Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "fait des parents " (Frans → Nederlands) :
Il nous semble que, quand les gens commencent à se dissimuler, ils commencent à mentir, c'est là que ça devient vraiment intéressant, c'est un sujet dans lequel nous voulons plonger. Et nous sommes surpris de découvrir, en tant que jeunes parents, qu'il y a presque plus de tabous sur l'art d'élever un enfant qu'il y en a autour du sexe. AV : C'est vrai. Donc comme nous l'avons dit, les premières années étaient vraiment formidables, mais elles étaient aussi vraiment difficiles. Et nous ressentons qu'une partie de cette difficulté provient de la fausse image que l'on se fait des parents.
Het lijkt ons dat als mensen beginnen te verbloemen, of liegen over dingen, dat het dan echt interessant wordt, dat is een onderwerp waar we ons in willen verdiepen. Tot onze verrassing stelden we vast, als jonge ouders, dat er bijna meer taboes zijn over ouderschap dan over seks. AV: Dat is waar. Dus zoals gezegd, de eerste jaren waren fantastisch, maar ook echt moeilijk. Wij denken dat een deel van die moeilijkheid door valse reclame over ouderschap kwam.
En fait, les parents discutent parfois sur le bien fondé de faire enlever la lésion de ces enfants.
Soms zijn de ouders ertegen dat het letsel bij deze kinderen moet worden verwijderd.
Vous savez que vous avez 46 chromosomes. Si vous êtes chanceux, vous en avez obtenu 23 de chaque parent, parfois vous obtenez un de plus ou un de moins, mais - donc vous pouvez sauter
l'étape des grands-parents et arrière grands-parents et aller droit aux arrière-arrière-grands-parents. Et vous avez 46 per
sonnes et vous leur faites passer un scanner, ou ce dont vous avez besoin, et ils regardent leurs chromosomes et chacun d'eux dit celui qu'il aime le mieux, ou elle - plus aucune raiso
n d'avoir seulement ...[+++]deux sexes en fait. Donc, chaque enfant dispose de 46 parents, et je suppose que vous pourriez laisser chaque groupe de 46 parents avoir 15 enfants -
Je weet dat je 46 chromosomen heb. Als je geluk hebt, heb je er 23 van elke ouder, soms kr
ijg je een extra of valt er een uit - maar - je kunt h
et stadium van grootouders en overgrootouders overslaan en recht naar de betovergrootouders gaan. Neem 46 mensen, geef ze een scanner, of wat je nodig hebt, en laat ze kijken ze naar hun chromosomen, en elk van hen mag zeggen welke hij of zij verkiest - we hoeven ons zelfs niet meer tot 2 geslachten te beperken. Dus ieder kind heeft 46 ouders, en ik veronderstel dat je elke groep van 46 ouders
...[+++] 15 kinderen zou kunnen geven -Comment l'Amérique fait défaut aux nouveaux parents — et à leurs bébés - TED Talks -
De toekomst van de VS heeft betaald ouderschapsverlof nodig - TED Talks -
Est-ce une chose que nous avons inventé récemme
nt en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptio
ns de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle
...[+++]que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en disant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
I
s het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrijft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tij
d zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en vechten. (Gelach) Hij
...[+++]vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Comment m'ont-ils fait faire ça? Et un autre
parent a dit, Je me sens comme si j'avais joué un rôle dans une exécution. Mais qua
nd on a demandé aux parents américains s'ils auraient préféré que les médecins prennent la décision, ils ont tous dit «non». Ils ne pouvaient imaginer laisser ce choix à un autre, même si après avoir fait ce choix ils se sentaient pris au piège, coupables, en colère. Dans un certain nombre de cas Ils ont m
...[+++]ême été cliniquement déprimés.
Hoe kregen ze m
ij zover dat ik dat deed? Een andere ouder zei: Ik voel me alsof ik een rol heb gespeeld bij een terechtstelling. Maar als aan de Amerikaanse ouders werd gevraagd of ze liever hadden gehad dat de dokters de keuze maakten zeiden ze allemaal Nee . Ze konden zich niet voorstellen dat ze die keuze aan een ander zouden overl
aten, zelfs als het feit dat ze die keuze hadden gemaakt hen het gevoel g
af dat ze in de val waren gelopen, schuldig e ...[+++]n boos maakte. In sommige gevallen leden ze zelfs aan een klinische depressie.Et certains des emails les plus déchirants que je reçois sur mon site web viennent en fait d'adolescents planant au bord du burnout, et m'implorant d'écrire à leurs parents, pour les aider à ralentir, pour les aider à descendre de ce tapis roulant à pleine vitesse.
En sommige van de meest hartverscheurende emails die ik krijg op mijn website zijn afkomstig van adolescenten zwevend op de rand van een burn-out, smekend aan mij om naar hun ouders te schrijven, om hen te helpen vertragen, om hen te helpen om van deze 'draaimolen in volle vaart' af te komen.
Derrière ces millions d'enfa
nts qui grandissent dans des institutions, il y a so
uvent l'histoire de parents désespérés qui ont le sentiment d'avoir épuisé toutes leurs possibilités, comme Natalia
en Moldavie, qui n'avait assez d'argent que pour nourrir son nouveau-né. Elle a dû envoyer son fils aîné dans un orphelinat. Ou Desi, en Bulgarie, qui s'est occupée de ses 4 enfants à la maison jusqu'à la mort de son mari. Mais quand il a
...[+++]fallu qu'elle travaille à plein temps, sans aucune aide, elle a n'a pas eu d'autre choix que de se séparer de l'un de ses enfants, celui qui était handicapé, pour le placer en centre spécialisé. Ou ces nombreuses adolescentes qui, trop terrifiées de dire à leurs parents qu'elles sont enceintes, préfèrent laisser leur bébé à l'hôpital, ou de ces nouveaux parents, jeunes couples qui apprennent à la naissance de leur premier enfant que celui-ci souffre d'un handicap, et qui, au lieu d'être nourris de messages positifs sur le potentiel de leur enfant, sont souvent conseillés de cette manière par les médecins: Oubliez la, confiez la à une institution, rentrez à la maison, et faites-en un autre en bonne santé. Cet état des choses n'est ni nécessaire, ni inévitable.
Achter elk van die één miljoen kinderen in instellingen zit mees
tal een verhaal van ouders die wanhopig zijn en denken dat ze geen opties meer hebben, zoals Natalia in Moldavië, die maar genoeg geld had om haar baby te voeden en haar oudere zoon dus naar een instelling moest sturen. Of Desi in Bulgarije, die thuis voor haar 4 kinderen zorgde tot haar echtgenoot stierf. Toen moest ze voltijds gaan werken. Bij gebrek aan steun zag ze geen andere oplossing dan een gehandicapt kind
in een instelling plaatsen. Bij gebrek aan steun zag ze g
...[+++]een andere oplossing dan een gehandicapt kind in een instelling plaatsen. Of de ontelbare jonge meisjes die te bang zijn om hun ouders te vertellen dat ze zwanger zijn, en die hun baby's in een ziekenhuis achterlaten. Of de jonge ouders die pas vernamen dat hun eerste kind gehandicapt is en die, in plaats van positieve berichten over het potentieel van hun kind, van de dokters te horen krijgen: Vergeet haar, laat haar in de instelling, ga naar huis en maak een gezond kind. Deze toestand is niet nodig en niet onvermijdelijk.Ils rient tous. (Rires) Ils sont par terre. (Rires) Ce que j'aime vraiment est qu'ils sont tous très sérieux jus
qu'à ce qu'il saute dans la glace, et dès qu'il ne passe pas à trav
ers, et qu'il ne se fait pas mal, ses amis commencent à rire. Imaginez qu'il dise : « Non, Heinrich, je crois que c'est cassé », nous n'aimerions pas voir cela. Ce serait stressant. Ou s'il se baladait en riant, avec une jambe cassée et que lui disaient d'aller à l'hôpital, ce ne serait pas drôle. Le fait que le rire fonctionne, fait d'une situation douloureu
...[+++]se, embarrassante, difficile, une situation drôle, que nous apprécions. Je pense que c'est un usage très intéressant, et cela arrive tout le temps. Par exemple, je me souviens d'une chose de similaire à l'enterrement de mon père. Nous ne sautions pas dans la glace en sous-vêtements. Nous ne sommes pas des Canadiens. (Rires) (Applaudissements) C'était un évènement désagréable, un parent était un peu pénible, ma mère n'allait pas bien, et je me souviens, juste avant que tout commence, avoir raconté cette histoire sur un sitcom des années 70, à ce moment, je ne savais pas pourquoi je le faisais et j'ai réalisé qu'en fait, j'essayais de trouver quelque chose qui pourrait la faire rire avec moi.
En nu lachen ze allemaal. (Gelach) Ze liggen op de grond. (Gelach) Wat ik hier heel leuk aan vind, is dat het heel serieus is, tot hij op het ijs springt. En omdat h
ij er niet doorheen zakt en er ook geen bloed vloeit of botten rondvliegen, beginnen zijn vrienden te lachen. Stel je voor dat ze zouden zeggen: 'Se
rieus, Heinrich, ik denk dat het gebroken is' dan zou het niet leuk zijn. Dat zou stressvol zijn. Of a
ls hij lachend rond rent met een gebroken be ...[+++]en en z'n vrienden zeggen, 'je moet naar het ziekenhuis', dan is het niet leuk. Het lachen werkt omdat het hem uit een pijnlijke, gênante, moeilijke situatie haalt en plaatst in een grappige situatie waarom we kunnen lachen. Dat is een echt interessante toepassing, die heel vaak voorkomt. Ik kan me zoiets herinneren, van mijn vaders begrafenis. We sprongen niet in onze zwembroek op het ijs rond. We zijn geen Canadezen! (Gelach) (Applaus) Een begrafenis is altijd moeilijk. Ik had een lastig familielid, en mijn moeder had het moeilijk. Ik herinner me dat ik haar vlak voor aanvang een gebeurtenis vertelde uit een comedy uit de jaren 70! Ik dacht nog: ik heb geen idee waarom ik dit doe. Later besefte ik dat ik op zoek was naar iets -- wat dan ook -- waarmee ik haar kon laten lachen, samen met mij.Pourquoi est-ce que tant de mères et de pères vivent le fait d'être parents comme une sorte de crise ?
Waarom is het toch dat zo veel vaders en moeders het ouderschap ervaren als een soort crisis?
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
fait des parents ->
Date index: 2022-12-04