Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "décision qui va nous " (Frans → Nederlands) :
Nous pouvons prendre la décision qui va nous définir en tant qu'individu et en tant que société ; que notre prospérité ne peut porter son nom si elle est rendue possible par la souffrance d'autrui ; que nos vies sont interdépendantes ; et que nous avons le pouvoir de faire un autre choix.
Dit is een kans om te beslissen wie we zijn, als volk en als samenleving; dat onze welvaart geen welvaart meer is zolang ze is gekoppeld aan de pijn van een ander. Dat onze levens onlosmakelijk met elkaar zijn verweven, en dat wij in staat zijn tot andere keuzes.
Mes collégues d'Independent Diplomat et moi sommes allés voir le Conseil de
Sécurité de l'ONU. Nous sommes allés rencontrés quelques 70 Etats membres -- les Kazakhes, les Ethiopiens, les Israeliens -- tous ceux que vous voulez, nous sommes allés les voir -- le Secrétaire général, tous, et nous avons dit : ça ne va pas du tout. C'est vraiment dommage de ne pas consulter ces peuples qui sont les premiers concernés. Vous devez mettre en place un système dans lequel vous invitez effectivement les Kosovars à venir s'exprimer et dire ce qu'ils pensent. Cela vous permettra de me dire -- vous pourrez leur dire ce que vous pensez. Ce sera bien. V
...[+++]ous pourrez échanger. Vous pourrez tenir compte des points de vue de ces peuples dans vos décisions, ce qui rendra vos décisions plus efficaces et durables. Hyper-logique, pensez vous. Je veux dire, une logique implacable. Si évidente, n'importe qui peut comprendre ça. Et bien sûr, tout le monde l'a compris. Tout le monde a dit Oui, bien sûr, vous avez raison.
Mijn collega's en ik bij Independent Diplomat gingen rond bij de VN-Veiligheidsraad. We gingen langs 70 VN-lidstaten -- De Kazakken, de Ethiopiërs
, de Israëlieten -- noem maar op, we gingen bij hen langs -- de secretaris-generaal, iedereen, en zeiden: Dit is helemaal verkeerd. Het is verschrikkelijk dat je de mensen die worden beïnvloed, niet raadpleegt. Je moet een systeem institutionaliseren waarin je je de Kosovaren uitnodigt om je te vertellen wat ze erover denken. Dit geeft je de mogelijkheid om me te vertellen -- je kan hen vertellen wat je denkt. Dat wordt fantastisch. Je kan een uitwisseling hebben. Je kan de meningen van deze me
...[+++]nsen in je beslissingen verwerken, hetgeen betekent dat je beslissingen doeltreffender en duurzamer zullen zijn. Superlogisch zou je denken. Ongelofelijk logisch bedoel ik. Zo voor de hand liggend, iedereen zou het kunnen. En natuurlijk snapte iedereen het. Iedereen zei: Ja natuurlijk, je hebt helemaal gelijk.C'est splendide. Je veux dire, combien de temps ça leur a pris pour le construire ? C'est juste... Eh bien, hum, waouh
! (Rires) Ensuite, nous avons une sorte de règle d'or, c'est qu'on ne me dit jamais vraiment où on en est, parce qu'on ne sais pas où on en est. Que va-t-il arriver entre ce point-ci et ce point-là ? Que va donner la météo, et les courants, et que Dieu me garde, vous êtes piquée, alors que vous ne pensiez pas pouvoir être piquée, avec toute cette armure. E
t Bonnie a pris une décision, au matin du troisième jour, parce
...[+++] que je souffrais, et que je ne tenais qu'à un fil, elle m'a dit : «Viens là», Je me suis rapprochée du bateau, et elle m'a dit : « Regarde, regarde là-bas », et j'ai vu de la lumière, et comme c'est plus facile le jour que la nuit, j'ai pensé que le jour arrivait, et j'ai vu une ligne de lumière blanche sur l'horizon, et j'ai dit : « Ça va bientôt être le matin. » Elle m'a répondu : « Non, ce sont les lumières de Key West ». Il restait encore 15 heures, ce qui, pour la plupart des nageurs, serait très long. (Rires) (Applaudissements) Vous n'avez pas idée du nombre d'entraînements de 15 heures que j'ai fait.
Hij is prachtig! Ik bedoel, hoe lang hebben ze daar niet aan moeten bouwen? Het is gewoon -- Nou ja, kierewiet. (Gelach) We hebben een soort hoofdregel dat mij echt nooit verteld wordt hoe ver het is, omdat we niet weten hoe ver het is. Wat gaat er met je gebeuren tussen hier en daar? Wat gaat er gebeuren met het weer en de stromingen en, God verhoede, als je gestoken wordt wanneer je niet denkt dat je gestoken zou
kunnen worden in al die bescherming Bonnie nam een besluit toen we die derde morgen ingingen dat ik leed en dat ik aan mijn laatste draadje hing en ze zei: Kom hier , en ik kwam dicht naar de boot en ze zei: Kijk, kijk daar ee
...[+++]ns en ik zag licht, want de dag is makkelijker dan de nacht en ik dacht dat we de dag ingingen en zag een strook wit licht langs de horizon. Ik zei: Het zal snel ochtend worden. En zij zei: Nee, dat zijn de lichten van Key West. Het was nog 15 uur, wat voor de meeste zwemmers lang zou zijn. (Gelach) (Applaus) Je hebt geen idee hoe veel trainingen van 15 uur ik had gezwommen.Eh bien, qu'avons-nous fait? Nous avons dit: on peut faire un site Web, créer un réseau d'experts, un réseau social, qui relierait le réseau à l'institution, pour permettre aux scientifiques et aux techniciens de donner de meilleures informations au bureau des brevets, pour les
aider à prendre ces décisions. Nous avons conduit ce travail aux États-Unis, au Royaume-Uni, au Japon et
en Australie, et je suis heureuse d'annoncer aujour
...[+++]d'hui que le Bureau des Brevets des États-Unis va s'ouvrir de façon universelle, complète et totale, de façon à ce que toutes les demandes de brevet soient maintenant ouvertes à la participation citoyenne, dès cette année.
Wat deden we dus? We maakten een website, een expertennetwerk, een sociaal netwerk, dat het netwerk met de instelling zou verbinden, zodat wetenschappers en technologen het Patentbureau beter konden informeren, om te helpen bij het nemen van deze beslissingen. We deden proefprojecten in de VS, het VK, Japan en Australië, en nu kan ik met fierheid zeggen dat het Patentbureau van de VS universele, volledige en totale openheid zal uitrollen zodat alle patentaanvragen zullen openstaan voor burgerparticipatie, vanaf dit jaar.
Vous pourri
ez dire Ce sont des décisions auxquelles nous sommes indifférents. En fait, par définition, ce sont des décisions qui concernent ce qui nous arrivera après notre mort. Comment pourrions-nous attacher de l'importance à quelque chose qui nous arrivera après notre mort ? Et donc un économiste traditionnel, quelqu'un qui croie au principe de rationalité
, dira : Vous savez quoi ? Le coût de soulever le crayon et de faire une croix est plus grand que le bénéfice potentiel de la décision.
...[+++]Et c'est pourquoi nous avons ces résultats. Mais, en fait, ce n'est pas si simple.
Welnu, je zou kunnen zeggen: Dit zijn beslissingen waar we niet om geven. Sterker, per definitie zijn dit beslissingen over iets dat ons overkomt nadat we sterven. Hoe kunnen we minder om iets geven? Dan om iets dat gebeurt na onze dood? Dus een normale econoom, iemand die in de rationaliteit gelooft zou zeggen: Weet je wat? De moeite die het kost om het potlood te pakken en een V'tje te zetten is groter dan wat het nemen van het besluit me oplevert. Dus daarom krijgen we dit effect. Maar in feite is het niet omdat het makkelijk is,
Les cerveaux sont omniprésents dans le marketing contemporain : les titres affirment que les sandwichs au fromage aident à prendre des décisions, alors qu'une boisson neuro affirme réduire le stress. Il y a juste un problème, dit la neuroscientifique Molly Crockett : les bénéfices de ces neuro-améliorations ne sont pas prouvés scientifiquement. Dans ce talk qui va droit au but, Crockett explique les limites de l'interprétation des données neuroscientifiques, et pourquoi nous devrions tous en être conscients.
Hersenen zijn alomtegenwoordig in moderne marketing. Krantenkoppen verkondigen dat kaasboterhammen helpen bij besluitvorming, terwijl een 'neuro-drankje' beweert stress te verminderen. Er is slechts één probleem, zegt neurowetenschapper Molly Crockett: de voordelen van deze neuro-verbeteringen zijn niet wetenschappelijk bewezen. In deze spitse talk legt Crockett uit wat de beperkingen zijn van het interpreteren van neurowetenschappelijke gegevens en waarom we moeten opletten.
Au lieu de ça, il y a eu une litanie d'optimisme ahurissant. À partir de 2004, chaque général est arrivé en disant : « J'ai hérité d'une situation lamentable, mais j'ai enfin les ressources et la stratégie adéquates, qui feront de cette année, selon les termes du général Barno
en 2004, « l'année décisive ». Eh bien devinez quoi? Ça n'est pas arrivé. Mais ça n'a pas empêché le général Abuzaid de dire qu'il avait la stratégie et les ressources pour livrer, en 2005, « l'année décisive ». Ou encore le général David Richards d'arriver en 2006 et de dire qu'il avait la stratégie et
...[+++] les ressources pour offrir « l'année écrasante ». Ou, en 2007, l'adjoint du Ministre des affaires étrangères norvégien, Espen Eide, de dire qu'il allait apporter « l'année décisive ». Ou, en 2008, le major-général Champoux d'arriver et de dire qu'il allait fournir « l'année décisive ». Ou, en 2009, mon grand ami, le général Stanley McChrystal, de dire qu'il était « en plein dans l'année décisive ». Ou, en 2010, le Ministre des affaires étrangères britannique, David Miliband, de dire que nous allions enfin obtenir « l'année décisive ». Et vous serez ravis d'entendre qu'en 2011, aujourd'hui, Guido Westerwelle, le Ministre des affaires étrangères allemand, nous garantit que nous sommes dans « l'année décisive ». (Applaudissements) Pourquoi laissons-nous tout ceci se produire ? Eh bien la réponse est, bien sûr, que si vous dépensez 125 ou 130 milliards de dollars par an dans un pays, vous vous mettez dans la poche presque tout le monde, même les organisations humanitaires, qui commencent à recevoir d'énormes quantités d'argent des gouvernements américain et européens pour construire des écoles et des cliniques, sont peu disposées à récuser l'idée que l'Afghanistan est une menace existentielle pour la sécurité mondiale. Elles sont inquiètes, en d'autres termes, que si quelqu'un pense que ce n'est pas une telle menace, Oxfam, Save the Children, ne recevront pas l'argent pour construire leurs hôpitaux ...
In plaats daarvan was er een litanie van verbijsterend optimisme. Beginnend in 2004 kwam elke generaal binnen en zei, Ik heb een ellendige situatie geërfd, maar eindelijk heb ik de juiste middelen en strategie, die zullen zorgen voor , in generaal Barno's woorden in 2004, het
beslissende jaar . Raad eens? Dat was het geenszins. Maar dat belette generaal Abuzaid niet te zeggen dat hij de strategie en middelen had om in 2005 te zorgen voor het beslissende jaar . Of generaal David Richards die in 2006 zei dat hij de strategie en de middelen had om te zorgen voor het kanteljaar . Of in 2007, Espen Eide, de Noorse staatssecretaris Buitenlands
...[+++]e Zaken, die zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar . Of in 2008, generaal-majoor Champoux die binnenkwam en zei dat hij zou zorgen voor het beslissende jaar Of in 2009, mijn grote vriend, generaal Stanley McChrystal, die zei dat hij tot zijn knieën in het beslissende jaar stond. Of in 2010, David Miliband, de Britse minister van Buitenlandse Zaken, die zei dat hij eindelijk zou gaan zorgen voor het beslissende jaar . En jullie zullen blij zijn te horen, nu in 2011, dat Guido Westerwelle, de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, ons verzekert dat we aanbeland zijn in het beslissende jaar . (Applaus) Hoe kan het dat we dit allemaal laten gebeuren? Het antwoord is uiteraard dat als je 125 miljard of 130 miljard dollar per jaar uitgeeft in een land, je bijna iedereen erbij betrekt. Zelfs de hulpverleningsorganisaties -- die dan enorme hoeveelheden geld krijgen van de Amerikaanse en Europese overheden om scholen en hospitalen te bouwen -- zijn niet echt bereid om tegen te spreken dat Afghanistan een existentieel gevaar vormt voor de internationale veiligheid. Ze vrezen met andere woorden, dat als mensen geloven dat het niet zo'n probleem is -- Oxfam, Save the children -- geen geld zouden krijgen om hun scholen en hospitalen te bouwen. Ook is het erg moeilijk om een generaal met medailles op zijn borst, tegen te spreken. Het i ...Et pendant les quelques années qui s'en suivirent, il y eut de grandes sagas à propos de la conception de Biosphere 2. Mais en 1991 on l'a enfin construite. Et
il était temps pour nous d'y entrer et de tenter l'aventure! Nous avions besoin de savoir, si la vie était vraiment malléable. Est-ce qu'on peut prendre cette biosphère, qui évolue à l'échelle de la planète, et la glisser dans une petite bouteille, et survivra-t-elle? Grandes questions. Et nous voulions des réponses non seulement pour être capables d'aller ailleurs dans l'univers, sur Mars par exemple -- prendrions-nous une biosphère avec nous, pour vivre dedans? --, mais aussi no
...[+++]us voulions en connaître davantage sur la terre sur laquelle nous vivons tous. Enfin, en 1991, il était temps pour nous d'y entrer et d'expérimenter ce «bébé». Allez, en route pour un voyage inaugural. Est-ce que ça va marcher? Ou bien va-t-il se passer quelque chose que nous ne comprendrions pas ou que nous ne pourrions pas résoudre? qui par conséquent annihilerait le concept d'une biosphère créée par l'homme.
En gedurende de volgende paar jaar, kwamen er prachtige verhalen over het ontwerp van Biosfeer 2. Maar in 1991 hadden we eindelijk dit ding kunne
n bouwen. And het was tijd voor ons om erin te trekken en het te proberen. We moesten het weten, is leven zo kneedbaar? Kan je deze biosfeer nemen, dat zich ontwikkeld heeft op een planetaire schaal, en dat in een kleine fles proppen, en zal het overleven? Vele en moeilijke vragen. En we wilde dit weten om ons in staat te stellen te weten of we elders in het universum, als we bijvoorbeeld naar Mars zouden gaan, en onze biosfeer zouden meenemen, erin konden leven? We wilden dit ook weten zodat we
...[+++] meer zouden begrijpen van de aarde waarop we leven. In 1991 was het eindelijk zover voor ons, dus we stapten erin en probeerden het uit. Laten we onze eerste reis maken. Zal het werken? Of zal er iets gebeuren dat we niet begrijpen of niet kunnen repareren? En dan dus het concept laten vallen van door de mens gemaakte biosferen.Mais en ce moment on est dan
s la phase Cicéron. Nous aimons ce que Barak Obama dit, mais nous n'en faisons rien. Et donc il vient dans ce pays, et il dit, Nous avons besoin d'une grande impulsion fiscale. Et tout le m
onde dit Génial! Il quitte le pays et les français et les allemands disent, Non, non, oubliez ça, absolument pas. Rien ne se passe. Il va à Strasbourg. Il dit, il nous faut plus de soldats en Afghanistan. Et tout le monde dit Idée géniale. Il part, les gens disent, non, non, non, on ne fera pas ça. 5000 maximum, et pas de
...[+++] roquettes, non, on ne fera pas ça. Il va à Prague, il dit, Nous croyons à un monde sans nucléaire. Et c'est super d'avoir un président américain qui peut prononcer le mot nucléaire commençons par remarquer cela. Vous vous en souvenez? George Bush, nu-ca-ler. pardon? nu-ca-ler. (Rires) Pouvez-vous dire avunculaire ? Aunclaire. (Rires) Merci beaucoup. Mais il dit, nous voulons un monde sans nucléaire. Et ce jour-là, la Corée du Nord, ce jour-là précisément, La Corée du Nord essaye de voir si elle peut en balancer une au dessus du Japon -- (Rires) et la faire atterrir avant ... Alors, où se tourner pour trouver de l'inspiration ? Il nous reste Bill Clinton.
Op dit moment is het een Cicero-ding. We houden van wat Barack Obama zegt, maar we doen er niets aan. Hij bezoekt dit land en zegt: We hebben een grote fiscale stimulans nodig. Iedereen zegt: Geweld
ig! Hij verlaat het land en de Fransen en Duitsers zeggen: Nee, nee, vergeet het, absoluut niet. Er gebeurt niets. Hij gaat naar Straatsburg. Hij zeg: We hebben meer grondtroepen nodig in Afghanistan. Iedereen vindt het een prachtig idee. Hij vertrekt, mensen zeggen: Nee, nee, nee, we gaan dat niet doen. 5000 maximum, geen raketten. Nee, nee, niet doen. Hij gaat naar Praag en zegt: Wij geloven in een kernvrije wereld. Geweldig, we hebben nu ee
...[+++]n president die het woord 'nucleair' kan uitspreken. Laat dat duidelijk zijn. Herinner je je dat? George Bush: Nu-ce-lair. Sorry, wat? Nu-ce-lair.. (Gelach) Kan je zeggen: 'avuncular'? 'Avunclear'. (Gelach) Dank je wel. Maar hij zegt: We willen een kernvrije wereld. Die dag in Noord Korea, diezelfde dag, checkte Noord Korea of het er één tot in Japan krijgt -- (Gelach) en het te laten landen voor ... Waar zoeken we inspiratie? We hebben nog altijd Bill Clinton.Et si nous voulons comprendre qui nous sommes, comment nous ressentons et
percevons, il faut vraiment comprendre ce qu'est le cerveau. Un autre élément est que parfois la science nous mène à de vraiment gros avantages sociaux et technologiques, ou commerciaux, ou autres, qui en sont issus. Et c'en est un, aussi, car quand nous comprenondrons comment le cerveau fonctionne, nous serons capables de construire des machines intelligentes, et à vrai dire je pense que c'est une bonne chose globalement, cela va avoir des avantages immenses pour la société, comme
...[+++]une technologie fondamentale. Donc, pourquoi n'avons-nous pas de bonne théorie du cerveau ? Et il y a des gens qui ont travaillé là-dessus depuis 100 ans.
Als we willen begrijpen wie we zijn en hoe we voelen en waarnemen, moeten we echt begrijpen wat hersenen zijn. Iets anders nog: wetenschap leidt soms tot grote maatschappelijke en technologische voordelen, bedrijven of om het even wat eruit voortkomt. Dit is er ook een van. Als we weten hoe de hersenen werken, zullen we intelligente machines kunnen maken en ik denk dat dit uiteindelijk iets goed is. Het zal enorme voordelen hebben voor onze maatschappij net zoals een fundamentele technologie. Waarom hebben we dan geen goede hersentheorie? We zijn er al honderd jaar naar op zoek.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
décision qui va nous ->
Date index: 2025-07-11