Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "elle montre sa façon " (Frans → Nederlands) :
Lorsque des centaines de milliers de Tweets sont envoyés chaque seconde, une chance sur un million - dont ceux qui pourraient nuire à des utilisateurs - se passe environ 500 fois par jour. Pour Del Harvey, qui dirige l'équipe « Confiance et sécurité » de Twitter, ces probabilités ne sont pas rassurantes. Elle passe donc ses journées à réfléchir sur la façon d'en éviter, tout en donnant la parole aux personnes à travers le monde. Avec un humour pince-sans-rire, elle montre sa façon de garder 240 millions d'utilisateurs en sécurité.
Als honderdduizenden Tweets per seconde worden verstuurd, komt een geval van 1 op een miljoen — bijvoorbeeld een onwaarschijnlijk klinkend scenario dat gebruikers kan schaden — 500 keer per dag voor. Voor Del Harvey, hoofd van het beveiligingsteam bij Twitter, betekent dit werk aan de winkel. De veiligheidsexpert vraagt zich dagelijks af hoe doemscenario's kunnen worden voorkomen, terwijl mensen wereldwijd zich onbelemmerd kunnen uiten. Met een dosis droge humor beschrijft ze haar taak als hoeder van 240 miljoen gebruikers.
Pamela Ronald étudie les gènes qui rendent les plantes plus résistantes aux maladies et au stress. Dans une conversa
tion enrichissante, elle décrit sa quête qui a duré une décennie pour aider à créer une variété de riz qui peut survivre à des inondatio
ns prolongées. Elle montre comment l'amélioration génétique des graines a sauvé la récolte de la papaye à Hawaï dans les années cinquante — et explique que ce po
urrait bien être la façon la plus efficace d' ...[+++]améliorer la sécurité alimentaire pour la population grandissante de notre planète.
Pamela Ronald bestudeert de genen die planten resistenter maken voor ziektes en stress. In een openbarende talk beschrijft ze haar tien jaar lange zoektocht naar het ontwikkelen van een rijstvariëteit die langdurige overstromingen kan overleven. Ze laat zien hoe genetische verbetering van zaden de papaja-oogst van Hawaï kon redden in de jaren vijftig — en pleit ervoor dat het gewoon de meest effectieve manier is om voedselzekerheid te verbeteren voor de groeiende bevolking van onze aarde.
Lucy McRae, TED Fellow, est une architecte du corps — elle imagine des façons de fusionner biologie et technologie dans nos propres corps. Dans cette conférence visuellement époustouflante, elle nous montre son travail, depuis des vêtements qui recréent l'intérieur du corps pour le clip d'une pop star, Robyn, à une pilule qui, quand on l'avale, vous fait transpirer du parfum.
TED Fellow Lucy McRae is lichaamsarchitect — ze verzint manieren om biologie en technologie te te versmelten met onze eigen lichamen. In deze visueel indrukwekkende talk toont ze haar werk: van kleren die de binnenkant van het lichaam herscheppen voor een muziekvideo van popster Robyn, tot een pil die je na het inslikken parfum laat zweten.
Rob Forbes, fondateur de Design A Portée de Main (Design Within Reach), montre une galerie de photos qui reflètent sa façon de voir le monde. Des juxtapositions charmantes, de l'art trouvé, des motifs urbains, ce diaporama va vous ouvrir les yeux sur le monde qui vous entoure.
Rob Forbes, de oprichter van het bedrijf 'Design Within Reach' neemt ons mee in zijn manier van kijken naar de wereld, aan de hand van een selectie uit zijn foto's. Hij legt verbindingen, toont — letterlijk — gevonden kunst en neemt je mee in stedelijke patronen. Deze diavoorstelling doet je de ogen openen voor de wereld om je heen.
Taryn Simon capture l'essence des histoires vastes, étendues sur des générations, en photographiant les descendants de leurs personnages principaux. Dans cette intervention poignante, elle montre une partie de ces histoires de partout dans le monde, enquêtant sur la nature de la généalogie et la façon dont nos vies sont influencées par le jeu de nombreuses forces.
Taryn Simon legt de essentie vast van grootse, generaties omspannende verhalen door de afstammelingen te fotograferen van de mensen die centraal staan in het verhaal. In dit klinkende verhaal toont ze een stroom van verhalen uit de hele wereld. Ze onderzoekt de aard van de genealogie en de manier waarop onze levens vorm krijgen door het samenspel van vele verschillende krachten.
Et notre amie, Betty Edwards, le Dessin sur le coté droit du cerveau de la dame, montre ces deux tables À sa classe de dessin, elle dit, le problème que vous avez avec l'apprentissage du dessin n'est pas dans le fait que vous ne pouvez bouger votre main, mais c'est plutôt que la façon dont votre cerveau perçoit l'image est erronée.
Onze vriendin, Betty Edwards, de dame van 'Tekenen met de rechterkant van de hersenen', toont deze twee tafels aan haar tekenklas, en zegt: Het probleem dat je hebt met leren tekenen is niet dat je je hand niet kan bewegen, maar dat de manier waarop je brein beelden waarneemt, fout is.
Khadija
Gbla a grandi prise entre deux définitions de « l'émancipation féminine ». Tandis que sa mère, originaire de Sierra Leone, pensait que la circoncire — étouffant ainsi ses désirs sexuels — était la forme ultime de l'émancipation, sa culture d'adolescente en Austra
lie lui a montré qu'elle avait le droit au plaisir et que ce qui lui était arrivé s'appelait « mutilation féminine génitale ». Dans une conversation franche et drôle, elle partage son cheminement dans une « société centrée sur le clitoris » et comment elle œuvre pour g
...[+++]arantir que d'autres femmes n'aient pas à tout comprendre par elles-mêmes. (Avertissement : Cette intervention peut heurter la sensibilité du public.)
Khadija Gbla groeide op tussen twee definities van wat het betekent om een vrouw met macht te zijn. Haar Sierra Leoonse moeder vond dat ze door haar dochter te laten besnijden - en hierdoor de seksuele verlangens wegnam - haar ultieme macht had gegeven. Maar de tienercultuur in Au
stralië vertelde haar iets heel anders: ze heeft recht op plezier en wat haar overkomen was, wordt vrouwelijke genitale verminking genoemd. In een openhartige en grappige talk vertelt Khadija ons hoe ze haar weg vond in een maatschappij waar de clitoris centraal staat , en de manier waarop ze ervoor zorgt dat andere vrouwen dit niet hoeven uit te zoeken. (Waarsc
...[+++]huwing: deze talk bevat details die niet voor iedereen geschikt zijn).Gayla Benefield ne faisait que son mét
ier — jusqu'à ce qu'elle découvre un terrible secret sur sa ville natale, qui a permis de déceler que le taux de mortalité dans cette ville était 80 fois plus élevé que dans n'importe quel autre endroit des États-Unis. Mais lorsqu'elle a essayé de le dire aux personnes de sa communauté, elle a appris une vérité encore plus choquante : les gens ne voulaient pas savoir. Dans un discours qui est en partie un cours d'histoire, et en partie une invitation à agir,
Margaret Heffernan montre les dangers de « l' ...[+++]aveuglement volontaire » et fait l'éloge de personnes ordinaires comme Gayla Benefield qui sont prêtes à s'exprimer. (Filmé à TEDxDanubia)
Gayla Benefield deed gewoon haar werk - tot ze een vreselijk geheim ontdekte over haar thuisstad dat impliceerde dat de sterftecijfers er 80 keer hoger lagen dan elders in de VS. Maar toen ze mensen erover probeerde te vertellen, vernam ze een nog schokkender waarheid: ze wilden het niet weten. In een talk die deels geschiedenisles is en deels oproep tot actie toont Margaret Heffernan het gevaar aan van 'bewuste blindheid' en prijst ze gewone mensen zoals Benefield die bereid zijn om hun stem te verheffen. (Gefilmd op TEDxDanubia)
Considérons un instant cette citation de Leduc, il y a cent ans, à propos d'un type de biologie synthétique: La synthèse d
e la vie, si jamais elle devait se produire, ne
sera pas la découverte sensationnelle que nous avons pour habitude d'associer avec l'idée. C'est sa première déclaration. Donc, si nous créons réellement la vie dans les laboratoires, cela n'aura probablement
aucun un impact sur notre vie. «Si nous acceptons la théorie de l'évolution, alors les premières l
...[+++]ueurs de la synthèse de la vie doivent consister dans la production de formes intermédiaires entre le monde non-organique et l'organique ou entre le monde inerte et le vivant, des formes qui possèdent seulement quelques-uns des attributs rudimentaires de la vie » - et donc, celles dont je viens de parler - « auxquelles d'autres attributs seront ajoutés lentement au cours du développement par les actions évolutives de l'environnement. Nous commençons donc simplement, nous créons quelques structures qui peuvent avoir certaines de ces caractéristiques de la vie, et puis nous essayons de les développer pour qu’elles se rapprochent d'un aspect de vie. Voilà comment nous pouvons commencer à faire une protocellule. Nous utilisons cette idée qu'on appelle l'auto-assemblage. Cela signifie que je peux mélanger des composants chimiques dans une éprouvette dans mon laboratoire, et ces composants chimiques vont commencer à s'auto-associer pour former des structures plus grandes. Disons, des dizaines de milliers, des centaines de milliers de molécules s'unissent pour former une grande structure qui n'existaient pas auparavant. Et dans cet exemple particulier, j'ai pris des molécules membranaires, les ai mélangées dans le bon environnement, et en quelques secondes ces structures plutôt complexes et belles se forment ici. Ces membranes sont également assez semblables, morphologiquement et fonctionnellement, aux membranes de votre corps, et nous pouvons les utiliser, comme on dit, pour former le corps de notre prot ...
Denk een moment aan deze uitspraak van Leduc, een honderdtal jaren geleden, toen hij nadacht over synthetische biologie: De synthese van het leven, zou het ooit gebeuren, zal niet de sensationele ontdekking zijn die we meestal associëren met het idee. Dat is zijn eerste verklaring. Als we echt leven gaan maken in laboratoria, zal dat ons leven waarschijnlijk niet gaan beïnvloeden. Als we de evolutietheo
rie accepteren, dan moet het eerste begin van de synthese van het leven bestaan in de productie van tussenliggende vormen tussen de anorganische en de organische wereld of tussen de niet-levende en de levende wereld, vorm
en die ove ...[+++]r slechts enkele van de rudimentaire eigenschappen van het leven beschikken - die ik zojuist heb vernoemd - waaraan andere attributen langzaamaan zullen worden toegevoegd in de loop van de ontwikkeling door de evolutionaire acties van het milieu.” We beginnen simpel, we maken een aantal structuren die een aantal van deze kenmerken van het leven hebben en dan gaan we proberen dat te ontwikkelen om meer te gaan lijken op echt leven. Zo gaan we een protocel maken. We maken gebruik van het idee van zelfassemblage. Daarvoor meng ik wat stoffen in een reageerbuis in mijn lab en deze chemicaliën gaan zelfassociëren om grotere en grotere structuren te vormen. Tienduizenden, honderdduizenden moleculen komen samen om een grote structuur te vormen die tevoren nog niet bestond. In dit specifieke voorbeeld, nam ik wat membraanvormende moleculen, mengde die samen in de juiste omgeving en binnen een paar seconden vormen deze die complexe en mooie structuren hier. Deze membranen lijken morfologisch en functioneel op de membranen in je lichaam. We kunnen ze gebruiken om het lichaam van onze protocel te maken. We kunnen ook werken met olie-en-watersystemen. Olie en water mengen niet, maar door zelfassemblage kunnen we een mooie oliedruppel vormen en kunnen die als lichaam voor onze kunstmatige organismen of voor onze protocel gebruiken, zoals we later zullen ...Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent qu
e ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schittere
nde zonlicht waarin ...[+++]alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ... datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
elle montre sa façon ->
Date index: 2022-03-27