Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «elles de leur » (Français → Néerlandais) :
Je me demande si c'est vrai. Je ne crois pas, parce que cette sous-culture de gens utilise exactement les mêmes trucs que nous, les magiciens, exactement les mêmes, les mêmes méthodes physiques, les mêmes méthodes psychologiques. Et ils ont efficacement et profondément trompé des millions de personnes a
utour de la Terre à leur détriment. Ils trompent ces gens. Leur coûtent beaucoup d'argent. Leur causent de
s angoisses émotionnelles. Des milliards de dollars sont dépensés chaque année, tout autour du globe, chez ces charlatans. Mainten
...[+++]ant j'ai deux questions que j'aimerais poser à ces gens si j'avais l'occasion de le faire. Première question : je voudrais leur demander -- parce qu'ils les entendent avec leurs oreilles, Ils écoutent les esprits comme ça. Je vais leur demander d'appeler le fantôme de ma grand-mère parce que quand elle est morte, elle avait l'héritage familial et elle l'a caché quelque part. Nous ne savons pas où. Donc nous questionnons Granny : Ou est le trésor, Granny? Que dit Granny? Elle dit Je suis au Ciel, c'est merveilleux.
Ik vraag me af of dat waar is. Ik denk het niet, want deze subcultuur gebruikt exact de zelfde trucjes als wij goochelaars doen, exact dezelfde, dezelfde fysische methoden, dezelfde psychologische methoden. En ze hebben effectief en grondig miljoenen mensen over de hele wereld bedrogen in hun nadeel. Ze bedriegen deze mensen. En dat kost ze een hoop geld. Het kost ze een hoop emotionele pijn. Miljarden dollars worden uitgegeven elk jaar, over de hele wereld, aan deze charlatans. Nu heb ik twee vrag
en die ik graag wil stellen aan deze mensen mocht ik in de gelegenheid zijn. Eerste vraag: Als ik ze wil vragen contact te maken met -- omdat
...[+++]ze ze horen met hun oor. Zo luisteren ze naar geesten. Ik ga ze vragen om de geest van mijn grootmoeder op te roepen omdat ze, toen ze dood ging, het testament van de familie had, en ze heeft het ergens verstopt. Wij weten niet waar het is. Dus vragen we oma, Waar is het testament, oma? Wat zegt oma nu? Ze zegt, Ik ben in de hemel en het is geweldig.Derrière ces millions d'enfants qui grandissent dans des institutions, il y a souvent l'histoire de parents désespérés qui ont le sentiment d'
avoir épuisé toutes leurs possibilités, comme Natalia en Moldavie, qui n'avait assez d'argent que pour nourrir son nouveau-né. Elle a dû envoyer son fils aîné dans un orphelinat. Ou Desi, en Bulgarie, qui s'est occupée de ses 4 enfants à la maison jusqu'à la mort de son mari. Mais quand il a fallu qu'elle travaille à plein temps, sans aucune aide, elle a n'a pas eu d'autre choix que de se séparer de l'un de ses enfants, celui qui était handicapé, pour le placer en centre spécialisé. Ou ces nombreus
...[+++]es adolescentes qui, trop terrifiées de dire à leurs parents qu'elles sont enceintes, préfèrent laisser leur bébé à l'hôpital, ou de ces nouveaux parents, jeunes couples qui apprennent à la naissance de leur premier enfant que celui-ci souffre d'un handicap, et qui, au lieu d'être nourris de messages positifs sur le potentiel de leur enfant, sont souvent conseillés de cette manière par les médecins: Oubliez la, confiez la à une institution, rentrez à la maison, et faites-en un autre en bonne santé. Cet état des choses n'est ni nécessaire, ni inévitable.
Achter elk van die één miljoen kinderen in instellingen zit meestal een verhaal van ouders die wanhopig zijn en denken
dat ze geen opties meer hebben, zoals Natalia in Moldavië, die maar genoeg geld had om haar baby te voeden en haar oudere zoon dus naar een instelling moest sturen. Of Desi in Bulgarije, die thuis voor haar 4 kinderen zorgde tot haar echtgenoot stierf. Toen moest ze voltijds gaan werken. Bij gebrek aan steun zag ze geen andere oplossing dan een gehandicapt kind in een instelling plaatsen. Bij gebrek aan steun zag ze geen andere oplossing dan een gehandicapt kind in een instelling plaatsen. Of de ontelbare jonge meisjes d
...[+++]ie te bang zijn om hun ouders te vertellen dat ze zwanger zijn, en die hun baby's in een ziekenhuis achterlaten. Of de jonge ouders die pas vernamen dat hun eerste kind gehandicapt is en die, in plaats van positieve berichten over het potentieel van hun kind, van de dokters te horen krijgen: Vergeet haar, laat haar in de instelling, ga naar huis en maak een gezond kind. Deze toestand is niet nodig en niet onvermijdelijk.Quelle importance
cela a-t-il? dirent-elles, Une balle ne fait pas la distinction entre un musulman et un chrétien. Ce petit groupe de femmes décida de provoquer l'arrêt de la guerre. Et elles ch
oisirent d'utiliser leurs traditions pour exprimer leurs vues. Les femmes du Libéria portent généralement beaucoup de bijoux et des vêtements colorés. Mais non, pour leur protestation, elles s'habillèrent tout de blanc, sans maquillage. Comme le dit Layma, Nous portions le blanc pour indiquer que nous étions en faveur de la paix. Elles se tena
...[+++]ient debout le long de la route sur laquelle le convoi motorisé de Charles Taylor passait chaque jour. Elles y furent pendant des semaines, tout d'abord juste 10, puis 20, puis 50 puis des centaines de femmes habillées de blanc, chantant, dansant, disant qu'elles voulaient la paix.
'Wat maakt het uit? zeiden ze: Een kogel maakt geen onderscheid tussen een moslim en een christen. Deze kleine groep vrouwen was vastbesloten om een einde aan de oorlog te maken. Ze kozen er voor om hun tradities te gebruiken om een punt te maken. Liberiaanse vrouwen dragen meestal heel veel sieraden en kleurrijke kleding. Voor het protest gingen ze allemaal gekleed in het wit, zonder make-up. Zoals Layma zei: We droegen het wit als symbool voor de vrede. Ze stonden aan de kant van de weg waar Charles
Taylor zijn colonne elke dag voorbij kwam. Ze stonden daar weken aan een stuk. Eerst slechts met 10, daarna met 20, daarna met 50, vervolg
...[+++]ens honderden vrouwen in het wit, zingend, dansend, verklarend dat ze vrede wilden.Je racontais à ces mômes, ces 120 mômes - ils étaient tous assis sur le sol du gymnase
de l'école - et je leur parlais de
s méduses, et comme elles sont gélatineuses, et comme vous ne pouvez pas les voir, surtout la nuit. Et elles ont ces tentacules longues de 10, 12, jusqu'à 15 mètres. Elles les enroulent autour de leurs proies. Et elles peuvent envoyer le poison dans le système nerveux. Et un petit gamin, à l'arrière, faisait comme ça. J'ai dit : « Quel est ton nom ? » « Henry ». « Henry, quelle est ta question ? » Il a dit : « Eh bien, je n'avais pas tellement une question,
...[+++] mais plutôt une suggestion. » Il a dit : « Vous savez, ces types qui croient vraiment à ce qu'ils croient, et qui portent des bombes ? » Et j'ai dit : « C'est drôle que tu voies cela comme une noble quête, mais oui, je les connais. » Il a dit : « C'est ça qu'il vous faut. Il vous faut comme un banc de poissons, qui nageraient comme ça devant vous. » (Rires) « Et quand les méduses arrivent, et qu'elles enroulent leurs tentacules autour des poissons, elles seront occupées avec eux, et vous ferez vite le tour. » J'ai dit : « Oh, c'est comme une armée suicide. » Il a dit : « C'est ça dont je parle. C'est ce qu'il vous faut. » J'aurais dû savoir qu'il faut toujours écouter les enfants de 8 ans. Mais j'ai commencé cette traversée avec un maillot de bain, normalement, sans blaguer, le voici, il vient des plongeurs de requins.
Ik vertelde deze 120 kinderen -- ze waren allemaal in de turnzaal -- ik vertelde hen over kwallen en hoe gelatineachtig ze zijn en dat je ze 's nachts niet kan zien. Dat ze van die lange tentakels van 10 tot 15 meter hebben. Dat ze steken. Dat ze vergif in het zenuwstelsel kunnen sturen. Een klein kind op de achterste rij reageerde zo. Ik zei Hoe heet je? Henry. Henry, wat wil je weten? Hij zei: Ik heb niet ech
t een vraag, het is meer een suggestie. Hij zei: Ken je het soort mensen die echt geloven in wat ze geloven en daarom bommen dragen? Ik zei: Het is vreemd dat je dit begrijpt als een soort nobel streefdoel, maar ja, ik ken zo'n men
...[+++]sen. Hij zei: Dat is wat je nodig hebt. Iets zoals een school vissen die zo voor je zouden zwemmen. (Gelach) Als de kwallen komen en ze hun tentakels wikkelen rond de vissen, gaan ze met hen bezig zijn, en kan je er gewoon rondzwemmen. Ik zei: O, als een zelfmoordleger. Hij zei: Dat is wat ik bedoel. Dat is wat je nodig hebt. Wist ik veel dat je zou moeten luisteren naar kinderen van acht jaar. Dus ik startte de zwemtocht in een badpak zoals normaal, en, serieus, dit is het; het kwam van de haaienduikers.Donc les mères qui travaillent pour nous, elles viennent de communautés où elles travaillent. Elles sont embauchées. Elles sont payées comme des professionnelles au sein des équipes de soins médicaux, tout comme les docteurs et les infirmières. Et nous leur ouvrons des comptes en banque, et elles sont payées directement sur ces comptes, parce que leur argent est protégé ; les hommes ne peuvent pas le leur prendre.
De moeders die voor ons werken, komen uit de gemeenschappen waarin ze werken. Ze zijn ingehuurd. Ze worden betaald als professionele leden van de gezondheidszorgteams net als artsen en verpleegkundigen. We openen bankrekeningen voor hen en het geld wordt rechtstreeks gestort op die rekeningen, zodat hun geld beschermd is. De mannen kunnen er niet aan.
Elle laisse leurs enfants paralysés, et elle entraîne leurs familles plus profondément dans la pauvreté, parce qu'elles cherchent désespérément et dépensent désespérément le peu d'économies qu'elles ont en essayant, en vain, de trouver un remède pour leurs enfants.
Het laat hun kinderen verlamd achter en het sleept hun gezinnen dieper in de armoede. Ze gaan wanhopig op zoek en geven het beetje spaargeld dat ze hebben tevergeefs uit om een remedie voor hun kinderen te vinden.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en
zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et j'ai dit, Allez la lire.
Et ils disent, Oh, celle-là n'était pas si géniale. Et puis nous sommes passés à une autre elle n'avait pas de super visuels, mais elle avait des super informations -- et nous avons passé une heure à parler du processus d'apprentissage, parce que la question n'était pas si oui ou non c'était parfait, ou si oui ou non c'était ce que je pouvais
créer; c'était de leur demander de créer par eux-mêmes. Et ça leur a permis d'échouer, de réfléchir, et d'apprendre. Et quand on renouvelle l'activité dans ma classe
...[+++]cette année, ils feront mieux cette fois. Parce que dans l'apprentissage doit être inclus une dose d'échec, parce que l'échec est éducatif en lui-même. Il y a un million d'images que je pourrais montrer ici, et j'ai dû choisir soigneusement -- celle-ci est une de mes préférées -- d'étudiants en train d'apprendre, de ce à quoi ça ressemble d'apprendre dans un paysage où nous laissons de côté l'idée que les enfants doivent venir à l'école pour obtenir les informations, mais au lieu de ça, demandez-leur ce qu'ils peuvent en faire. Posez-leur des questions vraiment intéressantes. Ils ne vous décevront pas. Demandez-leur d'aller sur place, de voir des choses par eux-mêmes, de vivre vraiment l'apprentissage, de jouer, de poser des questions,
En ik zei: Ga het lezen. En ze zeiden: Oh, dat was niet zo fantastisch. Toen gingen we naar een volgende -- er zaten geen visuele vondsten in, maar wel heel goede informatie -- en we praatt
en een uur over het leerproces, want het ging er niet om of het perfect was, of het was wat ik kon maken, ik had hun gevraagd om zelf iets te maken. Ze kregen de kans te falen, te verwerken, te leren. Als we dit jaar in mijn klas nog zo
'n rondje doen, dan zullen ze het deze keer beter doen. Want leren moet een zekere mate van falen inhouden, want va
...[+++]n falen leer je door het proces. Er zijn een miljoen beelden die ik hier zou kunnen laten verschijnen, ik moest zorgvuldig kiezen -- dit is één van mijn favoriete -- van studenten die leren, van hoe leren eruit kan zien, in een landschap waar we de idee laten varen dat kinderen naar school moeten komen om informatie te krijgen, en we hun veeleer vragen wat ze ermee kunnen doen. Stel hun echt interessante vragen. Ze zullen je niet teleurstellen. Vraag hun om naar plekken te gaan, om zelf dingen te zien, om het leren te ervaren, om te spelen, te onderzoeken.Et quand elles partaient prendre de l'eau, parce que, comme je le disais plus tôt, seules les femmes portent l'eau, elles emmenaient aussi leurs enfants, leurs filles, prendre de l'eau, ou, elles leur demandaient de rester à la maison pour s'occuper de la famille.
En wanneer ze water vervoerden -- zoals ik eerder al zei, doen alleen de vrouwen dit -- namen ze voorheen altijd hun kinderen mee, hun dochters, om ook water te dragen, of lieten hen anders thuisblijven om op hun broers en zussen te letten.
Elles s'inquiètent de s'assurer un approvisionnement adéquat d'eau, elles essayent d'être vraiment efficientes dans leur utilisation de l'eau, et elles s'inquiètent de comment leur utilisation d'eau affecte l'image de leur marque.
Ze willen graag hun watertoevoer veiligstellen, ze proberen hun water heel efficiënt te gebruiken, en ze zijn bezorgd dat hun watergebruik invloed heeft op het imago van hun merk,
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
elles de leur ->
Date index: 2021-02-25