Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «expliquer certaines caractéristiques du monde » (Français → Néerlandais) :
Est-ce que c'est juste une structure mathématique intéressante qui pourrait expliquer certaines caractéristiques du monde jusque-là inexpliquées, ou peut-on véritablement tester l'existence de ces dimensions supplémentaires ?
Is het slechts een interessante wiskundige structuur die misschien een verklaring geeft voor enkele van de voorheen onverklaarde kenmerken van de wereld, of kunnen we werkelijk het bestaan van deze extra dimensies testen?
Ils ont certaines caractéristiques communes. Ils sont très personnalisés. Ils proposent un soutien très important aux enseignants, des liens étroits avec la communauté et un programme vaste et diversifié, et souvent
des programmes qui impliquent les élèves en dehors de l'école aussi bien qu’à l'intérieur de l'école. Et ces programmes fonctionnent. Ce qui m’intéresse, c’est pourquoi on les appelle «éducation alternative». Vous le savez, vous ? Et toutes les preu
ves partout dans le monde sont que, ...[+++] si on faisait tous ça, il n'y aurait pas besoin d’éducation alternative.
Ze hebben gemeenschappelijke kenmerken. Ze zijn geïndividualiseerd. Ze bieden veel steun aan leerkrachten, hechte banden met de gemeenschap, een breed, divers leerplan, en vaak programma's waarbij scholieren betrokken worden zowel buiten als binnen school. En het werkt. Wat ik interessant vind, is dat dit 'alternatief onderwijs' wordt genoemd. Weet je wel? Wereldwijd zien we het bewijs dat er, als we dat allemaal deden, geen behoefte zou zijn aan het alternatief.
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes inte
rmédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waara
...[+++]an andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...D'après le livre de Steven Pinker, _The Blank Slate_ (_La Page blanche_), tous les humains naîtraient avec des caractéristiques innées. Ici, Pinker expose sa thèse et les raisons qui expliquent pourquoi certains l'ont trouvée particulièrement dérangeante.
In zijn boek 'het onbeschreven blad' (of 'Tabula Rasa') stelt Steven Pinker dat iedere mens ter wereld komt met een aantal aangeboren eigenschappen. In deze presentatie licht hij zijn stelling toe, en verklaart waarom sommige mensen zich er erg ongemakkelijk bij voelden.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk word
...[+++]t belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Maintenant, à partir de tout ce
la, j'ai dégagé les caractéristiques des leaders prospères et ce qu'ils font de différent, j'ai dégagé également les pratiques préparatoires qui permettent aux gens de développer leur potentiel. Je veux en partager quelques-unes avec vous maintenant. (« Qu'est-ce qui fait un grand leader en 21ème
siècle ? ») Dans le monde du 21ème siècle, qui est plus global, transparent et digital, où les flux d'information et l'innovation se font à grande vitesse, et où les grandes choses ne peuvent être
accomplies ...[+++] sans une certaine matrice complexe, s'appuyer sur les pratiques de développement traditionnelles va retarder votre croissance en tant que leader.
Uit dit alles heb ik kunnen afleiden wat de kenmerken zijn van leiders die het fantastisch doen, en hoe hun aanpak verschilt. Verder heb ik eruit kunnen afleiden wat ervoor nodig is om mensen in staat te stellen hun potentieel te bereiken. Laat ik een paar kenmerken noemen. Wat maakt iemand tot een groot leider? De wereld van de 21ste eeuw is meer globaal, meer digitaal en meer transparant. Informatie gaat steeds sneller en vernieuwt zich steeds. Je kunt niets op de kaart krijgen zonder een of ander ingewikkelde matrix. Door te vertrouwen op traditionele ontwikkelingsmethoden zul je als leider niet verder groeien.
Alors qu'il vivait et travaillait en tant que biologiste marin aux Maldives, Charles Anderson a remarqué une soudaine profusion de libellules à une certaine période de l'année. Il explique comment il a suivi avec attention la trace d'une simple petite libellule appelée Pantala Flavescens pour finalement découvrir qu'elle effectuait le plus long voyage migratoire de tous les insectes au monde.
Op de Malediven, waar hij woont, merkte Charles Anderson plotselinge explosies in de aantallen libellen op in bepaalde jaargetijden. Hij legt uit hoe hij stap voor stap de route van deze kleine libel, die de wereldzwerver wordt genoemd, onderzocht en er achter kwam dat dit kleine insect van alle insecten de langste migratieroute heeft.
I
l a voyagé et a expliqué aux gens ce en quoi il croyait. Je crois. Je crois. Je crois, a-t-il dit aux gens. Et ceux qui croyaient à ce en quoi il croyait ont adopté sa cause, et en ont fait la leur, et ils en ont
parlé aux gens. Et certaines de ces personnes ont créé des structures pour propager se paro
le à encore plus de monde. Et voilà, 250 000 personnes ont fait le déplacement le bon jour, à la bonne heure, pour l'entendre parl
...[+++]er. Combien se sont déplacés pour lui ? Zéro. Ils se sont déplacés pour eux-mêmes. C'est ce en quoi ils croyaient pour l'Amérique qui les a poussé à faire huit heures de bus, pour être là à Washington sous le soleil du mois d'Août.
Hij vertelde mensen wat hij geloofde. Ik geloof. Ik geloof. Ik geloof, vertelde hij de mensen. De mensen die geloofden wat hij geloofde, namen zijn overtuiging over, en zij vertelden het door. Sommigen van deze mensen maakten structuren om het woord te verspreiden naar nog meer mensen. En warempel, 250.000 mensen kwamen op de goede dag, op het goede moment, om hem te horen spreken. Hoeveel kwamen er voor hem? Nul. Ze kwamen voor zichzelf. Wat ze geloofden over Amerika deed hen in een bus stappen om acht uur te reizen, om daarna midden augustus in Washington in de zon te staan.
Et nous découvrirons que mes deux génomes, ou un de mes génomes que nous voulons utiliser, aura à peu près trois millions de différences, c’est de cet ordre la. Ensuite ce que vous pouvez commencer à faire c’est expliquer comment ces différences génétiques se répartissent dans le monde. En faisant ça, vous découvrez un certain nombre de variations génétiques en Afrique.
We zullen zien dat de twee genomen in mij of een genoom van mij dat we willen gebruiken, ongeveer drie miljoen verschillen of iets van die orde zal bevatten. Ook wordt het mogelijk om te zeggen hoe deze genetische verschillen verspreid zijn over de hele wereld. Zo vind je een zekere mate van genetische variatie in Afrika.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
expliquer certaines caractéristiques du monde ->
Date index: 2023-07-17