Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "elles ne peuvent pas continuer leur relation " (Frans → Nederlands) :
Elles ne peuvent pas continuer leur relation si Iris doit être blessée et pleurer chaque fois qu'Oignon enlève sa veste.
Ze kunnen geen vriendjes zijn als Iris steeds pijn heeft en huilen moet als Ui haar jas uitdoet.
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes
et de gens. Par ailleurs, ils supposent qu
e ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beauc
...[+++]oup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als j
e goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En z
e hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et Hong Kong n’est pas la seule île dans la même situation, il y a Macao toute proche, avec son pont qui vérifie les passeports ainsi qu’un traversier entre les deux îles, qui vérifie aussi les passeports. Donc, voyager de Hong Kong à Macao, au contient, pour finalement revenir à Hong Kong vous ajoutera trois étampes à votre passeport, et ceci concerne tout le monde:
les Hongkongais ne peuvent pas simplement vivre à Macao et les Macanais ne peuvent pas simplement vivre à Hong Kong, et ils ne peuvent pas simp
lement vivre sur le continent. Pourtant, tout ça ...[+++]est la Chine. Et les voyages compliqués ne sont pas les seules spécialités de ces îles sœurs. Ils ont aussi: -leurs propres gouvernement et partis politiques -leurs propres polices -leur propre monnaie -systèmes postaux -écoles -et langues. Hong Kong possède même sa propre délégation olympique, qui a participé aux Jeux olympiques de 2008, à Beijing, ce qui n’a vraiment aucun bon sens. Les seules choses que ces îles sœurs n’ont pas que les autres pays ont: -Leurs propres armées Même si ce fait n’est pas unique dans certains pays, et -Des relations diplomatiques formelles Mais même ceci n’est pas clair, parce qu’ils font chacun partie d’organisations internationales de commerce. Et certains pays ont des ambassades à Hong Kong et Macao. Bon, la Chine ne les laisse pas être appelés ambassades , elles ne sont, pour eux, qu’à Beijing. Elles sont appelées consulats , même si ces bâtiments sont plus gros que les ambassades à Beijing. Tous ces faits font de Hong Kong et Macao, comme mentionné dans un précédent vidéo, des pays qui ressemble le plus à un pays sans en être un. Alors, pourquoi font-elles parties de la Chine? Parce que la Chine l’a dit. Celaa s’appelle Un Pays, Deux Systèmes , pourtant, les plus perspicaces auront remarqué que cela devrait s’appeler Un Pays, Trois Systèmes . Il y a également les zones économiques spéciales, où le capitalisme est libre, rendant plus la formule, Un Pays, Quatre Systèmes , et si la ...
E
n Hongkong is niet het enige geïsoleerde eiland, in de buurt ligt Macau met een paspoortcontrolerende brug en een veerpont tussen hen -- waar ook paspoorten gecheckt worden. Reis van Hongkong naar Macau naar het vasteland en terug en je krijgt uiteindelijk 3 stempels, en dat geld voor iedereen: Hongkongers kunnen niet wonen in Macau en Macaunezen kunnen niet wonen in Hongkong en beiden kunnen niet wonen op het vasteland. Maar het is allemaal chinees. En onhandig reizen is niet het enige speciale van deze zustereilanden. Ze hebben ook: * Aparte overheden en politieke partijen. * Aparte politie. * Aparte valuta. * Postbedrijven. * Scholen
...[+++] * en talen. Hongkong heeft zelf haar eigen olympisch team dat meedeed in de spelen van 2008 in *Peking* wat helemaal nergens op slaat. Het enige wat deze zustereilanden niet hebben wat andere landen wel hebben: 1) Hun eigen legers. Hoewel dat niet heel uniek is onder moderne landen, en… 2) Formele diplomatieke relaties. Maar zelfs dit is vaag want beiden zijn lid van internationale handelsorganisaties. En andere landen hebben 'ambassades' in Hongkong en Macau, natuurlijk laat China ze niet aanduiden als ambassades, die mogen alleen in **machtig peking** -- het zijn *consulaten* ook al zijn ze groter dan de ambassade in Peking. Dit allemaal maakt Hongkong en Macau, zoals genoemd in de vorige video, de meest land-achtige landen die geen landen zijn. Dus waarom is het China? China zegt dat het zo is. Het heet 'Één China, Twee Systemen'-- hoewel snelle rekenaars in het publiek zullen zien dat het zou moeten zijn 'Éen China, *Drie* Systemen' En er zijn de speciale economische zones (waar kapitalisme de vrije hand heeft) wat het meer maakt: 'Één China, Vier Systemen' -- en als China haar zin kreeg misschien: 'Éen China, *Vijf* Systemen'.Il ne s'agit pas que de religion. Je pense
que les politiciens peuvent encourager des relations à somme non-nulle, vous voyez, les engagements économiques so
nt généralement meilleurs que les blocus et ainsi de suite, je crois, à cet égard. Et les politiciens peuvent être conscients, et doivent être conscients.
que quand les gens dans le monde entier les regardent, regardent leur nation, et
...[+++]réagissent à leurs propos selon qu'ils se trouvent dans une relation à somme non-nulle ou nulle avec une nation. comme, disons, l'Amérique, ou n'importe quelle autre nation, la psychologie humaine est telle qu'ils se servent de repères tel que: Est-ce qu'on se sent respecté? Parce que, vous savez, historiquement, si vous n’êtes pas respectés, vous n'allez probablement pas finir dans une situation à somme non-nulle, une relation mutuellement bénéfique avec les gens.
Het gaat niet alleen om religie. Politici
kunnen niet-nulsomrelaties helpen bevorderen. Economisch engagement is over het algemeen beter dan blokkades en ga zo maar door. Politici kunnen en moeten er zich van bewust zijn, dat wanneer mensen over de hele wereld naar hen kijken, naar hun land kijken, en hun signalen oppikken over de vraag of ze zich in een nulsom
- of een niet-nulsomrelatie met een natie als, laten we zeggen, Amerika, of enige andere nati
...[+++]e, bevinden, de menselijke psychologie zodanig is dat zij signalen gebruiken als: Hebben we het gevoel dat we worden gerespecteerd? Want weet je, historisch gezien, als je niet wordt gerespecteerd, ga je waarschijnlijk niet tot een niet-nulsom-, wederzijds winstgevende relatie met mensen komen. Au Bur
undi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches
...[+++]et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het ste
len van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We
...[+++]kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Je racontais à ces mômes, ces 120 mômes - ils étaient tous assis sur le sol du gymnase
de l'école - et je leur parlais de
s méduses, et comme elles sont gélatineuses, et comme vous ne pouvez pas les voir, surtout la nuit. Et elles ont ces tentacules longues de 10, 12, jusqu'à 15 mètres. Elles les enroulent autour de leu
rs proies. Et elles peuvent envoyer le poison dans le système nerveux. Et un petit gamin, à l'arrière, faisait comme ça. J'ai dit : « Quel est ton nom ? » «
...[+++]Henry ». « Henry, quelle est ta question ? » Il a dit : « Eh bien, je n'avais pas tellement une question, mais plutôt une suggestion. » Il a dit : « Vous savez, ces types qui croient vraiment à ce qu'ils croient, et qui portent des bombes ? » Et j'ai dit : « C'est drôle que tu voies cela comme une noble quête, mais oui, je les connais. » Il a dit : « C'est ça qu'il vous faut. Il vous faut comme un banc de poissons, qui nageraient comme ça devant vous. » (Rires) « Et quand les méduses arrivent, et qu'elles enroulent leurs tentacules autour des poissons, elles seront occupées avec eux, et vous ferez vite le tour. » J'ai dit : « Oh, c'est comme une armée suicide. » Il a dit : « C'est ça dont je parle. C'est ce qu'il vous faut. » J'aurais dû savoir qu'il faut toujours écouter les enfants de 8 ans. Mais j'ai commencé cette traversée avec un maillot de bain, normalement, sans blaguer, le voici, il vient des plongeurs de requins.
Ik vertelde deze 120 kinderen -- ze waren allemaal in de turnzaal -- ik vertelde hen over kwallen en hoe gelatineachtig ze zijn en
dat je ze 's nachts niet kan zien. Dat ze van die lange tentakels van 10 tot 15 meter hebben. Dat ze steken. Dat ze vergif in het zenuwstelsel kunnen sturen. Een klein kind op de achterste rij reageerde zo. Ik zei Hoe heet je? Henry. Henry, wat wil je weten? Hij zei: Ik heb niet ech
t een vraag, het is meer een suggestie. Hij zei: Ken je het soort mensen die echt geloven in wat ze geloven en daarom bommen d
...[+++]ragen? Ik zei: Het is vreemd dat je dit begrijpt als een soort nobel streefdoel, maar ja, ik ken zo'n mensen. Hij zei: Dat is wat je nodig hebt. Iets zoals een school vissen die zo voor je zouden zwemmen. (Gelach) Als de kwallen komen en ze hun tentakels wikkelen rond de vissen, gaan ze met hen bezig zijn, en kan je er gewoon rondzwemmen. Ik zei: O, als een zelfmoordleger. Hij zei: Dat is wat ik bedoel. Dat is wat je nodig hebt. Wist ik veel dat je zou moeten luisteren naar kinderen van acht jaar. Dus ik startte de zwemtocht in een badpak zoals normaal, en, serieus, dit is het; het kwam van de haaienduikers.Et ell
e se posent sur la fleur. Elle mettent leur langue, qui s'appel
le un proboscis, et elles boivent de l'eau sucrée. Maintenant elle boit un verre d'eau qui pour vous et moi est grand comme ça, elle va fair
e ça trois fois, et puis s'envoler. Et parfois elles apprennent à ne pas aller vers le bleu, mais à aller là où les autres abeilles vont. Donc e
lles se copient les unes ...[+++] les autres. Elles peuvent compter jusqu'à cinq. Elles peuvent reconnaître des visages.
En ze landen op de bloem. Ze steken hun tong er in, de proboscis zoals die heet, en ze drinken suikerwate
r. Nu drinkt ze een glas of water wat er voor ons ongeveer zo groot uit zou zien,
en dat doet ze drie keer, en daarna vliegt ze weg. S
oms leren ze ook om niet naar de blauwe bloemen te gaan, maar om dezelfde plek op te zoeken als de andere bijen. Dus ze doen elkaar na.
Ze kunnen tot vijf ...[+++]tellen. Ze kunnen gezichten herkennen.Donc les mères qui travaillent pour nous, elles viennent de communautés où elles travaillent. Elles sont embauchées. Elles sont payées comme des professionnelles au sein des équipes de soins médicaux, tout comme les docteurs et les infirmières. Et nous leur ouvrons des comptes en banque, et elles sont payées directement sur ces comptes, parce que leur argent est protégé ; les hommes ne peuvent pas le leur prendre.
De moeders die voor ons werken, komen uit de gemeenschappen waarin ze werken. Ze zijn ingehuurd. Ze worden betaald als professionele leden van de gezondheidszorgteams net als artsen en verpleegkundigen. We openen bankrekeningen voor hen en het geld wordt rechtstreeks gestort op die rekeningen, zodat hun geld beschermd is. De mannen kunnen er niet aan.
Nous ne pouvons pas continuer à voir ainsi la religion parce que cela n'affecte pas que moi, cela affecte ma fille et chacune de vos filles et les opportunités qu'elles ont, ce qu'elles peuvent porter, qui elles peuvent aimer et épouser, si elles ont accès à la santé génésique.
We kunnen niet langer zo naar religie blijven kijken, want het gaat niet alleen over mij, maar ook over mijn dochter en jullie dochters en de kansen die zij krijgen, hun kleding, wie ze mogen liefhebben en trouwen, of ze toegang krijgen tot reproductieve gezondheidszorg.
Lorsqu'on l'évoque au sein d'un débat, les gens le rejettent aussitôt sous prétexte qu'il n'est pas pertinent.
Ils rétorquent : « Dans « 1984 », il y avait des caméras dans les foyers, les gens étaient observés à chaque instant, rien à voir avec le régime de surveillance auquel nous sommes confrontés.» Ceci est en fait une grossière méprise des avertissements lancés par Orwell dans « 1984 ». Le danger qu'il pointait n'était pas un régime de surveillance qui contrôle tout le monde à tout instant, mais un état où les gens on
t conscience qu'ils peuvent être surv ...[+++]eillés à tout moment. Voici comment le narrateur d'Orwell, Winston Smith, décrit le système de surveillance auquel il est confronté : « Évidemment, il n'y avait aucun moyen de savoir si, à un moment donné, on était surveillé. » Il continue en disant : « Ils pouvaient nous mettre sur écoute quand ils le voulaient. On devait vivre, on vivait, l'habitude est devenue instinct, en admettant que tout son émis pouvait être entendu et, sauf dans l'obscurité, tout mouvement scruté. » Les religions abrahamiques prêchent, elles aussi, qu'il existe une autorité invisible et omnisciente qui, du fait de son omniscience, observe constamment ce que l'on fait, ce qui signifie que l'on n'a jamais de moment d'intimité : le moyen ultime d'imposer l'obéissance à leurs préceptes.
Als je het vermeldt in een debat over toezicht, wijst me
n het meteen af als niet-toepasselijk, want in '1984' stonden er monitors in de huizen van de mensen, ze stonden voortdurend onder toezicht, en dat heeft niets te maken met de toezichtsstaat die wij kennen. Dat is een fundamentele misvatting over de waarschuwingen van Orwell in '1984'. Die waarschuwing ging over een toezichtsstaat die niet iedereen altijd volgde, maar waarin mensen wisten dat ze altijd konden gevolgd worden. Dit is de beschrijving door Orwell's verteller, Winston Smith, van het toezichtssysteem in kwestie: Je kon natuurlijk niet weten of je op een bepaald moment bek
...[+++]eken werd. Hij gaat verder: Ze konden jouw systeem aanzetten naar eigen goeddunken. Je moest leven, en dat deed je, op basis van een gewoonte die een instinct werd, in de veronderstelling dat elk geluid dat je maakte, afgeluisterd werd en elk moment bekeken, behalve als het donker was. De Abrahamitische godsdiensten poneren op dezelfde manier dat er een onzichtbare, alziende overheid is die in haar alwetendheid altijd ziet wat je doet, waardoor je nooit een privé-moment hebt, wat de ultieme manier is om gehoorzaamheid af te dwingen. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
elles ne peuvent pas continuer leur relation ->
Date index: 2023-10-01