Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "face à mes questions de vie personnelles " (Frans → Nederlands) :
Alors j'ai constitué un groupe de travail qui avait à un moment donné fait face à mes questions de vie personnelles, et jusqu'à présent, cela a propulsé mes travaux dans une discussion plus globale -- le sujet des martyrs, la question de ceux qui de plein gré, se trouvent à cette intersection entre l'amour de Dieu, la foi, mais aussi la violence, le crime et la cruauté.
Ik maakte een groep werken die tegelijk mijn persoonlijke levenskwesties naar voren brengen en mijn werk toch ook naar een breder discours leidden -- het onderwerp 'martelaarschap', de kwestie van diegenen die vrijwillig op het kruispunt staan tussen liefde voor God, geloof, maar ook geweld en misdaad en wreedheid.
Et si votre travail ne contrôlait pas votre vie ? Le PDG brésilien Ricardo Semler pratique une forme radicale de démocratie collective, repensant tout, des réunions du conseil d'administration à la manière dont les travailleurs déclarent leurs jours de congés
(ils n'ont pas à le faire). C'est une vision qui récompense la sagesse des travailleurs, promeut l'équilibre vie
professionnelle-vie personnelle — et mène à une vision profonde de ce que sont vraiment le
travail et la vie. Question ...[+++] bonus : et si les écoles étaient aussi ainsi ?
Wat als je werk je leven eens niet beheerste? Braziliaans CEO Ricardo Semler praktiseert een radicale vorm van bedrijfsdemocratie door alles van bestuursvergaderingen tot hoe werknemers hun vakantiedagen rapporteren (ze hoeven het niet) te herbekijken. Het is een visie die wijsheid van werknemers beloont, werken en leven in evenwicht brengt - en leidt tot een diep inzicht over wat werken en leven echt inhouden. Bonusvraag: wat als scholen ook zo waren?
Roberto D'Angelo et Francesca Fedeli pensaient que leur bébé Mario était en bonne santé... jusqu'à ce qu'ils découvrent à ses 10 jours, qu'il avait eu un accident vasculaire cérébral périnatal. Mario ne pouvait contrôler le côté gauche de son corps, et eux se débattaient face à des questions difficiles : sera-t-il normal ? Pourra-t-il vivre une vie pleine ? L'histoire poignante de parents face à leurs peurs... et de la manière dont ils en ont fait leurs forces.
Roberto D'Angelo en Francesca Fedeli dachten dat hun baby'tje Mario gezond was. Toen hij 10 dagen oud was, ontdekten ze dat hij een perinatale beroerte had gehad. Mario had geen controle over de linkerkant van zijn lichaam en zij worstelden met moeilijke vragen: zou hij 'normaal' worden? Zou hij ten volle kunnen leven? Een hartverscheurend verhaal over ouders die geconfronteerd worden met hun angsten — en hoe zij dat veranderden.
En particulier, j'ai décidé que j'essayerais d'aborder l'épineuse question de la conciliation travail - vie personnelle.
Ik besloot vooral om iets te doen aan die stekelige kwestie: de balans tussen werk en privéleven.
La plupart des municipalités, lorsqu'elles élaborent des plans pour les 5, 10, 15 ou 20 prochaines années, partent encore du principe qu'il y aura davantage d'énergie, davantage de voitures, davantage de logements, davantage d'emplois, davantage de croissance, etc. De quoi ça a l'air si ce n'est pas le cas?
Et comment y faire face et trouver une solution mieux à m
ême de subvenir aux besoins de tout le monde? Comme le dit un de mes amis: La vie est une s
érie de choses pour lesquelles ...[+++] on n'est pas vraiment préparé. J'en ai fait l'expérience avec la transition, qui n'était qu'une idée il y a 3 ans et qui a connu une diffusion virale dans le monde entier.
W
anneer de meeste lokale overheden plannen maken voor de komende 10, 15, 20 jaar van de gemeenschap, nemen ze nog steeds aan dat er meer energie zal zijn, meer auto's, meer huizen, meer werk, meer groei, enzovoort. Wat
gebeurt er als dat niet het geval is? En hoe kunnen we ermee omgaan en iets verzinnen dat wellicht beter helpt om iedereen te onderhouden? Zoals een vriend van me zegt: Het leven is een reeks gebeurtenissen waar je niet klaar voor bent. En dat is zeker mijn ervaring met transitie sinds drie jaar geleden, toen slechts een idee, is het iets g
...[+++]eworden wat viraal de wereld rond is gegaan.Quand sa fille est née, elle s'est soudain retrouvée face à des questions qui maintenant me semblent pleines de sens.
Bij de geboorte van haar dochter, zat ze met vragen Bij de geboorte van haar dochter, zat ze met vragen die me bekend voorkwamen.
J'ai dit : « Est-ce que je suis asexuée ? Est-ce que je vais vivre le reste de ma vie sans avoir envie de sexe, sans aimer le sexe ? » Elle ne pouvait pas répondre à mes questions, et elles restèrent sans réponse.
Ik vroeg: Ben ik a-seksueel? Zal ik de rest van mijn leven geen zin hebben in seks, niet kunnen genieten van seks? Ze kon mijn vragen niet beantwoorden dus bleef ik met die vragen zitten.
En tant qu'enfant qui a grandi en Corée du Nord, Hyeonseo Lee pensait que son pays était « le meilleur sur la planète ». Ce n'est que durant la famine des années 90 qu'elle a comm
encé à se poser des questions. Elle a quitté son pays à 14 ans, pour commencer une vie dans l'ombre, comme réfugiée en Chine. Son récit est un conte pe
rsonnel poignant de survie et d'espoir — et un puissant rappel de ceux q
ui font constamment face au danger, même qua ...[+++]nd la frontière est loin derrière.
Hyeonseo Lee groeide op in Noord-Korea en dacht dat haar land het beste ter wereld was. Het duurde tot de hongersnood van de jaren 90 voor ze zich vragen begon te stellen. Op haar veertiende ontsnapt ze uit haar land om een verborgen leven te beginnen als vluchtelinge in China. Haar aangrijpende verhaal gaat over overleving en hoop - en de machtige herinnering aan hen die constant gevaar lopen, ook al ligt de grens al lang achter hen.
Je suis donc retourné au travail, et j'ai passé ces sept dernières années depuis à me démener, à étudier, et à écrire sur l'équilibre vie professionnelle/personnelle.
Daarom ging ik weer aan het werk. En de zeven jaar sindsdien heb ik gevuld met worstelen met, bestuderen van en schrijven over de balans tussen werk en privé.
La dernière question qu'on me pose est donc : Ça fait quoi d'être mannequin? Je pense que ce qu'ils aimeraient entendre c'est : Si tu maigris un peu et que tes cheveux sont plus brillants, tu seras heureux et auras une vie fabul
euse. Et quand nous sommes en coulisses, nous donnons une réponse qui ressemble un peu plus à ça : C'est vraiment génial de voyager, de
travailler avec des personnes créatives, inspirées et passionnées. Et t
...[+++]out ça est vrai, mais ce n'est que la moitié de l'histoire parce que ce que nous ne disons jamais face à la caméra, que je n'ai jamais dite face à la caméra, c'est que je n'ai pas confiance en moi. Parce que je dois penser à mon image tous les jours.
De laatste vraag is: hoe is het om model te zijn? Ze verwachten als antwoord: als je een beetje magerder en glanzender haar hebt, zal je gelukkig en geweldig zijn. In de coulissen geven we een antwoord waardoor het misschien zo lijkt. We zeggen: Het is geweldig om te reizen. Het is geweldig om met creatieve, geïnspiree
rde, gepassioneerde mensen te werken. Dat is maar de helft van het verhaal. Wat we nooit voor de camera zeggen, wat ik nooit voo
r de camera zeg: Ik voel mij onzeker. Ik ben onzeker omdat ik er elke dag aan moet denken ho
...[+++]e ik eruit zie. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
face à mes questions de vie personnelles ->
Date index: 2021-12-09