Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "faire se rencontrer ces deux " (Frans → Nederlands) :
Le défi moral de ma génération, je crois, est de faire se rencontrer ces deux Amériques à nouveau, de choisir une fois de plus l'union plutôt que la scission.
Ik geloof dat de morele uitdaging voor mijn generatie bestaat uit het samenbrengen van deze twee Amerika's, om wederom verbinding te kiezen boven afscheiding.
Quand vous courez, par exemple, votre pied percute toujours le sol en même temps que vous expirez, quand votre diaphragme est à son point le plus haut et le plus tendu. Cela pourrait exercer une contrainte sur le diaphragme, l'amenant à avoir des spasmes. Cela pourrait aussi être que les gestes énergiques, comme le mouvement de bas en haut de la course à pied, secouent vos organes internes, tirant sur les ligaments les maintenant en place à l'intérieur de vous. C'est une idée très dégoûtante. Mais l'explication la plus plausible semble pointer en direction du péritoine, une mem
brane constituée de deux couches qui tapissent vos parois abd
...[+++]ominales et aident à supporter vos organes. Normalement, il y a du fluide entre les couches pour garantir qu'elle ne se frottent pas trop l'une contre l'autre. Parce que quand elle le font, vous vous retrouvez avec cette douleur aiguë. Quand vous mangez un gros repas, votre estomac appuie sur la couche intérieure, et quand vous êtes déshydraté, par exemple si vous avez beaucoup transpiré à cause d'un effort, il y a moins de fluide entre les couches. La façon dont votre corps bouge pourrait aussi faire se rencontrer les deux couches.
Wanneer je bijvoorbeeld rent, komen je voeten consistent op de stoep tegelijk met het inademen - als je middenrif op z'n hoogst en strakst is - kan het middenrif overspannen, wat kramp kan veroorzaken. Het kan ook dat krachtige beweging, zoals het
op-en-neer-gaan bij rennen je organen laten rondstuiteren, daarbij de banden oprekkend die ze op hun plaats moeten houden binnenin jou. Nogal een walgelijke gedachte. Maar de meest waarschijnlijke verklaring verwijst naar het peritoneum, een tweelaags membraam dat je buikwand bekleedt en helpt bij ondersteuning van de organen. Meestal zit er een vloeistof tussen de twee lagen zodat ze niet teve
...[+++]el tegen elkaar schuren want als ze dat wel doen, krijg je die scherpe pijn. Als je een zware maaltijd eet, zet je maag uit tegen de binnenste laag, en als je uitgedroogd bent - bijvoorbeeld na zweten bij inspanning - is er minder vloeistof tussen de twee lagen. De manier waarop je lichaam beweegt, laat de lagen waarschijnlijk ook tegen elkaar komen.Les femmes dans leur vingtaine sourient beaucoup plus que les hommes du même âge, peut-être par nécessité pour faire des rencontres.
Vrouwen in de twintig glimlachen veel meer dan mannen van dezelfde leeftijd, misschien moet dat wel tijdens dates.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a d
...[+++]it : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet
haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Ainsi, en 2004, lors de mon internat en chirurgie, j'ai eu le grand bonheur de rencontrer le Dr Roger Chen, qui a remporté le prix Nobel de chimie en 2008. Roger et son équipe ont travaillé sur un moyen de détecter le cancer, et ils avaient une molécule très intelligente qu'ils avaient découverte. La molécule qu'ils avaient développée avait trois parties. La partie principale est la partie bleue, la polycation, et elle colle en gros à tous les tissus de votre corps. Alors imaginez de faire une solution chargée de cette matière collante et que vous l'injectiez dans les veines de quelqu'un qui a le cancer, tout va être éclairé. Rien ne sera spécifique. Il n'y a pas de spécificité là. Alors ils ont ajouté deux autres composants. Le premier est
...[+++] un segment polyanionique, qui agit essentiellement comme support antiadhésif comme le dos d'un autocollant. Alors, quand les deux sont ensembles, la molécule est neutre et rien ne se colle. Et les deux morceaux sont ensuite reliés par quelque chose qui ne peut être coupé que si vous avez les bons ciseaux moléculaires - par exemple, le type de protéases que les tumeurs génèrent. Donc ici, dans cette situation, si vous faites une solution chargée de cette molécule en trois parties avec le colorant, qui est représenté en vert, et que vous l'injectez dans la veine de quelqu'un qui a le cancer, les tissus normaux ne peuvent pas le couper. La molécule traverse et est excrétée.
In 2004, tijdens opleiding tot specialist, had ik het grote geluk om Dr. Roger Chen te ontmoeten. Dezelfde Dr. Roger Chen die later in 2008 de Nobelprijs voor scheikunde zou krijgen. Roger en zijn team zochten een methode om kanker op te sporen en daarvoor hadden ze een heel slim molecuul bedacht. Het molecuul dat ze hadden ontwikkeld, had drie delen. Het grootste deel ervan is het blauwe deel, een polykation, het kleeft in principe aan elk weefsel in je lichaam. Stel dat je een oplossing zou maken van deze kleverige stof en ze injecteren in de aderen van iemand die kanker heeft, dan zal alles gaan oplichten. Niets zal specifiek zijn. Heb je niks aan. Daarom voegden ze er nog twee extra onderdelen aan toe. Het eerste is een polyanionisch se
...[+++]gment, dat fungeert als een niet klevende achterzijde, zoals de achterkant van een sticker. Als die twee samen zijn, is het molecuul neutraal en blijft het nergens plakken. De twee stukken worden vervolgens gekoppeld door iets dat alleen kan worden doorgesneden als je de juiste moleculaire schaar hebt - bijvoorbeeld de protease-enzymen die door tumoren worden aangemaakt. Als je in deze situatie een oplossing van dit driedelige molecuul maakt samen met de kleurstof die in het groen wordt weergegeven en je injecteert dat in de ader van iemand die kanker heeft, dan kan normaal weefsel het niet knippen. Het molecuul passeert onveranderd en wordt terug uitgescheiden.Je me suis retrouvé à l'infirmerie des étudiants, où ils ont fait des examens et m'ont tout de suite dit : « problèmes de reins. » Avant que je ne m'en rende compte, je me suis retrouvé embarqué dans six mois de tests, d'épreuves et d'angoisse, face à six médecins, dans deux hôpitaux différents, pris dans un choc des titans de la médecine pour déterminer lequel d'entre eux avait raison sur ce qui n'allait pas chez moi. Un peu plus tard, me voilà assis dans une salle d'attente pour un examen aux ultra-sons, et les six médecins se présentent dans la pièce en même temps. Alors je me dis : « Ouh la ! les nouvelles ne sont pas bonnes. » Leur diagnostic était le suivant : « Vous avez deux maladies rares des reins qui vont finir par détruire vos r
...[+++]eins ; vous avez des cellules de type cancéreux dans votre système immunitaire que nous devons commencer à traiter immédiatement, et vous ne serez jamais éligible à une greffe de rein, et il est peu probable que vous viviez plus de deux ou trois ans. » La gravité de ce diagnostic apocalyptique m'a immédiatement plombé le moral. Comme si je me préparais, en tant que patient, à mourir conformément à l'échéance qu'ils venaient de me donner. Jusqu'à ce que je rencontre dans une salle d'attente une patiente du nom de Verna, qui est devenue une amie qui m'est chère. Un jour elle m'a pris par le bras et m'a emmené à la bibliothèque de médecine pour faire quelques recherches sur ces diagnostics et ces maladies, et elle m'a dit : « Eric, les gens qui ont cette maladie sont normalement septuagénaires ou octogénaires. Ils ne savent rien de toi. Réveille-toi.
Ik kwam bij de studentengezondheidszorg terecht. Er werden wat testen gedaan en de conclusie was 'nierproblemen'. Voor ik het wist moest ik 6 maanden lang testen, proeven en beproevingen ondergaan. 6 dokters, verspreid over 2 ziekenhuizen, waren in een medische titanenstrijd verwikkeld over de vraag wie er gelijk had over wat er mis was met mij. Een tijdje later zit ik in een wachtruimte voor een echo en al die 6 dokters komen tegelijk binnen. Dus ik denk: oh oh...slecht nieuws. Dit was hun diagnose: Je hebt 2 zeldzame nieraandoeningen, die op termijn je nieren zullen verwoesten. Je hebt kankerachtige cellen in je immuunsysteem, die direct behandeling nodig hebben. Je komt niet in aanmerking voor een niertransplantatie en je hebt niet meer
...[+++]dan 2 of 3 jaar te leven. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Ik werd direct overdonderd door de ernst van deze noodlotsdiagnose. Alsof ik me als patiënt moest voorbereiden om dood te gaan volgens het schema dat me zojuist was gegeven. Totdat ik in een wachtkamer Verna ontmoette, een patiënt die een goede vriendin werd. Op een dag sleepte ze me mee naar de medische bibliotheek en ging op zoek naar informatie over mijn diagnoses en ziektes. Ze zei: Eric, het zijn voornamelijk mensen boven de 70 die dit krijgen. Wat weten ze nu van jou. Word eens wakker.Je l'ai appelé et j'ai dit Ecoutez, j'ai couru une fois et j'ai gagné, et... (Rires) Je voudrais savoir si je peux, si je peux assister à quelqu'uns de vos entrainements, voir comment ça se passe et tout et tout. C'est tout ce que je voulais -- juste deux entrainements. Puis-je juste m'assoir et regarder ce que vous faites? Et il a dit Hé bien, nous devrions d'abord nous rencontrer, avant de faire quoi que ce soit. Il devait penser Mais dans quel pétrin je me mets, là? Donc, je vais à sa rencontre, entre dans son bureau et vois tous ces posters et couvertures de magazines des personnes qu'il a entrainé.
Ik belde hem op en zei: Hoor eens, ik heb een race gelopen en gewonnen, en... (Gelach) Ik wil ontdekken of ik -- Ik moet kijken of ik kan meedoen met een van uw trainingen, om te zien wat voor oefeningen u doet, en wat dan ook. Dat was alles wat ik wilde -- twee trainingen. Kan ik er bij zijn om te kijken wat u doet? En hij zei: Laten we elkaar eerst ontmoeten voordat we iets beslissen. Eigenlijk denkt hij: waar ben ik aan begonnen? Dus ik ontmoette de man, liep zijn kantoor in, en ik zag posters en tijdschrift-omslagen van mensen die hij heeft getraind.
Je me suis longtemps interrogée sur cette question : pouvons-nous évoluer ou développer un sixième sens. Un sens qui nous donnerait un accès continu et facile aux méta-informations ou à des informations qui pourraient exister quelque part, qui pourraient nous aider à prendre la bonne décision au sujet de n'importe quelle chose qu'on rencontre. Quelques-uns parmi vous pourraient répondre que, bon, les téléphones d'aujourd'hui font déjà cela. Mais je dirais que non. Quand vous rencontrez quelqu'un ici à TED -- TED est l'endroit où rencontrer du monde, bien sûr, une fois dans l'année -- vous ne pouvez pas serrer la main à quelqu'un puis lui dire Vous pouvez attendre deux minutes, le temps que je sorte mon téléphone et que je vous cherche dans
...[+++]Google? Ou quand vous allez au supermarché, quand vous êtes là dans cet immense rayon avec différents types de papier toilette, vous ne sortez pas votre téléphone, pour ouvrir un navigateur et aller sur une page web pour décider lequel parmi ce choix est l'achat le plus écologique. Nous n'avons pas réelllement un accès facile à toutes ces informations pertinentes qui peuvent vraiment nous aider à prendre les meilleures décisions sur ce que nous devons faire, et comment agir. Et donc, mon groupe de recherche au Media Lab a développé une série d'inventions pour nous donner l'accès à cette information d'une manière plutôt facile, sans que l'utilisateur ait besoin de changer son comportement. Je suis ici pour dévoiler notre dernier résultat, le plus réussi jusqu'à présent, qui est encore en plein développement.
Ik raakte geïntrigeerd door de vraag of het mogelijk zou zijn om tot de ontwikkeling van een zesde zintuig te komen. Een zintuig dat ons naadloos en gemakkelijk toegang geeft tot meta-informatie of informatie die zich misschien ergens anders bevindt, maar relevant kan zijn om ons te helpen de juiste beslissing te nemen over alles wat we ook maar tegenkomen. En sommigen van jullie zullen daarop zeggen, doen hedendaagse mobiele telefoons dat niet al? Maar ik zeg van niet. Als je hier bij TED iemand tegenkomt -- wat zonder twijfel de top netwerkplek van het jaar is -- dan ga je niet iemands hand schudden en vervolgens zeggen, Heb je een momentje, dan pak ik mijn telefoon en Google je even?' Of als je naar de supermarkt gaat en daar in dat enor
...[+++]me gangpad staat met verschillende soorten toiletpapier, dan pak je niet even je mobiele telefoon om een browser te openen om een website te bezoeken waarmee je kunt beslissen welke van al die verschillende soorten toiletpapier de meest ecologisch verantwoorde aankoop is die je kunt maken? We hebben dus niet echt makkelijk toegang tot al die relevante informatie, die ons kan helpen bij het nemen van de beste beslissingen over wat je moet doen en welke acties je moet ondenemen. Om die reden heeft mijn onderzoeksgroep op het Media Lab een serie uitvindingen ontwikkeld die ons toegang geven tot die informatie op een relatief gemakkelijke manier, zonder dat de gebruiker ook maar iets van zijn gedrag hoeft te veranderen En ik ben hier voor de onthulling van ons recentste en tot nu toe, meest succesvolle poging, die nog flink in ontwikkeling is.Donc au paragraphe quatre, vous allez dire aux gens, Si personne ne vous fournit ces informations, laissez-moi vous aider. Les animaux prennent des postures. Il y en a deux. Ils vous repoussent ou ils essayent de vous attirer en disant: On doit se rencontrer. C'est ce que vous allez faire avec la manière dont vous allez signer votre lettre. Vous faites un certain nombre de choses, vous êtes vice-président, vous faites du travail bénévole, vous faites autre chose. Pourquoi est-ce important? Parce que cela établit les deux critères de base pour la créature politique, que vous avez de l'influence dans une large sphère, et que ma préservation dépend de vous.
Dus, in paragraaf vier, zeg je hen, Als niemand je de juiste informatie verschaft, laat me je dan helpen. Dieren showen. Ze doen twee dingen. Ze waarschuwen je of ze proberen je te paaien en zeggen: Wij moeten paren. Je doet dat door de wijze waarop je je brief ondertekent. Je hebt een aantal functies, je bent een vice-president je bent vrijwilliger, je doet iets anders. Waarom is dit belangrijk? Omdat het de twee belangrijkste noden van het politiek schepsel invult, je hebt invloed bij een grote groep en mijn voorbestaan hangt van jou af.
Constante humaine universelle -- donc vous dépensez de l'argent pour les autres personnes, vous êtes gentils avec eux. Peut-être que vous avez quelque chose à l'esprit, peut-être pas. Mais ensuite, nous voyons les différences extraordinaires. Regardez donc ces deux-là. C'est une femme du Canada. Nous disons, « Citez une fois où vous avez dépensé de l'argent pour quelqu'un d'autre. » Elle dit: « J'ai acheté un cadeau pour ma maman. Je suis allée au centre commercial dans ma voiture, ai acheté un cadeau, je l'ai donné à ma mère. » Une très belle chose à faire. C'est bien de faire des cadeaux aux personnes que vous connaissez. Comparez cela à cette femme de l'Ouganda. « Je marchais et j'ai rencontré une amie de longue date dont le fils avait l
...[+++]e paludisme. Ils n'avaient pas d'argent, ils sont allés à une clinique et je lui ai donné cet argent. » Ce n'est pas 10 000 $, c'est la monnaie locale.
Universeel menselijk -- je geeft geld uit aan anderen. Misschien heb je iets in gedachten, misschien niet. Maar dan zien we buitengewone verschillen. Kijk naar deze twee. Dit is een vrouw uit Canada. Wij: Hoe heb je geld aan iemand anders besteed? Zij: Ik kocht een cadeau voor mijn moeder. Ik reed naar het winkelcentrum en kocht een cadeautje. Perfect aardig om te doen. Het is goed om cadeautjes te kopen voor mensen die je kent. Vergelijk dat met deze vrouw uit Oeganda. Tijdens het wandelen ontmoette ik een oude vriendin wiens zoon leed aan malaria. Ze hadden geen geld, ze gingen naar een kliniek en ik gaf haar het geld. Dit is geen $10.000, het is de lokale valuta.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
faire se rencontrer ces deux ->
Date index: 2023-12-18