Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "elle se penchait pour nous exhorter " (Frans → Nederlands) :
(Rires) Vous savez, C'est ce qu'on appelle une incitation (Rires) Vous - maintenant vous dites, eh bien, nous allons voir si je peux mettre la main sur du chlorate de potassium et du sucre, du perchlorate et du sucre, et chauffer le mélange, il serait intéressant de voir ce qu'ils ne veulent pas que je fasse, et ce qu'il va - et comment ça va fonctionner. Et nous n'avions pas - ma mère regardait la cour arrière depuis une fenêtre à l'étage, où elle repassait ou quelque chose comme ça. Et d'habitude elle surveillait du coin de l'oeil, et s'il y avait des bouffé
es de fumée dehors, elle se penchait pour nous exhorter de ne pas nous faire ex
...[+++]ploser les yeux. Elle était comme ça -- Vous savez, c'était la pire chose qui pouvait nous arriver. C'est pourquoi je pensais, du moment que je ne me fais pas exploser les yeux ... Je me fiche peut-être qu'il soit interdit de chauffer cette solution. je vais le faire avec prudence, mais je vais le faire. C'est comme tout ce qui est interdit: vous le faites derrière le garage. (Rires) Donc, je suis allé à la pharmacie et j'ai essayé d'acheter du perchlorate de potassium et ce n'était pas déraisonnable pour un enfant à l'époque d'entrer dans un drugstore et d'acheter des produits chimiques.
(Gelach) Je weet wel, dat is wat je een tip noemt. (Gelach) Dan wil je natuurlijk in het bezit komen van wat kalium
chloraat en suiker, perchloraat en suiker, en het verwarmen. Het zou interessant zijn om te zien wat het was dat ze niet wilden dat ik deed, en hoe ging het werken. Maar m
ijn moeder hield de achtertuin vanuit een bovenraam in de gaten. Ze stond daar te strijken of zoiets. Ze hield ons meestal in de gaten en als er wat rookwolkjes waren te zien, riep ze dat we onze ogen er niet moesten uitblazen. Dat was haar manier - dat
...[+++]was zowat het ergste dat ons kon overkomen. Daarom dacht ik, zolang ik mijn ogen er niet uitblaas ... hoef ik me geen zorgen te maken dat het verboden is deze oplossing te verwarmen. Ik ga het voorzichtig doen maar ik zal het doen. Het was net zoals met alles wat verboden was: je deed het achter de garage. (Gelach) Dus ging ik naar de drogist en ik probeerde wat kaliumperchloraat kopen. Het was toen niet ongewoon voor een kind om bij een drogist binnen te lopen en wat chemicaliën te kopen.Je me souviens de ses cheveux épais et raides qui tombaient en cascade quand elle se penchait pour me prendre dans ses bras. Elle avait l'accent doux du Sud de la Thaïlande. Je m'accrochais à elle, même quand elle devait juste aller aux toilettes, ou manger.
Ik herinner me het dikke, stijle haar en hoe het als een gordijn om me heen hing als ze vooroverboog om me op te pakken, haar zachte, Zuid-Thaise accent, hoe ik me aan haar vastklampte, zelfs als ze alleen maar even naar het toilet wilde gaan.
Dans cette courte présentation humoristique à TEDYouth, Erin McKean, lexicographe, en
courage — ou plutôt exhorte — son public à inventer de nouveaux mots, quand les préexistants ne suffise
nt pas tout à fait. Elle présente 6 manières de créer des mots en anglais — de la composition à la co
nversion lexicale — pour faire de la langue un meilleur moyen d'exprime
r nos idées et pour nous ...[+++] permettre de mieux nous comprendre les uns les autres.
In deze leuke, korte TEDYouth-talk moedigt Erin McKean haar publiek aan - als een cheerleader - om nieuwe woorden te maken als de bestaande niet voldoen. Ze somt 6 manieren op om nieuwe Engelse woorden te maken, van samenstellen tot 'verging' ('verwerkwoording'), om de taal beter in staat te stellen om uit te drukken wat we bedoelen, en om meer manieren op te leveren waarop we elkaar kunnen begrijpen.
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse d
e la vie, si jamais elle devait se produire, ne
sera pas la découverte sensationn
elle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première dé
claration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoire
...[+++]s, cela n'aura probablement aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières lueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste
verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheorie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vorm
en die ove ...[+++]r slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était
un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le dir
...[+++]ecteur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakt
e haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet h
aar vrijlaten. Een r ...[+++]echter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...« L'espèce la plus noble et la plus menacée de la forêt amazonienne n'est pas le jaguar ni la harpie féroce », dit Mark Plotkin. « Ce sont les tribus isolées et sans contact avec l'extérieur. » Dans une conversation dynamique et solennell
e, l'ethnobotaniste nous amène dans le monde des tribus indigènes de la forêt amazonienne et des incroyable plantes médicinales que le
s chamans utilisent pour soigner. Il décrit les défis et les périls qui les menacent — ainsi que leu
r sagesse — et nous exhorte ...[+++] à protéger cette mine de savoir irremplaçable.
De grootste en meest bedreigde soort in het Amazoneregenwoud is niet de jaguar of de harpij, zegt Mark Plotkin. Het zijn de geïsoleerde volkeren die geen contact hebben met de buitenwereld. In een krachtige en ontnuchterende talk brengt de etnobotanist ons in de wereld van de inheemse volkeren in de Amazone en de ongelooflijke geneeskrachtige planten die sjamaans gebruiken voor genezing. Hij schetst een beeld van de uitdagingen en gevaren die hen — en hun wijsheid — bedreigen en verzoekt ons dringend deze onvervangbare bewaarplaats van kennis te beschermen.
Mais qu'est-ce que j'entends par déclencher nos réflexes sociaux ? Et bien, l'une des choses que j'ai app
rises c'est que, si nous concevons ces robots pour communiquer avec nous en utilisant le même langag
e corporel, la même sorte de signaux non verbaux que les gens emploient -- comme Nexi, notre robot humanoïde le fait ici -- ce que nous découvrons, c'est que les gens réagissent aux robots d'une faç
on très similaire à ...[+++]celle avec laquelle ils réagissent aux gens. Les gens emploient ces signaux pour déterminer certaines choses comme : cette personne est-elle convaincante ? Est-elle aimable ? Est-elle attrayante ? Peut-on lui faire confiance ? Il s'avère que c'est la même chose pour les robots. Il s'avère maintenant que les robots deviennent un nouvel outil scientifique vraiment intéressant pour comprendre le comportement humain. Pour répondre à des questions comme : comment se fait-il qu'à partir d'une brève rencontre, nous puissions évaluer à quel point nous pouvons nous fier à une autre personne ?
Maar wat bedoel ik als ik zeg 'sociaal op ons inspelen'? Eén van de dingen die we geleerd hebben, is dit: als we robots ontwerpen om met ons te communiceren met dezelfde lichaamstaal, en dezelfde soort non-verbale reacties die mensen gebruiken -- zoals Nexi, onze humanistiche robot hier doet -- dan zien we mensen vaak reageren op robots zoals ze op mensen reageren. Mensen gebruiken deze indicaties om te bepalen hoe overtuigend iemand is, hoe leuk, hoe sympathiek, en hoe betrouwbaar. Het blijkt
dat hetzelfde geldt voor robots. Het blijkt nu dat robots een heel interessant wetenschappelijk werktuig zijn om menselijk gedrag te begrijpen. Om
...[+++] vragen te beantwoorden zoals: hoe komt het dat we, door een korte ontmoeting, kunnen inschatten hoe betrouwbaar de andere persoon is?Pourquoi nous arrêtons-nous de jouer et de créer ? Avec charme et humour, le célèbre auteur coréen Young-ha Kim invoque les plus grands artistes du monde pour vous exhorter à libérer l'enfant qui est en vous — l'artiste qui voulait jouer à jamais. (Filmé à TEDxSeoul.)
Waarom stoppen we met spelen en creatief zijn? Met charme en humor en met de hulp van de grootste kunstenaars spoort de beroemde Koreaanse auteur Young-ha Kim je aan om je innerlijk kind vrij te laten — de kunstenaar die je altijd wilde zijn. Gefilmd op TEDxSeoul.
J'aimerais vous faire entend
re quelques voix de petites filles tirées des deux ans et demi de recherches effectuées - en fait certaines voix sont plus récentes. Et ces voix seront accompagnées
de photographies qu'elles ont prises pour nous de leurs vies, des choses qu'elles valorisent et auxquelles elles tiennent. Ce sont des photos que les filles elles-mêmes n'ont jamais
vues, mais qu'elles nous ont donné, C'est le ...[+++] genre de chose que ces critiques ne connaissent pas et n'écoutent pas et c'est le genre de recherches que je vous recommande, si vous voulez faire du travail humaniste. Vidéo : Fille 1 : Ouais, mon personnage est habituellement un garçon manqué le sien est plutôt un garçon. Fille 2 : Ah, ouais. Fille 1 : Nous avons - au tout début du jeu nous faisons toujours ça - nous avons un morceau de papier, nous écrivons notre nom, notre âge, si on est riche, très riche, pas riche, pauvre, moyen, fortuné, petit copain, chien, animaux - quoi d'autre - soeurs, frères et tout ça.
Ik laat jullie graag een paar stemmen van meisjes
horen uit de 2,5 jaar onderzoek die we deden -- sommige stemmen zijn recenter. Bij deze stemmen zal je foto's zien die ze voor ons namen van hun leven, van de dingen die ze waarderen en graag hebben. De meisjes zelf hebben deze foto's nooit gezien, maar ze gaven ze ons. Dit soort dingen kennen de critici niet, ze luisteren er niet naar. Dit is het soort research dat ik jullie aanbeveel, als je humanistisch werk wil doen. Video: Meisje 1: Ja, mijn personage is meestal een tomboy. Dat van haar valt meer op jongens. Meisje 2: Ja.
...[+++] Meisje 1: In het begin van het spel doen we altijd dit. We hebben elk een blad papier. We schrijven onze naam, leeftijd, zijn we rijk, heel rijk, niet rijk, arm, gemiddeld, vermogend, vriendjes, honden, huisdieren -- wat nog -- zussen, broers enzovoort. Et je vous exhorte à y participer parce que c'est vital, pas seulement pour nous, mais pour le futur de nos enfants.
En ik dring er bij jullie op aan om hierin betrokken te raken omdat het vitaal is, niet alleen voor onszelf, maar voor de toekomst van onze kinderen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
elle se penchait pour nous exhorter ->
Date index: 2025-03-28