Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «ensuite nous ramenons leur » (Français → Néerlandais) :
Les expériences sont incroyablement simples. Nous prenons tout simplement de l'eau de mer et nous la filtrons, et nous collectons des organismes de tailles différentes sur des filtres différents. Et ensuite nous ramenons leur ADN à notre labo à Rockville, où nous pouvons séquencer 100 millions de lettres du code génétique toutes les 24 heures. Et en faisant ainsi, nous avons fait des découvertes incroyables. Par exemple, on pensait que les pigments visuels dans nos yeux -- il n'y avait qu' 1 ou 2 organismes dans l'environnement ayant les mêmes pigments.
De experimenten zijn buitengewoon eenvoudig. We nemen gewoon zeewater en we filteren het en we verzamelen organismen van verschillende groottes op verschillende filters. Daarna nemen we hun DNA terug naar ons lab in Rockville (Maryland), waar we elke 24 uur de sequentie kunnen bepalen van honderd miljoen letters van de genetische code. Door dit te doen, hebben we enkele ongelooflijke ontdekkingen gedaan. Er werd bijvoorbeeld gedacht dat de visuele pigmenten in onze ogen -- er waren slechts een of twee organismen die dezelfde pigmenten hadden.
e
t avons enseigné aux étudiants comment utiliser
une chambre noire. Nous leur avons remis des appareils photo, ils ont fait le tour du campus et pris 12 clichés de
leurs professeurs préférés,
leur dortoir,
leur chien et autres souvenirs qu'ils v
oulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et ils ont choisi
leurs deux photos favor
...[+++]ites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: « Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's
de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje wegge
...[+++]ven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn do
nker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een
vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle d
e classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignan
ts m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous donnez les cours, donc maintenant nous
...[+++]... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hier even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wan
...[+++]neer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?Donc ils font cela pendant deux minut
es. On leur demande ensuite : Quel degré de puissance ressentez-vous ? sur une
série de choses, on leur donne ensuite la possibilité de parier, et enfin on prend un autre échantillon de salive. C'est tout. C'est toute l'expérien
ce. Et voici ce que nous trouvons. Concernant la tolérance au risque,
liée au pari, nous remarquons que quand ...[+++] vous êtes en condition de pose puissante, 86% d'entre vous vont parier.
Na de twee minuten vragen we hen hoe krachtig ze zich voelen. We geven hen de gelegenheid om te gokken en nemen nog een speekselmonster. Dat is het hele experiment. Dit zijn de resultaten. Risicotolerantie is het gokken. Bij de krachtige pose zal 86 procent van de mensen gokken.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » E
t il a dit ...[+++] : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Donc, la main invisible du libre-marché est l'idée que les particuliers et les entreprises répondent aux besoin de la société qu
and ils recherchent leur propre intérêt. Les marchés compétitifs avec des entreprises qui recherchent le profit auront une incitation à produire des biens de haute qualité, aussi efficacement que possible. Comme le dit Adam Smith, Ce n'est pas de la bienveillance du boucher, du brasseur
ou du boulanger que nous attendons notre dîner, mais de leur regard pour leur intérêt personnel. On dir
...[+++]ait donc que le marché est parfait, et qu'on n'a même pas besoin d'un gouvernement, mais ce n'est pas vrai. Il y a un paquet de choses que le gouvernement doit faire, parce que le marché ne le fera pas. D'abord, garantir le respect des lois. Nous avons besoin de lois, de police, de contrats et de tribunaux pour que tout fonctionne. Ensuite, nous avons besoin de biens et services publics, comme les routes et les ponts, l'éducation et la défense, car les produits n'arriveront pas aux consommateurs si les ponts s'effondrent, et les consommateurs ne peuvent pas faire de bons choix s'ils ne sont pas éduqués, et personne ne s'occupe vraiment d'acheter un nouvel iPhone s'il y a une bombe au-dessus de sa tête. Enfin, le gouvernement a parfois besoin de s'imposer quand les marchés vont mal, mais qu'est-ce que ça veut dire ?
Meneer Clifford: Dus de onzichtbare hand van de vrije markt is het idee dat personen en bedrijven tegemoet komen aan de behoeftes van de samenleving als ze zich richten op hun eigenbelang. Competitieve markten met winstzoekende bedrijven zullen een prikkel hebben om producten van hoge kwaliteit zo efficiënt mogelijk te produceren. In de woorden van Adam Smith, We verwachten ons avondeten niet van de welwillendheid van de slager, de brouwer of de bakker, maar van hun kijk naar hun eigen belang. Het lijkt erop dat de vrije markt perfect is en we niet eens eens een overheid nodig hebben, maar dat klopt niet helemaal. Er zijn een aantal dingen die de overheid moet doen, omdat markten dat niet doen. Ten eerste, de wet handhaven. We hebben wetten
...[+++] en politie en contracten en rechtbanken nodig om alles ordelijk te houden. Ten tweede hebben we publieke goederen en diensten nodig, zoals wegen en bruggen en onderwijs en defensie, omdat goederen niet naar consumenten gebracht kunnen worden als bruggen instorten, en consumenten kunnen geen goede keuzes maken zonder opleiding, en niemand kan de nieuwe iPhone echt iets schelen als er een bom op je hoofd valt. Ten derde moet de overheid soms ingrijpen als markten falen, maar wat betekent dat überhaupt?Afin de poursuivre notre tra
vail dans l'avenir, nous utilisons des centres tec
hnologiques où nous faisons équipe avec des universités locales e
t des facultés pour leur apporter cette technologie et
qu'ils nous aident ensuite dans la conservation numérique de leurs sites culturels, et dans le même temps, cela leur donne la techno
...[+++]logie dont ils pourront tirer profit dans l'avenir.
Om ons werk in de toekomst te ondersteunen, maken we gebruik van technologiecentra waar we samenwerken met lokale universiteiten en hogescholen. Wij brengen de technologie in en zij kunnen ons dan helpen met het digitale behoud van hun erfgoed. Tegelijkertijd geeft het hen de technologie voor toekomstige toepassingen.
(Rires) Ainsi, ce travail avec les émotions, qui sont fo
ndamentales, nous a ensuite amenés à penser que, peut-être, les raisons fondamentales des réseaux sociaux humains sont en quelque sorte codées dans nos gènes. Parce que les réseaux sociaux humains, quand ils sont mappés, ressemblent toujours à ceci, l'image du réseau, mais ils ne ressemblent jamais à ceci. Pourquoi ne ressemblent-ils pas à ça ? Pourquoi ne formons-nous pas de réseaux sociaux humains qui ressemblent à un treillis régulier ? Bon, hé bien, les modèles spécifiques des rése
au sociaux humains, ...[+++]leur ubiquité, leur finalité apparente, cela pose la question de savoir si, au départ, nous avons évolué pour avoir ces réseaux sociaux, et si nous avons évolué pour former des réseaux avec une structure particulière. Et remarquez tout d'abord ... Mais, pour comprendre ça, il faut d'abord que nous disséquions un peu la struceture du réseau. Et remarquez que chaque personne dans ce réseau a exactement le même emplacement structurel que n'importe quelle autre.
(Gelach) Dit werk met emoties, die zo fundamenteel zijn, bracht ons op het idee dat de fundamentele oorzaken van sociale netwerken bij mensen misschien op een of andere manier in onze genen gecodeerd zijn. Telkens sociale netwerken bij mensen in kaart gebracht worden, zien ze er altijd zo uit: de tekening van het netwerk, maar ze zien er nooit zo uit. Waarom zien ze er niet zo uit? Wa
arom vormen we geen menselijke sociale netwerken die er als een regelmatig rooster uitzien? De opvallende patronen van menselijke sociale netwerken, hun alomtegenwoordigheid en hun duidelijke bedoeling roepen prangende vragen op: zijn we geëvolueerd om in de
...[+++] eerste plaats sociale netwerken te hebben, en: zijn we geëvolueerd om netwerken te vormen met een welbepaalde structuur. Bemerk eerst... om dit te begrijpen moeten we de netwerkstructuur eerst een beetje ontleden. Bemerk dat iedere persoon in dit netwerk precies dezelfde structurele locatie heeft als iedere andere persoon.Ensuite, nous pouvons collecter l'information sur leur usage de l'espace, comment ils se déplacent dans leur milieu, quels sont leurs principaux habitats, et bien plus encore.
Daarmee kunnen we informatie verzamelen over de manier waarop ze ruimte gebruiken, hoe ze door het landschap bewegen, welke habitats ze verkiezen, en nog veel meer.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
ensuite nous ramenons leur ->
Date index: 2021-08-13