Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «ensuite nous leur apprenons » (Français → Néerlandais) :
Ensuite nous leur apprenons à être des chirurgiens stagiaires.
Dan leren we ze om chirurg in opleiding te zijn.
et avons enseigné aux étudiants comment utiliser
une chambre noire. Nous leur avons remis des
appareils photo, ils ont fait le tour du campus et pris 12 clichés de
leurs professeurs préférés,
leur dortoir,
leur chien et autres souvenirs qu'ils v
oulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et ils ont choisi
leurs deux photos favorites. On a passé six
...[+++]heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: « Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's
de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje wegge
...[+++]ven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn do
nker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et il n'y avait pas vraiment de bonne solution. Mais alors finalement, un des chercheurs a lancé cette idée folle. Il a dit, Bon,
pourquoi n'essayons-nous pas de ramasser les oiseaux qui ont le plus de risque d'être mazoutés, ils en ont ramassé 20 000, et nous les emmèneront par bateau à 500 milles d'ici à Port Elizabeth dans ces camions ouverts et nous les relâcherons dans les eaux propres là-bas et les laisseront revenir à la nage. (Rires) Et donc 3 de ces pingouins, Peter, Pamela et Percy, portaient des balises satellites. Et les chercheurs ont croisé les doigts et espéré qu'avant qu'ils ne soien
t rentrés chez eux, ...[+++]leur île serait nettoyée de ce pétrole. Et par chance, le jour où ils sont arrivés, c'était le cas. C'était un pari extrêmement risqué, mais ça a été payant. Et donc ils savent maintenant qu'ils peuvent utilise cette stratégie pour les prochaines marées noires. Dans le cas du sauvetage de vie sauvage, comme dans la vie, nous apprenons de chaque expérience précédente, et nous apprenons de nos réussites comme de nos échecs. Et la principale leçon que j'ai apprise lors du sauvetage de l'Apollo Sea en 1994 a été que la plupart de ces pingouins sont morts à cause de l'utilisation irrationnelle de boites de transports et de camions mal ventilés, parce qu'ils n'étaient pas préparés à s'occuper d'autant de pingouins mazoutés en même temps. Alors dans les 6 ans entre ces deux marées noires, ils ont construit des milliers de boites bien ventilées.
Er waren echt geen goede oplossingen. Maar dan kwam eindelijk een van de onderzoekers op dit gekke idee. Hij zei: Oké, waarom proberen we niet de dieren te verzamelen die het grootste risico lopen om besmeurd te worden? Ze verzamelden er 20.000. We verschepen ze 750 km langs de kust naar Port Elizabeth in trucks met openluchtkooien en laten ze daar los in het schone water om terug naar huis te zwemmen. (Gelach) Drie van die pinguïns - Peter, Pamela en Percy - droegen satelliettags. De onderzoekers kruisten hun vingers en hoopten dat tegen de tijd dat ze terug thuis zouden komen, de olie op hun eiland zou zijn opgeruimd. En gelukkig was dat het geval de dag dat ze aankwamen. Het was een enorme gok maar het had zijn vruchten afgeworpen. Dus w
...[+++]eten ze nu dat ze deze strategie kunnen gebruiken bij toekomstige olierampen. Bij het redden van in het wild levende dieren, zoals in het leven, leren we van elkaar door eerdere ervaring, We leren zowel van onze successen als van onze mislukkingen. De belangrijkste les tijdens de Apollo-Searedding in '94 was dat de meeste van deze pinguïns waren gestorven door onwetend gebruik te maken van slecht geventileerde transportkisten en vrachtwagens - omdat ze niet waren voorbereid om zoveel besmeurde pinguïns in één keer te behandelen. In de zes jaar tussen deze twee olielekken maakten ze duizenden van deze goed geventileerde dozen.Je suis curieux de savoir pourquoi vous m'avez donné la permission de montrer cette photo ici et maintenant à TED. MG : C'est intéressant. Alors qu'ils grandissent, ils savent que la croyance de notre famille, c'est la
responsabilité, que nous avons une chance incroyable simplement de vivre aux Etats-Unis et d'avoir une très bonne éducation. Nous avons la responsabilité de redonner au monde. Donc, e
n grandissant, nous leur apprenons -- ils ont voyagé dans tellement de pays à travers le monde -- ils disent : « Nous
...[+++] voulons que les gens sachent que nous croyons en ce que vous faites, Maman et Papa, et on est d'accord pour être plus exposés. » Nous avons donc leur permission de montrer cette photo, Paul Farmer va probablement la faire figurer dans un de ses travaux.
Ik ben benieuwd waarom jullie instemden om deze foto bij TED te laten zien. MG: Goeie vraag. Nu ze ouder worden, weten ze goed dat verantwoordelijkheid belangrijk is in ons gezin, dat we in een ongelooflijke positie verkeren alleen door in de VS te wonen, en fantastisch onderwijs genieten. Het is onze verantwoordelijkheid om terug te geven. Ze worden ouder en we leren hen -- ze zijn in zoveel landen geweest -- Ze zeggen: We willen dat mensen weten dat we geloven in wat jullie doen, pap en mam. Jullie mogen ons vaker laten zien. We hebben toestemming om deze foto te laten zien en Paul Farmer gaat hem waarschijnlijk gebruiken in zijn werk.
Et étant enfant, personne ne peut dire que ça ne peut pas arriver parce qu'on est trop limité pour réaliser qu'on ne peut pas tout compr
endre. Je pense que nous avons l'obligation, en tant que parents et soc
iété de commencer à enseigner à nos enfants a pêcher plutôt que de
leur donner le poisson. La vieille parabole, Donner un poisson à un homme le nourrit un jour. Lui apprendre à pêcher le nourrit toute sa vie. Si nous pouvions apprendre à nos enfants à devenir des entrep
...[+++]reneurs, à ceux qui possèdent ces traits de caractères, comme nous poussons vers les sciences ceux qui ont le don des sciences. Que se passerait-il si nous voyions ceux qui ont l'esprit d'entreprise et leur apprenions à être des entrepreneurs? Nous pourrions faire que tous ces enfants développent des entreprises au lieu d'attendre des aides financières de l'état. Ce que l'on fait c'est que l'on s'asseoit pour apprendre à nos enfants toutes les choses qu'ils ne devraient pas faire.¥ Ne frappe pas; ne mords pas; ne jure pas. Actuellement nous apprenons à nos enfants à courir après des boulots vraiment bons, vous savez, et le système scolaire les pousse à courir après des choses comme devenir docteur et devenir avocat et devenir comptable et dentiste et professeur et pilote. Et les médias disent que ça serait vraiment cool si on pouvait sortir et devenir mannequin ou chanteur ou une figure du monde sportif comme Sidney Crosby.
En als kind zal niemand je zeggen dat het onmogelijk is, omdat je te dom bent om te beseffen dat je er niet uitkomt. Ik denk dat we als ouders en als maatschappij de plicht hebben onze kinderen te leren vissen in plaats van ze vis te geven. Het oude gezegde Als je een man een vis geeft, geef je hem eten voor een
dag. Als je een man leert te vissen, geef je hem eten voor de rest van zijn leven. Als we onze kinderen kunnen leren om ondernemend te worden, degene die deze talenten tonen te hebben, net zoals we degene met wetenschappelijke talenten aanmoedigen daarmee verder te gaan. Wat als we degene met
ondernemerstalenten ...[+++]eruit konden pikken en ze te leren ondernemers te worden? We zouden overal kinderen hebben die bedrijven beginnen, in plaats van te wachten op brochures van de overheid. Wat we nu doen is onze kinderen vooral vertellen wat ze niet moeten doen: niet slaan, niet bijten, niet vloeken. Nu stimuleren we onze kinderen om een goede baan te vinden, weet je, en het schoolsysteem leert ze om te proberen dokter of advocaat te worden of accountant, tandarts, leraar of piloot. En de media leert ons dat het erg 'cool' is om model of zanger te worden of een sportheld als Sidney Crosby.(Rires) L'autre chose qui s'est produite -- et même à ce moment-là, j'ai dit : « Bon, c'est peut-être un bon ajout. C'est bien pour les étudiants motivés. C'est peut-être aussi bien pour ceux qui sont scolarisés chez eux. » Mais je ne pensais pas que ça deviendrait quelque chose qui s'infiltrerait en quelque sorte dans la salle d
e classe. Mais j'ai ensuite commencé à recevoir des lettres d'enseignants. Et les enseignan
ts m'écrivaient : « Nous utilisons vos vidéos pour faire bouger la classe. Vous donnez les cours, donc maintenant nous
...[+++]... » et cela pourrait arriver dans toutes les classes d'Amérique aujourd'hui, « ... maintenant je donne vos cours comme devoirs à la maison. Et ce qu'étaient les devoirs à la maison, les étudiants les font maintenant dans la salle de classe. » Je veux m'arrêter là-dessus -- (Applaudissements) Je veux m'arrêter là-dessus un instant, parce qu'il y a deux ou trois choses intéressantes. Premièrement, quand ces enseignants font cela, il y a l'avantage évident -- l'avantage que maintenant leurs étudiants peuvent apprécier les vidéos de la même façon que mes cousins. Ils peuvent mettre en pause, reprendre à leur propre rythme, à leur convenance. Mais la chose la plus intéressante est -- et ça ne va pas de soi quand on parle de technologie dans les salles de classe -- en enlevant les cours à modèle unique de la classe et en laissant les élèves auto-réguler leurs cours à la maison, quand vous entrez alors dans la classe, en les laissant faire le travail, avec l'enseignant à proximité, en donnant aux enfants des moyens réels d'interagir entre eux, ces enseignants ont utilisé la technologie Ils ont pris une expérience fondamentalement déshumanisante -- pour humaniser la classe. 30 enfants avec leur index sur les lèvres, n'ayant pas le droit d'interagir entre eux. Un enseignant, peut importe sa qualité, doit donner ces cours à modèle unique à 30 élèves -- des visages vides, légèrement antagonistes -- c'est désormais une expérience humaine. Mainten ...
(Gelach) Er gebeurde nog iets. Op dit punt zei ik: Oké, misschien is het een goede aanvulling. Het is goed voor gemotiveerde leerlingen. Het is misschien goed voor het thuisonderwijs. Maar ik had niet gedacht dat het op een of andere manier zou doordringen tot in de klas. Maar toen begon ik brieven te krijgen van leerkrachten. De leerkrachten schreven: Wij gebruiken je video's om de klas 180 graden te draaien. Jij hebt de les gegeven, dus wat we nu doen is ... en dit zou morgen in elk klaslokaal in Amerika kunnen gebeuren - ... we geven je les als huiswerk op. Wat vroeger huiswerk was, laat ik de leerlingen nu in de klas doen. Ik wil hier even pauzeren. (Applaus) Ik wil hier even pauzeren, omdat ik een paar interessante dingen zie. Een, wan
...[+++]neer deze leraren dat doen, is er het onmiskenbare voordeel - het voordeel dat hun leerlingen nu de video's kunnen gebruiken zoals mijn neefjes dat deden. Ze kunnen pauzeren, herhalen op hun eigen tempo, binnen hun eigen tijd. Wat nog interessanter is -- en dit gaat tegen de intuïtie in, als het over technologie in de klas gaat -- je stapt af van de eenheidsworst -les voor de klas en laat leerlingen op hun eigen tempo thuis les volgen. Dan ga je naar de klas, laat ze werken, laat de leerkracht rondlopen, laat de kinderen er met elkaar over praten. Zo hebben deze leerkrachten technologie gebruikt Ze namen een fundamenteel ontmenselijkende ervaring - om de klas menselijker te maken. 30 kinderen met hun vingers op de lippen, die niet met elkaar mochten praten. Een leerkracht, hoe goed hij ook is, moet een eenheidsworst -les geven aan 30 leerlingen -- uitdrukkingsloos gezicht, ietwat vijandig. Nu is het een menselijke ervaring. Nu is er echt onderlinge interactie. Zodra de Khan Academy -- Ik gaf mijn job op en we werden een echte organisatie. We zijn een organisatie zonder winstbejag. De vraag is, hoe brengen we dit naar een hoger niveau?Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » E
t il a dit ...[+++] : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Donc ils font cela pendant deux minut
es. On leur demande ensuite : Quel degré de puissance ressentez-vous ? sur une
série de choses, on leur donne ensuite la possibilité de parier, et enfin on prend un autre échantillon de salive. C'est tout. C'est toute l'expérien
ce. Et voici ce que nous trouvons. Concernant la tolérance au risque, liée au pari, nous remarquons que quand vous êtes en condition de pose puissante, 86% d'entre vous v
...[+++]ont parier.
Na de twee minuten vragen we hen hoe krachtig ze zich voelen. We geven hen de gelegenheid om te gokken en nemen nog een speekselmonster. Dat is het hele experiment. Dit zijn de resultaten. Risicotolerantie is het gokken. Bij de krachtige pose zal 86 procent van de mensen gokken.
Vous pouvez ensuite remonter plus loin dans le passé, vous pouvez penser aux dodos, et à d'autres espèces. À d'autres endroits, comme dans le Maryland, ils essaient de découvrir qui est notre ancêtre commun. Étant donné
que chacun d'entre nous contient notre code génétique entier, où nous avons été au cours des derniers milliards d'années, comme nous avons tous évolué à partir de ça, vous pouvez retourner cet arbre de la
vie. Et comme nous apprenons à reprogr ...[+++]ammer, nous allons peut-être donner naissance à quelque chose très proche de l'être primordial. Et tout ça sort de choses qui ressemblent à ça. Ce sont des compagnies qui n'existaient même pas il y a 5 ans. Des énormes sites de séquence génétique qui font la taille de terrains de football.
Dan kun je verder teruggaan en gaan nadenken over dodo's en nog andere soorten. Op andere plaatsen, zoals in Maryland, proberen ze te achterhalen wat de oorspronkelijke voorouder is. Elk van ons bevat onze gehele gen-code van waar we in de afgelopen miljard jaar zijn geweest. Omdat we uit dat spul zijn geëvolueerd, kun je die boom van het leven terugvo
uwen en naarmate je leert herprogrammeren, kan je misschien het leven schenken aan iets dat heel dicht bij het eerste primordiale slijm staat. Het komt allemaal van dingen die er zo uitzien. Dit zijn bedrijven die vijf jaar geleden niet bestonden. Enorme faciliteiten ter grootte van voetbal
...[+++]velden om gensequenties op te stellen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
ensuite nous leur apprenons ->
Date index: 2024-06-10