Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «donne au moment » (Français → Néerlandais) :
Je vous donne un moment de cinéma et vous m'offrez une caïpirinha.
Ik geef jou een moment van cinema en jij biedt me een Caipirinha aan.
Je vous donne un moment pour les lire.
Ik laat je even lezen.
Mais ça vaut le coup pour la liberté que cela nous donne au moment de l'opération.
Maar het is het waard omdat het ons vrijheid bezorgt terwijl we bezig zijn.
Donc, ces trajectoires ici sont, essentiellement, la longueur de vie qu'on s'attendrait à voir pour les gens en ce qui concerne l'espérance de vie qui leur reste, calculée selon leur état de santé, pour des âges donnés, au moment où ces thérapies arrivent.
Deze banen hier zijn hoe we verwachten mensen te leven, in termen van overgebleven levensverwachting, gemeten door hun gezondheid, per leeftijd dat ze waren wanneer de therapieën arriveerden.
Donnez-moi le contexte. Ça me donne le squelette de l'ensemble de ce que vous allez faire. Ça me permet de relier tout le reste à quelque chose que vous m'avez déjà dit. Donc nous y voilà, conduisez-moi, montrez-moi qui est dans votre équipe. Ça aide si vous avez déjà une expérience et si vous avez déjà fait ce genre de choses avant. Je veux connaître le marché, la taille du marché. Pourquoi est-il intéressant d'aller sur ce marché? Je veux connaître votre produit, et c'est très important. Attention, ce n'est pas un pitch produit, ni un pitch de vente. Je ne veux pas connaître tous les tenants et aboutissants, et tout le toutim, etc. Je veux simplement savoir: qu'est-ce que c'es
...[+++]t? Si c'est un site web, montrez-moi une copie d'écran. Surtout ne faites pas de démo en direct. Non, jamais de démo en direct. Faites quelque chose qui me permette de savoir pourquoi les gens vont acheter ce que vous avez à vendre. Ensuite je veux savoir, maintenant que je sais ce que vous vendez, dites-moi comment vous allez gagner de l'argent. Pour chaque X que vous vendez, vous avez Y, vous assurez le service de Z. Je veux savoir quel est le modèle économique au niveau unitaire, ou pour le produit réel que vous vendez. Je veux savoir à qui vous vendez ça, en termes de clients. Je veux savoir si vous avez des contacts qui vont particulièrement vous aider. Est-ce que vous avez des contacts dans la distribution, est-ce que vous avez un contact pour la production. Ou, une fois de plus, la validation. Ça aide de dire que vous n'êtes pas tout seul. Mais tout le monde a des concurrents. Une société sans concurrence, ça n'a jamais existé. Même si la concurrence est une manière un peu passée, je veux savoir exactement qui sont vos concurrents, et ça m'aidera à évaluer comment vous pouvez vous intégrer là-dedans. Mais je veux aussi savoir en quoi vous êtes unique. Si je sais ce que font vos concurrents, comment allez-vous éviter que vos concurrents mangent votre part du gâteau? Tout cela est lié au ...
Het vertelt me de context. Het geeft me de armatuur voor de rest van je verhaal. Zo kan ik alles relateren aan iets dat je me al verteld hebt. Dus dan stel je me je managementteam voor. Het helpt als je ervaring hebt. Dan de grootte v
an de markt. Waarom moet deze markt aangeboord worden? Ik wil je product kennen, dat is erg belangrijk. Nu is dit geen verkoop-pitch. Ik hoef niet alle kleine details te weten. Ik wil weten: wat is het? Als het een website is, laat je een screenshot zien. Doe geen live
demonstratie. Nooit doen! Een opgenomen demo ...[+++]nstratie, of iets dat me toont waarom mensen datgene gaan kopen. Dan wil ik weten -- nu ik weet wat je verkoopt -- hoe ga je er geld aan verdienen? Voor iedere verkochte X krijg je Y, lever je dienst Z. Ik wil weten wat het bedrijfsmodel is op stuks-basis, voor het werkelijke product dat jij verkoopt. Ik wil weten aan wie je dit verkoopt, welke klanten. Ook wil ik weten of je relaties hebt die jou gaan helpen. Of je een distributieovereenkomst hebt met iemand, of een productie-partner... Validatie. Dit toont aan dat je groter bent dan slechts dit kleine ding hier. Iedereen heeft echter concurrentie. Er is nooit een bedrijf geweest dat geen concurrentie had. Zelfs als het de oude manier van doen is. Ik wil exact weten wat jouw concurrentie is. Dan kan ik beoordelen hoe je in deze hele operatie past. Dan wil ik weten waarom jij speciaal bent. Als ik weet wat je concurrentie doet, hoe ga je voorkomen dat zij de kaas van je brood eten? Dit alles leidt naar het financiële overzicht. Je kunt niet pitchen aan een durfkapitalist zonder je financiën te tonen. Ik wil een jaar of twee terugkijken, of zolang je al actief bent. En ik wil drie of vier of vijf jaar vooruitkijken. Vijf is wat veel. Vier is waarschijnlijk redelijk. En hoe gaat het bedrijfsmodel dat je toonde op product-basis, vertaald worden in een bedrijfsmodel. Hoeveel widgets ga je verkopen? Je verdient bedrag X per widget. Ik wil weten wat de drijver is. We gaan dit jaar 100 ...Lorsqu'on l'évoque au sein d'un débat, les gens le rejettent aussitôt sous prétexte qu'il n'est pas pertinent. Ils rétorquent : « Dans « 1984 », il y avait des caméras dans les foyers, les gens étaient observés à chaque instant, rien à voir avec le régime de surveillance auquel nous sommes confrontés.» Ceci est en fait une grossière méprise des avertissements lancés par Orwell dans « 1984 ». Le danger qu'il pointait n'était pas un régime de surveillance q
ui contrôle tout le monde à tout instant, mais un état où les gens ont conscience qu'ils peuvent êtr
e surveillés à tout moment ...[+++]. Voici comment le narrateur d'Orwell, Winston Smith, décrit le système de surveillance auquel il est confronté : « Évidemment, il n'y avait aucun moyen de savoir si, à un moment donné, on était surveillé. » Il continue en disant : « Ils pouvaient nous mettre sur écoute quand ils le voulaient. On devait vivre, on vivait, l'habitude est devenue instinct, en admettant que tout son émis pouvait être entendu et, sauf dans l'obscurité, tout mouvement scruté. » Les religions abrahamiques prêchent, elles aussi, qu'il existe une autorité invisible et omnisciente qui, du fait de son omniscience, observe constamment ce que l'on fait, ce qui signifie que l'on n'a jamais de moment d'intimité : le moyen ultime d'imposer l'obéissance à leurs préceptes.
Als je het vermeldt in een debat over toezicht, wijst men het meteen af als niet-toepasselijk, want in '1984' stonden er monitors in de huizen van de mensen, ze stonden voortdurend onder toezicht, en dat heeft niets te maken met de toezichtsstaat die wij kennen. Dat is een fundamentele misvatting over de waarschuwingen van Orwell in '1984'. Die waarschuwing ging over een toezichtsstaat die niet iedereen altijd volgde, maar waarin mensen wisten dat ze altijd konden gevolgd worden. Dit is de beschrijving door Orwell's verteller, Winston Smith, van het toezichtssysteem in kwestie: Je kon natuurlijk niet weten o
f je op een bepaald moment bekeken werd. Hij g ...[+++]aat verder: Ze konden jouw systeem aanzetten naar eigen goeddunken. Je moest leven, en dat deed je, op basis van een gewoonte die een instinct werd, in de veronderstelling dat elk geluid dat je maakte, afgeluisterd werd en elk moment bekeken, behalve als het donker was. De Abrahamitische godsdiensten poneren op dezelfde manier dat er een onzichtbare, alziende overheid is die in haar alwetendheid altijd ziet wat je doet, waardoor je nooit een privé-moment hebt, wat de ultieme manier is om gehoorzaamheid af te dwingen.Qu'est-ce qui rend le présent, plus partic
ulièrement les bons moments du présent, si difficiles à vivre correctement? Réciproquement, pourquoi tant d'événements semblent plus faciles à savourer, à apprécier et à vivre, lorsqu'ils sont résolument terminés? Un des avantages du passé, c'est qu'il est une version éditée et réduite du présent. Même les meilleurs jours de nos vies contiennent une série de moments insipides et gênants. Dans notre mémoire, tels des éditeurs qualifiés d'heures de rushes et souvent de séquences plates, nous verrouillons les moments les plus importants; et par conséquent construisons des séquences qui semblent bie
...[+++]n plus significatives et intéressantes que leur cadre d'origine. Des heures de médiocrité peuvent être réduites en cinq ou six images parfaites. La nostalgie est le présent bonifié par le montage. Beaucoup de ce qui détruit le présent est pure anxiété. Le présent contient toujours un nombre important de possibilités, certaines très repoussantes, dont nous sommes toujours conscients. En théorie, tout peut arriver, un séisme, un anévrisme, un rejet - qui donne lieu à une anxiété non spécifique qui nous suit en permanence; le simple effroi face à l'inconnu de ce qui va se produire Mais après, bien sûr, seul un nombre très limité de choses horribles se produisent et nous oublions l'anxiété simultanément (ou plutôt passons à un nouveau présent).
Hoe komt het toch dat we het nu, e
n vooral de leukste momenten van het heden, zo moeilijk ten volle kunnen ervaren? En waarom, omgekeerd, kunnen we van zo veel gebeurtenissen makkelijker genieten en waarderen als ze echt voorbij zijn? Een voordeel van het verleden is dat het een dramatisch ingekorte versie is van het heden. Zelfs de mooiste dagen van ons leven bestaan uit een serie saaie en ongemakkelijk
e momenten. Maar in onze herinnering leggen we alleen de meest betekenisvolle momenten vast, als capabele redacteuren van uren van ru
...[+++]w en vaak niet-inspirerend materiaal. En zo creëren we reeksen die veel betekenisvoller en interessanter voelen dan de situaties waaruit ze voortkwamen. Uren van middelmatigheid worden teruggebracht tot vijf of zes perfecte beelden. Nostalgie is: het heden verrijkt door een redactie-apparaat. Pure angst verwoest veel van het heden. Het heden bevat altijd een enorme hoeveelheid mogelijkheden, sommige geweldig griezelig, waar we ons continu op achtergrond van bewust zijn. In theorie kan er van alles gebeuren, een aardbeving, een slagaderbreuk, een afwijzing - wat leidt tot de vage angst die veel van ons steeds maar voortsleept. De eenvoudige vrees over de onbekendheid van wat komen gaat. Maar natuurlijk gebeuren er uiteindelijk maar heel weinig van die dingen en meteen vergeten we de angst (of we richten die weer op het nieuwe heden).Ce qui est réel, c'est la séparation. À un moment donné au début de la petite enfance, l'idée d'identité commence à se former. Un nom est donné à notre petite part d'unité, et on lui raconte toutes sortes de choses sur elle-même. Ces renseignements, ces opinions et ces idées, deviennent des réalités, qui participent à nous construire, à construire notre identité. Cette identité devient le véhicule qui nous permet de naviguer dans notre monde social.
Wat echt is, is afgescheidenheid. Ergens tijdens de babyfase begint het idee van zelf te ontstaan. Onze kleine portie eenheid krijgt een naam, leert een hoop dingen over zichzelf. Deze details, meningen en ideeën worden feiten, waarmee wij aan onszelf bouwen, aan onze identiteit. Dit zelf wordt ons voertuig voor navigatie in onze sociale wereld.
La biophonie est composée de tous les sons générés par les organismes d'un habitat donné, à un moment et à un endroit donnés.
De biofonie is al het geluid dat gemaakt wordt door organismen in een gegeven habitat op een bepaalde tijd en plaats.
Je précise ceci car il est important de localiser cette pratique dans le temps, de considérer l'année 1968
, dans l'incroyable moment historique dans lequel elle se trouve, et de penser à l'arche qui s'est construite depuis, de penser aux opportu
nités qui nous sont données aujourd'hui, et pensez à ce musée, qui émergea à la suite d'une période de grande protestation, une protestation qui concernait surtout l'étude de l'histoire ainsi que l'héritage d'importants artistes afro-américains fait à l'histoire de l'art du pays tels que Jacob
...[+++]Lawrence, Norman Lewis, Romare Beardon. Et puis, bien sûr, cela nous amène à aujourd'hui. En 1975, Mohammed Ali a donné une conférence à l'université d'Harvard. Suite à cette conférence, un étudiant s'est levé et lui a dit, Donnez-nous un poème Ce à quoi Mohammed Ali a répondu: Moi, Nous Une déclaration profonde à propos de la place de l'individu et de la communauté,
Ik vermeld dit omdat het belangrijk is deze praktijk in de geschiedenis te plaatsen, te kijken naar 1968, het ongelofelijk historische momen
t dat het is, en te denken aan de boog van gebeurtenissen sedertdien, aan de mogelijkheden waarin we vandaag mogen staan. Stel je voor dat dit museu
m voortkwam uit een moment van groot protest, en dat het zozeer gaat over het onderzoeken van de geschiedenis en de nalatenschap van belangrijke zwarte kunstenaars aan de kunstgeschiedenis van dit land, zoals Jacob Lawrence, Norman Lewis, Romare Beardo
...[+++]n. En dan, natuurlijk, terugkomen naar vandaag. In 1975 gaf Mohammed Ali een lezing aan de Harvard-universiteit. Na zijn lezing stond een student op en zei: Geef ons een gedicht . Mohammed Ali zei: Ik, Wij . Een veelbetekenende uitspraak over het individu en de gemeenschap. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
donne au moment ->
Date index: 2025-07-09