Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «fait quand leur » (Français → Néerlandais) :
Donc rien que l'après-midi, un jeudi. Le premier jeudi du mois -- rien que l'après-midi -- personne dans le bureau ne peut se parler. Rien que le silence, c'est tout. Et ce que vous trouverez, c'est qu'une énorme qua
ntité de travail se fait en fait quand personne ne se parle. C'est à ce moment-là que les chose
s se font vraiment, quand personne ne les dérange, quand ils ne sont pas interrompus. Et vous pouvez donner à quelqu'un -- donner à quelqu'un quatre heures de travail ininterrompues c'est le plus beau cadeau que vous pouvez donne
...[+++]r à qui que ce soit au travail. C'est mieux qu'un ordinateur. C'est mieux qu'un nouvel écran. C'est mieux qu'un nouveau logiciel, ou tout autre chose que les gens utilisent habituellement. Leur donner quatre heures de tranquillité au bureau aura une valeur incroyable. Et si vous essayez ça, je pense que vous trouverez que vous êtes d'accord. Et peut-être, je l'espère, vous le ferez plus souvent. Alors peut-être une semaine sur deux, ou chaque semaine, une fois par semaine, personne ne peut se parler les après-midis. Vous verrez que ça marchera vraiment, vraiment bien.
Alleen de middag, één donderdag. De eers
te donderdag van de maand -- alleen 's middags -- mag niemand in het kantoor tegen elkaar praten. Alleen de stilte, dat is alles. Je zult ontdekken dat er een enorme hoeveelheid werk wordt uitgevoerd als niemand praat. Mensen krijgen echt wat af, wanneer
niemand hen lastig valt, als niemand ze stoort. Je geeft iemand vier uur ongestoorde tijd, het beste cadeau dat je iemand op het werk kunt geven. Het is beter dan een computer. Het is beter dan een nieuwe monitor. Het is beter dan nieuwe softwar
...[+++]e, of wat mensen meestal gebruiken. Vier uur rust op kantoor wordt ongelofelijk waardevol. Als je dat uitprobeert, denk ik dat je het met me eens zult zijn. Misschien, hopelijk kun je dat vaker doen. Misschien om de week. of iedere week, een keer in de week, middagen dat niemand mag praten. Je zult ontdekken dat het écht goed werkt.Vous savez, autrefois, on ne vivait pas si longtemps.
C'est ce qui arrive quand on vit jusqu'à un âge avancé, et malheureusement, l'augmentation de la durée de la vie signifie plus de vieillesse, pas plus de jeunesse. Je suis désolé de vous le dire.
(Rires) Ce qu'on a fait, quand même... Écoutez, ce qu'on a fait, on n'est pas restés sans rien faire, à l'Hôpital
John Hunter, ou ailleurs. Nous avons débuté toute une série de projets
...[+++]pour essayer de voir si nous pouvions finalement impliquer beaucoup plus les gens dans la façon dont les choses leur arrivent.
Dat was vroeger niet zo. Dit gebeurt er met je als je een hoge leeftijd bereikt. Dit gebeurt er met je als je een hoge leeftijd bereikt. Helaas betekent een hoger
e levensverwachting meer ouderdom, niet meer jeugd. Helaas betekent een hoger
e levensverwachting meer ouderdom, niet meer jeugd. Jammer maar helaas. (Gelach) Hoe dan ook, in de verschillende ziekenhuizen hebben we het er niet bij gelaten. Hoe dan ook, in de verschillende ziekenhuizen hebben we het er niet bij gelaten. Hoe dan ook, in de verschillende ziekenhuizen hebben we he
...[+++]t er niet bij gelaten. We zijn een hele serie projecten gestart om te kijken of we mensen meer konden betrekken bij de beslissingen die over hen worden genomen.Oui, nous leur avons dit : « Allez-y, fumez, soyez juste curieux à
propos de ce que ça fait quand vous le faites. » Et qu'est-ce qu'ils ont remarqué ? Eh bien voici un exemple venant de l'un de nos fumeurs. Elle a dit : « Fumer en pleine conscience, ça sent le fromage qui pue et ça a un goût de produits chimiques, BEURK ! » Elle savait bien, intellectuellement, que fumer était mauvais pour elle, c'est pour ça qu'elle a rejoint notre programme. Elle a alors découvert, en fumant de façon consciente et curieuse, que
...[+++]fumer a un goût de merde.
Wat?! Ja, we zeiden: Rook gerust, maar wees nieuwsgierig naar wat er daarbij gebeurt. En wat merkten ze? Hier is een voorbeeld van één van onze rokers. Ze zei: Mindful roken: het ruikt naar stinkkaas, het smaakt naar chemische producten, BAH! Met haar verstand wist ze dat roken slecht voor haar was, daarom zat ze in ons programma. Wat ze ontdekte door met nieuwsgierige aandacht te roken, was dat roken belabberd smaakt.
Et ils font ce que nous avons toujours fait quand nous sommes confrontés à d'énormes quantités de données que nous ne comprenons pas, nous leur donnons un nom et une histoire.
Ze doen wat we altijd gedaan hebben als we voor massa's gegevens staan die we niet snappen -- ze geven ze een naam en een verhaal.
Comme eux-mêmes l'ont dit, je quitterais leur maison – ce que j'ai fait quand j'avais 18 ans – je payerais des impôts – merci – (Rires) et ils connaissaient la différence entre l'amour et la peur.
Dus, ik zou het huis uitgaan -- wat ik deed op m'n 18de -- belastingen betalen -- bedankt daarvoor -- (Gelach) -- en zij kenden het verschil tussen liefde en angst.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan
op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...L'anglais est une langue qui a plusieurs facettes susceptible de se transformer indéfiniment. Vous pensez peut-être qu'un anglais des banlieues est signe d'ignoranc
e, mais je suis ici pour vous annoncer que même les Américains instruits ont l'air ridicules aux yeux d
es Anglais ! Alors, quand mon professeur vient dans le quartier et dit : « Salut », je l'interromps et dit : « Mais
nooooon », vous ne faites pas preuve d'instruction..
...[+++]. Un langage approprié requiert : « Ça roule ? » Vous pensez peut-être que cela fait trop banlieue, que ce n'est pas cool. Je vous annonce donc que même notre langue a ses règles. Et quand Maman se moque de moi et dit : « Tu vas kiffer raide faire les boutiques et j'en prends pour mon rhume... » Je réponds : « Maman, non, il y a une faute de grammaire. Prendre pour son rhume ne peut jamais être un verbe pronominal réfléchi. C'est la grammaire de cet 'anglais' là. » Si j'avais un talent de chanteuse, je chanterais ceci du haut des montagnes, dans chaque banlieue, dans chaque quartier : « La seule langue divine est celle de la Genèse de ce monde qui dit : 'Ceci est bon' ». Et donc, lorsque je vous parle, mon langage n'est pas toujours châtié. Mais cela ne vous autorise pas à me juger et d'assumer que je suis trop peu cultivée pour enseigner, car je parle 3 langues : Une langue pour la maison, une pour l'école et une pour les amis. Je suis trilingue. Il m'arrive de rester consistante avec mon choix de langue, ou de changer en cours de route par facilité. Il m'arrive de réprimer deux langues quand j'utilise la troisième en classe. Et quand je me mélange les pinceaux, cela me met mal à l'aise, comme si je cuisinais dans la salle de bain. Je sais... mais j'ai dû emprunter votre langue parce que la mienne, on l'a volée ! Mais n'espérez pas que j'épouse pleinement votre histoire alors que la mienne est brisée. Ce sont les paroles d'une personne qui est simplement exaspérée, des idéaux eurocentriques qui ont cours. Et la raison pour laquelle je par ...
Want Engels heeft een veelzijdige oratie, onderhevig aan oneindige verandering. Misschien denk je dat het onwetend is om gebroken Engels te spreken. Maar ik zeg je dat zelfs 'welbespraakte' Amerikanen dwaas klinken volgens de Britten. Dus wanneer mijn docent in de wijk komt en Hallo zegt Houd ik hem tegen en zeg Neee..... . Jíj bent niet welbespraakt ... Juist is te zeggen: wat is goed Je denkt misschien dat is ghetto en niet cool. Maar ik zeg je dat ook onze taal regels heeft. Dus wanneer mammie mij belachelijk maakt en zegt: je bent gek dat jij gaat naar de winkel zeg ik Mammie, nee, die zin overtreedt de wet . Het woord 'gek' komt nooit voor een onvoltooid deelwoord. Dat is d
...[+++]e regel van dit Engels. Had ik het stembereik dan schreeuwde ik dit van de daken. In elke buitenwijk en ghetto. Want de enige God van taal is die in de Genesis die zegt het is goed . Dus ik zal niet altijd uitmuntende spraak gebruiken. Maar oordeel mij niet om mijn taal en denk: zij is te dom om les te geven, want ik spreek drie talen. Eén voor elk: thuis, school en vrienden. Ik ben een drietalige orator. Soms ben ik consistent qua taal, en later mix ik ze uit verveling. Soms houd ik twee talen in terwijl ik de andere in de klas gebruik. En wanneer ik ze per ongeluk mix voel ik me gek. Net alsof ik in de badkamer kook. Ik weet dat ik je taal moest lenen want die van mij is gestolen. Maar je kan niet van mij verwachten dat ik jouw geschiedenis geheel spreek, terwijl die van mij gebroken is. Deze woorden zijn uitgesproken door iemand die genoeg heeft van de Eurocentrische idealen van dit seizoen. En ik spreek een samengestelde versie van jouw taal, omdat die van mij is wegverkracht samen met mijn geschiedenis. Ik spreek gebroken Engels zodat de overvloedige wonden ons herinneren dat onze huidige staat geen mysterie is. Ik ben zo moe van de negatieve beelden die mijn volk gek maken. Dus tenzij je het een bank zag beroven, zeg niet dat mijn haar 'slecht' is. Ik word ziek van deze onzinnige racial ... Il
y a environ 30 ans, quand je travaillais en oncologie à l'hôpital pour enfants de Philadelphie, un père et son fils sont venus me voir
dans mon bureau, il leur manquait l’œil droit à tous les deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinoblastome, et le père savait qu'il l'avait transmis à son fils. Ce moment a changé ma vie. Il m'a poussé à aller de l'avant et à codiriger une équipe qui a découvert la première gène de pré
...[+++]disposition au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu un mouvement sismique dans notre compréhension de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kinderziekenhuis in Philadelphia. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische geschiedenis bleek dat beiden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoom, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon had overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zette me aan om door te gaan en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdien heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de genetisch
e variaties als oorzaak van ziekten. Nu ...[+++]weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een moleculaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtan
t été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et de la même manière que certains qui portent des capteurs pour détecter leur pouls, leur respiration, leurs gènes, dans l'espoir que ça leur permette d'éviter des maladies, nous pouvons nous demander si analyser les mots quand on parle quand on fait des tweets, des e-mails, quand on écrit, peut nous prédire si quelque chose peut aller plus mal dans notre esprit.
Net zoals velen van ons nu sensoren en meters dragen die ons hartritme meten, onze ademhaling, onze genen, in de hoop dat dit ons helpt ziektes te voorkomen, kunnen we ons afvragen of het bijhouden van de woorden die we uitspreken, tweeten, e-mailen, schrijven, ons iets kan vertellen over wat er eventueel mis kan gaan in onze geest.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
fait quand leur ->
Date index: 2022-04-21