Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "exemple pour trouver où commencent " (Frans → Nederlands) :
Ils recueillent toutes sortes d'informations de la parole qui les entoure et implicitement ils font des calculs là-dessus. Par exemple pour trouver où commencent et se terminent les mots.
Ze verzamelen allerlei informatie over woorden en voeren daar impliciet berekeningen op uit. Bijvoorbeeld om te achterhalen waar woorden beginnen en eindigen.
J'ai mis un tas d'exemples ici. Je vais commencer avec l'insuline, le diabète les médicaments aux Etats-Unis. Bon, la population américaine. Medicaid , si vous êtes assez pauvre, vous bénéficiez de l’assurance maladie, ou si vous avez une assurance privée,
c'est assez simple pour l'insuline. Vous l'obtenez, que ce soit sous forme de pilule ou sous forme d'injection. Vous devez en prendre chaque jour pour maintenir votre taux de sucre dans le sang. Une avancée technologique massive, qui a pris une maladie incroyablement mortelle, et l'
...[+++]a résolue. Le taux d'adhésion. Combien de personnes prennent leur insuline tous les jours ?
Een aantal voorbeelden. Ik begin met insuline, diabetesmedicatie in de VS. Oké, de Amerikaanse bevolking. Bij Medicaid krijg je als je arm bent medicaid, of als je een ziektekostenverzekering hebt, kan je vrij eenvoudig aan insuline komen. Je krijgt het, hetzij in de vorm van pillen of als een injectie. Je moet het elke dag nemen om je bloedsuikerspiegel op peil te houden. Enorme technologische vooruitgang bracht een oplossing voor een ongelooflijk dodelijke ziekte. Therapietrouw nu. Hoeveel mensen nemen hun insuline elke dag?
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et
quand je suis allée trouver le directeur de la ...[+++]prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.”
Hij zei: “We kunnen erover praten, m ...[+++]aar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse de la vie, si jamais elle devait se produire, ne sera pas la découverte sensationn
elle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le
...[+++]vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
D
enk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren gelede
n, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de orga
...[+++]nische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vormen die over slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Environ 12% des terres dans le monde sont maintenant protégées, ce qui permet de préserver la biodiversité, de constituer un puits de carbone, de produire de l'oxygène, de protéger les lignes de partage des eaux. En
1972 cette nation a commencé l'établissement de l'équivalent en mer, les sanctuaires marins nationaux. Une autre grande idée. La bonne nouvelle c'est qu'il y a maintenant plus de 4000 endroits en mer, dans le monde, qui sont protégés, à des degrés divers. E
t vous pouvez les retrouver sur Google Earth. La mauvaise nouvelle
...[+++]c'est qu'il faut regarder de très près pour les trouver. Les trois dernières années par exemple, les Etats-Unis ont donné le statut de monuments nationaux à plus de 880.000km2 de mer.
Ongeveer 12% van het land op de wereld is nu beschermd, waarmee de biodive
rsiteit, het zorgen voor koolstofdioxide-opslag, de aanmaak van zuurstof en de bescherming van stroomgebieden, zijn veiliggesteld. In 1972 begon deze natie met de oprichting van een tegenhanger in de zee, Nationale Mariene Reservaten. Wederom een goed idee. Het goede nieuws is dat er nu wereldwijd meer dan 4.000 plekken in zee zijn die op enigerlei wijze beschermd zijn. Je kunt ze op Google Earth terugvinden. Het slechte nieuws is dat je goed moet zoeken om ze te vinden. De laatste drie jaar bijvoorbeeld, beschermde de VS 880.000 vierkante km o
ceaan als ...[+++]nationale monumenten.Mais le plus intéressant est que j'ai commencé à apprendre des gens. C'est une
merveilleuse époque pour écrire. Parce que vous
pouvez avoir tellement de feedbacks des gens. Les gens m'écrivent à propos de leurs expériences perso
nnelles et de leurs exemples, et leurs désaccords, et leurs nuances. Et même ici. Je veux dire ces derniers jours, j'ai découvert des sommets de comportements obsessionnels dont je n'avais pas idée. (Rires) Et je pense que c'est simplement fascinant
...[+++]. Laissez-moi vous parler des comportements irrationnels. Et je veux commencer en vous donnant des exemples d'illusions d'optique comme une métaphore pour la rationalité. Voyez ces deux tables. Et vous avez certainement déjà vu cette illusion. Si je vous demandais laquelle est la plus longue, la ligne verticale sur la table de gauche ou la ligne horizontale sur la table de droite ? Laquelle vous paraît plus longue ?
Maar wat interessanter was, w
as dat ik begon van mensen te leren. Het is een fantastische tijd om te schrijven want er is zo veel feedback die je van mensen kan krijgen.
Mensen schrijven me over hun persoonlijke ervaring en over hun eigen voorbeelden, en waar ze het niet mee eens zijn en nuances. En zelfs hier. Ik
bedoel, de laatste paar dagen, heb ik van pieken obsessief gedrag gekend waar ik nog nooit bij had stilgestaan. (Gelach
...[+++]) Wat ik echt fascinerend vind. Ik zal u een klein beetje vertellen over irrationeel gedrag, en ik wil beginnen met het geven van een paar voorbeelden van visuele illusies als een metafoor voor rationaliteit. Dus, neem bijvoorbeeld deze twee tafels en u heeft deze illusie vast eerder gezien. Als ik u vraag welke er langer is, de verticale lijn op de tafel links of de horizontale lijn op de tafel rechts? Welke lijkt er langer?Cela décrit le désir de quelqu'un tellemen
t obsédé qu'il, par exemple, traverse tout Tokyo
pour essayer les derniers ramen à la mode, car c'est
ce qu'ils font. Ils deviennent obsédés par ça. Pour faire un produit, pour mark
eter une idée, pour trouver une solution à un problème qui ne tienne pas compte d'un otaku, c'est impossible. A la place, vous devez trouver un group
...[+++]e qui s'intéresse réellement et désespérement à ce que vous avez à dire. Parlez leur et facilitez leur la tâche d'en parler à leurs amis.
Het beschrijft de begeerte van iemand die geobsedeerd is en zegt, rij naar de andere kant van Tokyo en ga daar naar een nieuw ramen noodle tent, omdat dat is wat ze doen. Ze raken er geobsedeerd door. Een product maken, een idee in de markt te zetten, voor elk probleem een oplossing vinden dat geen link heeft met een otaku, is bijna onmogelijk. In plaats daarvan, moet je een groep vinden die erg, wanhopig geeft om wat jij te zeggen hebt. Praat met hen en maak het makkelijk voor hen om het aan hun vrienden te vertellen.
Je ne veux pas faire des choses belles. Je veux rendre le monde meilleur. Quand nous avons conçu NeoNurture nous avons fait très attention aux gens qui vo
nt s'en servir, par exemple, les familles pauvres, les médecins de campagne, les infirmières débordées, et même les réparateurs. Nous pensions que nous avions pensé à tout, que no
us avions tout fait comme il faut. Eh bien il se trouve qu'il y a toute une constellation de gens qui doivent être impliq
ués dans un produit pour ...[+++] qu'il réussisse : la fabrication, le financement, la distribution, la réglementation. Michael Free de PATH dit qu'il faut trouver qui va choisir, utiliser et payer les créances pour un produit comme celui-là. Et il faut que je me pose la question : les investisseurs demandent toujours Quel est votre métier, et qui sont vos clients ? Qui sont nos clients ? En voici un exemple.
Ik wil geen mooie dingen maken. Ik wil de wereld verbeteren. Bij het ontwerp van NeoNurture was onze
focus gericht op de mensen die het ontwerp zouden gebruiken: arme families, plattelandsdokters, overbelaste verpleegsters, zelfs herstellers. We dachten dat we alles onder controle hadden. Het blijkt echter dat er een hoop mensen betrokken moeten worden bij een succesvol product: productie, financiën, distributie, regelgevers. Michael Free van PATH zegt dat je moet uitzoeken wie zal '‘kiezen, ge
bruiken en betalen' voor een product als dit ...[+++]. Ik stel dezelfde vraag als de durfkapitalisten: Wat is je bedrijf en wie zijn jouw klanten? Wie zijn onze klanten? Een voorbeeld.Et j'ai commencé à dessiner. Deux jours après le passage de l'ouragan Katrina, j'ai commencé à dessiner, et à me creuser le cerveau pour trouver des solutions. Les idées ont commencé à germer. J'ai alors fait une esquisse sur mon ordinateur, mais vu que c'était une obsession, je ne pouvais pas m'arrêter là.
Ik begon schetsen te maken. Twee dagen na Katrina begon ik te schetsen en te brainstormen over oplossingen. Toen de dingen stilaan vorm kregen, ging ik digitaal schetsen op de computer. Het was een obsessie: ik kon het daar niet bij laten.
Ils rient tous. (Rires) Ils sont par terre. (Rires) Ce que j'aime vraiment est qu'ils sont tous très sérieux jusqu'à ce qu'il saute dans la glace, et dès qu'il ne passe pas à travers, et qu'il ne se fai
t pas mal, ses amis commencent à rire. Imaginez qu'il dise : « Non, Heinrich, je crois que c'est cassé », nous n'aimerions pas voir cela. Ce serait stressant. Ou s'il se baladait en riant, avec une jambe cassée et que lui disaient d'aller à l'hôpital, ce ne serait pas drôle. Le fait que le rire fonctionne, fait d'une situation douloureuse, embarrassante, di
...[+++]fficile, une situation drôle, que nous apprécions. Je pense que c'est un usage très intéressant, et cela arrive tout le temps. Par exemple, je me souviens d'une chose de similaire à l'enterrement de mon père. Nous ne sautions pas dans la glace en sous-vêtements. Nous ne sommes pas des Canadiens. (Rires) (Applaudissements) C'était un évènement désagréable, un parent était un peu pénible, ma mère n'allait pas bien, et je me souviens, juste avant que tout commence, avoir raconté cette histoire sur un sitcom des années 70, à ce moment, je ne savais pas pourquoi je le faisais et j'ai réalisé qu'en fait, j'essayais de trouver quelque chose qui pourrait la faire rire avec moi.
En nu lachen ze allemaal. (Gelach) Ze liggen op de grond. (Gelach) Wat ik hier heel leuk aan vind, is dat het heel serieus is, tot hij op het ijs springt. En omdat hij er niet doorheen zakt en er ook geen bloed vloeit of botten rondvliegen, beginnen zijn vrienden
te lachen. Stel je voor dat ze zouden zeggen: 'Serieus, Heinrich, ik denk dat het gebroken is' dan zou het niet leuk zijn. Dat zou stressvol zijn. Of als hij lachend rond rent met een gebroken been en z'n vrienden zeggen, 'je moet naar het ziekenhuis', dan is het niet leuk. Het lachen werkt omdat het hem uit een pijnlijke, gênante, moeilijke situatie haalt en plaatst in een grap
...[+++]pige situatie waarom we kunnen lachen. Dat is een echt interessante toepassing, die heel vaak voorkomt. Ik kan me zoiets herinneren, van mijn vaders begrafenis. We sprongen niet in onze zwembroek op het ijs rond. We zijn geen Canadezen! (Gelach) (Applaus) Een begrafenis is altijd moeilijk. Ik had een lastig familielid, en mijn moeder had het moeilijk. Ik herinner me dat ik haar vlak voor aanvang een gebeurtenis vertelde uit een comedy uit de jaren 70! Ik dacht nog: ik heb geen idee waarom ik dit doe. Later besefte ik dat ik op zoek was naar iets -- wat dan ook -- waarmee ik haar kon laten lachen, samen met mij. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
exemple pour trouver où commencent ->
Date index: 2022-09-18