Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Note: les traductions des vidéos ont été réalisées par des volontaires qui ne sont pas tous des traducteurs professionnels, elles pourraient donc contenir des erreurs. Ces textes sont cependant intéressants pour retrouver des expressions du langage parlé par exemple.
Vous pouvez aussi visualiser directement ces passionnantes vidéos avec les sous-titres dans la langue de votre choix !
Traduction de «dix ans en arrière quand » (Français → Néerlandais) :
Et vous savez, si je reviens peut-être dix ans en arrière quand j'ai obtenu le financement pour acheter mon premier ordinateur de traitement graphique. C'était une énorme machine. C'était des rangées de processeurs, de stockage, de tout cela.
En weet je, ongeveer 10 jaar geleden kreeg ik de financiering rond om mijn eerste grafische computer te kopen. Het was een grote machine. Het waren kasten vol processoren en opslagmedia.
Et on pourrait prendre pour exemple si on remonte à 100 en arrière quand l'électricité est devenue courante pour la première fois, elle a généré beaucoup de peurs.
Een voorbeeld zou kunnen zijn dat honderd jaar geleden toen elektriciteit alledaags werd, er heel veel angst voor was.
Bon, vous n'avez sans doute pas l'habitude de vous voir en métronome, mais après tout, nous marchons bien comme -- je veux dire, nous oscillons d'avant en arrière quand nous marchons.
Nu, misschien ben je niet gewend om jezelf met een metronoom te vergelijken. maar eigenlijk, we lopen wel als -- Ik bedoel, we slingeren heen en weer als we lopen.
J´ai alors obtenu d'un flic qu'il me confirme qu'Abed vivait encore, quelque part dans cette même ville, et j'étais alors en route pour cette ville avec une rose jaune en pot sur le siège arrière, quand soudain, offrir des fleurs m'a semblé ridicule.
Een agent wist te vertellen dat Abed nog in leven was. Hij woonde in dezelfde stad, en terwijl ik daarheen reed met een gele potroos op de achterbank leken die bloemen me opeens een belachelijke gift.
Si on remonte 200 ans en arrière quand le commerce des esclaves était sous la pression de William Wilberforce et de tous ses manifestants.
Ga 200 jaar terug in de tijd, toen de slavenhandel onder druk kwam te staan door acties van Wilberforce en andere betogers.
George Ier, fils de Sophie, fut le premier roi selon ces nouvelles règles, puis son fils George II, puis George III, et même s'il perdit l'Amérique et la tête, pas de panique, les règles s'appliquent, donc la couronne continua de descendre doucement l'arbre généalogique, passant à George IV, dont aucun enfant ne lui survécut, puis à Guillaume IV, qui eut dix enfants, tous illégitimes. Il la transmit ensuite par l'intermédiaire de son cadet décédé à la reine Victoria, qui débuta son règne en 1837 et l'acheva juste après avoir franchi le seuil du XXe siècle, ce qui est un règne doublement impressionnant par sa longueur au vu des techniques médicales de l'époque. Après la fin de son ère, la couronne alla à son fils Édouard VII, puis à George V
...[+++], puis à Édouard VIII qui, enfin, brise cette ligne de succession bien propre (et quelque peu ennuyeuse) en commettant un scandale : épouser une roturière. Une roturière américaine ! Et divorcée ! Deux fois ! De fait, les divorces posaient un vrai problème et n'étaient pas compatibles avec le rôle du roi comme chef de l'État, et aussi comme chef de l'Église d'Angleterre dans les années 1930. Édouard céda le trône à son frère George VI, réticent à l'idée de régner, et qui dut ensuite superviser la Seconde Guerre mondiale et l'effondrement de l'Empire britannique qui s'ensuivit. Cela épuisa la santé du roi réticent, qui mourut à l'âge de 56 ans, laissant la couronne à Élisabeth II, en 1952, âgée de 25 ans. Elle avait sept ans de plus que Victoria, son arrière-arrière-grand-mère, le jour de son sacre, mais début septembre 2015, Élisabeth devint la reine au règne le plus long de l'Histoire, pas seulement en Grande-Bretagne, mais dans le monde. Après Élisabeth II, la couronne revient à Charles, héritier présomptif depuis le plus longtemps de l'Histoire britannique, puis à son fils William, puis à son fils George.
George I, de zoon van Sophia, was de eerste koning onder de nieuwe regels, en daarna zijn zoon George II, naar George III, en ook al verloor hij Amerika
en zijn geest, geen angst, de regels zijn hier, en zo ging de kroon kalm verder de stamboom af, naar George IV, die geen overlevende kinderen had, naar Willem IV die tien kinderen had - allemaal bastaarden, daarna door zijn dode jongere broer naar koningin Victoria die haar regeerperiode startte in 1837 en die het net over de finishlijn van de 20e eeuw maakte. Wat dubbelop een indrukwekkend lange tijd was, gegeven de staat van medische technologi
...[+++]e indertijd. Na het einde van haar periode, ging de kroon naar haar zoon Eduard VII naar George V... naar Eduard VII die *eindelijk* deze nette (en nogal saaie) lijn van erfenis doorbreekt door een schandaal te plegen: trouwen met een burger. Een Amerikaanse burger! Een Amerikaanse burger die *gescheiden* was! *Twee keer* ::Gasp:: Eigenlijk waren de scheidingen echt een probleem en niet verenigbaar met de rol van de monarch als Hoofd van Staat *en ook* de Kerk van Engeland in de jaren 1930. Eduard trad af naar zijn broer George VI - die onwillig was om de kroon aan te nemen, en toen ook nog de Tweede Wereldoorlog en de daaropvolgende afbraak van het Britse Rijk moest overzien - wat de gezondheid van de jonge koning aantastte, die stierf op 56 jarige leeftijd en de kroon naliet aan Elizabeth de Tweede, in 1952 op 25 jarige leeftijd. Zeven jaar ouder dan Victoria, haar over-overgrootmoeder, was op haar kronings dag, maar in September 2015, werd Elizabeth de langst regerende koningin in niet alleen de Briste geschiedenis, maar ook in de wereldgeschiedenis. Van Elizabeth II zal de kroon verdergaan naar Charles, de langste erfgenaam schijnbaar in de Britse geschiedenis naar zijn zoon William, naar zijn zoon George.Et
c'est pourquoi les gens ont choisi de travailler chez eux, ou alors ils peuvent peut-être aller au bureau, mais ils peuvent peut-être aller au bureau très tôt le mat
in, ou tard le soir quand il n'y a personne, ou ils restent après que tout le monde soit parti, ou ils y vont le weekend, ou
ils font le travail dans l'avion, ou ils font le travail dans la voiture ou dans le train parce qu'il n'y a rien pour les distraire. Vous pouv
...[+++]ez être distrait par différentes choses, mais il n'y pas rien d'aussi mauvais pour vous distraire que ce dont je vous parlerai dans une minute. Et tout ce phénomène qui consiste à avoir de courtes périodes intensives pour travailler me rappelle autre chose qui ne marche pas quand vous êtes interrompu, et il s'agit du sommeil. Je pense que le sommeil et le travail sont très liés. Et ce n'est pas seulement que vous pouvez travailler quand vous dormez et que vous pouvez dormir quand vous travaillez. Ce n'est pas vraiment ce que je veux dire. Je parle précisément du fait que le sommeil et le travail sont basés sur des phases, ou sont des évènements qui se basent sur des stades. Donc le sommeil fonctionne en phases ou stades de sommeil -- certains les appellent autrement. Il y en a cinq, et pour atteindre les phases profondes, celles qui sont importantes, vous devez passer par les phases précédentes. Et si on vous interrompt pendant que vous passez par les premières phases -- si quelqu'un se cogne dans votre lit, ou s'il y a un bruit, ou quoi que ce soit -- vous ne reprenez pas là où vous vous êtes arrêté. Si on vous interrompt et qu'on vous réveille, vous devez recommencer. Vous devez donc revenir quelques phases en arrière et recommencer.
Daarom verkiezen mensen om thuis te werken, of ze gaan wel naar kantoor, maar dan erg vroeg op de dag, of laat
op de avond als er niemand is, of ze blijven achter nadat iedereen is vertrokken, of ze gaan in het weekend of ze maken het werk af in h
et vliegtuig, of ze doen het werk in de auto of in de trein omdat er geen afleiding is. Daar zijn wel andere soorten afleidingen, maar niet de echt storende afleidingen. Ik zal het er zo over hebben. Dit hele fenomeen van korte brokjes tijd om werk te doen, he
rinnert me aan iets ...[+++]anders waarbij je niet gestoord wilt worden: slaap. Ik denk dat slaap en werk veel overeenkomsten hebben. Niet alleen omdat je kunt werken tijdens je slaap en kunt slapen tijdens je werk. Dat bedoel ik niet echt. Ik heb het specifiek over het feit dat slaap en werk gebeurtenissen zijn die bestaan uit fasen, of stadia. Slaap gebeurt dus in fasen of stadia -- mensen gebruiken verschillende namen. Er bestaan er vijf, en om de echte, betekenisvolle, diepe slaap te krijgen. moet je eerst door de vroege stadia heen. Als je gestoord wordt tijdens een van de vroege stadia -- als iemand tegen je aanstoot in bed, of door een geluid, of wat er ook gebeurt -- dan ga je niet door waar je gebleven was. Als je slaap onderbroken wordt, moet je opnieuw beginnen. Je moet een paar fasen terug en opnieuw beginnen.Environ tous les dix pas, ils se penchent en arrière et essayent de vous enlever un morceau de jambe.
Elke tien stappen kijken ze om en proberen in je benen te happen.
Est-ce une chose que nous avons inventé récemment en occident ? En fait, la réponse est probablement non. Il y a beaucoup de descriptio
ns de l'adolescence dans l'Histoire, qui semblent très similaires à la description que nous en faisons aujourd'hui. Il y a une citation célèbre de Shakespeare, tirée du « Conte d'hiver », où il décrit l'adolescence ainsi : Je voudrais qu'il n'y eût point d'âge entre dix et vingt-trois ans, ou que la jeunesse dormît tout le reste du temps dans l'intervalle : car on ne fait autre chose dans l'intervalle que donner des enfants aux filles, insulter des vieillards, piller et se battre. (Rires) Il continue en d
...[+++]isant Cela dit, qui pourrait, sinon des cerveaux brûlés de dix-neuf et de vingt-deux ans, chasser par le temps qu'il fait ? (Rires) Ainsi, il y a près de 400 ans, Shakespeare représentait les adolescents sous un jour très similaire à celui d'aujourd'hui, mais aujourd'hui que nous essayons de comprendre leur comportement, en ce qui concerne les changements sous-jacents qui sont en cours dans leur cerveau. Ainsi, par exemple, prendre des risques. Nous savons que les adolescents ont tendance à prendre des risques. C'est certain. Ils prennent davantage de risques que les enfants et les adultes, et ils sont particulièrement enclins à prendre des risques quand ils sont avec leurs amis. Il y a une pulsion importante à devenir indépendant de ses parents, et à impressionner ses amis à l'adolescence. Mais maintenant, nous essayons de comprendre cela en termes de développement d'une partie de leur cerveau appelée le système limbique. Je vais vous montrer le système limbique en rouge sur la diapositive derrière moi, et aussi sur ce cerveau. Le système limbique est enfoui très profondément à l'intérieur du cerveau, et il est impliqué dans des choses comme traitement de l'émotion, et le traitement de la récompense. Il vous donne le sentiment gratifiant qu'on retire de faire des choses amusantes, y compris en prenant des risques.
Is het iets dat we kort geleden in het Westen hebben uitgevonden? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Er zijn veel historische beschrijvingen van adolescentie die veel lijken op de beschrijvingen die we tegenwoordig gebruiken. Er is een beroemd citaat van Shakespeare uit 'Winter's Tale', waarin hij adolescentie als volgt beschrij
ft: Ik wilde dat er geen leeftijd was tussen tien en drie-en-twintig, of dat de jeugd die tij
d zou gaan slapen; want ze doen in die periode niets anders dan meisjes zwanger maken, oudjes pesten, stelen en v
...[+++]echten. (Gelach) Hij vervolgt: Dat gezegd zijnde, wie anders dan deze verhitte standjes tussen negentien en twee-en-twintig zou met dit weer op jacht gaan ? (Gelach) Dus bijna 400 jaar geleden portretteerde Shakespeare adolescenten op een manier die veel lijkt op hoe we hen tegenwoordig beschrijven. Vandaag de dag proberen we echter hun gedrag te begrijpen in termen van onderliggende veranderingen die in hun hersenen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het nemen van risico's. We weten dat adolescenten de neiging hebben risico's te nemen. Ze nemen meer risico's dan kinderen of volwassenen, en vooral in gezelschap van hun vrienden. Er is een belangrijke drijfveer om onafhankelijk te worden van je ouders en je vrienden te imponeren tijdens je adolescentie. Nu proberen we dit te begrijpen op niveau van de ontwikkeling van een deel van hun hersenen: het limbisch systeem. Ik laat jullie nu het limbisch systeem zien, rood gekleurd op de dia, en ook op deze hersenen. Het limbisch systeem bevindt zich diep in de hersenen en is betrokken bij zaken als het verwerken van emoties en beloning. Het geeft je een gevoel van voldoening wanneer je leuke dingen doet, inclusief risico's nemen.Ça c'est la Suède en 1830, quand mon arrière arrière grand-mère est née.
Dit is Zweden, 1830, toen mijn betovergrootmoeder is geboren.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
dix ans en arrière quand ->
Date index: 2024-08-01