Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "elle ne peut pas voyager très " (Frans → Nederlands) :
Elle ne peut pas voyager très loin.
Het kan niet zo ver reizen.
C
onnais-tu Britney Spears ? » « Quoi ? Non. Pourquoi ? » « Parce que j'ai vraiment envie d'enseigner à Britney Spears comment mémoriser l'ordre d'un paquet de cartes à jouer mélangées sur la télévision nationale Américaine. Ça prouvera au mond
e que n'importe qui peut le faire. » (Rires) J'ai répondu, « Je ne suis pas Britney Spears, mais tu peux peut-être me l'apprendre à moi. Je veux dire, il faut bien commencer quelque part, non ? » Et c
e fut le début d'un voyage très ...[+++] étrange pour moi.
Ken jij toevallig Britney Spears? Ik: Wat? Nee. Waarom? Omdat ik Britney Spears wil leren hoe ze een geschud spel kaarten kan onthouden, op televisie, voor de hele Verenigde Staten. Daarmee is wel bewezen dat echt ieder mens dit kan. (Gelach) Ik zei: Tja, ik ben Britney Spears niet, maar misschien zou je het aan mij kunnen leren. Ik bedoel, je moet toch ergens beginnen? En dat was het begin van een bijzonder vreemde reis voor mij.
Quelle est la couleur que la flèche du haut indique ? Marron. Merci. Celle du bas ? Jaune. En fait, elles sont identiques. Est-ce que quelqu'un peut voir qu'elles sont identiques ? C'est très, très difficile. Je peux couvrir le reste du cube et dans ce cas vous pouvez voir qu'elles sont identiques.
Naar welke kleur ziet u de bovenste pijl wijzen? Bruin. Dank u. De onderste? Geel. Blijkt dat ze identiek zijn. Kan iemand ze als identiek zien? Heel, heel moeilijk. Ik kan de rest van de kubus bedekken. En als ik de rest van de kubus bedek kunt u zien dat ze identiek zijn.
Il n'y a pas d
e lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout c
e que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent qu
e ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et
...[+++], bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En z
e hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de scha
duwdingen en worden trots op hun wijsheid. Da ...[+++]n op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Je
pense que ça serait très inhabituel pour n'importe qui ici, d'envier la Reine d'
Angleterre. Même si elle est beaucoup plus riche que n'importe qui d'entre vous. Qu'elle a une très grande maison. La raison pour laquelle nous ne l'envions pas c'est parce que elle est trop bizarre. Simplement
trop bizarre. On ne peut pas s'identifier à elle. Elle parle d'une drôle de façon. Elle vient d'un
...[+++]endroit bizarre. On ne peut donc pas s'identifier à elle. Et quand on ne peut pas s'identifier à quelqu'un, on ne l'envie pas.
Het zou heel ongebruikelijk zijn als iemand hier, of een van onze kijkers, jaloers zou zijn op de koningin. Ook al is ze veel rijker dan u, en heeft ze een heel groot huis. We zijn niet jaloers op haar omdat ze te ongewoon is. Ze is gewoon te vreemd. We begrijpen haar niet. Ze praat gek. Ze is raar. Dus we snappen haar niet. En als je iemand niet snapt, voel je ook geen afgunst.
Voici le bateau. J'ai pas passé beaucoup de temp
s dessus comme vous voyez. Donc en gros pour résumer, j'ai attra
pé ces familles, et elle me dit : Maman, tu as oublié
le bébé rose, et le papa bleu, et tu as oublié tout ça. Et elle dit : Ils veulent y aller . Et j'ai répondu : Non, chéri, ils ne veulent pas. C'est le Passage du Milieu. Personne ne veut aller par le Passage du Milieu. Donc elle m'a lancé un regard que seule une fille de d
éveloppeus ...[+++]e de jeux peut lancer à sa mère, et pendant qu'on traverse l'océan, en suivant ces règles, elle réalise que les vagues sont très hautes et elle me dit : On va pas y arriver. Et elle réalise aussi qu'on a pas assez de nourriture, et elle me demande quoi faire, et je réponds : On peut soit.. Rappelez-vous qu'elle a sept ans... On peut mettre des gens dans l'eau ou espérer que personne ne tombe malade et qu'on arrive de l'autre côté. Et elle... le regard qu'elle avait quand elle est venue et elle a dit... c'était après un mois avoir étudié l'histoire des noirs à l'école.
Dit was de boot
. Hij was duidelijk snel gemaakt. (Gelach) Het komt
hierop neer: ik nam enkele families en ze zei: Maar mama, je vergeet de roz
e baby en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. en de blauwe papa en je vergeet dit en dat. Zij willen ook mee. Ik zei: Nee schat, ze willen niet mee. Dit is de Middenpassage. Niemand wil de Middenpassage nemen. Dus ze gaf me een blik die enkel de dochter van een gamedesigner een moeder ka
...[+++]n geven. Terwijl we de oceaan oversteken en de regels volgen, beseft ze dat het er hevig aan toe gaat, en ze zegt: We halen het niet! Ze beseft dat we niet genoeg eten hebben, dus ze vraagt wat ze moet doen. Ik zeg: - ze is zeven, weet je nog - Ofwel zetten we een paar mensen overboord, ofwel hopen we dat ze niet ziek worden en halen we de overkant. Die blik op haar gezicht, toen ze zei -- na een maand, dit is Maand van de Zwarte Geschiedenis --Je présume, en fait, qu'une question qui revient toujours est, « Que faisiez-vous, exactement ? » En d'autres termes, les gens viendront vous trouver et diront, « Oh, j'ai fait ce projet. J'ai fait, ci, j'ai fait ça, et ça encore. » et vous vous dites
, « Bon, très bien, mais que faisiez-vous exactement ? » parce que beaucoup de choses sont des effo
rts d'équipe, et ça peut être très vague. Vous savez, j'ai demandé à quelqu'un, « Qu'avez-vous fait dans cette analyse du monde en 3D ? » parce que ça comprenait de nomb
...[+++]reuses parties. Et ensuite, je demanderais « Vous faisiez quoi, exactement ? » Et la réponse clarifie grandement quelles sont ses compétences. Ça aurait pu être n'importe quoi, dans le système qu'elle avait fait, et ensuite quand je sais exactement ce qu'elle faisait, alors j'en ai un meilleur aperçu. Aussi, à partir de l'entrevue, et de la manière dont elle répond à la question, on écoute, on ne demande peut-être pas précisément, mais on écoute pour entendre une passion et un intérêt pour ce qu'elle fait.
Eén steeds terugkerende vraag is: Wat was jouw rol precies? Mensen komen op je af en zeggen: Ik ben bezig met een project. Ik heb dit en dat gedaan,
en dan zeg je: Oké, leuk, maar wat was jouw rol precies? Want het gaat om teamwerk en het kan dus vaag zijn. Ik vroeg iemand: Wat was jouw rol bij deze globale
3D-analyse? Die had vele onderdelen. En dan vroeg ik: Wat was jouw rol precies? Het antwoord is erg verhelderend voor wat ze kunnen. Het had om het even wat kunnen zijn in het systeem, wat zij deed, en zodra ik weet wat zij deed, h
...[+++]eb ik daar een beter zicht op. heb ik daar een beter zicht op. In het interview en de manier waarop ze de vraag beantwoorden, ga je ook op zoek naar, zonder er echt naar te vragen, naar de passie zonder er echt naar te vragen, naar de passie en belangstelling voor wat ze doen.Il y a un animal qui ne semble pas vieillir, c'est le homar
d. Il devient juste plus grand au cours du temps. Il ne devient pas plus faible et s'est chromosomes ne changent pas. Il a de long télomères qui ne se raccourcissent pas, donc il meurt uniquement quand il est mangé par quelque chose d'autre, comme nous. Alors, comment pourrait-on être un peu plus comme un homard? Certaines
personnes diraient peut être Je veux des longs télomères pour vivre plus longtemps . Est-ce que ça aiderait? Je veux dire, est-ce que ça nous garderait plus
...[+++] jeune?. - C'est controversé, car vous savez, avec le cancer nous avons un exemple parfait de télomérase active et ça devient une situation de croissance non contrôlée. - Les télomères et les télomérases sont une lame à double tranchant. Les cellules cancéreuses ont de très long télomères, elle peuvent se diviser indéfiniment et c'est justement le problème avec le cancer. Il divise des cellules sans arrêt et qui ne vont pas mourir. Donc, en un sens, le cancer c'est les cellules immortelles qui vivent en nous. Donc peut être que nous avons développé le processus de vieillissement. Peut être que nos télomères raccourcissent pour une très bonne raison... Car autrement elle pourrait devenir cancéreuses. - Une de ces théories est que les cellules se divisent un nombre fini de fois parce que ça les empêche d'accumuler des erreurs qui pourraient devenir nuisibles.
—er is een dier dat niet ouder lijkt te worden, dat is een kreeft. Het wordt alleen maar groter over tijd. Het wordt niet zwakker en zijn chromosomen veranderen niet. Het heeft lange telomeren die niet korter worden. Het sterft alleen maar als het word opgegeten door iets anders, zoals wij. Dus hoe kunnen wij meer als een kreeft zijn? Sommige mensen willen dat h
un telomeraseniveau hoger zou zijn. Zou dat helpen? Ik bedoel wou dat ons jonger houden? —Ik b
edoel de balans, je weet ...[+++] wel, bij kanker heb je een perfect voorbeeld van actieve telomerase en veroorzaakt een ongelijkmatige groei. —Dit is het tweesnijdend zwaard van telomeren en telomerase. Kankercellen hebben hele lange telomeren en kunnen oneindig delen, dat is het probleem met kanker. Kanker deelt cellen en ze willen niet dood. Dus op een bepaalde manier is kanker een onsterfelijke cel die in ons leeft. Misschien hebben we het verouderings proces ontwikkeld. Misschien hebben we telomeren die krimpen om een goede reden - omdat we anders verkankeren. —Er bestaat dus een theorie dat cellen beperkt delen om te voorkomen dat ze ophopen en schade veroorzaken. Ann Mo
rgan se considérait très littéraire — jusqu'à ce qu'elle découvre l'énorme « zone d'ombre culturelle » de sa bibliothèque. Parmi une multitude de livres d'auteurs britanniques et américains, il y avait très peu d’œuvres d'auteurs non-anglophones. Alors elle se fixa un objectif ambitieux : lire
un livre de chaque pays du monde en l'espace d'un an. Aujourd'hui, elle encourage fortement
...[+++]les anglophiles à lire des œuvres traduites pour que les éditeurs publient d'autant plus de perles de la littérature étrangère. Explorez les cartes interactives de son voyage littéraire ici : go.ted.com/readtheworld
Ann Morgan beschouwde zichzelf als belezen — totdat ze de 'enorme culturele blinde vlek' in haar boekenka
st ontdekte. Tussen alle Engelse en Amerikaanse auteurs stonden maar weinig werken van schrijvers buiten het Engelstalige gebied. Dit leidde tot een ambitieus plan: in een jaar tijd één boek uit ieder land van de wereld lezen. Nu moedigt ze andere Engelstaligen aan om vertaalde werken te lezen zodat
uitgevers meer hun best gaan doen om buitenlandse literatuur naar hun landen te brengen. Interactieve kaarten van haar lees-avontuur v
...[+++]ind je hier: go.ted.com/readtheworldEt si elle s'agrandit plus vite que la lumière ne peut s'éloigner, alors à un moment la lumière va voyager d'une région supraluminique à une région subluminique de l'espace, et donc elle peut commencer à avancer vers nous.
En als het groter wordt, sneller dan het licht kan weggaan, dan zal dat licht op een moment van een superluminale regio van de ruimte naar een subluminale regio van de ruimte ruimte reizen, en zo kan het starten met naar ons toe te bewegen.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
elle ne peut pas voyager très ->
Date index: 2023-06-01