Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "décision de tuer ne devrait " (Frans → Nederlands) :
Daniel Suarez : La décision de tuer ne devrait pas appartenir à un robot - TED Talks -
Daniel Suarez: Robots mogen niet beslissen over leven en dood - TED Talks -
Et donc, le projet des étudi
ants était, Comment devrait être le steak de demain ? Lorsqu
e vous n'avez pas à tuer les vaches, et que le steak peut avoir n'importe quelle forme de quoi devrait-il avoir l'air ? Donc, cet élève, James King, a fait un tour dans la belle campagne anglaise, choisi la meilleure, la meilleure vache qu'il pouvait trouver, et il l'a mise dans une machine IRM (Imagerie par Résonance Magnétique). Et puis il a pris les scans (photos) des meilleurs organes et
fait la viande. La ...[+++]réalisation du projet est faite par un constructeur japonais de résine alimentaire, mais vous savez, dans l'avenir, le processus peut être amélioré. Mais cela est une reproduction de la meilleure image IRM de la meilleure vache qu'il a pu trouver.
Dus was de opdracht aan de studenten: hoe zou het vlees van morgen er uit moeten zien? Wanneer je geen koeien hoeft te doden en het elke vorm kan hebben? Deze student, James King, trok door het mooie Engelse platteland, koos de allerbeste koe die hij zag, en stopte haar in een MRI-scanner. Ze namen de scans van de beste organen en maakten het vlees. Natuurlijk is dit gedaan met Japanse namaakvoedsel-hars, maar in de toekomst kan het beter gemaakt worden. Maar dit reproduceert de beste MRI-scan van de beste koe die hij vond.
Il n'y a pas de lumière naturelle dans cette caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abo
...[+++]rd, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien zijn schaduwen va
n dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En z
e hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsh
...[+++]eid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het overweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Et j'avais la sensation que la technologie devrait favoriser la magie, non pas la tuer.
Het voelde alsof technologie magie zou moeten opwekken, niet uitroeien.
Qui décide que Soho devrait avoir cette personnalité et que le Quartier Latin devrait avoir cette personnalité?
Eh bien, il y a des décisions exécutives, mais surtout la réponse est - tout le monde et personne. Tout le monde contribue un peu. Aucune personne seule n'est vraiment l'ultime acteur derrière la personnalité d'un quartier. Même chose pour la question de qu
i faisait vivre les rues après le 11 septembre dans mon quartier?
...[+++]Eh bien, c'était toute la ville. L'ensemble du système y travaille en quelque sorte, et tout le monde contribue un petit peu. Et c'est de plus en plus ce que nous commençons à voir sur le Web d'un tas de façons intéressantes. Ce n'était en fait pas encore vraiment le cas, sauf avec des choses très expérimentales, lorsque j'ai écrit Emergence et quand le livre est sorti. Donc ça a été un moment très optimiste, je crois, et je veux seulement parler de quelques-unes de ces choses. Je pense qu'il y a effectivement un nouveau genre de modèle d'interactivité qui commence à émerger en ligne dès maintenant. Et l'ancien modèle ressemblait à ça -
Wie bepaalt dat Soho deze uitstraling heeft en dat de Latino-wijk dat karakter heeft? Er zijn een soort van uitvoer
ingsbesluiten, maar over het algemeen is het antwoord -- iedereen en niemand. Iedereen dra
agt een beetje bij. Niet één persoon heeft de doorslaggevende invloed over het karakter van een wijk. Hetzelfde geldt voor de vraag wie de straat levendig hield in mijn wijk gedurende de periode na 11 september. Dat was de hele stad. Het hele systeem werkte eraan mee en iedereen droeg zijn steentje bij. Dat zien we meer en meer op he
...[+++]t internet op verschillende interessante manieren -- waarvan de meeste voordien niet bestonden, behalve in heel experimentele activiteiten, toen ik Emergence aan het schrijven was en het boek uitkwam. Het is dus een erg optimistische tijd geweest. Ik wil een paar zaken daarvan bespreken. Ik denk dat er een nieuw model van interactiviteit in opkomst is op dit moment. Het oude zag er zo uit.Ca devrait être la décision du citoyen. Mais quand j'ai vu ca, je me suis dit Peut-être que le problème est juste une culture autoritaire régionale, et certains Musulmans en été influencés par celle-ci. Mais les laïcs aussi peuvent subir son influence.
Het zou een beslissing moeten zijn van de burger. Toen ik dat zag, zei ik: Misschien is het probleem de autoritaire cultuur in de regio, en werden sommige moslims hierdoor beïnvloed. Maar de seculiere mensen kunnen daardoor beïnvloed worden.
Une question de base lors d'un
premier rendez-vous devrait simplement être : Quelle est ta folie ? Mais c'est si difficile à savoir... 2. Nous ne comprenons autrui Il est difficile de faire avec la folie des autres. Ils donnent tellement le change – de prime abord. Ce dont nous aurions idéalement besoin serait de leur faire passer une batterie de tests psychologiques et faire quatre ans de psychothérapie intensive, individuelle et de couple, a
vant de prendre une décision. D'ici 2100, cela ne sonnera plus comme une blague – les gens se
...[+++] demanderont pourquoi cela a pris si longtemps à l'humanité pour en arriver là. 3. Nous ne sommes pas habitués à être heureux Nous pensons vouloir le bonheur ; mais ce que nous voulons vraiment, c'est ce à quoi nous sommes habitués – ce qui implique souvent bien peu de bonheur. En grandissant, la majorité d'entre nous a vu l'amour être mélangé à des choses plus sombres : être contrôlé, se sentir humilié, être abandonné ou abusé. En résumé, souffrir. Et maintenant, quoi qu'on puisse dire, c'est principalement ce que nous continuons de rechercher.
Een standaard vraag op één van de eerste dates zou simpelweg moeten zijn: 'op welke manier ben jij gek?' Maar het is zo moeilijk om te weten... 2. W
e begrijpen anderen niet Het is net zo moeilijk om de gekheid van anderen te preciseren als die van onszelf. Ze houden zo'n goed masker voor - aan het begin. Wat we eigenlijk nodig zouden hebben is om allebei een reeks psychologische vragenlijsten te bean
twoorden en daarbij vier jaar intensieve psychotherapie (individueel en relatietherapie) voor het maken van een beslissing. In 2100 zal d
...[+++]it niet langer als een grap klinken, mensen zullen zich louter afvragen waarom het zolang duurde voordat de mensheid dit punt bereikte. 3. We zijn het niet gewend om gelukkig te zijn We denken dat we geluk willen, maar wat we écht willen is waar we gewend aan zijn - en meestal komt daar niet zo veel geluk bij kijken. Toen we opgroeiden was liefde voor de meesten van ons vermengd met andere, duisterdere dingen: beheerst worden of vernederd, verlaten of mishandeld zijn. Kortom, lijden. En nu is dat, wat we ook mogen zeggen, hetgeen waar we nog steeds het meeste naar opzoek zijn.Et ce ne devrait pas nous guider dans toutes nos décisions.
Het zou geen gids voor het nemen van alle beslissingen mogen zijn.
Un de mes bons amis, un professeur qui s'appelle Nick Chater, qui est le Professeur des Sciences de la Décision à Londres, croit qu'on devrait passer beaucoup moins de temps à explorer les profondeurs cachées de l'humanité et passer beaucop plus de temps à explorer les vides cachés.
Een van mijn goede vrienden, professor Nick Chater, is professor beslissingswetenschappen in London, Hij gelooft dat we veel minder tijd moesten besteden aan de verborgen diepten van de mens en veel méér tijd aan het verkennen van de verborgen oppervlakkigheden.
Mais
il faut prendre la décision soi-même Mes gamins à moi, ils ont sept ans, qui sait? Ils seront en désitonx à 14 ans. et ils passeront cet extrait : Je suis une si bonne mère. Mon Dieu, je les ai jamais eu aussi courts. IM : c'est chouette hein? A : Je voulais demander, pour les cheveux -- ROD : Non! T'en fais pas -- on fait des folies. IM : J'ai
l'impression que ça devrait être un peu plus court là. A : Non, non, on fait par étape, ROD : On fait par étape. IM : Je te fais peur là? T'es trop mignonne. ROD : Non, j'adore, c'est la n
...[+++]ouvelle moi. IM : Oh, c'est fantastique! ROD : Un troupeau de Rosie. Wooo!
Je moet de beslissing voor jezelf nemen. Mijn kinderen zijn zeven, wie zal het zeggen. Misschien moeten ze op hun 14de al ontwennen. Dan spelen ze deze video af: Ik ben zo'n geweldige moeder. Dit is het kortste dat ik ooit al had. IM
: Ziet er goed uit, niet? A: Ik wilde je al vragen, heb je je haar ooit al -- ROD: Nee! Het is oké -- leef je uit.
IM: Ik vind dat het hier wat dichter moet komen. A: Nee, we zijn nog aan het testen. ROD: We zijn nog aan het testen. IM: Vind je het eng? Je ziet er zo schattig uit. ROD: Nee, ik ben er dol o
...[+++]p. Het is mijn nieuwe ik. IM: Het is geweldig! ROD: Een kudde Rosie. Woooo! datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
décision de tuer ne devrait ->
Date index: 2025-04-03