Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «fait passer aux systèmes » (Français → Néerlandais) :
Ces boîtes arrivent scellées au Svalbard. Et aucun d'entre nous ne peut les ouvrir. On les fait passer aux systèmes de sécurité des aéroports pour vérifier qu'elles ne contiennent pas de bombe ou autre chose.
Deze dozen zijn verzegeld op het moment dat ze naar Svalbard komen En niemand hier mag ze openen we sturen het door het beveiligingssysteem op het vliegvelden gewoon om er zeker van te zijn dat het geen explosieven of iets dergelijks bevat.
Vous savez que vous avez 46 chromosomes. Si vous êtes chanceux, vous en avez obtenu 23 de chaque parent, parfois vous obtenez un de plus ou un de moins, mais - donc vous pouvez sauter l'étape des grands-parents et arrière grands-parents et aller droit aux arrière-arrière-grands-parents. Et vous avez 46 per
sonnes et vous leur faites passer un scanner, ou ce dont vous avez besoin, et ils regardent leurs chromosomes et chacun d'eux dit celui qu'il aime le mieux, ou elle - plus aucune raiso
n d'avoir seulement deux sexes en ...[+++]fait. Donc, chaque enfant dispose de 46 parents, et je suppose que vous pourriez laisser chaque groupe de 46 parents avoir 15 enfants -
Je weet dat je 46 chromosomen heb. Als je geluk hebt, heb je er 23 van elke ouder, soms krijg je een extra of valt er een uit - maar - je kunt het stadium van grootouders en overgrootouders overslaan en recht naar de betovergrootouders gaan. Neem 46 mensen, geef ze een scanner, of wat je nodig hebt, en laat ze kijken ze naar hun chromosomen, en elk van hen mag zeggen welke hij of zij verkiest - we hoeven ons zelfs niet meer tot 2 geslachten te beperken. Dus ieder kind heeft 46 ouders, en ik veronderstel dat je elke groep van 46 ouders 15 kinderen zou kunnen geven -
Il a donné 2000 cinqs ce jours-là, et il s’est lavé les mains avant et après et il n’est pas tombé ma
lade. Et ceci a été fait également sans permission, même si personne ne
s’en est soucié. Je peux donc dire qu'au fil des années, une des reproches les plus fréquentes à Improv Everywhere qui ont été laissées en anonyme dans les commentaires de YouTube est : « Ces gens ont du temps à perdre ». Et vous savez, tout le monde ne va pas aimer tout ce que vous faites, et j’ai certainement développé une insensibilité grâce aux commentaires sur
...[+++] Internet, mais celui-ci m’a toujours irrité, parce que nous n’avons pas de temps à perdre. Ceux qui participent aux événements Improv Everywhere s’amusent autant que n’importe quel autre New Yorkais, ils choisissent juste de passer leur temps d’une manière inhabituelle. Chaque samedi et dimanche, des centaines et des milliers de gens chaque automne se réunissent dans les stades de football pour regarder les matchs. Et je n’ai jamais vu personne commenter, en regardant un match de football, en disant, « Tous ces gens dans les tribunes, ils n’ont rien à faire. » Et bien sûr ce n’est pas vrai. C’est un merveilleux moyen de passer le temps un après-midi de weekend, regarder un match de football dans un stade.
Hij gaf die dag 2
000 high fives, hij waste zijn handen ervoor en erna en werd niet ziek. Dat gebeurde ook zonder toestemming, hoewel niemand zich daar zorgen over leek te maken. In de loop der jaren is op YouTube een van de meest gehoorde anonieme commentaren op Improv Everywhere: Die mensen hebben te veel tijd om ha
nden. Niet iedereen gaat alles wat je doet leuk vinden en ik heb zeker door die opmerkingen op internet een dik vel gekregen, maar net die kritiek heeft me altijd dwarsgezeten omdat we niet te veel tijd om handen hebben. D
...[+++]e deelnemers aan Improv Everywhere events hebben net zo veel vrije tijd als elke andere New Yorker. Ze kiezen er nu en dan voor om hem op een ongewone manier door te brengen. Elke zaterdag en zondag verzamelen honderdduizenden mensen elke herfst in voetbalstadions om de spelen te gaan bekijken. Ik heb nog nooit iemand over het kijken naar een voetbalwedstrijd horen zeggen: Al die mensen op de tribunes hebben te veel tijd om handen. Natuurlijk zegt niemand dat. Een perfect prachtige manier om een weekendmiddag door te brengen is naar een voetbalwedstrijd in een stadion gaan kijken.La scène a son vrai foyer à New York,
Chicago et Seattle, sauf l'exception de la compagnie théâtra
le de Dallas. Et ce fait même qu'ils travaillaient dans un espace provisoire faisait que pour Beckett ils pouvaient faire sauter un mur; ils pouvaient monter La Cerisaie et foncer un trou dans le sol, et cetera. Nous nous trouvions alors devant la très décourageante tâche d'avoir à faire un bâtiment flambant neuf qui garderait - qui serait un bâtiment 'inaltéré', mais qui garderait ce caractère expérimental. Et de deux, c'est ce que l'on
...[+++] appelle un théâtre polyvalent: on monte toutes sortes de spectacles venant d'un répertoire. Le matin on fait du théâtre-en-rond, puis en proscenium et ainsi de suite. Ils avaient besoin alors de passer rapidement d'une forme d'organisation de l'espace de jeu à l'autre, et pour des raisons d'économie des charges d'exploitation, ceci ne se fait pratiquement plus dans la plupart des théâtres polyvalents aux Etats-Unis. Nous avons dû, alors, inventer un moyen de surmonter ce problème. Nous avons décidé alors de remettre le théâtre littéralement sens dessus-dessous: prendre les segments jusqu'alors définis comme côté public et côté scène et les empiler - niveau public et niveau scène - et ainsi créer ce que nous avons nommé une machine théâtrale.
Theater speelt zich vooral af in New York, Chicago en Seattle, met uitzondering van het theaterbedr
ijf van Dallas. Het feit dat ze in een voorlopige ruimte werkten, betekende dat ze voor Beckett een muur konden slopen. Ze konden De Kersentuin opvoeren en een gat door de vloer boren, enzoverder. Het was een heel intimiderende opdracht voor ons om een splinternieuw gebouw te maken dat authentiek kon zijn, maar dit soort experimentele aspect kon behouden. Het tweede is dat ze aan theater doen in allerlei vormen: ze doen verschillende soorten opvoeringen in hun repertoire. In de ochtend doen ze dan iets in de arena. Dan doen ze iets in het v
...[+++]oortoneel enzoverder. Ze moesten dus in staat zijn om snel over te schakelen tussen de verschillende theatervormen. Omwille van het werkingsbudget gebeurt dit eigenlijk niet meer, in zowat in geen enkel meervormig theater in de Verenigde Staten, dus moesten we een manier bedenken om dat aan te pakken. Ons idee was om het theater letterlijk op zijn kop te zetten: om de dingen die voorheen beschreven werden als 'front-of-house' en 'back-of-house' en ze opeenstapelen -- boven het huis en onder het huis -- om zo een soort van theatermachine te ontwikkelen.J’ai fait des recherches sur ce qui se passe aux USA, et j’ai compris plusieurs choses. D’abord, comme nous pouvions nous y attendre, plusieurs petites entreprises aux USA et dans le monde ont toujours besoin d’argent pour se développer, ou pour passer un mois difficile. Il y a besoin de ressources à proximité.
Toen ik heb onderzocht wat er aan de hand is in de Verenigde Staten, kwamen er een paar interessante inzichten in me op. Een is dat, zoals we allemaal kunnen verwachten, veel kleine bedrijfjes in de VS en over de hele wereld hebben nog steeds geld nodig om te groeien en te doen wat ze willen, of ze hebben geld nodig tijdens een zware maand. Maar er ligt altijd een behoefte aan middelen op de loer.
Vous voyez, quand j'ai dit au début que c'est à propos de pourquoi, plutôt que de comment? Le
pourquoi voulait en fait dire, Quelles conséquences y a-t-il quand je fais un pas? Pourquoi est-ce important? Est-ce important que je sois dans le monde ou pas? Et est-ce important si le genre d'actions q
ue je prends laisse passer un sens des responsabilités? Est-ce que l'art est à propos de cela? Et je dirais que oui. Ce n'est évidement pas simplement à propos de décorer le monde et de lui donner une apparence encore meilleure. Ou encore pir
...[+++]e, si vous me demandez. C'est manifestement aussi à propos de prise de responsabilité, comme je l'ai fait ici, en jetant du colorant vert dans la rivière à Los Angeles, Stockholm, en Norvège, et à Tokyo, parmi d'autres endroits. Le colorant vert n'est pas écologiquement dangereux, mais il a clairement l'air assez effrayant. Et c'est, dans un sens, dans l'autre aussi, je pense, plutôt beau. Cela montre d'une certaine manière, la turbulence dans ces zones urbaines, dans ces différents endroits du monde. La Green River (rivière verte), comme une sorte d'idée activiste, pas comme une partie d'exposition, avait vraiment pour but de montrer aux gens, dans cette ville, quand ils marchent à côté, qu'un espace a des dimensions. Un espace a un temps.
Begrijp je wat ik ze
i in het begin: het gaat meer om waarom dan hoe. Die waarom betekent eigenlijk: welke gevolgen heeft het wanneer ik een stap neem? Wat doet het ertoe? Doet het ertoe of ik op de wereld ben of niet? Maakt het uit of de acties die ik neem, resulteren in een gevoel van verantwoordelijkheid? Gaat kunst daarover? Ik zou ja zeggen. Het gaat duidelijk over... niet alleen over de wereld aankleden en deze nog mooier maken, of nog erger, als je het mij vraagt. Het gaat duidelijk ook over verantwoordelijkheid nemen, zoals hier door groene verf in de rivier te gooien in L.A., Stockholm, Noorwegen en Tokio, onder andere. De verf i
...[+++]s niet giftig maar het oogt echt nogal eng. Aan de andere kant is ze ook behoorlijk mooi. Op de een of andere manier toont ze de turbulentie in dit soort stadscentra, op deze verschillende plekken op aarde. De 'Groene rivier' als een soort activistisch idee, geen deel van een tentoonstelling. Het ging echt om mensen in deze stad in het voorbijgaan te laten zien dat ruimte dimensies heeft. Een ruimte heeft tijd.Et Hong Kong n’est pas la seule île dans la même situation, il y a Macao toute proche, avec son p
ont qui vérifie les passeports ainsi qu’un travers
ier entre les deux îles, qui vérifie aussi les passeports. Donc, voyager de Hong Kong à Macao, au contient, pour finalement revenir à Hong Kong vous ajoutera trois étampes à votre passeport, et ceci concerne tout le monde: les Hongkongais ne peuvent pas simplement vivre à Macao et les Macanais ne peuvent pas simplement vivre à Hong Kong, et ils ne peuvent pas simplement vivre sur le contine
...[+++]nt. Pourtant, tout ça est la Chine. Et les voyages compliqués ne sont pas les seules spécialités de ces îles sœurs. Ils ont aussi: -leurs propres gouvernement et partis politiques -leurs propres polices -leur propre monnaie -systèmes postaux -écoles -et langues. Hong Kong possède même sa propre délégation olympique, qui a participé aux Jeux olympiques de 2008, à Beijing, ce qui n’a vraiment aucun bon sens. Les seules choses que ces îles sœurs n’ont pas que les autres pays ont: -Leurs propres armées Même si ce fait n’est pas unique dans certains pays, et -Des relations diplomatiques formelles Mais même ceci n’est pas clair, parce qu’ils font chacun partie d’organisations internationales de commerce. Et certains pays ont des ambassades à Hong Kong et Macao. Bon, la Chine ne les laisse pas être appelés ambassades , elles ne sont, pour eux, qu’à Beijing. Elles sont appelées consulats , même si ces bâtiments sont plus gros que les ambassades à Beijing. Tous ces faits font de Hong Kong et Macao, comme mentionné dans un précédent vidéo, des pays qui ressemble le plus à un pays sans en être un. Alors, pourquoi font-elles parties de la Chine? Parce que la Chine l’a dit. Celaa s’appelle Un Pays, Deux Systèmes , pourtant, les plus perspicaces auront remarqué que cela devrait s’appeler Un Pays, Trois Systèmes . Il y a également les zones économiques spéciales, où le capitalisme est libre, rendant plus la formule, Un Pays, Quatre Systèmes , et si la ...
En Hongkong is niet het enige geïsoleerde eiland, in de buurt ligt Macau met een paspoortcontrolerende b
rug en een veerpont tussen hen -- waar ook paspoorten gecheckt worden. Reis van Hongkong naar Macau naar het vasteland en terug en je krijgt uiteindelijk 3 stempels, en dat geld voor iedereen: Hongkongers kunnen niet wonen in Macau en Macaunezen kunnen niet wonen in Hongkong en beiden kunnen niet wonen op het vasteland. Maar het is allemaal chinees. En onhandig reizen is niet het enige speciale van deze zustereilanden. Ze hebben ook: * Aparte overheden en politieke partijen. * Aparte politie. * Aparte valuta. * Postbedrijven. * Scholen
...[+++] * en talen. Hongkong heeft zelf haar eigen olympisch team dat meedeed in de spelen van 2008 in *Peking* wat helemaal nergens op slaat. Het enige wat deze zustereilanden niet hebben wat andere landen wel hebben: 1) Hun eigen legers. Hoewel dat niet heel uniek is onder moderne landen, en… 2) Formele diplomatieke relaties. Maar zelfs dit is vaag want beiden zijn lid van internationale handelsorganisaties. En andere landen hebben 'ambassades' in Hongkong en Macau, natuurlijk laat China ze niet aanduiden als ambassades, die mogen alleen in **machtig peking** -- het zijn *consulaten* ook al zijn ze groter dan de ambassade in Peking. Dit allemaal maakt Hongkong en Macau, zoals genoemd in de vorige video, de meest land-achtige landen die geen landen zijn. Dus waarom is het China? China zegt dat het zo is. Het heet 'Één China, Twee Systemen'-- hoewel snelle rekenaars in het publiek zullen zien dat het zou moeten zijn 'Éen China, *Drie* Systemen' En er zijn de speciale economische zones (waar kapitalisme de vrije hand heeft) wat het meer maakt: 'Één China, Vier Systemen' -- en als China haar zin kreeg misschien: 'Éen China, *Vijf* Systemen'.Est-ce une chose que nous avons inventé récemme
nt en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptions de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en d
...[+++]isant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat e
r geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tij
d zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en v
...[+++]echten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Alors je me suis demandé : Si c'est un modèle pour la création, si on fait de la musique tout particulièrement dans sa forme, pour qu'elle s'adapte à ces contextes, et si on fait de l'art qui est adapté aux murs des musées et des galeries, et si on fait des logiciels qui correspondent aux systèmes d'exploitation existants, est-ce ainsi que ça marche?
En ik dacht: Dit is dus een model voor creatie: als we muziek maken, in eerste instantie de vorm die we aanpassen aan de contexten, en als we kunst maken die past bij galerie- of museummuren en als we software maken voor bestaande besturingssystemen, werkt het dan zo?
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous dev
...[+++]ez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoo
n. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
fait passer aux systèmes ->
Date index: 2022-04-22