Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "d’un enfant qui peut rétorquer " (Frans → Nederlands) :
Je donnais de mon temps et de mon argent. Je donnais quand les solutions étaient en solde. Une tasse de café pour
sauver la vie d’un enfant. Qui peut rétorquer à ça? Je donnais quand c’était difficile à éviter. et je donnais quand les émotions négatives devenaient si fortes que je donnais pour soulager ma propre souffrance, pas celle d’un autre. A dire vrai, je donnais avec une intention ni animée d’espoir, ni d’une envie d’aider, ni de générosité. C’était devenu une transaction pour moi, une sorte de marché. J’achetais quelquechose. J’achetais le droit de continuer ma journée en toute tranquilit
...[+++]é sans être dérangée par ces mauvaises nouvelles.
Ik gaf mijn tijd en mijn geld. Ik gaf als er oplossingen te koop waren. Voor de prijs van een kopje koffie kon ik e
en kind redden, toch. Wie geeft me daarin ongelijk? Ik gaf als ik voor het blok stond, als het moeilijk te vermijden was, en ik gaf als ik voldoende negatieve gevoelens had opgebouwd om mijn eigen lijden te verlichten, niet dat van iemand anders. Om eerlijk te zijn, gaf ik daarom, niet uit een oorspronkelijk gevoel van hoop en opwinding om te helpen en uit gulheid. Het werd een transactie voor mij, werd een soort handel. Ik kocht iets. Ik kocht mijn recht om verder te gaan met mijn dag en niet meer geplaagd te worden door di
...[+++]t slechte nieuws.Un jour, une collègu
e m'a dit : « Je ne suis pas payée pour aimer les enfants, mais pour donner des cours. Les gosses apprennent la leçon que je donne. Point final. » Et je lui ai répondu : « Tu sais, les enfants n'apprennent rien des personnes qu'ils n'aiment pas. » (Rires) (Applaudissements) Elle m'a dit « Ce ne sont que des bêti
ses ». Et je lui ai rétorqué: « Eh bien, l'année va être longue et difficile pour
...[+++] toi, ma chère. » Et j'avais raison. Certains pensent que l'on est capable de créer des relations ou on ne l'est pas. Je suis d'accord avec Stephen Covey.
Een collega zei ooit tegen me, Ik word niet betaald om kinderen aardig te vinden. Ik word betaald om iets uit te leggen. De kinderen horen te leren. Ik moet het uitleggen
. Zij moeten leren. Punt uit. Ik zei tegen haar: Kinderen leren niet van mensen die ze niet aardig vinden. (Gelach) (Applaus) Ze zei: Dat is onzin. Ik zei haar: Je jaar gaat lang en moeizaam zijn, schat. Ik zei haar: Je jaar gaat lang en moeizaam zijn, schat. Natuurlijk was het dat. Sommige mensen denken dat een relatie opbouwe
n aangeboren is: je hebt het of je hebt het ...[+++]niet. Stephen Covey had gelijk.E
t étant enfant, personne ne peut dire que ça ne peut pas arriver parce qu'on est trop limité pour réaliser qu'on ne peut pas tout comprendre. Je pense que nous avons l'obligation, en tant que parents et société de commencer à enseigner à nos enfants a pêcher plutôt que de leur donner le poisson. La vieille parabole, Donner un poisson à un homme le nourrit un jour. Lui apprendre à pêcher le nourrit toute sa vie. Si nous pouvions apprendre à nos enfants à devenir des entrepreneurs, à ceux qui possèdent ces traits de caractères, comme nous poussons vers les sciences ceux qui ont le don des sciences. Que se passerait-il
...[+++] si nous voyions ceux qui ont l'esprit d'entreprise et leur apprenions à être des entrepreneurs? Nous pourrions faire que tous ces enfants développent des entreprises au lieu d'attendre des aides financières de l'état. Ce que l'on fait c'est que l'on s'asseoit pour apprendre à nos enfants toutes les choses qu'ils ne devraient pas faire.¥ Ne frappe pas; ne mords pas; ne jure pas. Actuellement nous apprenons à nos enfants à courir après des boulots vraiment bons, vous savez, et le système scolaire les pousse à courir après des choses comme devenir docteur et devenir avocat et devenir comptable et dentiste et professeur et pilote. Et les médias disent que ça serait vraiment cool si on pouvait sortir et devenir mannequin ou chanteur ou une figure du monde sportif comme Sidney Crosby.
En als kind zal niemand je zeggen dat het onmogelijk
is, omdat je te dom bent om te beseffen dat je er niet uitkomt. Ik denk dat we als ouders en als maatschappij de plicht hebben onze kinderen te leren vissen in plaats van ze vis te geven. Het oude gezegde Als je een man een vis geeft, geef je hem eten voor een dag. Als je een man leert te vissen, geef je hem eten voor de rest van zijn leven. Als we onze kinderen kunnen leren om ondernemend te worden, degene die deze talenten tonen te hebben, net zoals we degene met wetenschappelijke talenten aanmoedigen daarmee verder te gaan. Wat als we degene met ondernemerstalenten eruit konden pikk
...[+++]en en ze te leren ondernemers te worden? We zouden overal kinderen hebben die bedrijven beginnen, in plaats van te wachten op brochures van de overheid. Wat we nu doen is onze kinderen vooral vertellen wat ze niet moeten doen: niet slaan, niet bijten, niet vloeken. Nu stimuleren we onze kinderen om een goede baan te vinden, weet je, en het schoolsysteem leert ze om te proberen dokter of advocaat te worden of accountant, tandarts, leraar of piloot. En de media leert ons dat het erg 'cool' is om model of zanger te worden of een sportheld als Sidney Crosby.elle ne peut pas être aussi importante que cela. Mais j'ai rétorqué, elle est produite aussi par les cerveaux masculins.
Dat kan niet zo belangrijk zijn. Waarop ik: Wel, mannenhersenen maken het ook aan.
Donc quand vous parlez d'apprentissage à
rythme individuel, tout le monde comprend -- en termes d'éducation, d'apprentissage différencié -- mais c'est plutôt impressionnant de voir ça survenir dans une salle de classe. Parce qu'à chaque fois qu'on a fait cela, dans chaque classe, encore et encore, si vous y passez cinq jours,
il y a un groupe d'enfants qui prend vite la tête et il y a un groupe d'enfants un peu plus lent. Et dans un modèle traditionnel, si vous faites une évaluation à un instant donné, vous diriez : « Voici les enfant
...[+++]s doués, voici les enfants lents. Peut-être devraient-ils être suivis différemment. Peut-être devrions-nous les mettre dans des classes séparées. » Mais quand vous laissez chaque élève travailler à son propre rythme -- et nous l'avons vu maintes et maintes fois -- vous voyez que les étudiants qui ont mis un peu plus de temps sur un concept ou un autre, une fois ce concept acquis, font directement la course en tête. Donc les mêmes enfants que vous pensiez êtres lents six semaines plus tôt, vous penseriez qu'ils sont désormais doués. Et nous le voyons sans arrêt, encore et encore. Cela vous fait vraiment songer que toutes les distinctions dont peut-être beaucoup d'entre nous ont profité n'étaient en fait que dues à une coïncidence temporelle.
Als je praat over leren op je eigen tempo, dan is dat zinvol voor iedereen -- in onderwijsjargon: gedifferentieerd leren -- maar het is nogal gek als je het in een klas ziet. Elke keer als we dit deden, in elke klas waarin we het deden, telkens opnieuw, zie je dat na vijf dagen ee
n groep kinderen pijlsnel vooruitgaan en een groep kinderen een beetje trager zijn. Als je in een traditioneel model een momentopname zou maken, zou je zeggen: Dat zijn de getalenteerde kinderen. Dat zijn de trage kinderen. Misschien moeten we ze anders opvolgen. Misschien moeten we ze in afzonderlijke klassen stoppen. Maar als je elke leerling op zijn eigen tem
...[+++]po laat werken -- we zien dat keer op keer -- dan zie je leerlingen die wat meer tijd besteedden aan het ene of het andere concept, maar als ze dat doorhebben, gaan ze pijlsnel vooruit. Dezelfde kinderen waarvan je 6 weken geleden dacht dat ze traag waren, zou je nu als begaafd beschouwen. We zien dat keer op keer. Het doet je echt bedenken hoezeer alle etiketten waarvan velen van ons hebben geprofiteerd, eigenlijk gewoon aan een toevallige momentopname te danken waren.La science existe, mais aucune science ne peut être efficace si elle n'a pas d'impacte sur la communauté, et on ne peut pas se permettre cette opportunité manquée, parce que les enfants autistes deviendront des adultes autistes, et je pense que ce qu'on peut faire pour ces enfants, pour ces familles, tôt, aura des conséquences sur toute une vie, pour l'enfant, pour la famille, et pour l'entière communauté.
De wetenschap is er, maar wetenschap telt niet als ze geen invloed heeft op de gemeenschap. We kunnen ons gewoon niet veroorloven die kans te missen. Kinderen met autisme worden volwassenen met autisme. Wat we vroeg kunnen doen voor deze kinderen, voor die gezinnen, zal levenslange gevolgen hebben voor het kind, de familie en de gemeenschap in het algemeen.
Et le 30 Project est vraiment axé sur ces idées de long terme pour changer le système alimentaire. Et je pense qu'en mettant ensemble les activistes internationaux qui traitent de la faim et les activistes nationaux qui traitent de l'obésité, on pourrait effectivement chercher des solutions à long terme qui amélioreront le système alimentaire pour tous. On a tous tendance à penser que ces systèmes sont très différents. Et certains débattent po
ur savoir si le bio peut ou non nourrir la planète. Mais si on adopte un regard à 30 ans, il y a d'avantage d'espoir dans les idées collaboratives. Donc j'espère qu'en reliant des organisations très
...[+++] disparates comme la campagne ONE et Slow Food, qui n'ont pas l'air pour le moment d'avoir beaucoup en commun, on peut parler de solutions à long terme systémiques et holistiques qui amélioreront l'alimentation pour tout le monde. Quelques idées que j'ai eues c'est que vous voyez, la réalité c'est que les enfants du South Bronx ont besoin de pommes et de carottes et les enfants du Botswana aussi. Et comment va-t-on fournir ces aliments nutritifs à ces enfants ?
En het 30 Project is erg bezig met deze langetermijndoelen voor verandering in ons voedselsysteem. En ik denk dat als we internationale vertegenwoordigers die honger bestrijden op één lijn krijgen met binnenlandse vertegenwoordigers die overgewicht bestrijden, we zelfs langetermijnoplossingen kunnen vinden om het voedselsysteem voor iedereen te verbeteren. We denken allemaal dat deze systemen verschillend zijn. En mensen ruziën over de vraag of organisch voedsel de wereld kan voeden. Maar als we dertig jaar ineens bekijken, is er veel meer hoop in gezamenlijke ideeën. Dus ik hoop dat door het samenbrengen van echt verschillende organisaties zoals de ONE campagne en Slow Food, die op dit moment niet zo veel gemeenschappelijk lijken te hebben
...[+++], we het kunnen hebben over holistische, langetermijn, systematische oplossingen die eten voor iedereen verbeteren. Sommige ideeën die ik had zijn zo, kijk, realitisch gezien hebben kinderen in het zuiden van de Bronx appels en wortels nodig en kinderen in Botswana ook. Hoe gaan we deze kinderen dit voedzame eten leveren?Mais avec un peu de chance, ces données finissent par être entrées dans l'ordin
ateur, et quelqu'un peut commencer à les analyser. Dès qu'ils ont une analyse et un rapport, si on a de la chance, on peut prendre les résultats de cette collecte et les utilise
r pour vacciner les enfants plus efficacement. Parce qu'il n'y a rien de pire dans le domaine de la santé publique, je ne sais pas ce qui est pire que de laisser des enfants sur cette planète mourir de maladies que l'on peut éviter en les vaccinant, des maladies pour lesquelles les v
...[+++]accins coûtent un dollar.
Maar uiteindelijk geraken die gegevens hopelijk in een computer en kan iemand beginnen ze te analyseren. Eens die analyse en het verslag klaar, kan je die gegevens gebruiken om kinderen beter te vaccineren. Ik kan me niet indenken wat erger is op het gebied van wereldwijde volksgezondheid, dan kinderen op deze planeet te laten sterven aan door vaccins te voorkomen ziekten, ziekten waarvoor het vaccin slechts één dollar kost.
Les aspects économiques nous font commencer par les gouvernements fédéraux, pour ensuite passer à autre -- -- que ce soit un financement enfant par enfant, pour qu'un enfant dans ce pays en achète un pour un enfant dans un pays en voie de développement, peut-être du même sexe et même age.
Ons economisch model is om te beginnen met de federale overheid, en dan later naar andere over te gaan - - of het nu via kind-tot-kindfinanciering is, waarbij een kind in dit land er een koopt voor een kind in de ontwikkelingslanden, misschien wel van hetzelfde geslacht, misschien van dezelfde leeftijd.
Nous nous rappelons tous étant enfants, la plus petite chose -- et nous le voyons sur le visage de nos enfants -- la plus petite chose peut les propulser sur ces hauteurs de l'adulation parfaite, et puis une autre chose insignifiante peut les amener à dégringoler dans les profondeurs du désespoir.
We weten allemaal nog dat in de kindertijd het kleinste dingetje -- we zien het op de gezichten van onze kinderen -- het kleinste dingetje ze in allerhoogste vervoering kan brengen, pure verering, en het volgende kleinste dingetje kan ze in de diepste afgrond storten.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
d’un enfant qui peut rétorquer ->
Date index: 2025-06-19