Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "faire face aux recoins de son propre esprit " (Frans → Nederlands) :
En français, nous l'appelons parfois « maladie de l’emmuré vivant. » C'est en effet, une « maladie de l'emmuré vivant ». Pour beaucoup, peut-être même la plupart des gens, la paralysie est une horreur indescriptible, mais l’expérience de mon père, perdant chaque système de son corps, n’était pas l'expérience de se sentir enfermé, mais plutôt de se replier sur soi-même, d'atténuer les bruits extérieurs, de faire face aux recoins de son propre esprit, et dans ce lieu, tomber à nouveau amoureux de la vie et de son corps.
In het Frans wordt het ook wel 'maladie de l'emmuré vivant' genoemd. Letterlijk: 'levend ommuurd ziekte'. Veel mensen, mogelijk de meeste, zien verlamming als een afgrijselijke hel, maar mijn vader zag die ervaring van het verliezen van elke lichaamsstructuur niet als iets dat hem gevangen nam, maar eerder als het naar binnen keren van de psyche, een demper op het geklets van de buitenwereld, het onder ogen zien van alle uithoeken van zijn geest en het op die plek opnieuw verliefd worden op het leven en het lichaam.
Il n
'y a pas de lumière naturelle dans cette cavern
e, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent a
...[+++]vec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Beaucoup des grands problèmes dans le monde nécessitent de poser des questions à des scientifiq
ues - mais pourquoi devrions nous croire ce qu'ils disent ? Naomi Oreskes, historienne des sciences, nous présente ses réflexions sur notre relation aux croyances ainsi que trois
attitudes courantes face au questionnement scientifiq
ue — et partage son propre raisonnement sur les raisons pour lesqu
elles nous devrions ...[+++]faire confiance à la science.
Veel van de grootste problemen in de wereld vereisen dat wetenschappers vragen stellen - maar waarom zouden we geloven wat ze zeggen? Wetenschapshistorica Naomi Oreskes denkt diep na over ons geloof in de wetenschap. Ze haalt drie problemen aan over onze houding ten opzichte van wetenschappelijk onderzoek - en geeft haar eigen motivering waarom moeten we de wetenschap moeten vertrouwen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
faire face aux recoins de son propre esprit ->
Date index: 2025-06-06