Vertaling van "développer ces souvenirs improbables " (Frans → Nederlands) :

Alors j'ai demandé, si certaines choses liées à cette psychothérapie, comme les exercices d'imagination ou l'interprétation des rêves, ou l’hypnose dans certains cas, ou dans certains cas une exposition à de fausses informations, entraînaient ces patients à développer ces souvenirs improbables très bizarres.
Ik vroeg me af of wat er in therapie gebeurde -- Ik vroeg me af of wat er in therapie gebeurde -- zoals verbeeldingsoefeningen, of het verklaren van dromen, of hypnose in sommige gevallen, of blootgesteld worden aan valse informatie -- dat deze patiënten op het spoor hadden gezet om deze vreemde onwaarschijnlijke herinneringen te ontwikkelen? om deze vreemde onwaarschijnlijke herinneringen te ontwikkelen?

et avons enseigné aux étudiants comment utiliser une chambre noire. Nous leur avons remis des appareils photo, ils ont fait le tour du campus et pris 12 clichés de leurs professeurs préférés, leur dortoir, leur chien et autres souvenirs qu'ils voulaient conserver. Ensuite, nous avons tiré une planche-contact et ils ont choisi leurs deux photos favorites. On a passé six heures à les développer avec eux et ils les ont agrandies. Ils ont deux superbes photos glacées grand format de ce qui leur tient le plus à coeur et on leur demande: « Laquelle comptes-tu nous redonner? » « Je dois en redonner une? » « Oui. Nous devons en garder une pour témoigner du projet scolaire. Tu dois donc faire un choix. Tu en gardes une et je garde l’autre. » Cette expérience comporte 2 conditions. Dans l'une, nous disons aux étudiants: « Au cas où tu changerais d'avis, je garde l'autre quatre jours mais ensuite je dois la faire parvenir au bureau chef. Je serai heureux de --(Rire)--ouais, «bureau chef»— « Je serai heureux de te l'échanger. En fait, je passerai à ton dortoir --encore mieux, je vérifierai auprès de toi par mail.
en we leerden studenten hoe ze een donkere kamer konden gebruiken. Eerst gaven we ze camera's. Zij liepen rond op de campus, ze schoten 12 foto's van hun favoriete hoogleraar en hun studentenkamer en hun hond, en alle andere dingen waaraan ze herinneringen van Harvard wilde hebben. Ze brachten ons de camera. Wij maakten een proefafdruk. Zij kozen welke twee foto's de beste waren. We gebruikten 6 uur om hun alles over doka's te leren. Zij vergrootten 2 van de foto's. Ze hebben twee prachtige 20 bij 25 hoogglanzende foto's van dingen die veel voor hun betekenen, en wij zeggen: Welke wil je aan ons geven? Zij zeggen: Moet ik er eentje weggeven? Oh, ja. We hebben er eentje nodig als bewijs voor het studieproject. Dus je moet me er eentje geven. Je moet een keuze maken. Jij mag er eentje houden, en ik krijg er een om te bewaren. Nu zijn er 2 varianten bij dit experiment. Bij een deel werden de student verteld: Maar weet je, als je van gedachten verandert, dan heb ik hier altijd nog de andere, en in de aankomende 4 dagen, voordat ik het daadwerkelijk naar het hoofdkwartier verstuur, dan kun je altijd -- (Gelach) -- ja, hoofdkwartier -- dan kun je altijd nog omruilen. Sterker nog, ik zal naar je studentenkamer gaan en het je geven -- stuur me gewoon een email. Beter nog, ik zal contact opnemen met jou.

Et de fait, cette molécule empêche les adipocyte, ces cellules souche graisseuses, de se souvenir comment faire de la graisse au point que des souris avec un régime riche en graisses, comme les braves gens de ma ville natale de Chicago, ne développent pas un foie adipeux, ce qui concerne un problème médical majeur.
Feitelijk voorkomt dit molecuul dat de adipocyte, deze vetstamcel, niet meer weet hoe ze vet moet maken, dusdanig dat muizen op een hoog calorisch dieet, zoals de mensen in mijn thuisstad Chicago, geen vervette lever krijgen, wat een groot medisch probleem is.