Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "disent que c’était " (Frans → Nederlands) :
Et dans le cas de l'accident, quand elle pensait que c'était du sucre, mais que c'était en fait du poison et qu'elle a donc causé la mort, les gens disent que c'était plus grave, qu'elle mérite une sanction plus grande.
En in het geval van het ongeluk, waar ze dacht dat het suiker was, maar het werkelijk gif was en ze dus een dood veroorzaakte, zegt men dat het erger was, ze verdient meer straf.
Et certains disent que c'était le début d'un mouvement mondial.
Sommigen zeggen dat dit het begin was van een internationale beweging.
L’un des encouragements les plus entendu
s se résume à « Les rues d’Hollywood sont jonchées de cadavres de personnes de votre espèce, qui pensent pouvoir simplement venir dans cette ville et faire un film. » Et bien sûr, l’autre adage, « la manière la plus fiable pour devenir millionnaire est de commencer par être milliardaire et de se lancer dans l’industrie cinématographique. » (Rires) Sans me décourager, en janvier 2004, j’ai lancé Participant Productions avec pour ambition d’en faire une société cinématographique à vocation sociale et globale. Notre mission est de produire du divertissement qui induit et inspire des changements de soc
...[+++]iété. Nous ne voulons pas que les gens voient nos films, se disent que c’était une bonne distraction et les oublient aussitôt. Nous espérons que les gens s’impliqueront sur ses sujets.
Een bemoedigende uitspraak die ik telkens weer hoorde, was: De straten van Hollywood zijn geplaveid met de karkassen van mensen als jij, die denken in deze stad even films te komen maken. En er was natuurlijk dat andere gezegde: De beste manier om miljonair te worden is te beginnen als miljardair en films te gaan maken. (Gelach) Onverschrokken begon ik in januari 2004 met Participant Productions met de visie om een wereldwijd mediabedrijf te worden gefocust op het algemeen belang. Onze missie is om amusement te leveren dat sociale verandering in
spireert. We willen niet dat mensen onze films zien en zeggen: leuk, en ze dan weer vergeten.
...[+++]We willen dat ze daadwerkelijk betrokken raken.Ensuite, deux mois se transforment en un mois, qui se transforme en deux semaines. Et un jour, je me réveille avec trois jours avant la date limite, en n'ayant toujours pas écrit un mot. Donc j'ai fait la seule chose que je pouvais : j'ai écrit 90 pages en 72 heures, avec non pas une, mais deux nuits blanches. Les humains ne sont pas faits pour passer deux nuits blanches. J'ai couru à travers le campus, plongé au ralenti, et donné la dissertation juste avant la date lim
ite. J'ai cru que c'était la fin de tout ça. Mais une semaine après, j'ai reçu un coup de téléphone de l
'université. Et ils disent ...[+++] : « Tim Urban ? » Et j'ai répondu : « Oui. » « Il faut qu'on parle de votre thèse. » « OK. » Et ils disent : « C'est la meilleure que nous ayons jamais vue. » (Rires) (Applaudissements) Ce n'est pas vrai. (Rires) C'était une très, très mauvaise thèse.
Twee maanden werden één maand, en dan twee weken. Op een dag w
erd ik wakker, drie dagen voor de deadline, en ik had nog geen woord geschreven. Dus deed ik het enig mogelijke: ik schreef 90 pagina's in 72 uur, ik deed niet één maar twee nachten door -- dat hoort een mens niet te doen -- sprintte de campus over, dook in slow motion en leverde ze net op de valreep in. Ik dacht dat het daarmee afgelopen was. Maar een week later ging de telefoon: het was de school. Zij: Spreek ik met Tim Urban? Ik: Ja . Zij: We moeten het over je thesis hebben. Ik: OK. Zij weer: Het is de beste die we ooit gezien hebben. (Gelach) (Applaus) Zo ging het niet. (
...[+++]Gelach) Het was een erg, erg slechte thesis.Au Burundi je suis entrée dans
une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment mignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je suis allée trouver le directeur de la prison, j'ai dit : « Vous devez la
laisser sortir. Un ...[+++]juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was geen baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging naar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advo
caat. Wat kunnen we doen? Advocate ...[+++]n begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ...Et j'ai dit, Al
lez la lire. Et ils disent, Oh, celle-là n'était pas si géniale. Et puis nous sommes passés à une autre elle n'avait pas de super visuels, mais elle avait des super informations -- et nous avons passé une heure à parler du processus d'apprentissage, parc
e que la question n'était pas si oui ou non c'était parfait, ou si oui ou non c'était ce que je pouvais créer; c'était de leur demander de créer par eux-mêmes. Et ça leur a permis d'échouer, de réfléchir, et d'apprendre. Et quand on renouvelle l'activité dans ma classe
...[+++]cette année, ils feront mieux cette fois. Parce que dans l'apprentissage doit être inclus une dose d'échec, parce que l'échec est éducatif en lui-même. Il y a un million d'images que je pourrais montrer ici, et j'ai dû choisir soigneusement -- celle-ci est une de mes préférées -- d'étudiants en train d'apprendre, de ce à quoi ça ressemble d'apprendre dans un paysage où nous laissons de côté l'idée que les enfants doivent venir à l'école pour obtenir les informations, mais au lieu de ça, demandez-leur ce qu'ils peuvent en faire. Posez-leur des questions vraiment intéressantes. Ils ne vous décevront pas. Demandez-leur d'aller sur place, de voir des choses par eux-mêmes, de vivre vraiment l'apprentissage, de jouer, de poser des questions,
En ik zei: Ga het lezen. En ze
zeiden: Oh, dat was niet zo fantastisch. Toen gingen we naar een volgende -- er zaten geen visuele vondsten in, maar wel heel goede informatie -- en we praatten een uur over het leerproces, want het ging er niet om of het perfect was, of het was wat ik kon maken, ik had hun gevraagd om zelf iets te maken. Ze kregen de kans te falen, te verwerken, te leren. Als we dit jaar in mijn klas nog zo'n rondje doen, dan zullen ze het deze keer beter doen. Want leren moet een zekere mate van falen inhouden, want van falen leer je door het proces. Er zijn een miljoen beelden die ik hier zou kunnen laten verschijnen, ik
...[+++] moest zorgvuldig kiezen -- dit is één van mijn favoriete -- van studenten die leren, van hoe leren eruit kan zien, in een landschap waar we de idee laten varen dat kinderen naar school moeten komen om informatie te krijgen, en we hun veeleer vragen wat ze ermee kunnen doen. Stel hun echt interessante vragen. Ze zullen je niet teleurstellen. Vraag hun om naar plekken te gaan, om zelf dingen te zien, om het leren te ervaren, om te spelen, te onderzoeken.Et c'est peut-êt
re la raison pour laquelle la Révolution française est si polémique et ouverte à des interprétat
ions. Il y en a qui disent que la révolution avait réussi à répandre les idées des Lumières même si elle n'avait pas instauré une démocratie en France. Des autres disent que le vrai héritage
de la Révolution n'était pas la valorisation de la liberté, mais celle du pouvoir de l'Etat. Quel que soit, je dirai que la Révoluti
...[+++]on française a été beaucoup plus révolutionnaire que son homologue américain. Je veux dire, que d'une certaine manière, les Etats-Unis n'ont jamais eu une aristocratie, mais dans d'autres manières, ils ont continué d'en avoir une - une des Lumières français, Diderot, a senti que les Américains devaient avoir peur d'une division trop inégale de richesse résultant en un petit nombre de citoyens opulents et une multitude de citoyens dans la misère. Et que la Révolution américaine n'a rien fait pour changer cette disparité de richesse. Ce qui avait fait de la Révolution française un mouvement si extrême a été son insistance dans l'universalité de ses idéales. Je veux dire, regardez l'Article 6 de la Déclaration des Droits de l'Homme et du Citoyen. La Loi est l'expression de la volonté générale. Tous les Citoyens ont droit de concourir personnellement, ou par leurs Représentants, à sa formation. Elle doit être la même pour tous, soit qu'elle protège, soit qu'elle punisse. Ce sont des idées radicales, que les lois viennent des Citoyens, et pas des Rois ou des Dieux, et que ces lois doivent s'appliques à tous, de manière égale. C'est bien loin de Hammurabi- et en vérite, ç'est bien loin de Thomas Jefferson, possesseur d'esclaves. Dans les années 1970, on a demandé au président chinois Zhou Enlai ce que les conséquences de la Révolution française ont été. Et il a répondu, 'C'est trop tôt pour dire.' Et d'une certaine manière, il l'est encore. La Révolution française a demandé des questions sur la nature des droits du peuple et les dérivés de ces d ...
En misschien is dit waarom de Franse revolutie zo controversieel is en open voor interpretatie. Sommigen beweren de revolutie geslaagd zijn in het verspreiden van verlichtingsidealen, zelfs als het niet democratie naar Frankrijk bracht. Anderen beweren dat de echte erfenis van de revolutie niet de versterking van vrijheid was, maar van staatsmacht. Hoe dan ook, Ik zou willen stellen dat de Franse Revolutie uiteindelijk veel revolutionairder was dan zijn Amerikaanse tegenhanger. Ik bedoel, in sommige opzichten, had Amerika nooit een aristocratie, maar op andere manieren bleef die bestaan de Franse verlichte denker, Diderot, voelde dat Amerikanen een ook ongelijke verdeling van rijkdom, wat resulteert in een klein aantal weelderige burgers en
...[+++] een veelheid van burgers die in ellende leven moeten vrezen. En de Amerikaanse revolutie deed niets om die polarisatie van rijkdom te veranderen. Wat maakte de Franse revolutie zo radicaal was haar aandringen op de universaliteit van haar idealen. Ik bedoel, kijk naar artikel6 van de verklaring van de rechten van de mens en burger: Wet is dat de uitdrukking van de algemene wil. Iedere burger heeft het recht om persoonlijk deel te nemen, of door diens vertegenwoordiger, in de Stichting. Het moet hetzelfde zijn voor allen, of het nu beschermt of straft. Dat zijn radicale ideeën, dat de wetgevingen afkomstig is van burgers, niet van koningen of goden, en dat die wetten moeten voor iedereen gelden. Dat is een lange weg van Hammurabi — en om eerlijk te zijn, het is een lange weg van de slavenhouderij Thomas Jefferson. In de jaren zeventig, werd Chinese President Zhou Enlai gevraagd Wat de invloed van de Franse revolutie was geweest. En hij zei: het is te vroeg om dat te zeggen. En op een bepaalde manier is dat nog steeds zo. De Franse revolutie stelde nieuwe vragen over de aard van de rechten van mens en de afleiding van deze rechten. En we zijn nog steeds bezig met het beantwoorden van deze vragen, en hoe, door middel van onze antwoo ...Maintenant, ce qu'on va te proposer comme flèche, c'est une flèche quand même extrêmement difficile, nous ne sommes pas du tout certaines que tu vas y
arriver. » Comme c'était une enfant rebelle, elle nous dit : « Dites toujours. » On lui a dit : « Voilà. Ce qui serait intéressant, c'est que tu attendes que Kévin soit entouré de toute sa cour, de tous ses copains, que tu t'approches de lui et que tu lui dises : 'J'ai
entendu un truc que disent les grands. Ils disent que lorsqu'un garçon tape une fille, c'est parce qu'il n'arrive pas à
...[+++] lui dire qu'il l'aime.
De pijl die we je gaan voorstellen zou wel eens erg moeilijk kunnen zijn. We zijn helemaal niet zeker of het lukt.” Omdat ze een nogal eigenzinnig kind was, zei ze: “Zeg het toch maar.” ”Je moet afwachten tot Kevin omringd is door zijn hele hofhouding, al zijn vrienden. Dan ga je op hem af en je zegt: De groten zeggen dat als een jongen een meisje slaat, hij eigenlijk wil zeggen dat hij van haar houdt.
Mais ce qui s'est passé, quand un questionnaire a été adressé à chacune de ces écoles, avec une seule question pour les enseignants, qui était, Souhaitez-vous passer à un milieu urbain, en région métropolitaine? 69 pour cent d'entre eux ont dit oui, et comme vous pouvez le voir, ils disent oui, un peu en dehors de Delhi, et ils disent non pour la banlieue riche de Delhi - parce que, vous savez, ceux-ci sont relativement mieux lotis. Et puis, à partir de 200 kilomètres en dehors de Delhi, la réponse est toujours oui.
Maar wanneer ik een vragenlijst afnam in elk van deze scholen, met één enkele vraag voor de leerkrachten, namelijk: wou je graag verhuizen naar een verstedelijkt gebied? dan zei 69 procent van hen ja. Meer nog, ze zeggen ja van net buiten Dehli en ze zeggen neen wanneer je toekomt in de rijke buitenwijken van Dehli -- omdat dit de betere gebieden zijn. Vanaf 200 kilometer buiten Dehli is het antwoord steeds consequent ja.
Ecrire ce genre de choses n'est pas accepté dans les classes d'a
ujourd'hui. Alors c'était la première raison: les politiques de tolérance zéro et la façon dont elles ont dégénéré. L'autre raison qui explique le fait que la culture des garçons ne soit pas en phase avec la culture de l'école: il y a moins de professeurs masculins. Tous ceux qui ont plus de 15 ans ne savent pas ce que cela signifie, parce que durant les 10 dernières années, le nombre d'enseignants dans les classes d'école primaire a été divisé par deux. Nous sommes passés de 14 pour cent à 7 pour cent. Cela signifie que 93 pour cent des enseignants dont héritent nos jeunes
...[+++]garçons en primaire sont des femmes. Alors maintenant, quel est le problème? Les femmes sont super. Oui, absolument. Mais des modèles de rôle pour les garçons qui disent que c'est bien d'être intelligent -- ils ont des pères, ils ont des pasteurs, ils ont des leaders de groupe scout, mais en fin de compte, six heures par jour, cinq jours par semaine, ils passent leur temps dans une salle de classe. Et la plupart de ces salles de classe sont des endroits dépourvus de présence masculine. Et alors ils disent, je suppose que ce n'est pas vraiment un endroit pour les garçons.
Dit soort dingen hoor je tegenwoordig niet te schrijven op school. Dus dat is de eerste reden: een nultolerantiebeleid en hoe het wordt nageleefd. De volgende reden dat jongenscultuur niet aansluit op schoolcultuur: er zijn minder mannelijke leraren. Iedereen die ouder is dan 15 weet niet wat dit betekent, want in de laatste 10 jaar, is het aantal onderwijzers op de basisschool gehalveerd. Het ging van 14 procent naar zeven procent. Dat betekent dat 93 procent van de leraren van wie onze jongemannen les krijgen op de basisschool vrouwen zijn. Maar wat is het probleem daarmee? Vrouwen zijn geweldig. Ja, absoluut. Maar mannelijke rolmodellen voor jongens, die
...[+++]zeggen dat het prima is om slim te zijn -- ze hebben vaders, ze hebben pastoors, ze hebben scoutsleiders, maar uiteindelijk zitten ze zes uur per dag, vijf dagen per week op school. En op de meeste scholen lopen geen mannen rond. En dus zeggen ze, volgens mij is dit geen plek voor jongens. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
disent que c’était ->
Date index: 2024-02-01