Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "elle passe ensuite aux métiers " (Frans → Nederlands) :
Elle passe ensuite aux métiers manuels qualifiés au milieu, puis les non manuels juniors , pour monter jusqu'aux professions libérales - médecins, avocats, directeurs des grandes entreprises.
Het gaat door naar de geschoolde beroepen in het midden, dan de junior niet-handarbeider, gaat dan omhoog voor de professionele beroepen - artsen, advocaten, directeuren van grotere bedrijven.
C’est exactement
comme ça que ça se passe. » Ensuite pendant qu’on
rentre à la maison, elle regarde dehors, et elle dit, « Maman, qu’est
ce qui se passe si deux personnes se sont juste rencontrées dans la rue, un homme et une femme, et ils commencent à le faire. Ca peut arriver ? » Et je lui dis, « Oh non. Les humains sont très pud
iques. Oh non. » Et ensuite, « Et qu’ ...[+++]est ce qui se passe à une fête. Et il y a toute un groupe de filles et un groupe de garçons. Et ils commencent à le faire, Maman ?
Zo gaat dat. Tijdens het naar huis rijden, kijkt ze naar buiten en gaat: Wat als twee mensen elkaar op straat ontmoeten, een man en een vrouw. Kan het dan plots gebeuren? Oh nee, mensen zijn erg op hun privacy gesteld. Oh nee. En op een feest met een heleboel meisjes en jongens, en een boel mannen en vrouwen, en zij gaan het plots doen?
Mais ce n'est pas
tout à fait juste. Elles opéraient avec des contraintes sociales plutôt que des contraintes contractuelles. Ce qui est capital, c'est que les contraintes sociales ont créé une culture plus généreuse que ce qu'ont fait les contraintes contractuelles. Donc, Gneezy et Rustichini mènent cette expérience pendant une douzaine de semaines - maintiennent l'amende pendant une douzaine de semaines
- et ils déclarent ensuite, OK, c'est terminé. Tout s'es
t bien passé. Il se passe ...[+++] ensuite quelque chose de très intéressant. Rien ne change.
Maar dat klopt niet. Ze functioneerden met sociale beperkingen eerder dan contractuele. Wat belangrijk is: de sociale beperkingen leidden tot een cultuur die genereuzer was dan de contractuele beperkingen. Gneezy en Rustichini deden dit experiment 12 weken lang - de boete liep gedurende twaalf weken - en toen zeiden ze: OK, dat was het. Afgelopen met de boete. Toen gebeurde er iets interessants. Er veranderde niets.
Lorsq
ue des centaines de milliers de Tweets sont envoyés chaque seconde, une chance sur un million - dont
ceux qui pourraient nuire à de
s utilisateurs - se passe environ 500 fois par jour. Pour Del Harvey, qui dirige l'équipe « Confiance et sécurité » de Twitter, ces probabilités ne so
nt pas rassurantes. Elle passe donc ses jour ...[+++]nées à réfléchir sur la façon d'en éviter, tout en donnant la parole aux personnes à travers le monde. Avec un humour pince-sans-rire, elle montre sa façon de garder 240 millions d'utilisateurs en sécurité.
Als honderdduizenden Tweets per seconde worden verstuurd, komt een geval van 1 op een miljoen — bijvoorbeeld een onwaarschijnlijk klinkend scenario dat gebruikers kan schaden — 500 keer per dag voor. Voor Del Harvey, hoofd van het beveiligingsteam bij Twitter, betekent dit werk aan de winkel. De veiligheidsexpert vraagt zich dagelijks af hoe doemscenario's kunnen worden voorkomen, terwijl mensen wereldwijd zich onbelemmerd kunnen uiten. Met een dosis droge humor beschrijft ze haar taak als hoeder van 240 miljoen gebruikers.
Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit
: « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était a
ccusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avai
...[+++]t pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoo
n. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebb
...[+++]en geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...On commence à un endroit de la librairie, clairement identifié comme « livre d'images », ensuite on passe aux « premières lectures », ensuite on passe aux « jeunes lecteurs » et « lecteurs juniors » et « livres de vampires pour jeunes adultes » et ensuite on finit au rayon « adulte » Tout est sur cette ligne, en quelque sorte on vous pousse le long de cette ligne.
Je begint in een afdeling van de boekenwinkel, die netjes is ingedeeld als 'prentenboeken', dan ga je verder met 'beginnende lezers', dan ga je verder met 'jongere lezers' en 'juniorlezers' en 'vampierboeken voor jongvolwassenen' en dan beland je in 'volwassen'. Het zit allemaal op die lijn en je wordt er doorheen geduwd.
(Rires) Torture, très amusant. Wow, vous êtes super. On a posé ces petits carreaux au s
ol. Ensuite je suis passé par eBay Et j’ai acheté 150 livres de Lego – (Rires) Ce qui est complètement fou. Ma fille – le jour où on a reçu tout ceci, je la mettais au lit -- Et j’ai dit : « Chérie, tu
es mon trésor. » Et elle m'a dit, « Non, le Lego est le t
résor. » (Rires) Et ensuite elle dit, « Papa, on est riche en Lego » Et moi, « Bien. Je c
...[+++]rois bien qu’on l’est. » Et ensuite, une fois que vous avez fait ça vous vous dites, « Mon Dieu, où est ce que je vais mettre tout ça? » Vous allez donc au Container Store [magazin specialisé en materiel de rangement] Et vous depensez des tonnes d’argent. Et vous commencez cet incroyable processus de classement qui ne finit jamais -- c’est complètement fou. Peu importe. Ensuite vous realisez qu’il existe des congrès. Et vous allez à un de ces congrès, et un mec a construit le Titanic. Et vous êtes genre, « Oh mon Dieu ! Il a dû venir en camion, une semi-remorque, dans ce genre-là. » Et quelqu’un a fait la Smith Tower de Seattle. Merveilleux. Et il y a un gars qui vend ces armes accessoires pour Lego, Parce que Lego – les Danois -- ils ne sont pas dans les armes. Mais les Américains ? On va faire des armes pour Lego, pas de problème.
(Gelach) Martelen
, erg grappig. Wow, jullie zijn geweldig. En we legden er van die kleine vloertegels in. En ik ging naar eBay en kocht 67 kilo aan Lego -- (Gelach) wat belachelijk is. Mijn dochter -- de dag dat we het kregen, stopte ik haar in bed en ik zei, Liefje, jij bent mijn schat. En ze zei, Nee, de Lego is de schat. (Gelach) En toen zei ze, Papa, we zijn Lego-rijk. En ik zei van Ja. Dat denk ik ook. Dus als je eenmaal op dat punt bent denk je van, Oh shit. Waar ga ik dit allemaal laten? Dus je gaat naar The Container Store en je geeft een enorm bedrag uit. En dan begint dit gestoorde sorteerproces dat nooit -- het is gewoon gek.
...[+++]Hoe dan ook. Dan realiseer je je dat er van die beurzen zijn. En je gaat naar een van die beurzen, en iemand heeft de Titanic gebouwd. En je denkt, Oh, shit! Hij moet met een vrachtwagen gekomen zijn, een grote vrachtwagen, om dit ding mee te nemen. En dit is gebouwd -- dit is de Smith Tower in Seattle. Erg mooi. En iemand die verkoopt deze losse wapens voor Lego, omdat Lego -- de Denen -- nee, die hebben het niet op wapens. Maar de Amerikanen? Oh, laten wij maar Lego-wapens maken, geen probleem.(Musique) (Applaudissements) Je me calme. Je retourne dans mon corps maintenant. En général quand je joue, la pr
emière chose qui se passe c'est, les gens qui c
rient, qu'est ce qu'elle fait? Vous savez, je joue à ces concerts de rock, vous savez, être sur la scène, être complètement immobile, vous savez, simplement jouer. Vous savez, comme, qu'est ce qu'elle fait? Qu'est ce qu'elle f
ait? Vous savez. Et ensuite je serais, un genre, d
...[+++]e, comme, -- (wow !) -- vous savez, et ensuite, comme ... (Rires) Et c'est, je suis sur que vous être en train d'essayer de comprendre, bon, comment est-ce que ce truc fonctionne? Bon, ce que je fais c'est -- oh! -- contrôler la hauteur avec ma main gauche.
(Muziek) (Applaus) Dank je. Poeh, ik sta hier: Kalmeer, kalmeer... Terug in m'n lichaam. (Gelach) Meestal als ik optreed, is het eerste wat gebeurt dat mensen roepen: Wat is ze aan het doen? Ik speel op rockshows en sta dan doodstil op het podium, terwijl zij vragen: Wat doet ze? Wat doet ze?! Dan doe ik -- (Vvvwow!) -- en zij: Whoa! (Gelach) Ik denk dat je je afvraagt hoe dit ding werkt. Nou, ik bepaal de toonhoogte met mijn linkerhand.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent qu
e ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn do
nker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...et avons enseigné aux étudiants comment utiliser une chambre noire. Nous leur avons remis des appareils photo, ils ont fait le tour du campus et pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dortoir, leur chien et autres souvenirs qu'ils v
oulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et i
ls ont choisi leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et
on leur d ...[+++]emande: « Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenka
mer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's
de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen di
...[+++]e veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje weggeven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
elle passe ensuite aux métiers ->
Date index: 2021-04-11