Boost Your Productivity!Translate documents (Ms-Word, Ms-Excel, ...) faster and better thanks to artificial intelligence!
Opmerking: sommige video’s zijn vertaald door freelancers die niet altijd professionele vertalers zijn; vertaalfouten zijn bijgevolg niet uit te sluiten. Deze teksten kunnen echter van pas komen, bijvoorbeeld om spreektalige uitdrukkingen te vinden.
U kunt deze boeiende video's ook direct bekijken met de ondertiteling in een taal naar keuze!
Vertaling van "dire que votre bonheur moyen a diminué après " (Frans → Nederlands) :
Donc le quatrième tabou : vous ne pouvez pas dire que votre bonheur moyen a diminué après avoir eu un enfant.
Dus taboe nummer vier: je mag niet zeggen dat je gemiddelde geluk is gedaald sinds je een kind hebt.
Je me suis rendu compte pendant que j'étais là-bas, que le Général Tso est un peu comme le Colonel Sanders aux Etats-Unis, puisqu'il est plus connu pour son poulet que pour la guerre. Mais en Chine, il est en fait connu pour la guerre et pas pour le poulet. Mais l'ancêtre de tous les plats sino-américains dont il faudrait p
arler c'est le chop suey, qui a été introduit au début
du XXè siècle. Et d'après le New York Times, en 1904, il y a eu une explosion de restaurants chinois dans la ville, et la ville est devenue folle de chop suey.
...[+++]Il a fallu à peu près 30 ans pour que les Américains se rendent compte que le chop suey est en fait inconnu en Chine. Comme le souligne cet article, Le Chinois moyen ignore tout du chop suey. A l'époque, c'était un moyen de montrer que vous étiez sophistiqué et ouvert d'esprit si vous étiez un homme et que vous vouliez impressionner une fille, vous pouviez l'inviter à manger un chop suey. Comme je dis souvent, le chop suey est la meilleure blague culinaire qu'une culture ait faite aux dépens d'une autre, parce chop suey , si on traduit ça en chinois, ça donne tsap sui, ce qui veut dire petits restes. Vous avez des gens qui se baladent en Chine en demandant du chop suey, c'est comme si un Japonais venait ici et demandait, On me dit que vous avez un plat très apprécié dans votre pays qu'on appelle les restes et que c'est particulièrement -- (Rires) -- vous voyez ? Ce n'est pas tout : ce plat est particulièrement apprécié après cette fête que vous appellez Thanksgiving. (Rires) Alors, pourquoi et où le chop suey a-t-il vu le jour ? Ca remonte au milieu du XIXè siècle quand les Chinois sont arrivés en Amérique. A l'époque, les Américains n'étaient pas encore fous de cuisine chinoise. En fait, ces gens qui débarquaient leur semblaient très bizarres.
Toen ik daar was, besefte ik dat Generaal Tso eigenlijk best veel lijkt op Colonel Sanders in Amerika omdat hij bekend staat om kip in plaats van oorlo
g. Maar in China is deze man wel degelijk bekend om oorlog en níét om kip. Maar de grootvader van alle Chinees-Amerikaanse gerechten waar we het waarschijnlijk toch echt over moe
ten hebben, is chop suey. Dit werd rond het begin van de 20ste eeuw geïntroduceerd. Volgens de New York Times schoten de Chinese restaurants in 1904 als paddenstoelen uit de grond. Chop suey-manie zet de stad op
...[+++] stelten. Het duurde zo'n 30 jaar voordat de Amerikanen doorhadden dat chop suey eigenlijk helemaal niet bekend is in China. Zoals dit krantenartikel zegt: De gemiddelde inwoner van een Chinese stad weet niets van chop suey. Toentertijd was het een manier om te laten zien dat je chic en werelds was. Als je als man indruk wilde maken op een meisje kon je haar meenemen op een chop suey-afspraakje. Ik zeg graag dat chop suey de grootste culinaire grap is die één cultuur ooit met een andere heeft uitgehaald, omdat chop suey vertaald in het Chinees tsap sui betekent. Terugvertaald betekent dit verschillende restjes . Mensen reizen door China en vragen naar chop suey wat enigzins te vergelijken is met een Japanner die hier komt en zegt dat die gehoord heeft over een in jouw land erg populair gerecht genaamd restjes , en dit is bijzonder... (Gelach) Ja toch? En niet alleen dat. Dit gerecht is bijzonder populair net na die vakantie die jullie Thanksgiving noemen. (Gelach) Dus waarom - waarom en waar komt chop suey vandaan? Laten we teruggaan naar het midden van de 19de eeuw toen de Chinezen voor het eerst naar Amerika kwamen. In die tijd stonden de Amerikanen niet te springen om Chinees te eten. Sterker nog, ze vonden deze mensen die op hun kusten aankwamen, vreemd.Au Burundi je suis entrée dans une prison et ce n'était pas un garçon de 12 ans, c'était un garçon de 8 ans, pour avoir volé un téléphone portable. Ou une femme, j'ai pris son bébé dans les bras, un bébé vraiment m
ignon, j'ai dit : « Votre bébé est tellement mignon. » Ce n'était pas un bébé, elle avait trois ans. Et elle a dit « Oui, mais c'est à cause d'elle que je suis ici », parce qu'elle était accusée d'avoir volé deux couches et un fer à repasser pour son bébé et avait pourtant été en prison. Et quand je su
is allée trouver le directeur de la prison, ...[+++]j'ai dit : « Vous devez la laisser sortir. Un juge la laisserait sortir. » Et il a dit : « Bon, nous pouvons en parler, mais regardez ma prison. Quatre-vingt pour cent des deux mille personnes qui sont ici sont sans avocat. Que pouvons-nous faire ? » Alors les avocats ont commencé courageusement à se dresser ensemble pour organiser un système où ils peuvent prendre des cas. Mais nous nous sommes rendus compte que ce n'est pas seulement la formation des avocats, mais la connexion des avocats qui fait la différence. Par exemple, au Cambodge, c'est que [nom inaudible] n'y est pas allée seule mais elle avait 24 avocats avec elle qui y sont allés ensemble. Et de la même manière, en Chine, ils me disent toujours : « C'est comme un vent frais dans le désert quand nous pouvons nous réunir. » Ou au Zimbabwe, où je me souviens d'Innocent, après être sorti d'une prison où tout le monde s'est levé et a dit, « Je suis ici depuis un an, huit ans, 12 ans sans avocat », il est venu et nous avons eu une formation ensemble et il dit : « J'ai entendu dire » — parce qu'il avait entendu des gens marmonner et ronchonner — « J’'ai entendu dire que nous ne pouvons pas aider à créer de la justice parce que nous n'avons pas les ressources. » Et puis il dit : « Mais je veux que vous sachiez que le manque de ressources n'est jamais une excuse pour l'injustice. » Et avec cela, il a réussi à organiser 68 avocats qui ont pris systématiquement les ...
In Burundi ontmoette ik in een gevangenis geen 12-jarige, maar
een 8-jarige jongen voor het stelen van een mobiele telefoon. Of een vrouw, ik pakte haar baby op, een echt schattige baby en zei: Je baby is zo leuk. Het was gee
n baby meer, ze was drie jaar. Ze zei: Maar zij is de reden waarom ik hier ben. Ze werd beschuldigd van het stelen van twee luiers en een strijkijzer voor haar baby en zat nog steeds in de gevangenis. Ik ging n
...[+++]aar de gevangenisdirecteur en zei: Je moet haar vrijlaten. Een rechter zou haar vrijlaten.” Hij zei: “We kunnen erover praten, maar kijk naar mijn gevangenis. Tachtig procent van de tweeduizend mensen hier hebben geen advocaat. Wat kunnen we doen? Advocaten begonnen moedig een systeem te organiseren waar ze zaken konden aannemen. Maar we beseften dat het niet alleen de training van de advocaten, maar de connectie tussen de advocaten was die het verschil uitmaakte. Bijvoorbeeld, in Cambodja lukte het omdat [Onverstaanbare naam] niet alleen ging, maar 24 advocaten haar steunden. Op dezelfde manier vertellen ze me in China altijd: Het is als een frisse wind in de woestijn als we samen kunnen komen.” In Zimbabwe herinner ik me Innocent, die een gevangenis bezocht waar iedereen rechtstond en zei: Ik ben hier al een jaar, acht jaar, 12 jaar zonder advocaat. Hij kwam en we hadden samen een training en hij zei: Ik heb horen zeggen - want hij had mensen horen mopperen - Ik heb horen zeggen dat we geen rechtvaardigheid kunnen creëren omdat we niet over de middelen beschikken.” Toen zei hij: Maar ik wil dat je weet dat het gebrek aan middelen nooit een excuus voor onrecht is.” Daarmee organiseerde hij met succes 68 advocaten die systematisch de zaken aannemen. De sleutel is echter training en vroege toegang. Ik was onlangs in Egypte en werd geïnspireerd door een andere groep advocaten. Ze vertelden me: We hebben geen politie meer op straat. De politie was een van de belangrijkste redenen waarom we in opstand kwamen. Ze waren de hele tijd iedereen aan ... Et, en étant de l'autre côté de la barrière, j'ai personnellement supervisé l'investissement de dizaines de millions de dollars dans des entreprises qui m'ont présenté des pitchs sous PowerPoint. Donc,
je pense qu'on peut dire que je m'y connais un peu sur la manière de faire des pitchs. La toute première question que vous devez to
us comprendre est : quelle est la chose la plus importante qu'un capital-risqueur cherche quand vous venez lui présenter une nouvelle idée d'affaire? Il y a évidemment toutes sortes de choses. Il y a le modè
...[+++]le économique, il y a des données financières, et il y a la demande, etc. Dans l'ensemble, parmi tout ce que vous avez à faire, quelle est la chose la plus importante dans laquelle le capital-risqueur va investir? Quelqu'un? Qu'est-ce que c'est? Le public : Les gens. Les gens? Vous! C'est ça : vous êtes la personne. Et donc tout l'objet d'un pitch pour capital-risqueurs est de les convaincre que vous êtes l'entrepreneur dans lequel ils vont investir leur argent et gagner beaucoup d'argent en retour. Maintenant, comment fait-on ça? On ne peut pas simplement arriver et dire: Bonjour, je suis quelqu'un de vraiment bien, et vous devriez vraiment investir en moi , n'est-ce pas? Donc, pendant votre pitch, vous avez très peu de temps… La plupart des pitchs… Les pitchs pour capital-risqueurs durent 15 minutes, la plupart devraient durer moins d'une demi-heure, l'attention des gens diminuant après 18 minutes. Des test l'ont prouvé. Alors, pendant ces 18 minutes, ou 10 minutes, ou 5 minutes, vous devez transmettre un ensemble d'idées différentes. Vous devez en fait transmettre environ 10 caractéristiques différentes pendant que vous êtes face à eux. Quelle est la chose la plus importante que vous avez à transmettre? Comment? Le public : L'intégrité. Eh bien! C'est une réponse directe que nous avons là-bas. Et je n'ai même pas eu à la suggérer.
Toen, de zaken omdraaiend, heb ik investeringen van tientallen miljoenen dollars begeleid, aan bedrijven die mij pitchten met PowerPointpresentaties. Dus ik weet het een en ander over het proces van pitchen. Het eerste vraag die je moet beantwoorden is: wat is het allerbelangrijkste dat een durfkapitalist wil zien wanneer je bij hem aanklopt met je nieuwe zakelijke idee? Er zijn allerhande dingen uiteraard. Er zijn bedrijfsmodellen, financiën, er zijn markten. Maar wat is van alle dingen het belangrijkste waarin een durfkapitalist investeert? Iemand? Wat? Publiek: Mensen. Mensen. Jij! Dat is het -- jij bent die persoon. Daarom is het doel van een pitch hen te overtuigen dat jij
...[+++]de ondernemer bent waarin zij hun geld gaan investeren en veel geld gaan terugverdienen. Nu, hoe doe je dat? Je kunt niet op komen dagen en zeggen: Hoi, ik ben echt een geschikte man/vrouw en u moet echt in me investeren. Tijdens je pitch heb je slechts enkele minuten. De meeste pitches aan privé-investeerders duren zo'n 15 minuten; aan durfkapitalisten, minder dan een half uur. De aandacht van mensen daalt na 18 minuten. Gebleken uit onderzoek. Dus in die 18 minuten, of 10 minuten, of vijf, moet je een hele hoop verschillende kenmerken overbrengen. Je moet 10 verschillende kenmerken overbrengen terwijl je daar staat. Wat is het belangrijkste dat je moet overbrengen? Wat? Publiek: Integriteit. Tjonge! Die hebben we hier staan. Ik heb het niet eens ingegeven. datacenter (12): www.wordscope.be (v4.0.br)
dire que votre bonheur moyen a diminué après ->
Date index: 2021-07-29