Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "dise que son père fait " (Frans → Nederlands) :
Selon moi, la leçon principale que nous ayons apprise, c'est que ces deux entités sont très différentes. Vous pouvez voir qu'une personne est satisfaite de sa vie, mais ça ne vous apprend pas grand chose sur le degré de bonheur avec lequel elle vit sa vie, et inversement. Juste pour vous donner une idée de la corrélation, la corrélation est d'environ 5. C'est comme si vous rencontriez
quelqu'un qui vous dise que son père fait 2 mètres. Que pouvez-vous dire de la taille de cette personne? Et bien, vous avez une indication, mais il y a un fort degré d'incertitude. Vous avez tant d'incertitude. Si je vous dit qu'une personne à noté sa vie 8
...[+++] sur 10, vous aurez pas mal d'incertitude pour estimer le niveau de bonheur de son moi de l'expérience . Si bien que la corrélation est faible. On connait un peu ce qui contrôle la satisfaction du bonheur. On sait que l'argent a une place importante, les objectifs également. Nous savons que le bonheur provient principalement des personnes que nous apprécions, du temps que l'on passe avec elles.
En de belangrijkste les die we hebben geleerd, denk ik, is dat ze echt van elkaar verschillen. Je kunt weten hoe tevreden iemand met zijn leven is en dat leert je echt weinig over hoe gelukkig hij zijn leven leidt, en omgekeerd. Gewoon om je een idee te geven van de correlatie, de correlatie is ongeveer 0.5. Dat betekent dat als je iemand zou ontmoeten en men zou je zegg
en dat zijn vader een meter tachtig is, hoeveel zou je dan weten over zijn lengte? Je zou wel iets weten over zijn lengte, maar er is een hoop onzekerheid. Zoveel onzekerheid zou je hebben als ik je vertel dat iemand zijn leven een 8 geeft op een schaal van 10, je hebt ee
...[+++]n hoop onzekerheid over hoe gelukkig ze zijn over hun ervarende ik. De correlatie is dus zwak. We weten iets over wat de tevredenheid van het ervarende ik bepaalt. We weten dat geld heel belangrijk is, doelen zijn heel belangrijk. We weten dat geluk vooral betekent dat we tevreden zijn met mensen die we mogen, door tijd door te brengen met mensen die we mogen.Ils rien
t tous. (Rires) Ils sont par terre. (Rires) Ce que j'aime vraiment est qu'ils sont tous très sérieux jusqu'à ce qu'il saute dans la glace, et dès qu'il ne passe pas à trav
ers, et qu'il ne se fait pas mal, ses amis commencent à r
ire. Imaginez qu'il dise : « Non, Heinrich, je crois que c'est cassé », nous n'aimerions pas voir cela. Ce serait stressant. Ou s'il se baladait en riant, avec une jambe cassée et que lui disaient d'
...[+++]aller à l'hôpital, ce ne serait pas drôle. Le fait que le rire fonctionne, fait d'une situation douloureuse, embarrassante, difficile, une situation drôle, que nous apprécions. Je pense que c'est un usage très intéressant, et cela arrive tout le temps. Par exemple, je me souviens d'une chose de similaire à l'enterrement de mon père. Nous ne sautions pas dans la glace en sous-vêtements. Nous ne sommes pas des Canadiens. (Rires) (Applaudissements) C'était un évènement désagréable, un parent était un peu pénible, ma mère n'allait pas bien, et je me souviens, juste avant que tout commence, avoir raconté cette histoire sur un sitcom des années 70, à ce moment, je ne savais pas pourquoi je le faisais et j'ai réalisé qu'en fait, j'essayais de trouver quelque chose qui pourrait la faire rire avec moi.
En nu lachen ze allemaal. (Gelac
h) Ze liggen op de grond. (Gelach) Wat ik hier heel leuk aan vind, is dat het heel serieus is, tot hij op het ijs springt. En omdat h
ij er niet doorheen zakt en er ook geen bloed vloeit of botten rondvliegen, beginnen zijn vrienden te lachen. Stel je voor dat ze zouden zeggen: 'Serieus, Heinrich, ik denk dat het gebroken is' dan zou het niet leuk zijn. Dat zou stressvol zijn. Of als hij lachend rond rent met een gebroken been en z'n vrienden zeggen, 'je moet naar het ziekenhuis', dan is het niet leuk. H
...[+++]et lachen werkt omdat het hem uit een pijnlijke, gênante, moeilijke situatie haalt en plaatst in een grappige situatie waarom we kunnen lachen. Dat is een echt interessante toepassing, die heel vaak voorkomt. Ik kan me zoiets herinneren, van mijn vaders begrafenis. We sprongen niet in onze zwembroek op het ijs rond. We zijn geen Canadezen! (Gelach) (Applaus) Een begrafenis is altijd moeilijk. Ik had een lastig familielid, en mijn moeder had het moeilijk. Ik herinner me dat ik haar vlak voor aanvang een gebeurtenis vertelde uit een comedy uit de jaren 70! Ik dacht nog: ik heb geen idee waarom ik dit doe. Later besefte ik dat ik op zoek was naar iets -- wat dan ook -- waarmee ik haar kon laten lachen, samen met mij.Il y a environ 30 ans, quand je travaillais en oncologie à l'hôpital pour enfants de Philadelphie,
un père et son fils sont venus me voir dans mon bureau, il leur manquait l’œil droit à tous les deux, quand j'ai pris leurs dossiers médicaux, il est devenu évident que le père et le fils avaient une forme rare de tumeur oculaire héréditaire : un rétinoblastome, et le père savait qu'il l'avait transmis à son fils. Ce moment a changé ma vie. Il m'a poussé à aller de l'avant et à codiriger une équipe qui a découvert la première gène de prédisposition au cancer. Dans les décennies suivantes, il y a eu
...[+++]un mouvement sismique dans notre compréhension de ce qui se passe, quelles variations génétiques se cachent derrière ces différentes maladies. En fait, on connaît la molécule de base de milliers de caractéristiques humaines et, chaque jour, des milliers de personnes sont informées sur leurs risques d'avoir telle maladie ou telle autre. Pourtant, si vous me demandez : « Cela a-t-il impacté l'efficacité, la manière dont nous avons été capables de développer des médicaments ? » la réponse est « pas vraiment ». Si vous regardez le coût de la recherche pharmaceutique, à la façon dont c'est fait, ça n'a pas bougé.
Ongeveer 30 jaar geleden werkte ik in de oncologieafdeling van het kinderziekenhuis in Philadelphia
. Een vader en zijn zoon stapten mijn praktijkruimte binnen. Ze misten allebei hun rechteroog. Uit hun medische geschiedenis bleek dat beiden een zeldzame vorm van een erfelijke oogtumor, retinoblastoom, hadden. De vader wist dat hij dat op zijn zoon had overgedragen. Dat moment veranderde mijn leven. Het zette me aan om door te gaan en mee leiding te geven aan een team dat het eerste kankerveroorzakend gen ontdekte. In de jaren sindsdie
...[+++]n heeft er letterlijk een aardverschuiving plaatsgevonden in ons begrip van wat er gebeurt, van de genetische variaties als oorzaak van ziekten. Nu weten we dat er voor duizenden menselijke kenmerken, een moleculaire basis bestaat. Elke dag horen duizenden mensen dat ze het risico lopen om deze of gene ziekte te krijgen. Maar als je vraagt of we daarom nu beter zijn geworden in de ontwikkeling van medicijnen, moeten we zeggen: “Niet echt.” Als je kijkt naar wat het kost om geneesmiddelen te ontwikkelen, is er in principe niet veel veranderd.Il n'y a pas de lumière naturelle dans cett
e caverne, les murs sont humides et sombres. Tout ce que les habitants peuvent voir, ce sont les ombres de choses que la lumière d'un feu projette sur le mur. Les habitants de la caverne sont fascinés par ces reflets d'animaux, de plantes et de gens. Par ailleurs, ils supposent que ces ombres sont réelles et qu'en prêtant beaucoup d'attention à elles, on comprend la vie et on y réussit. Et, bien sûr, ils ne comprennent pas que ce ne sont que de simples ombres qu'ils regardent. Ils discutent avec enthousiasme d'objets fantomatiques et sont très fiers de leur sophistication et de leur sagesse. Et
...[+++]puis un jour, un peu par hasard, quelqu'un découvre un moyen de sortir de la caverne, au grand air. D'abord, c'est tout simplement écrasant. Il est ébloui par l'éclat du soleil, dans lequel tout est éclairé convenablement pour la première fois. Peu à peu, ses yeux s'accommodent et il découvre les formes véritables de toutes ces choses qu'il n'avait connu jusqu'alors que comme des ombres. Il voit des fleurs réelles, la couleur des oiseaux, les nuances dans l'écorce des arbres, il observe les étoiles et saisit combien l'univers est vaste et sublime. Comme Platon l'exprime en termes solennels: Il n'avait vu jusqu'alors que de simples fantômes ; il est plus proche maintenant de la véritable nature des choses. Par compassion, cet homme qui vient d'être éclairé décide de quitter le monde ensoleillé d'en-haut et retourne dans la caverne pour essayer d'aider ses compagnons qui sont toujours enbourbés dans la confusion et l'erreur. Parce qu'il s'est habitué à la clarté du monde d'en-haut, il ne voit presque rien sous terre, il trébuche tout le long du couloir humide et il est désorienté, il n'impressionne absolument pas les autres. Quand, en retour, il n'est pas impressionné par eux et qu'il s'obstine à expliquer ce qu'est le soleil ou ce qu'est un vrai arbre, les habitants de la caverne le raillent de façon acerbe, puis se mettent en colère ...
Er is geen natuurlijk licht in de grot, de muren zijn donker en vochtig Het enige dat de bewoners kunnen zien
zijn schaduwen van dingen die op een muur worden gezet en belicht worden door een vuur. De gevangenen raken gefascineerd door deze schaduwen van dieren, planten en mensen. Bovendien nemen ze aan dat de schaduwen echt zijn en dat als je goed oplet je het leven begrijpt en succesvol wordt. En ze hebben natuurlijk niet door dat ze maar naar schaduwen kijken. Ze praten enthousiast over de schaduwdingen en worden trots op hun wijsheid. Dan op een dag ontdekt iemand zomaar een weg uit de grot naar de vrije wereld. Op het begin in het o
...[+++]verweldigend. Hij is verblind door het schitterende zonlicht waarin alles voor het eerst fatsoenlijk wordt belicht. Langzaam wennen zijn ogen aan het licht en ziet hij het echte uiterlijk van alle dingen die hij alleen maar kende als schaduwen. Hij ziet echt bloemen, de kleuren van vogels, de nuances in boomschors. Hij observeert sterren en ziet de grootheid en de sublieme staat van het universum. Zoals Plato het sober zegt: Uit medeleven besluit de verlichte man uit het zonlicht terug naar de donkere grot te gaan om zijn vrienden te helpen die nog steeds in de illusie leven. Omdat hij is gewend aan de heldere buitenwereld kan hij ondergronds bijna niks zien. Hij struikelt door de vochtige gangen en raakt verward. Voor de anderen lijkt hij volkomen oninteressant. Als hij niet geïnteresseerd is in hen en wil uitleggen wat de zon is of hoe een boom er uitziet worden de gevangenen sarcastisch, boos, en willen hem uiteindelijk vermoorden. De grotmythe is een verhaal over het leven van alle verlichte mensen. De gevangenen zijn mensen voor filosofie, de zon is het licht van de rede, de vervreemding van de teruggekeerde filosoof is wat allen die waarheid brengen kunnen verwachten als ze hun kennis naar de mensen brengen die niet van nadenken houden. Volgens Plato leven we allemaal een groot deel van ons leven in de schaduw. Veel van de ding ...Mais comment voulez-vous que je dise à un enfant de huit ans que son père est un homme politique ? (Rires) En tant qu'homme politique, moi-même, me tenant devant vous, ou rencontrant des gens partout dans le monde, quand je finis par révéler la nature de ma profession, les gens me regardent comme si j'étais quelque chose entre un serpent, un singe et un iguane. A cause de toutes ces réactions, j'ai la forte impression que quelque chose va de travers.
Maar hoe kan je een acht jaar oude jongen vertellen dat zijn vader politicus is? (Gelach) Als ik, zelf politicus, hier sta of ergens ter wereld iemand ontmoet en zeg wat ik doe, bekijken ze me alsof ik een kruising ben van een serpent, een baviaan en een leguaan. Ik krijg het gevoel dat er iets grondig verkeerd gaat.
Et en fait, sans le savoir, mon père venait d'inventer quelque chose qu'on trouve aujourd'hui dans les trousses de tous les écoliers, j'ai nommé : l'effaceur. (applaudissements) Mais ce n'était qu'un début. C'est mon père là. Dès son arrivée au laboratoire bien qu'il était le plus jeune, il a tout de suite vu qu'il y avait un problème en termes de fabrication de faux papiers.
Zonder het zelf te weten, had mijn vader iets uitgevonden dat we vandaag terugvinden in de pennenzak van elke scholier: de zogenaamde correctiepen . (Applaus) Dat was maar het begin. Dat is mijn vader. Het moment dat hij bij het lab aankwam, zag hij onmiddellijk, ook al was hij de jongste, dat er een probleem was met het maken van vervalste documenten.
J'ai sorti ces pommes afin de me souvenir qu'il fallait que je vous dise que c'est en fait, probablement une histoire comme Newton et son histoire de pommes, mais c'est une bonne histoire.
Deze appelen moeten me eraan te herinneren jullie te vertellen dat dit een verhaal is van het type 'Newton-en-de-appel', maar het is wel een geweldig verhaal.
Après un mois, elle me dit : Est-ce que ça s'est vraiment passé ? Et je réponds :
Oui. Et elle dit : Donc si Donc si j'étais sortie des bois... voici son frère et sa sœur... Si j'étais sortie, Avalon et Donovan, auraient pu, eux, être partis. Oui. Mais je pourrais les revoir en Amérique. Non. Mais si je les revoyais, on pourrait rester ensemble ? Non. Donc papa pourrait être parti. Oui. Elle est restée
fascinée puis s'est mise à pleurer, et je me suis mis
e à pleurer, et son père ...[+++] pleurait aussi, et on pleurait tous. Il ne s'attendait pas vraiment à rentrer chez lui en plein Passage du Milieu, mais bon c'est arrivé. (Rires) Et donc, on a fait ce jeu, et elle a compris.
na een maand zegt ze: Is dit echt gebeurd? Ik: Ja. Zij: Dus als ik het bos uitkwam, -- dit zijn haar broer en zus -- dan zouden Avalon en Donavan weg kunnen zijn? Ja. Maar ik zou ze in Amerika terugzien? Nee. Maar als ik ze zag? Konden we dan samenblijven? Nee. Papa zou weg kunnen zijn. Ja. Ze was gefascineerd. Ze begon te huilen. Ik begon te huilen. Haar vader begon te huilen. Iedereen huilde. Hij verwachtte niet thuis na zijn werk de Middenpassage aan te treffen, maar ja. (Gelach) thuis na zijn werk de Middenpassage aan te treffen, maar ja. (Gelach) We maakten dit spel en ze begreep het.
En fait, il était convaincu à un moment que, pour être un bon physicien, il était très important d'avoir ce genre de relation avec son père.
In feite was hij ervan overtuigd dat je om een goede fysicus te zijn, je een goede relatie met je vader moest hebben gehad.
Et il avait en fait peur de rencontrer les jeunes enfants qui lisaient ses livres de peur qu'ils s'attendent à ce qu'il ressemble à cette image de père Noël joyeux et qu'ils soient déçus par son personnage plus réservé.
Hij was bang van ontmoetingen met de jonge lezers van zijn boeken, uit vrees dat ze verwachtten dat hij een soort jolige kerstmanfiguur was, en teleurgesteld zouden zijn over zijn gereserveerde persoonlijkheid.
datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
dise que son père fait ->
Date index: 2025-02-04