à ce qu'il saute dans la glace, et dès qu'il ne passe pas à trav
ers, et qu'il ne se fait pas mal, ses amis commencent à rire. Imaginez qu'il dise : « Non, Heinrich, je crois que c'est cassé », nous n'aimerions pas voir cela. Ce serait stressant. Ou s'il se baladait en riant, avec une jambe cassée et que lui disaient d'aller à l'hôpital, ce ne serait pas drôle. Le fait que le rire fon
ctionne, fait d'une situation douloureuse, embarr ...[+++]assante, difficile, une situation drôle, que nous apprécions. Je pense que c'est un usage très intéressant, et cela arrive tout le temps. Par exemple, je me souviens d'une chose de similaire à l'enterrement de mon père. Nous ne sautions pas dans la glace en sous-vêtements. Nous ne sommes pas des Canadiens. (Rires) (Applaudissements) C'était un évènement désagréable, un parent était un peu pénible, ma mère n'allait pas bien, et je me souviens, juste avant que tout commence, avoir raconté cette histoire sur un sitcom des années 70, à ce moment, je ne savais pas pourquoi je le faisais et j'ai réalisé qu'en fait, j'essayais de trouver quelque chose qui pourrait la faire rire avec moi.
En nu lachen ze allemaal. (Gelach) Ze liggen op de grond. (Gelach) Wat ik hier heel leuk aan vind, is dat het heel serieus is, tot hij op het ijs springt. En omdat h
ij er niet doorheen zakt en er ook geen bloed vloeit of botten rondvliegen, beginnen zijn vrienden te lachen. Stel je voor dat ze zouden zeggen: 'Serieus, Heinrich, ik denk dat het gebroken is' dan zou het niet leuk zijn. Dat zou stressvol zijn. Of als hij lachend rond rent met een gebroken been en z'n vrienden zeggen, 'je moet naar het ziekenhuis', dan is het niet leuk. Het lachen werkt omdat het hem uit een pijnlijke,
gênante, moeilijke ...[+++]situatie haalt en plaatst in een grappige situatie waarom we kunnen lachen. Dat is een echt interessante toepassing, die heel vaak voorkomt. Ik kan me zoiets herinneren, van mijn vaders begrafenis. We sprongen niet in onze zwembroek op het ijs rond. We zijn geen Canadezen! (Gelach) (Applaus) Een begrafenis is altijd moeilijk. Ik had een lastig familielid, en mijn moeder had het moeilijk. Ik herinner me dat ik haar vlak voor aanvang een gebeurtenis vertelde uit een comedy uit de jaren 70! Ik dacht nog: ik heb geen idee waarom ik dit doe. Later besefte ik dat ik op zoek was naar iets -- wat dan ook -- waarmee ik haar kon laten lachen, samen met mij.J'ai joué avec pendant quelque temps, et je l'ai fait retourner à l'origine.
Ik speelde er een tijdje mee en ik deed het terugkeren naar het begin.
Pour moi, tout a commencé il y a 30 ans, à l'université. Avec quelques étudiants, nous nous sommes réunis un jour et nous nous sommes dit, c'est étrange, il y a de plus en plus d'écrits et de recherches sur la théorie féministe mais pas encore de cours dessus. Alors nous avons fait ce que tout étudiant fait dans cette situation.
30 jaar geleden gebeurde het allemaal toen ik op de universiteit zat en een aantal studenten op een dag bij elkaar kwamen. We vonden dat er plotseling zo ontzettend veel geschreven en gedacht werd over feministische theorieën maar daar waren geen opleidingen voor. Dus deden wij wat studenten in zo'n situatie doen.
Ces troupes que nous avons amenées par la suite - voici une belle photo de David Beckham derrière la mitrailleuse -- ces troupes ont en fait détérioré la situation.
En de troepen die we binnenbrachten -- dit is een mooie foto van David Beckham achter het machinegeweer -- maakten de situatie erger, niet beter.
Nous mettons-nous en fait dans une situation où nous nous approchons trop près des seuils qui pourraient conduire à un changement délétère et très indésirable, voire catastrophique, pour le développement humain ?
Plaatsen we onszelf in een situatie waar we te dicht komen bij die drempels die zouden kunnen leiden tot schadelijke en zeer ongewenste, zelfs catastrofale veranderingen voor de menselijke ontwikkeling?
Il y a eu pas mal de coups de feu, pas mal de discussions philosophiques avec les membres du gang. Au matin, le chef du gang est arrivé. Il a considéré Sudhir, est arrivé à la conclusion qu’il n’était pas une menace et ils l’ont laissé partir. Sudhir rentre chez lui. I
l prend une douche, fait la sieste. Vous et moi, sans
doute, face à cette situation, nous nous serions dit bon, je vais plutôt écrire mon mémoire sur les Grateful Dead. Je les ai suivis pendant ces trois derniers mois. (Rires)
Sudhir, lui, y est ...[+++]retourné directement, s’est rendu dans les logements sociaux. Est monté à l’étage, le second étage, et a dit : « Salut les gars. J’ai passé un très bon moment à traîner avec vous, cette nuit. Je me demande si je pourrais recommencer ce soir. » Et voilà comment a commencé ce qui est devenu une belle relation qui a fait de Sudhir un résident non permanent du logement social pendant dix ans, à traîner dans des planques à crack, aller en prison avec les membres du gang, avoir les vitres de sa voiture explosées à coup d’armes à feu, avoir des descentes de police dans son appartement avec confiscation de ses disques durs... À peu près tout ce qu’on peut imaginer. Au final, l’histoire s’est bien terminée pour Sudhir, qui est devenu un des sociologues les plus respectés du pays. Et surtout pour moi, qui, assis à mon bureau avec ma feuille Excel ouverte, attendais que Sudhir vienne et me livre les dernières données obtenues du gang. Sans doute une des relations entre co-auteurs des plus inégales... (Rires) ... mais je suis heureux d’en avoir été le bénéficiaire.
Er werd veel geschoten, en hij hield veel filosofische discussies met de bendeleden. Tegen de ochtend kwam de bendeleider langs. Hij keek naar Sudhir, besloot dat hij geen gevaar was, en ze lieten hem naar huis gaan. Dus Sudhir ging naar huis, nam een douche, deed een dutje. En jij e
n ik zouden in zo'n situatie waarschijnlijk denken, ik denk dat ik mijn thesis maar over The Grateful Dead ga schrijven. Ik ben ze de afgelopen drie maanden achterna gereisd. (Zaal lacht) Maar Sudhir ging terug naar het woonproject, ging naar de tweede verdieping en zei: Hey jongens, ik heb het gister zo met jullie naar mijn zin gehad dat ik mij afvroeg of we
...[+++] dat vannacht nog een keer konden overdoen. En dat was het begin van, naar wat bleek, een mooie vriendschap waarbij Sudhir tien jaar lang zo nu en dan in het woonproject woonde: hij verbleef vaak in crackhuizen, ging naar de gevangenis met de bendeleden, de ramen van zijn auto werden kapot geschoten, de politie brak in in zijn appartement en stal zijn computerschijven, noem maar op. Uiteindelijk had het verhaal een goed einde voor Sudhir, die één van de meest gerespecteerde sociologen van het land werd. En vooral voor mij, zittende in mijn kantoor met Excelspreadsheets geopend, wachtende op Sudhir die mij de laatste data kwam brengen die hij van de bende had gekregen. Het was één van de meest ongelijke co-schrijverschappen ooit (Zaal lacht) maar ik was blij dat ik er de vruchten van kon plukken.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont
très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...(Musique) (Applaudissemen
ts) Je me calme. Je retourne dans mon corps maintenant. En général quand je joue, la première chose qui se passe c'est, les gens qui crient
, qu'est ce qu'elle fait? Vous savez, je joue à ces concerts de rock, vous savez, être sur la scène, être complètement immobile, vous savez, simplement jouer. Vous savez, comme, qu'est ce qu'elle fait? Qu'est ce qu'elle fait? Vous savez. Et ensuite je serais, un genre, de, comme, -- (wow !) -- vous savez, et ensuite, comme ... (Rires) Et c'est, je suis sur que vous être en
...[+++]train d'essayer de comprendre, bon, comment est-ce que ce truc fonctionne? Bon, ce que je fais c'est -- oh! -- contrôler la hauteur avec ma main gauche.
(Muziek) (Applaus) Dank je. Poeh, ik sta hier: Kalmeer, kalmeer... Terug in m'n lichaam. (Gelach) Meestal als ik optreed, is het eerste wat gebeurt dat mensen roepen: Wat is ze aan het doen? Ik speel op rockshows en sta dan doodstil op het podium, terwijl zij vragen: Wat doet ze? Wat doet ze?! Dan doe ik -- (Vvvwow!) -- en zij: Whoa! (Gelach) Ik denk dat je je afvraagt hoe dit ding werkt. Nou, ik bepaal de toonhoogte met mijn linkerhand.
La carte cognitive dans votre esprit peut vous dire : Aris, retourne à la place de la cathédrale, fait un virage à angle droit, et descend cette autre rue transversale. Mais, pour une raison ou pour une autre, vous vous sentez d'humeur aventureuse ce jour là, et vous découvrez tout à coup que les deux points étaient en fait à un seul immeuble de distance.
Je cognitieve kaart zegt je: Aris, ga terug naar het hoofdplein, draai 90 graden, en loop die andere straat in. Maar je bent die dag wat avontuurlijk aangelegd, en plotseling ontdek je dat de twee plaatsen maar één gebouw uit elkaar liggen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
fait retourner la situation ->
Date index: 2022-04-20