Vertaling van "donnait " (Frans → Nederlands) :

On me donnait les vêtements que je devais porter, on me disait où je devais me tenir, et on me donnait ces très précieuses et saintes robes à porter, en pensant que c'était quelque chose de sacré, ou d'important.
Ik kreeg de kleren die ik dragen moest en aanwijzingen waar ik nodig was. Ik kreeg waardevolle en heilig uitziende robes te dragen, met het begrip dat het iets heiligs of belangrijks was.

Ça ne donnait pas de bons clichés aux rayons X.
Er kwamen geen goede röntgenfoto's uit.

On donnait ensuite à chacun, une des trois descriptions de cette crise hypothétique.
Ze kregen elk één van drie mogelijke beschrijvingen van deze hypothetische crisis.

Jusqu'à ce qu'on nous dise qu'il y avait un docteur à 10 kilomètres de là, qui pouvait-- qui donnait -- qui examinait les gens et leur donnait des médicaments.
Tot ik hoorde dat 10 km verderop een arts was, die mensen onderzocht en ze medicijnen gaf.

Pour simplifier, on présumait jusqu'à présent que si on donnait assez de connectivité aux gens, si vous leurs donnez assez d'appareils, la démocratie suivrait inévitablement. Et à vrai dire, je n'ai jamais adhéré à cet argument, en partie parce que je n'ai jamais vu 3 présidents américains tomber d'accord sur quoi que ce soit dans le passé. (Rires) Mais vous savez, même au delà de ça, si vous pensez à la logique sous-jacente, c'est ce que j'appelle le libéralisme iPod. Nous supposons que chaque Iranien ou Chinois qui possède et aime son ipod aimera aussi la démocratie libérale.
Om het simpel te zeggen, de assumptie is tot nu toe geweest dat als je mensen genoeg mogelijkheid tot aansluiting geeft, als je hen genoeg toestellen geeft, democratie automatisch zal volgen. En om eerlijk te zijn, ik heb dit argument nooit echt geloofd, deels omdat ik nooit zag dat drie Amerikaanse presidenten het in het verleden ergens over eens waren. (Gelach) Maar, weet je, zelfs los daarvan, als je nadenkt over de onderliggende logica, is het iets wat ik iPod-liberalisme noem. Waarbij we veronderstellen dat elke Iraniër of Chinees die toevallig een iPod heeft en die leuk vindt ook liberale democratie leuk zal vinden.

En fait, Shannon nous a ammené dans les années 40, d'ici a ici: du téléphone qui était un simple haut parleur dont la qualité se dégrade avec la distance à Internet. Et il a prouvé le premier théorème sur les seuils, qui montre que si une information est additionnée puis retranchée à une porteuse, on peut calculer de façon exacte avec des instruments inexacts. Et c'est ça qui a donné Internet. Von Neumann, dans les années 50, a fait la même chose pour le calcul numérique. il a montré qu'on peut avoir un ordinateur imparfait, mais qu'en restaurant sa configuration, il peut être rendu parfait. Ce fut le dernier ordinateur analogique à MIT: un analyseur différentiel, qui, plus il était utilisé, plus il donnait une réponse fausse. Après Von Neumann, nous avons eu les Pentium, ou le milliardieme transisteur, est aussi fiable que le premier.
Welnu, Shannon bracht ons in de jaren 40 van een telefoon in de vorm van een draad die met toenemende afstand slechter werd, naar het internet. Hij bewees de eerste drempelstelling: als je informatie toevoegt en er een signaal van maakt, kun je perfect rekenen met een imperfect apparaat. Zo kregen we het internet. Von Neumann deed in de jaren 50 hetzelfde voor de informatica. Hij toonde aan dat je een onbetrouwbare computer perfect kunt maken. Dit was de laatste analoge computer op MIT. een differentiële analysator die slechter functioneerde naarmate je hem langer liet draaien. een differentiële analysator die slechter functioneerde naarmate je hem langer liet draaien. Na Von Neumann hebben we de Pentium, waarbij de miljardste transistor even betrouwbaar is als de eerste.

...me et sa taille, il nous donnait seulement environ 15 minutes, tout au plus, à ces profondeurs. Il nous fallait plus de temps. Il devait y avoir une meilleure solution. Et, en effet, il y a une meilleure solution. En 1994, j'ai eu la chance d'avoir accès à un de ces prototypes de recycleurs à circuit fermé. ...
Met stikstof: twee problemen. Een ervan noemde Jacques Cousteau de roes van de diepte . Stikstofnarcose. Het maakt je teut. Hoe dieper je gaat, hoe teuter je wordt. Dronken rijden doe je niet, dronken duiken ook niet. Het derde probleem liep ik tegen het lijf in Palau: de duikersziekte. Wat ik vergat te vermelden is dat je stikstofnarcose kan voorkomen - al die blauwe stippen daar in ons lichaam - door de stikstof te vervangen door helium. Er zijn een heleboel redenen waarom helium goed is. Het is een klein molecuul, het is inert, het veroorzaakt geen narcose. Dat is het basisconcept waar we van uitgaan. De theorie is relatief eenvoudig. Het lastige deel is de uitvoering. Daarmee begon ik ongeveer 15 jaar geleden. Niet bepaald een schitterende start, maar je moet ergens beginnen. In die tijd was er bijna niemand die wist hoe het moest. Met dit tuig ben ik 90 meter diep geweest. Na verloop van tijd werden we er wat beter in en kwamen we met dit verfijnd ogende tuig met vier duikflessen, vijf regelaars, de juiste gasmengsels en al dat fijns. Prima gerei. We konden beneden nieuwe soorten gaan zoeken. Deze foto is genomen op 90 meter diepte bij het vangen van nieuwe vissoorten. Maar we kregen maar weinig tijd. Ondanks zijn omvang en grootte konden we maar een 15 minuten beneden blijven. We hadden meer tijd nodig. Er moest een betere manier zijn. En die is er ook. In 1994 had ik het geluk om dit prototype ‘rebreather’ (her-inademer) met gesloten circuit te mogen gebruiken. ...

C'était vraiment toute la liberté que je connais quand je voyage, mais ça me donnait aussi profondément l'impression de rentrer chez moi.
Het voelde als de vrijheid die ik kende tijdens mijn reizen, maar nog meer als thuiskomen.

Nous avons un cas appelé Almog qui est lié à une banque qui donnait, Il semblerait, de notre point de vue, des récompenses aux kamikazes.
Het geval Almog: een bank die vanuit ons oogpunt beloningen uitreikte voor zelfmoordaanslagen.

Et une fois terminé, on leur demandait, Ça vous dirait d'en faire un autre, pour trente cents de moins ? . Et s'ils disaient oui, on leur donnait celui qu'ils avaient construit et qu'on avait démonté. C'était donc un cycle sans fin, eux construisant et nous détruisant, juste sous leur yeux.
Toen ze die afgewerkt hadden, vroegen we hen nog een te bouwen, deze keer voor 30 cent minder. We gaven hen deze terug die zij bouwden en wij uit elkaar haalden. Het was een eindeloze cyclus van bouwen en uit elkaar halen voor hun ogen.